Gustave Flaubert

Vun Wikipedia
Gustave Flaubert

Gustave Flaubert [flo'b?:r] (* 12. Dezember 1821 in Rouen , Haute-Normandie; † 8. Mai 1880 in Canteleu , Haute-Normandie) weer en franzoosch Schriever, de vor allen as Romancier bekannt is.

Leven un Schaffen [ annern | Bornkood annern ]

Flaubert is in Rouen ( Normandie ) as junger Sohn vun den Chefdokter vun dat stadtisch Krankenhuus upwussen un beleev, wiel de Deenstvilla vun sien Vader, as dat dormals begang weer, an dat Krankenhuus grenzen dee, dat Lieden un Starven dor ut nachst Nahe mit.

He gull as begabter Scholer, aber mit wenig Disziplin, de dat vortruck, sien Tiet mit Lesen un Schrieven as mit Lernen to verbringen. To sien Fruenden ut de Joogd horrn Louis Bouilhet, de suck later en gewissen Naam as Lyriker maaken dee, as ok de Broer Laure Le Poittevin, de latere Moder vun Guy de Maupassant . In de Sommerferien 1836 hett suck Flaubert in den normannschen Badeoort Trouville-sur-Mer in en wat ollere Fru, Elisa Schlesinger, verleevt, de hum johrenlang as groo, nich to recken Leev beschaftigen un sien Schrieven inspireeren dee.

Nah dat Baccalaureat fung he Drangen vun sien Vader en Jurastudium an, dat he aber upgeven dee, nahdem he 1843 en epileptischen Anfall kreegen harr. Dennoch hett he in disse Johren grottere Reisen maakt, deren vorlopig letzte hum 1850/51 up de Sporen vun Chateaubriand , Lamartine oder Nerval in den Vorderen Orient, sunners nah Agypten , fuhren dee. Sien Begleiter weer en wenig jungere Fruend, de Literat Maxime Du Camp , de all an den Anfang vun sien Spood stunn.

Nah de Truggkehr hett he suck bi sien Moder, de nu Wittfru weer, inricht, un fuhr mit hor un sien Arv en toruchtrucken Leven as schrieven Rentier in hor Huus in Croisset dicht bi Rouen. Dat Huus hett he blits noch for gelegentlich Uphollen in Paris, um dor eenig sellschopplihe Kuntakte, to'n Bispeel mit Schrieverkollegen, to pleegen, oder suck mit sien langjohrig Leevste (af 1846) to drapen, de teihn Johr ollere Schrieverin Louise Colet . Mit de hett he ok in vol Breef over literarisch Fraagen diskuteert.

Flaubert schreev all siet sien Joogd ahn mood to wurrn, tonachst in' Stil vun de Romantik . He stell aber so hooch Ansprook an suck sulvst, dat he lang Johren all sien Manuskripte nich herutgeven leet. Sien eerst druckt Wark wurr de 1851 anfungen Roman Madame Bovary , de 1856 in' Feuilleton vun de Revue de Paris rutkeem. De Roman droog hum glieks en Perzess wegen Verstooten tegen de good Sitten in, doch wurrn Flaubert un de Tietschrift dank dat kloog Pladoyer vun hor Afkaat an' 7. Februar 1857 [1] freegespraaken. De Perzess hett suck letztlich sogor positiv utwirkt, denn de verhulp de Bookversion, as se 1857 rutkeem. To good Verkoopstallen. De Handlung foot up en Zeitungsbericht ut dat Journal de Rouen van 1848 over den Suizid vun de Doktersfru Delphine Delamare ut Ry bi Rouen. Se stellt de Geschichte vun en Pachtersdochter dor, de nah de Heirat mit en Dorpdokter gau untofra is mit ho woll leev, aber biederen mann is, un zwor nich toletzt deshalb, wiel se suck nah dat Vorbild vun Romans un Magazinen for Fruen en Leven in Liedenschap und Luxus droomt un vorstellt. Se schafft dat woll, middels vun zwee Leevschaften un en gewissen Luxuskonsum eenig Trae up de Realiseeren vun en suckser Leven to doon, wurrd aber immer weer inhaalt vun de Trivialitat un Engt vun hor reale Verhaltnisse, bit se toletzt vun Schulden erdruckt suck um't Leven maakt. Thema is also dat Scheitern vun en romantisch Idealistin (mit de Flaubert suck bannig identifizeert) an en Welt, in de de Opportunisten un de Materialisten winnen, de in den Roman vor allen vun den Aftheker Homais un den Hannelsmann Lheureux verkorpert wurrn.

Weniger spoodriek, aber mit noch mehr Infloot up de Entwicklung vun den europaischen Roman weer Flaubert mit L'Education sentimentale (1869). Dat is de Geschichte vun den jungen Provinzlers Frederic Moreau, de nah Paris geiht, wo he suck en groot Tokunft in Politik, Literatur un Leev erhoopt, aber de suck hum woll anbeeden realen Chancen togunsten vun irreal, ideal Teelen verpasst, un zwar vor allen en lang schwarmerisch-unerfullt Leev to en verheiraadt Fru, de hum absorbeert un paralyseert. Nahdem ok sien kort Begeisterung for de politischen Ideale un Teelen vun de 48er Revolutschoon verpufft is, versinkt he in't intellektuell Middelmaat un wurrd blots dor en grotter Arvdeel vor en ok materiellen Neddergang bewohrt. Frederic is en Symbolfigur vun den weniger tragischen as truerigen Weg vun de ?Quarante-huitards“, d. h. De dor de Februarrevolutschoon in Upbreekstimmung versett, denn aber dor de wiedere Entwicklung politisch enttauschten 48er Generatschoon, to de suck ok Flaubert togehorig fohl. De Titel vun den Roman, L'Education sentimentale , is ovrigens (wat kien een vun de duutsch Titels ahnen lett) ironisch to verstahn; denn, anners as to'n Bispeel de jung Helden Julien in Stendhal sien Le Rouge et le Noir oder Rastignac in Balzac sien Le Pere Goriot , erfohrt Frederic vun de geleevt, riep, verheiraadt Fru kien ?Erziehung“ vun sien junglinghaft schwarmerischen Gefohlen to de vun en sexuell erfohren Mann, sonnern blots deren Frustratschoon.

Salammbo , Bild vun Gaston Bussiere , 1907

De Bovary un de Education gellen as epochemaakend for de Entwicklung vun den europaischen Roman, wegen de Idee vun Flaubert, sien Protagonisten nich mehr (as to'n Bispeel Balzac dat dee) as Utnahmeperson to dortostellen, sonnern as ganzlich unheroische Dorsnittscharaktere.

De anner Warken vun Flaubert wurrd huud meest weniger beacht. Dat sund insbesunnere de in dat antike Karthago speelen historsch Roman Salammbo (1862), to de sien Vorbereitung he 1858 eegens nah Tunesien reist is; de lang Vertellsels La Tentation de Saint Antoine (1874); de to sien Tiet spoodriek Vertellselsband Trois Contes (1877) mit unner annern de anruhrend Vertellsels Un cœur simple oder de unvoullendete, as Satire up dat Dorsnittsborgerdom docht Roman Bouvard et Pecuchet (postum 1881).

Flaubert gellt as en vun de best Stilisten vun de franzoosch Literatur un as en Klassiker vun den Romans. Tosommen mit Stendhal un Balzac is he dat Dreegestirn vun de groot realistisch Vertellers in Frankriek. Ganz as de beid annern wurr aber ok he vun de Academie francaise nich for wurdig befunnen, upnommen to wurrn.

Warken [ annern | Bornkood annern ]

  • Madame Bovary
  • Bibliomanie
  • Agonies
  • La Femme du monde
  • Memoires d'un fou (Erinnerungen eines Verruckten)
  • Smarh
  • Novembre
  • La Tentation de saint Antoine ( Die Versuchung des heiligen Antonius )
  • La Spirale
  • Le Candidat
  • Un cœur simple
  • L'Education sentimentale ( Die Erziehung des Herzens ) ( ok : Lehrjahre des Gefuhls, Die Schule der Empfindsamkeit)
  • Trois Contes Tallriek Oversetten in't Duutsche; Tweespraakig Utgaav, mit Nahwoort vun Walter Boehlich , 1961
  • Bouvard et Pecuchet (Bouvard und Pecuchet)
  • Dictionnaire des idees recues (Worterbuch der Gemeinplatze)
  • Salammbo
  • Vie et travaux du R. P. Cruchard , Rouen 2005; duutsch Utgaav: Leben und Werke des Paters Cruchard und andere unveroffentlichte Texte . Oversett un kommenteert vun Elisabeth Edl. Berlin: Friedenauer Presse 2008.

Literatur [ annern | Bornkood annern ]

To Flaubert insgesamt [ annern | Bornkood annern ]

  • Pierre Auregan: Flaubert. Grandes oeuvres, commentaires critiques, documents complementaires. Reihe Balises. Serie Les ecrivains, 1. Klett, Stuttgart 1992, ISBN 3-12-592543-6 . (Nathan, Paris 1992, Vorlaag:Falsche ISBN ) (franzoosch)
  • Annette Clamor: Flauberts Schreiblabor. Lesekultur und poetische Imagination in einem verkannten Jugendwerk. Reihe Bonner romanistische Arbeiten, 79. Peter Lang, Frankfurt 2002 ISBN 3-631-38852-7
  • Jorg Dunne: Asketisches Schreiben. Rousseau und Flaubert als Paradigmen literarischer Selbstpraxis in der Moderne Reihe Romanica Monacensia, 65. Narr, Tubingen 2003 ISBN 3-8233-5615-1
  • Julia Encke: Kopierwerke. Burgerliche Zitierkultur in den spaten Romanen Fontanes und Flauberts. Reihe Munchener Studien zur literarischen Kultur in Deutschland, 29. Peter Lang, Frankfurt 1998 ISBN 3-631-33320-X
  • Jean-Benoit Guinot: Dictionnaire Gustave Flaubert. CNRS , Paris 2010, ISBN 978-2-271-06928-3
  • Wolfram Kromer: Flaubert. Reihe: Ertrage der Forschung, 141. WBG Darmstadt 1980 ISBN 3-534-08295-8
  • Frank Leinen: Flaubert und der Gemeinplatz. Erscheinungsformen der Stereotypie im Werk Gustave Flauberts. Reihe: Trierer Studien zur Literatur, 18. Lang, Frankfurt 1990 ISBN 3-631-43218-6
  • Herbert Lottman: Flaubert. Eine Biographie Insel, Frankfurt 1992 ISBN 3-458-16259-3
  • Heinrich Mann : Gustave Flaubert und George Sand . In: Geist und Tat. Franzosen von 1780 bis 1930. Essays, Berlin 1931. Flaubert und die Herkunft des modernen Romans: online lesen
  • Wolfgang Matz: 1857: Flaubert, Baudelaire, Stifter. S. Fischer, Frankfurt 2007
  • Ralf Nestmeyer: Franzosische Dichter und ihre Hauser. Frankfurt 2005 ISBN 3-458-34793-3
  • (Jean) Pommier : Flaubert und das literarische Genie. in Zs. Lancelot. Der Bote aus Frankreich. Monatsschrift. Heft 8, Koblenz 1948, S. 43 - 47
  • Jean-Paul Sartre : L'idiot de la famille Gallimard, Paris 1971 ff
  • Ulrich Schulz-Buschhaus: Flaubert. Die Rhetorik des Schweigens und die Poetik des Zitats. Reihe: Ars Rhetorica, 6. Lit, Munster 1995 ISBN 3-8258-2504-3
  • Jean de La Varende: Gustave Flaubert. Mit Selbstzeugnissen und Bilddokumenten. Reihe: Rowohlts Monographien, 20. 6. Aufl. Rowohlt, Reinbek 1996 ISBN 3-499-50020-5
  • Barbara Vinken : Flaubert. Durchkreuzte Moderne Fischer, Frankfurt 2009, ISBN 978-3-10-086006-4
  • Rainer Warning: Die Phantasie der Realisten Fink, Munchen 1999 ISBN 3-7705-3386-0

To eenzelt Warken [ annern | Bornkood annern ]

Bouvard et Pecuchet [ annern | Bornkood annern ]

  • Dietrich Scholler Umzug nach Encyclopaedia. Zur narrativen Inszenierung des Wissens in Flauberts ?Bouvard et Pecuchet“. Berlin: Weidler. 2002. (= Romanice; 19) ISBN 3-89693-719-7
  • Christian von Tschilschke Epen des Trivialen. N. V. Gogols ?Die toten Seelen“ und G. Flauberts ?Bouvard und Pecuchet“. Ein struktureller und thematischer Vergleich. Heidelbarg: Winter. 1996. (= Neues Forum fur allgemeine und vergleichende Literaturwissenschaft; 1) ISBN 3-8253-0389-6

Un cœur simple [ annern | Bornkood annern ]

  • Winfried Wehle : Flaubert: 'Un cœur simple'. Eine Parabel auf die Asthetik des L'Art pour L'Art, in: Die franzosische Novelle (Hg. Wolfram Kromer), Dusseldorf 1976, S. 150-162/360-362. PDF

Erziehung des Herzens [ annern | Bornkood annern ]

  • Bourdieu, Pierre (2001). Die Regeln der Kunst. Frankfurt am Main: Suhrkamp
  • Pabst, Walter (Hg) Der moderne franzosische Roman. Interpretationen Berlin: E.Schmidt, 1968

Madame Bovary [ annern | Bornkood annern ]

Salammbo [ annern | Bornkood annern ]

  • Alexej Baskakov: Vom Realismus zur Moderne. Die Darstellung des antiken Orients in ?Salammbo“ von Gustave Flaubert und ?Joseph und seine Bruder“ von Thomas Mann. Wurzburg: Konigshausen u. Neumann. 1999. (= Epistemata; Reihe Literaturwissenschaft; 280) ISBN 3-8260-1678-5
  • Flauberts Salammbo in Musik, Malerei, Literatur und Film. Aufsatze und Texte , hrsg. von Klaus Ley. Tubingen: Narr. 1998. ISBN 3-8233-5185-0

La Tentation de saint Antoine [ annern | Bornkood annern ]

  • Ursula Harter: Die Versuchung des Heiligen Antonius. Zwischen Religion und Wissenschaft. Flaubert, Moreau, Redon. Berlin: Reimer. 1998. ISBN 3-496-01183-1

Enkeld Nahwiesen [ annern | Bornkood annern ]

  1. Aufsatze zur Literatur und Kunst 1857 - 1860 in: Charles Baudelaire: Samtliche Werke und Briefe , Band V, Siet 297. ISBN 978-3-446-13334-1 , afroopen an' 6. Februar 2011

Weblenken [ annern | Bornkood annern ]

Gustave Flaubert . Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons .
Op Wikiquote gifft dat Zitaten to, over oder vun ?Gustave Flaubert“ (hoochduutsch).