Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Menachem Begin
, nado en
Brest, Belarus
o
16 de agosto
de
1913
e finado en
Xerusalen
o
9 de marzo
de
1992
, foi un politico
israeli
e 6º
primeiro ministro
de
Israel
en maio de
1977
. Baixo o acobillo do enton presidente dos
Estados Unidos
,
Jimmy Carter
, Begin negociou en
1978
os
acordos de Camp David
co presidente de
Exipto
,
Anwar Sadat
, polos que Israel devolveu a
peninsula de Sinai
a Exipto. Por estes acordos Begin e Sadat recibiron o
Premio Nobel
da Paz en
1978
.
[
1
]
Beguin naceu en
Brest-Litovsk
(enton en
Polonia
, hoxe en
Belarus
), educado no
sionismo
polo seu pai. Estudou nun colexio hebreo e nun liceo polaco, e aos 16 anos entrou no movemento sionista Betar, creado por
Vladimir Jabotinski
. Dende 1939 foi lider da organizacion polaca de Betar.
Menachem Begin
Ao comezo da
segunda guerra mundial
refuxiouse en
Vilnius
, ata que en
1940
a
NKVD
sovietica
arrestouno e enviouno a un campo de traballo de
Siberia
. Liberado en
1941
, despois do acordo Sikorski-Mayski, uniuse as forzas polacas libres establecidas na
URSS
e baixo o mando de
Wladyslaw Anders
, en
1942
como soldado desa unidade chega a
Palestina
. Ali incorporase ao
Irgun
, o brazo armado e clandestino do
sionismo revisionista
, convertendose no seu lider en
1947
. Coma tal foi o maximo responsable da destrucion do
hotel Rei David
, cuartel xeral das forzas britanicas en Palestina, no que morreron case 100 persoas, asi coma do ataque a aldea palestina de
Dir Yassin
. Trala creacion do
Estado de Israel
funda o partido politico
Herut
, que mais tarde se converteria no partido dominante do
Likud
, que quedou fora da corrente xeral do
sionismo
, defendendo un Israel antisocialista e territorialmente mais grande.
Como
primeiro ministro
, Begin, foi o artifice do acordo de paz con
Exipto
que supuna a devolucion do
Sinai
a
Exipto
e do desmantelamento dos asentamentos xudeus da zona. A pesar do que o plan de paz establecera unha autonomia palestina, Begin non a aplicou, o que supuxo a dimision dos ministros
Moshe Dayan
e
Ezer Weizman
.
En
1982
Begin autorizou a entrada das
Forzas de Defensa Israelis
no
Libano
. Esta incrusion dividiu fondamente a opinion publica israeli, e propiciou a dimision de Begin en agosto de
1983
, xunto coa morte da sua dona, Aliza.
|
|---|
| 1901–1925
| |
|---|
| 1926–1950
| |
|---|
| 1951–1975
| |
|---|
| 1976–2000
| |
|---|
| 2001–
| |
|---|
