Тэлеба?чаньне або тэлев??з?я , ТБ (TV; грэц . τ?λε + лац . visio  ? далёкае бачаньне) ? шырока?жываная тэлекамун?кацыйная сыстэма вяшчаньня ? атрымо?ваньня вобразу ? гуку на адлегласьць. Слова можа таксама ?жывацца ? аднос?нах да тэлев?зару , тэлев?з?йнай праграмы альбо носьб?ту перадачы тэлебачаньня. Тэлебачаньне зья?ляецца масавым сродкам рэклямы, забава? ? нав?на?. У 2013 годзе 79% хатн?х гаспадарак у сьвеце валодал? тэлев?зарам.

Тэлебачаньне стала даступным у экспэрымэнтальных умовах у канцы 1920-х гадо?, але прайшло яшчэ некальк? гадо?, перш чым новая тэхналёг?я сталася даступнай спажы?цам. Пасьля Другой сусьветнай вайны ?дасканаленая форма чорна-белага тэлев?з?йнага вяшчаньня стала папулярнай у ЗША ? Вял?кабрытан?? , а тэлев?зары стал? звычайнай зьявай у дамах, на прадпрыемствах ? розных установах. На працягу 1950-х гадох тэлебачаньне стала асно?ным сродкам уплыву на грамадзкую думку ^[1] . У сярэдз?не 1960-х гадо? у ЗША ? большасьц? ?ншых разьв?тых кра?на? сьвету было ?ведзенае каляровае вяшчаньне. Ная?насьць некальк?х тыпа? арх??ных носьб?та? захо?ваньня, так?х як стужк? Betamax ? VHS , вял?к?я ём?стасьц? цьвёрдых дыска?, DVD -дыска?, флэш-дыска?, Blu-ray дыска? ? воблачных л?чбавых в?дэамагн?тафона?, дазвол?ла гледачам глядзець папярэдне зап?саны матэрыял, як то ф?льмы, дома ? па ?ласным граф?ку. Паводле шматл?к?х чыньн?ках, асабл?ва для зручнасьц? дыстанцыйнага пошуку, захо?ваньне тэлев?з?йнага кантэнту ? в?дэапраграма? зараз адбываецца ? воблаку. У канцы першага дзесяц?годзьдзя 2000-х гадо? колькасьць перадача? л?чбавага тэлебачаньня значна павял?чыл?ся. ?ншым разьв?цьцём ста? пераход ад тэлев?зара? стандартнай выразнасьц? ( SDTV ) да тэлев?зару высокай выразнасьц? ( HDTV ), як? забясьпечвае значна больш высокую разрознасьць. HDTV можа перадавацца ? розных фарматах: 1080p , 1080i ? 720p . З 2010 году з вынаходзтвам разумнага тэлебачаньня ?нтэрнэт-тэлебачаньне павял?чыла даступнасьць тэлев?з?йных праграма? ? ф?льма? праз ?нтэрнэт праз стрым?нгавыя в?дэасэрв?сы , як то Netflix , Amazon Video , iPlayer ? ?ншыя. Замена раньн?х аб’ёмных, электронна-прамянёвых дысплэя? (CRT) з высокай напругай на кампактныя, энэргаэфэкты?ныя плоск?я панэл?, як то LCD , OLED -дысплэ? ? плязменныя дысплэ? ёсьць рэвалюцыяй электроннага абсталяваньня, якая пачалася з кампутэрных ман?тора? у канцы 1990-х гадо?.

Пачаткова тэлев?з?йныя сыгналы распа?сюджвал?ся тольк? ? якасьц? наземнага тэлебачаньня пры дапамозе магутных радыёчастасных перадатчыка?, як?я перадавал? сыгнал асобным тэлев?з?йным прыёмн?кам. У якасьц? альтэрнатывы тэлев?з?йныя сыгналы распа?сюджваюцца праз кааксыяльны кабаль або праз аптычнае валакно , спадарожн?кавым? сыстэмам?, а пачынаючы з 2000-х гадо? праз ?нтэрнэт . Да пачатку 2000-х гадо? карц?нка перадавал?ся тольк? ? якасьц? аналягавых сыгнала?, але мяркуецца, што пераход на л?чбавае тэлебачаньне будзе завершаны ва ?с?м сьвеце да канца 2010-х гадо?. Стандартны тэлев?зар складаецца зь некальк?х унутраных электронных схема?, як? ?ключае тунэр для прыёму ? дэкадаваньня вяшчальных сыгнала?. В?зуальная прылада адлюстраваньня карц?нк?, якой не хапае тунэра, прав?льна называецца в?дэаман?торам, а не тэлев?зарам.

Асно?ныя прынцыпы [ рэдагаваць | рэдагаваць крын?цу ]

Тэлебачаньне заснаванае на прынцыпе пасьлядо?най перадачы элемэнта? ^[2] кадра пры дапамозе разгортк? . Частасьць зьмены кадра? аб?раецца, у асно?ным, па крытэры пла?насьц? перадачы руху. Для звужэньня паласы частасьця? перадачы ?жываюць празрадковую разгортку ? яна дазваляе ?двая павял?чыць частасьць кадра? (а значыць, павял?чыць пла?насьць перадачы руху аб’екта?).

Тэлев?з?йны тракт у агульным выглядзе ?ключае наступныя прылады ^[3] :

1. В?дэакамэра . Аб’екты? праецыруе выяву на сьвятлоадчувальную паверхню. Схема разгортк? па радках счытвае яркасьць элемэнта? выявы. Напачатку перадаюцца няцотныя радк? (1-е поле), затым цотныя (2-е поле). ?нфармацыя пра колер перадаецца на паднясучай частаце. Так ствараецца кадр по?нага каляровага тэлев?з?йнага сыгналу (ПКТС). Для здымк? й перадачы дакумэнта? ужываюцца спэцыял?заваныя дакумэнт-камэры.
2. В?дэамагн?тафон (не абавязкова). Зап?свае ? ? неабходны момант узна?ляе чаргаваньне радко? ? палё?.
3. В?дэам?кшэр (не абавязкова). Дазваляе пераключацца пам?ж некальк?м? крын?цам? выявы: в?дэакамэрам?, в?дэамагн?тафонам?, зьнешн?м? сыгналам? ? ?ншым?.
4. Перадатчык. Сыгнал радыёчастасьц? мадулюецца тэлев?з?йным сыгналам ? выпраменьваецца ? этэр (магчыма трансьляцыя па кабэл?). Гук перадаецца на асобнай частасьц?, звычайна пры дапамозе частаснай мадуляцы?.
5. Прымач ? тэлев?зар . Пры дапамозе сынхра?ммпульса?, як?я ?трымл?ваюцца ? ПКТС, тэлев?з?йны кадр разгортваецца на экране ( к?нэскоп , ВК-панэль , плязмавая панэль ).

Тэлебачаньне ? большасьц? выпадка? перадаецца праз радыёхвал? (што ?ключае ? сябе этэрнае аналягавае ? л?чбавае , а таксама спадарожн?кавае тэлебачаньне ) ? кабэль .

Беларусь [ рэдагаваць | рэдагаваць крын?цу ]

У 2014 годзе доля беларускамо?нага вяшчаньня ? тэлепраграмах Беларус? склала каля 5% ^[4] .

Глядз?це таксама [ рэдагаваць | рэдагаваць крын?цу ]

• HDTV  ? наступнае пакаленьне TV
• Радыё
• Тэлезалежнасьць

Крын?цы [ рэдагаваць | рэдагаваць крын?цу ]

Вонкавыя спасылк? [ рэдагаваць | рэдагаваць крын?цу ]

• Тэлебачаньне на бачыне Curlie
• Асацыяцыя камэрцыйнае тэлев?з?? ? Э?ропе   (анг.) .
• Усясьветныя тэл?в?з?йныя стандарты . Radio Station World  (анг.) .
• Г?сторыя тэлебачаньня   (анг.) .