Nixer
[
1
]
[
2
]
e un pais de
Africa
do Oeste, situado ao sur de
Alxeria
e
Libia
, ao norte de
Benin
e
Nixeria
, ao leste de
Burkina Faso
e Mali, e ao oeste do
Chad
. A capital e
Niamey
.
Entre os recursos naturais do Nixer, podese citar o
ouro
, o
ferro
, o
carbon
, o
uranio
e mailo
petroleo
.
Certos animais, coma os
elefantes
, os
leons
e mailas
xirafas
estan en perigo de desaparicion en razon da destrucion das fragas.
O territorio nixerino estivo habitado dende hai mais de 60.000 anos, como asi o testemunan a evidencia
arqueoloxica
encontrada. Este descubrimento entronca coa evidencia
botanica
,
climatica
e
xeoloxica
, que indica que neses tempos o proceso de
desertificacion
de toda a rexion norte ainda non se producira ou era apenas incipiente.
Entre os seculos X e XIX, existiu un poderoso reino denominado
Hausa
, que se alimentou do control das rotas das
caravanas
que cruzaban o
Sahara
e dominaba a rexion mais fertil do sur. O apoxeo desta cultura produciuse arredor de 1400, para comezar a decaer coa conquista europea de Nixer no
seculo XVIII
.
A colonizacion francesa concretouse totalmente no
seculo XIX
, cando o actual territorio de Nixer pasou a formar parte da
Africa Occidental Francesa
, situacion que persistiu ate
1958
.
O pais obtivo a sua independencia en 1960. O primeiro presidente foi
Hamani Diori
, que logrou a sua reeleccion nas eleccions de
1965
e
1970
, cun goberno tranquilo e moderado. Mais as fortes secas que se sucederon a partir de
1968
comezaron a xerar un estado de inquietude social e de inestabilidade gobernativa, que conduciron a un primeiro golpe de estado militar en
1974
dirixido polo coronel
Seyni Kountche
, que derrocou a Diori. Kountche sufriu a sua vez varios intentos golpistas que conseguiron ser abortados. En
1983
elaborou un Consello Lexislativo de Ministros formado por civis e presidido por
Oumarou Maname
.
Kountche faleceu catro anos mais tarde, sendo substituido polo seu camarada
Ali Seibou
, que acrecentou a sua base de poder na decada dos 80. A principal preocupacion do seu goberno foi desenvolver e diversificar a feble base economica e produtiva do pais, intentando desprenderse da dependencia con respecto a extraccion de mineral de uranio, por aquela, unica fonte de ingresos economicos de exportacion. A estes efectos, Seibou constituiu o
Movemento Nacional para o Desenvolvemento Social
(MNSD), que se quedaria como o unico partido politico legal.
Mentres se estendia a pobreza entre amplas capas da sociedade e as secas ameazaban xerar fame negra, o MNSD comezou a solicitar prestamos ao
Fondo Monetario Internacional
e ao
Banco Mundial
, que lle impuxeron cambios estruturais macroeconomicos, como a conxelacion dos salarios dos empregados publicos durante dous anos, o que provocou maior pobreza.
En
1990
a firmeza de Seibou foi superada pola presion popular, manifestacions estudantis e obreiras, que se viu obrigado a adoptar medidas amplamente aperturistas. Asi, o goberno convocou unha Conferencia Nacional que preparara o camino a unha saida democratica, encargando ao politico
Amadou Cheiffou
a preparacion dun goberno de transicion.
En
1993
promulgouse a Constitucion e celebraronse as primeiras eleccions libres, nas que resultou vitoriosa a Alianza de Forza para o Cambio (AFC) ?unha coalicion de seis partidos de oposicion? que obtivo 50 das 83 bancas lexislativas en disputa. O MNSD perdeu a presidencia, que pasou a mans de
Mahamane Ousmane
, candidato dun dos partidos integrantes da AFC.
Este novo goberno intentou mellorar a situacion economica mais pronto se viu acurralado por un alzamento dos
tuaregs
, habitantes da zona norte do pais. O motivo da violencia foi que as repetidas secas acabaran co gado deste pobo nomade, que foi obrigado a converterse en sedentario, e reclamaballe ao goberno unha solucion ao problema. A autoridade central prometeu entregar terras aos tuareg, mais non encontrou unha solucion facil as suas demandas, o que xerou un conato de guerra civil que durou ate ben entrado o ano seguinte.
A sua vez, as manifestacions estudantis continuaban e o goberno seguia reprimindoas, feitos que conduciron a ruptura da coalicion nese mesmo ano de
1994
e a renuncia do Primeiro Ministro. En
1995
formouse unha nova coalicion que alcanzou a maioria no Congreso, que esixiu a renuncia de todo o Poder Executivo e a formacion dun novo goberno, que ficou en mans de Hama Amadou.
A nova situacion pouco durou. En xaneiro de
1996
o coronel Ibrahim Bare Mainassara realizou un novo golpe de estado e suspendeu a vixencia da constitucion. Mainassara prometeu devolver o goberno ao poder civil e cumpriu en
1999
, cunhas eleccions municipais que lle deron o triunfo a oposicion. Esa circunstancia provocou descontento en amplos sectores militares, cuxa reaccion foi facer asasinar a Mainassara a mans da sua propia garda.
En decembro de 1999 dese mesmo ano o poder pasou novamente a mans de civis, posto como presidente a
Mamadou Tandja
e a
Hama Amadou
como primeiro Ministro ?este ultimo nomeado en xaneiro de
2000
?.
O Nixer esta dividido en 7 rexions que tenen coma nome o da sua capital:
Agadez
,
Difa
,
Doso
,
Maradi
,
Tahoua
,
Tillaberi
,
Zindar
, ademais dunha oitava rexion, Niamay, que agrupa cinco concellos.
As rexions estan divididas en 35 departamentos.
A capital,
Niamey
, e un concello urbano separado.
Artigo detallado :
Xeografia de Nixer
Nixer.
Imaxe satelite de Nixer.
O Nixer atopase no interior da
Africa Occidental
, localizada ao sur de
Alxeria
e
Libia
e ao norte de
Nixeria
. A sua area e de 1 267 000 quilometros cadrados (algo mais do duplo ca a
Peninsula Iberica
), dos cales 1 266 700 km² son terra e 300 km² auga. Nixer e o
63° pais mais poboado
e o
22° mais grande
do mundo.
O Nixer fai fronteira con sete paises e ten un total de 5 697 km de fronteiras. A fronteira mais longa e co
Chad
, polo leste, con 1175 km. A esta seguelle a fronteira con
Nixeria
, polo sur (1497 km), con
Alxeria
, a norte-noroeste (956 km) e con
Mali
, con 821 km. Nixer tamen posue fronteiras mais miudas a suroeste (
Burkina Faso
con 628 km e
Benin
con 266 km) e a norte-nordeste (
Libia
con 354 km).
O pais ten dous terzos do seu territorio no
deserto do Sahara
, que son practicamente inhabitables e constituen todo o norte do pais. O resto estendese polas marxes do
rio Nixer
, con grandes sabanas onde e posible a cria de gado e practicar agricultura. E nesta zona onde se atopa a
capital
, como ademais os principais centros poboados, (
Zinder
,
Maradi
e
Tillaberi
).
A zona desertica alcanza o seu maximo rigor no
Tenere
. Ali achanse macizos montanosos como o do
Air
, que acada o seu cumio maximo no
monte Bagzane
, de 2022 m. As cidades mais importantes desta zona son
Tahoua
e
Agadez
.
Sinalar que no extremo suroriental atopase unha parte do
lago Chad
, que Nixer comparte con
Chad
, con
Nixeria
e con
Camerun
, e onde habitan os
beri beri
. Este lago e o rio Nixer subministran a maior parte de auga potable do pais.
O punto mais baixo e o
rio Nixer
, a unha altitude de 200 m. Os punto mais elevado son o dito monte Bagzane e
monte Greboun
, con 1 944 m.
O clima nixerino e moi caloroso, onde a temperatura media supera os 30 °C. Tratase dun clima subtropical, que e xeralmente quente e seco, existindo no extremo sur unha zona de clima tropical.
Nixer e membro da
Union economica e monetaria de Africa do oeste