Friedrich August von Hayek
(ur.
8 maja
1899
w
Wiedniu
, zm.
23 marca
1992
we
Fryburgu Bryzgowijskim
) ?
austriacki ekonomista
i filozof polityki znany z obrony zasad
gospodarki wolnorynkowej
.
Był jednym z najbardziej wpływowych ekonomistow
austriackiej szkoły ekonomii
[1]
. Wniosł tak?e wkład w rozwoj nauki prawa oraz
kognitywistyki
. Był przeciwnikiem
interwencjonizmu
pa?stwowego i zwolennikiem
liberalnej
doktryny gospodarczej.
W 1974 otrzymał
Nagrod? Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii
?za pioniersk? prac? w dziedzinie teorii pieni?dza i waha? gospodarczych oraz za pogł?bion? analiz? wspołzale?no?ci zjawisk ekonomicznych, społecznych i instytucjonalnych”. Wraz z nim uhonorowano
Gunnara Myrdala
[2]
.
Hayek urodził si? 8 maja 1899 w Wiedniu w arystokratycznej rodzinie. Jego ojciec, August, pracował jako doktor w pa?stwowej słu?bie zdrowia, publikował tak?e prace naukowe z zakresu botaniki. Od strony matki (Felicity z d. Juraschek) Hayek był spokrewniony z filozofem
Ludwigiem Wittgensteinem
.
Po wybuchu
I wojny ?wiatowej
w 1914 skłamał o swoim wieku i zaci?gn?ł si? do armii
austro-w?gierskiej
. Słu?ył na froncie włoskim, nad rzek?
Piaw?
. Wojn? prze?ył bez powa?niejszych urazow, został odznaczony za odwag?. Po zwolnieniu ze słu?by postanowił rozpocz?? karier? akademick?.
Studiował
prawo
,
ekonomi?
,
psychologi?
i
politologi?
na
Uniwersytecie Wiede?skim
. Tam rownie? obronił doktoraty z prawa (1921) i politologii (1923). Pocz?tkowo sympatyzował z pogl?dami
socjalistycznymi
, jednak jego ?wiatopogl?d uległ zmianie pod wpływem prywatnych seminariow
Ludwiga von Misesa
, na ktore ucz?szczał razem z
Fritzem Machlupem
i innymi młodymi studentami. Był tak?e studentem
Fredricha von Wiesera
.
Hayek pracował jako asystent naukowy profesora
Jeremiaha Jenksa
na
Uniwersytecie Nowojorskim
w latach 1923?1924. Nast?pnie doradzał rz?dowi austriackiemu w kwestiach prawnych i ekonomicznych dotycz?cych
traktatu wersalskiego
. Po zako?czeniu wspołpracy z rz?dem zało?ył i pracował jako dyrektor w Austriackim Instytucie Bada? Nad Cyklami Koniunkturalnymi. Od 1931 na pro?b?
Lionela Robbinsa
podj?ł prac? jako
nauczyciel akademicki
w
London School of Economics
. W latach 30. Hayek cieszył si? znacz?c? popularno?ci? jako wiod?cy teoretyk ekonomii, jednak jego modele nie zostały w tych czasach dobrze odebrane przez zwi?kszaj?c? si? liczb? zwolennikow teorii
Keynesa
. Debata pomi?dzy dwiema szkołami
teorii ekonomii
toczy si? do dzi?.
Pozostał w
Wielkiej Brytanii
po
Anschlussie
Austrii, w 1938 przyj?ł obywatelstwo brytyjskie, a w 1944 został wybrany na członka
Akademii Brytyjskiej
.
W 1947 zało?ył
Towarzystwo Mont Pelerin
i został jego przewodnicz?cym.
Po wojnie był profesorem uniwersytetu w
Chicago
(1950?1962), nast?pnie uniwersytetu we
Fryburgu Bryzgowijskim
(1962?1968 i 1977?1992), a tak?e
Salzburgu
(1968?1977). Hayek był doktorem
honoris causa
uniwersytetu Rikkyo (
Tokio
) i uniwersytetu w Salzburgu, honorowym członkiem London School of Economics, Austriackiej Akademii Umiej?tno?ci i honorowym senatorem Uniwersytetu Wiede?skiego.
W 1974 dostał
Nagrod? Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii
, ktora przyczyniła si? do wzrostu zainteresowania szkoł? austriack?.
W 1984 odznaczony
Order of the Companions of Honour
przez krolow?
El?biet? II
na pro?b? owczesnej brytyjskiej premier ?
Margaret Thatcher
.
W 1991 otrzymał
Medal Wolno?ci
z r?k
George’a H.W. Busha
.
Zmarł w 1992 we
Fryburgu Bryzgowijskim
w
Niemczech
. Został pochowany na cmentarzu w wiede?skiej dzielnicy Neustift.
Jego tworczo?? obejmowała problemy ekonomiczne (teoria cen, koniunktury i pieni?dza), polityk? ekonomiczn?, filozofi? polityczn?, teori? prawa, metodologi? nauk i psychologi?. Opowiadał si? za teori?
podziału władz
, z dwiema oddzielnymi izbami parlamentu, i ide?
praworz?dno?ci
. Argumentował, ?e wolno?? ł?czy si? z odpowiedzialno?ci? i chroni nienaruszalno?? prywatno?ci.
Friedrich August von Hayek był tworc? szkoły pozytywnej krytyki
demokracji
. Przeciwstawiał jej ide?
demarchii
, czyli władzy zgromadzenia parlamentarnego nad stanowieniem praw i zasad oraz odebraniem mu decydowania o decyzjach politycznych.
Hayek był krytykiem lewicowej interpretacji
racjonalizmu
. Twierdził, ?e człowiek za pomoc? rozumu nie jest w stanie poj?? celu ewolucji wszech?wiata i dowolnie go kształtowa?. Wiara w mo?liwo?? rozumowej kreacji ?wiata otwierała, zdaniem Hayeka, drog? odrzucanemu przez niego
etatyzmowi
.
Kontynuował tradycje tzw. austriackiej szkoły w ekonomii, wspołtworz?c zarazem tzw. now? szkoł? wiede?sk?. Był przeciwnikiem interwencji pa?stwa w gospodark?.
Problem kalkulacji ekonomicznej
[
edytuj
|
edytuj kod
]
W latach 20. XX wieku mi?dzy ekonomistami szkoły austriackiej a ekonomistami socjalistycznymi toczyła si? debata nad mo?liwo?ci? efektywnego gospodarowania w warunkach gospodarki centralnie planowanej. Koncentrowała si? ona wokoł postawionego przez Ludwiga von Misesa
problemu kalkulacji ekonomicznej
. Problem ten brzmi: czy a je?eli tak, to w jaki sposob w warunkach socjalizmu mo?liwe jest obliczenie, jak? ilo?? danego dobra nale?y wyprodukowa?, aby poda? tego dobra zrowna? z popytem na nie. Hayek był zdania, ?e taka kalkulacja jest niemo?liwa, ze wzgl?du na to, ?e centralny planista nie jest w stanie zebra? potrzebnej do tego wiedzy o potrzebach konsumentow.
Hayek, w przeciwie?stwie do dominuj?cego w ekonomii pogl?du, twierdził, ?e głownym problemem ekonomii
nie jest
alokacja zasobow: ?Jest to raczej problem najlepszego przeznaczenia zasobow znanych ka?demu członkowi społecze?stwa na cele, ktorych relatywne znaczenie znaj? tylko te jednostki. Lub, by uj?? to krotko, jest to problem wykorzystania wiedzy nie danej wszystkim w całej zbiorowo?ci”
[3]
.
Hayek był znany jako jeden z najwi?kszych krytykow
kolektywizmu
w XX wieku. Twierdził, ?e wszystkie formy kolektywizmu (nawet te teoretycznie oparte na dobrowolnej wspołpracy) mog? by? utrzymywane jedynie przez władz? centraln?. W swojej najpopularniejszej ksi??ce,
Droga do zniewolenia
, oraz w po?niejszych pracach twierdził, ?e socjalizm, jako ?e wymaga
centralnego planowania
w gospodarce, jest obarczony wysokim ryzykiem przekształcenia si? w ustroj
totalitarny
.
W artykule
The Use of Knowledge in Society
[4]
Hayek argumentował, ?e
rynkowy mechanizm cenowy
najlepiej słu?y do dzielenia i synchronizowania lokalnej oraz indywidualnej wiedzy, pozwalaj?c społecze?stwu uzyskiwa? zro?nicowane cele wła?nie przez zasady
spontanicznego porz?dku
. U?ywa poj?cia
katalaktyka
na okre?lenie ?samoorganizuj?cego si? systemu dobrowolnej wspołpracy”.
Poj?cie porz?dku naturalnego
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Poj?cie porz?dku (ładu) jest kluczowe dla
filozofii politycznej
Friedricha von Hayeka i odnoszone jest do wielu sfer rzeczywisto?ci społecznej (ekonomii, polityki, prawa). Wyro?nia on dwa rodzaje porz?dkow ? porz?dki stworzone przez człowieka w sposob celowy oraz porz?dki powstałe w sposob naturalny (spontaniczny)
[5]
. Porz?dki spontaniczne powstaj? jako efekt działa? niezale?nych jednostek, post?puj?cych zgodnie z pewnymi regułami. Reguły te to pewne regularno?ci w post?powaniu jednostek, wymuszane przez okoliczno?ci i nie zawsze u?wiadamiane. Przykładem porz?dku naturalnego mo?e by?
rynek
powstały w oparciu o normy wymiany i wzajemno?ci w społecze?stwach nowoczesnych. Porz?dki naturalne nie maj? jasno okre?lonego celu, lecz spełniaj? okre?lone
funkcje
, a w ich ramach jednostki realizuj? swe własne cele jednostkowe
[6]
. S? one oceniane znacznie wy?ej od porz?dkow celowych. Celowe porz?dki s? proste i oparte na abstrakcyjnych zasadach, przez co nie zawsze pasuj? do skomplikowanej rzeczywisto?ci społecznej. Porz?dki spontaniczne wyrastaj? wprost z tej rzeczywisto?ci i dlatego s? do niej lepiej dostosowane. S? one odporne na manipulacje i proby ich zdominowania przez władz? autorytarn?. Z tego powodu s? one warunkiem istnienia wolnych społecze?stw.
Ekonomist? zwalczaj?cym teorie Hayeka był w szczegolno?ci
John Maynard Keynes
, tworca
keynesizmu
[7]
.
- Prices and Production
(1931)
- The Pure Theory of Capital
(1941)
- Droga do zniewolenia
(1944, wydanie polskie 1974)
- Indywidualizm i porz?dek ekonomiczny
(1948, wydanie polskie 1998)
- Nadu?ycie rozumu
(1952, wydanie polskie 2002)
- Konstytucja wolno?ci
(1960, wydania polskie ? poza oficjalnym obiegiem ? 1987, PWN 2006)
- Denacjonalizacja pieni?dza
(1976, wydanie polskie 2019)
- Prawo, legislacja i wolno??
(1978, wydanie polskie 2020)
- Unemployment and Monetary Policy: Government as Generator of the Business Cycle
(1979)
- Zgubna pycha rozumu. O bł?dach socjalizmu
(1988, wydanie polskie 2004)
- ↑
Matthew Bishop:
Essential economics: an A?Z guide
. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 29.
ISBN
978-1-57660-351-2
.
- ↑
The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 1974
[online], nobelprize.org
[dost?p 2017-11-23]
.
- ↑
F.A.
F.A.
Hayek
F.A.
F.A.
,
The Use of Knowledge in Society
, ?American Economic Review” (35), 1945
.
brak strony (czasopismo)
- ↑
The Use of Knowledge
? tekst
. virtualschool.edu. [zarchiwizowane z
tego adresu
(2008-05-09)].
(en).
- ↑
Friedrich August von Hayek:
Law, Legislation and Liberty
. Londyn: Routledge, 1998, s. 37.
ISBN
0-415-09868-8
.
- ↑
Friedrich August von Hayek:
Law, Legislation and Liberty
. Londyn: Routledge, 1998, s. 39.
ISBN
0-415-09868-8
.
- ↑
Michał Zaborski, Rafał Chmura, Karol Pieniak, Debaty, ktore zmieniły histori?, [w:] Tomasz Doł?gowski, Wojciech Labuda (red.), Szermierka na słowa. O debacie oksfordzkiej i nie tylko, wyd. 1, Warszawa: Poltext, 2021, s. 213-245,
ISBN 978-83-8175-313-5
- Beata Tarnowska (red.):
Nagrody Nobla, Leksykon PWN
. Warszawa: PWN, 2001.
ISBN
83-01-13393-7
.
brak strony w ksi??ce
- Galeria sław
. Libertarianizm.pl. [dost?p 2009-10-19].
- Krzysztof Kostro:
Hayek kontra socjalizm. Debata socjalistyczna a rozwoj teorii społeczno-ekonomicznych Friedricha Augusta von Hayeka
. Warszawa: DiG, 2001.
ISBN
83-7181-151-9
.
brak strony w ksi??ce
- Polskoj?zyczne
- Angloj?zyczne
XX wiek
|
- 1969:
Frisch
,
Tinbergen
- 1970:
Samuelson
- 1971:
Kuznets
- 1972:
Hicks
,
Arrow
- 1973:
Leontief
- 1974:
Myrdal
,
Hayek
- 1975:
Kantorowicz
,
Koopmans
- 1976:
Friedman
- 1977:
Ohlin
,
Meade
- 1978:
Simon
- 1979:
Schultz
,
Lewis
- 1980:
Klein
- 1981:
Tobin
- 1982:
Stigler
- 1983:
Debreu
- 1984:
Stone
- 1985:
Modigliani
- 1986:
Buchanan
- 1987:
Solow
- 1988:
Allais
- 1989:
Haavelmo
- 1990:
Markowitz
,
Miller
,
Sharpe
- 1991:
Coase
- 1992:
Becker
- 1993:
Fogel
,
North
- 1994:
Harsanyi
,
Nash
,
Selten
- 1995:
Lucas Jr.
- 1996:
Mirrlees
,
Vickrey
- 1997:
Merton
,
Scholes
- 1998:
Sen
- 1999:
Mundell
- 2000:
Heckman
,
McFadden
|
---|
XXI wiek
|
- 2001:
Akerlof
,
Spence
,
Stiglitz
- 2002:
Kahneman
,
Smith
- 2003:
Engle
,
Granger
- 2004:
Kydland
,
Prescott
- 2005:
Aumann
,
Schelling
- 2006:
Phelps
- 2007:
Hurwicz
,
Maskin
,
Myerson
- 2008:
Krugman
- 2009:
Ostrom
,
Williamson
- 2010:
Diamond
,
Mortensen
,
Pissarides
- 2011:
Sargent
,
Sims
- 2012:
Roth
,
Shapley
- 2013:
Fama
,
Hansen
,
Shiller
- 2014:
Tirole
- 2015:
Deaton
- 2016:
Hart
,
Holmstrom
- 2017:
Thaler
- 2018:
Nordhaus
,
Romer
- 2019:
Banerjee
,
Duflo
,
Kremer
- 2020:
Milgrom
,
Wilson
- 2021:
Card
,
Angrist
,
Imbens
- 2022:
Bernanke
,
Diamond
,
Dybvig
- 2023:
Goldin
|
---|
Nurty
|
|
---|
Teoretycy libertarianizmu
|
|
---|
Tematy powi?zane
|
|
---|