A
Terceira Internacional
, conecida normalmente so por
Internacional Comunista
, como tamen pola sua abreviatura en
ruso
Komintern
(Коминтерн, abreviatura de Коммунистический интернационал, "Internacional Comunista") ou
Comintern
(abreviatura do
ingles
: Communist International) foi unha organizacion
comunista
internacional, fundada por iniciativa do
Partido Comunista de Rusia (Bolxevique)
en marzo de
1919
que agrupaba os
Partidos Comunistas
do mundo co obxectivo de loitar pola
superacion do
capitalismo
, o establecemento da
Ditadura do proletariado
e da Republica Internacional dos Soviets, a completa abolicion das clases e a realizacion do
socialismo
, como primeiro paso cara a sociedade comunista
, como aparecia nos seus primeiros estatutos.
Segundo o preambulo dos primeiros estatutos da Komintern, os seus antecedentes remontanse a
Asociacion Internacional de Traballadores
fundada, entroutros, por
Karl Marx
e
Friedrich Engels
en
Londres
en
1864
, e que, por primeira vez, agrupaba traballadores de diferentes paises. Apos a desaparicion desa
Primeira Internacional
en
1876
, Engels promoveu a creacion da
Segunda Internacional
en
Paris
en
1889
, que agrupaba partidos socialistas,
socialdemocratas
e
laboristas
. O inicio da
primeira guerra mundial
produciu unha fractura na organizacion cando o sector dos socialistas reformistas decidiu apoiar os gobernos na declaracion da
guerra
e o sector dos socialistas revolucionarios se opuxeron totalmente a ela. Derivado diso, este sector revolucionario celebrou a
Conferencia de Zimmerwald
en
1915
e a
Conferencia de Kienthal
en
1916
, que se converteron na base para a Komintern (a Terceira Internacional), creada en marzo de
1919
en
Petrogrado
como sistema para romper as relacions definitivamente cos sectores reformistas, os que acusaban de teren traizoado a clase traballadora e de provocaren a destrucion da
Segunda Internacional
.
A Komintern celebrou sete congresos mundiais, que inicialmente eran de caracter anual e que posteriormente se foron espazando no tempo.
O I Congreso Mundial da Internacional Comunista tivo lugar en Petrogrado entre o
2 de marzo
e o
6 de marzo
de
1919
. Os temas fundamentais foron a democracia burguesa e a ditadura do proletariado, asi como a necesidade de difundir o sistema de
soviets
. Tamen se nomeou
Grigori Zinoviev
como Presidente do Comite Exectivo da Internacional Comunista (CEIC), a maxima autoridade da Komintern durante o periodo intercongresual. Estiveron presentes os Partidos Comunistas de
Rusia
,
Alemana
,
Austria
,
Hungria
,
Polonia
,
Finlandia
,
Ucraina
,
Letonia
,
Lituania
,
Belarus
,
Estonia
,
Armenia
e da Rexion do Volga; tamen grupos comunistas
checos
,
bulgaros
,
iugoslavos
,
britanicos
,
franceses
e
suizos
, o
Partido Social Democratico de Esquerda de Suecia
, o
Partido Socialista Laborista de America
, a
Liga de Propaganda Socialista dos Estados Unidos
, o
Partido dos Traballadores da China
, a
Union de Traballadores de Corea
, e seccions comunistas de
Turquia
,
Acerbaixan
,
Xeorxia
,
Persia
e
Turquestan
. O
Partido dos Traballadores Noruegueses
tamen estivo presente (ainda que a abandonou en
1923
). Pola sua banda, o
Partido Socialista Italiano
negouse a participar, o que provocou unha escision interna en
1921
que deu orixe o
Partido Comunista Italiano
, que si se integrou na Komintern.
O II Congreso Mundial da Internacional Comunista celebrouse en
Moscova
entre o
19 de xullo
e o
7 de agosto
de
1920
. E o momento do fin da
guerra civil rusa
e tamen o momento en que a axitacion revolucionaria se estende rapidamente por
Alemana
. Neste Congreso insistese na necesidade de adoptar e propagar o sistema de soviets, e acordanse as denominadas
21 Condicions
para o ingreso na Komintern diante das numerosas organizacions socialdemocratas que solicitaran a adhesion.
O III Congreso Mundial da Internacional Comunista celebrouse entre o
22 de xuno
e o
12 de xullo
de
1921
novamente en
Moscova
. Nel combateronse as posturas ultraesquerdistas dalguns partidos comunistas como o
Partido Comunista de Alemana
(KPD) aleman tras o fracaso do
Levantamento Espartaquista
e reconeceuse que a situacion mundial tina mudado na medida en que as revolucions comunistas so triunfaran no
Imperio Ruso
e fracasaran en Alemana e en Polonia. Ademais, tratouse especificamente a necesidade de incorporar as
mulleres traballadoras
o movemento comunista.
O IV Congreso Mundial da Internacional Comunista celebrouse entre o
30 de novembro
e o
5 de decembro
de
1922
en
Moscova
, incidindo nas tacticas da chamada "fronte unica" e tratandose a situacion da
raza negra
e o traballo dos comunistas nos
sindicatos
. Ademais, tratase a situacion dos comunistas en
Asia
e o
Pacifico
, e decretase a incompatibilidade entre a pertenza a
masoneria
e a pertenza a un partido comunista.
[
1
]
O V Congreso Mundial da Internacional Comunista celebrouse en
Moscova
entre xuno e xullo de
1924
, despois da morte de
Lenin
e cando a
Union Sovietica
xa estaba conformada. Marcado polo fracaso da revolucion alema, aprovanse uns novos estatutos que inician a denominada "bolxevizacion" da Komintern o insistir en que os partidos membros adopten o sistema organizacional do
Partido Comunista da Union Sovietica
(PCUS) na medida en que aquel era o unico membro da Internacional con funcions de goberno.
No veran de
1926
, ademais, a Presidencia do CEIC e abolida e substituida pola Secretaria Xeral.
Nikolai Bukharin
substitue
Grigori Zinoviev
a fronte da Komintern.
O VI Congreso Mundial da Internacional Comunista celebrouse en
Moscova
entre xullo e setembro de
1928
, nun momento de grave crise economica que favorece a aprobacion da consigna "clase contra clase" que oficializa o inicio do chamado "Terceiro Periodo". Aprobase tamen o Programa da Internacional Comunista, reiterando a necesidade da revolucion armada como recurso ultimo para a tomada de poder.
En abril de 1929,
Nikolai Bukharin
e obrigado a dimitir do cargo de Secretario Xeral da Komintern acusado de
dereitista
pola direccion do PCUS, no momento en que a ascension de
Iosiv Stalin
se confirma imparabel. En substitucion de Bujarin e escollido para a Secretaria Xeral o bulgaro
Georgi Dimitrov
, que dirixira a Komintern desde
1934
ate a sua disolucion.
O VII Congreso Mundial da Internacional Comunista celebrouse en
Moscova
en agosto de
1935
. Apos o auxe dos
fascismos
e o fracaso do programa politico aprobado no anterior Congreso, aprobase unha politica de frontes populares auspiciada intensamente por
Stalin
, que xa e gobernante absoluto da
URSS
despois de ter eliminado os seus opositores no proceso conecido como a
Gran Purga
. Fronte a esta politica de frontes populares, os representantes do
trotskismo
avogan pola revolucion mundial inmediata. A posicion que se aproba e, finalmente, a do PCUS staliniano.
A
segunda guerra mundial
cortou o contacto do goberno da
URSS
con numerosos partidos comunistas no resto do mundo, considerando ademais que os paises do eixo capitalista receaban do goberno sovietico despois do
Pacto Ribbentrop-Molotov
celebrado co goberno
nazi
en agosto de
1939
. A invasion da URSS por parte de tropas do
III Reich
en xuno de
1941
provocou que a URSS se vise como aliada de duas potencias capitalistas:
Gran Bretana
e os
Estados Unidos
. Nesa tesitura, o
15 de maio
de
1943
, antes da celebracion da
Conferencia de Teheran
, o Presidium do Comite Executivo da Internacional Comunista decreta "a madurez dos partidos comunistas" nacionais e decide disolver a Komintern para evitar os receos das potencias capitalistas aliadas da URSS nese momento.
En
1947
, a instancias de
Stalin
e creada a
Kominform
(Oficina de Informacion Comunista para substituir a Komintern. O novo organismo reune os Partidos Comunistas de Bulgaria,
Checoslovaquia
, Francia, Hungria, Italia, Polonia, a Union Sovietica e Iugoslavia. Poren, disolveuna
Nikita Khrushchev
como medida de
desestalinizacion
e como consecuencia das criticas dos comunistas franceses e italianos (os mais influentes fora do
Pacto de Varsovia
) a intervencion militar sovietica na
Revolucion Hungara de 1956
. Ademais, desde
1960
, diversos acontecementos demostran innecesaria a existencia dun organismo de coordinacion como a Kominform: en primeiro lugar, o enfrontamento entre a URSS e Iugoslavia; en segundo lugar, a pugna ideoloxica sostida entre a URSS e a
China
maoista
; e, en terceiro lugar, a primacia efectiva da URSS e do PCUS sobre calquera outra organizacion comunista.
Organizacion da Internacional Comunista
[
editar
|
editar a fonte
]
Os organos da Internacional Comunista foron definidos polos seus primeiros estatutos:
- O
Congreso Mundial
. E o organo que exerce a autoridade maxima da Komintern e que debe reunirse unha vez cada ano (ainda que desde o V Congreso a periodicidade foise espallando). Ten en exclusividade a capacidade modificar o Programa e os Estatutos da Internacional.
- O
Comite Executivo
. E o organo que exerce a autoridade maxima nos periodos intercongresuais e e escollido polo Congreso Mundial, que decide tanto a sua composicion como a sua sede.
- O
Presidium
. E o organo que ten a maxima autoridade entre os plenos do Comite Executivo.
Varias organizacions foron creadas baixo o auspicio da Internacional Comunista. Entre elas, as mais importantes foron:
|
|---|
| Conceptos basicos
| | |
|---|
| Aspectos
| |
|---|
| Variantes
| |
|---|
| Internacionais
| |
|---|
| Lideres individuais
| |
|---|
| Temas relacionados
| |
|---|
|
|---|
| Cronoloxia
| |
|---|
| Organizacions politicas
| |
|---|
| Implicacion estranxeira
| |
|---|
| Outros
| |
|---|