Consello de Seguridade das Nacions Unidas
|
---|
|
|
Acronimo
| UNSC, ?連安保理, 安保理, CSNU, Weltsicherheitsrat, CSNU, СБ ООН, 安理?, 安理會, РБ ООН, СС на ООН, СБ ААН, BMGK, RB ONZ, V-Raad, BMT T?, BR OSN, CSNU, RB OSN e VNVR
|
---|
Tipo
| orgao principal da Organizacao das Nacoes Unidas e consello
|
---|
Data de fundacion
| 24 de outubro
de
1945
|
---|
Organizacion matriz
| ONU
|
---|
Organizacion subsidiaria
| Missao das Nacoes Unidas para a estabilizacao no Haiti
|
---|
Sede
| Sede da Organizacion das Nacions Unidas
|
---|
Na rede
|
---|
https://www.un.org/securitycouncil/es
,
https://www.un.org/securitycouncil/zh
,
https://www.un.org/securitycouncil/fr
,
https://www.un.org/securitycouncil/ar
,
https://www.un.org/securitycouncil/ru
e
https://www.un.org/securitycouncil
|
[
editar datos en Wikidata
]
|
O
Consello de Seguridade das Nacions Unidas
e o organismo das
Nacions Unidas
encargado de manter a
paz
e
seguridade
entre as nacions. A diferenza doutras reparticiones da ONU que unicamente poden realizar recomendacions aos gobernos, o Consello de Seguridade pode tomar decisions (conecidas como "
resolucions
") e obrigar aos membros a cumprilas, de acordo ao estipulado pola
Carta das Nacions Unidas
.
O Consello esta conformado por 15 nacions, 5 permanentes e 10 temporais. Os cinco membros permanentes son os
Estados Unidos
,
Francia
, o
Reino Unido
, a
Republica Popular da China
e
Rusia
. Os 10 membros non permanentes son electos cada dous anos como representantes rexionais. A presidencia do Consello rota mensualmente de xeito alfabetico.
Cada membro do Consello ten un voto. As decisions en xeral requiren do voto afirmativo de, polo menos, nove membros. Con todo, os cinco membros permanentes contan con dereito a
veto
.
O Consello de Seguridade das Nacions Unidas realizou a sua primeira sesion o
17 de xaneiro
de
1946
en
Church House
,
Londres
. Desde esa data, o Consello reuniuse permanentemente realizando encontros en diferentes cidades, desde
Paris
ata
Addis Ababa
. Con todo, a maior parte do tempo mantivose na sede das Nacions Unidas, primeiro en
Lake Success
e logo na cidade de
Nova York
.
A composicion do Consello variou soamente en tres ocasions. En
1965
, realizaronse cambios aos artigos 23 e 27 da Carta das Nacions Unidas, aumentando de seis a dez o numero de membros non permanentes.
En
1971
, a
Asemblea Xeral
votou a favor de eliminar ao membro da
Republica da China
sendo substituido desde aquela oportunidade por un delegado da
Republica Popular da China
ao ser reconecida esta entidade como o lexitimo representante da China. Como este tema baseouse na representatividade do membro permanente e non nunha admision ou expulsion deste, foi tratado a nivel da Asemblea Xeral sen necesitar da aprobacion do Consello (e polo tanto, estar suxeita a veto) ou dalgunha modificacion do artigo 23 da Carta que especifica as caracteristicas dos membros permanentes. Un feito similar ocorreu en
1991
cando a
Union Sovietica
foi substituida pola
Federacion Rusa
.
Os 15 membros do Consello estan compostos por duas categorias: os chamados "membros permanentes" e os "membros non permanentes" ou "membros electos".
Os cinco membros permanentes corresponden as cinco potencias vencedoras da
segunda guerra mundial
. Son insubstituibles e tenen dereito a vetar calquera decision do Consello. Os cinco membros orixinais foron:
Francia posteriormente adoptou o nome de "Republica Francesa" en
outubro
de
1946
coa chegada da
Cuarta Republica
. Posteriormente, a Republica da China e a Union Sovietica serian substituidas, sen modificar a Carta das Nacions Unidas. Na actualidade, os cinco membros permanentes e os seus embaixadores son:
Doutra banda, existen dez membros non permanentes, elixidos por polo menos dous terzos dos votos da
Asemblea Xeral
para un periodo de dous anos consecutivos. Cada dous anos, cinco membros son renovados. As cotas repartense de acordo a criterios rexionais:
Africa
elixe tres membros,
Latinoamerica
e o
Caribe
elixe dous, do mesmo xeito que
Asia
e
Europa Occidental
, mentres
Europa Oriental
elixe un. Alternadamente, un membro debe ser do
mundo arabe
, ben africano ou asiatico.
[
1
]
Os dez membros non permanentes, xunto aos seus embaixadores no periodo
2006
-
2007
son:
O
16 de outubro
de
2006
foi realizada a eleccion dos membros do Consello de Seguridade para o periodo
2007
-
2008
.
Belxica
e
Italia
foron electos unanimemente como representantes de Europa, do mesmo xeito que
Surafrica
polo continente africano.
Indonesia
derrotou por 158 votos a
Nepal
que obtivo so 28 votos. Con todo, a cota latinoamericana mantivose en disputa:
Guatemala
enfrontou a
Venezuela
en 47 votacions; e ainda que Guatemala superaba amplamente ao estado suramericano, non alcanzou os 128 votos necesarios. Finalmente, o
1 de novembro
foi anunciada polas chancelerias de ambos os paises que
Panama
seria o seu candidato de consenso. Panama foi ratificada o
7 de novembro
como o representante latinoamericano no Consello de Seguridade.
Organizacions do Consello de Seguridade
[
editar
|
editar a fonte
]
Diversas organizacions das Nacions Unidas dependen do Consello das Nacions Unidas. Entre elas atopanse o
Tribunal Penal Internacional para a ex-Iugoslavia
e o
Tribunal Penal Internacional para Ruanda
, desenados para o xuizo do
xenocidio
perpetrado en ambos os territorios durante a primeira metade dos
anos 1990
.
A sua vez, o Consello de Seguridade das Nacions Unidas e o encargado do establecemento das
Forzas de Paz da ONU
, como as actuais
UNIFIL
e
MINUSTAH
, encargados da pacificacion no
Libano
e
Haiti
.