Alemana nazi
e
Terceiro Reich
son os nomes comuns para designar a
Alemana
durante o periodo entre
1933
-
1945
, cando o goberno estaba controlado por
Adolf Hitler
e o seu
Partido Nacionalsocialista Aleman dos Traballadores
(NSDAP), mais conecido como Partido Nazi. Baixo o goberno de Hitler, Alemana foi transformada nun estado totalitario, onde case todos os aspectos da vida eran controlados polo Estado. A Alemana nazi deixou de existir despois de que as Forzas Aliadas derrotaran a
Wehrmacht
en maio de
1945
, co que rematou asi a
segunda guerra mundial
en
Europa
.
Despois de Hitler ser nomeado chanceler de Alemana polo Presidente da
Republica de Weimar
,
Paul von Hindenburg
, o
30 de xaneiro
de
1933
, o Partido Nazi comezou a eliminar toda a oposicion politica e consolidar o seu poder. Hindenburg finou o
2 de agosto
de
1934
, e Hitler converteuse en ditador de Alemana, cando os poderes e as oficinas da chancelaria e a presidencia foron fundidas. Un referendo nacional realizado o
19 de agosto
de
1934
confirmou a Hitler como unico
Fuhrer
(lider) de Alemana. Todo o poder centralizouse nas mans de Hitler, e a sua palabra estaba por enriba de todas as leis. O goberno non era un corpo de cooperacion coordinada, senon unha coleccion de faccions que loitaban para acumular poder e ganar o favor de Hitler. No medio da Gran Depresion, o nazismo restaurou a estabilidade economica e rematou co paro masivo usando gastos militares pesados ??e unha economia mixta. Realizouse unha gran cantidade de
obras publicas
, incluindo a construcion de
Autobahns
(
estradas
de alta velocidade). O retorno a estabilidade economica impulsou a popularidade do rexime.
O racismo, sobre todo o
antisemitismo
, foi unha das caracteristicas centrais do rexime. Os pobos xermanicos foron considerados como a representacion mais pura do
arianismo
e, polo tanto, a raza superior. O
pobo xudeu
e outros considerados indesexabeis foron perseguidos ou asasinados, e a oposicion ao goberno de Hitler foi brutalmente reprimida. Os membros da oposicion liberal, socialista e comunista foron asasinados, prendidos ou forzados ao exilio. As igrexas cristias tamen foron oprimidas, con moitos lideres presos. A educacion estaba centrada na bioloxia racial, politica de poboacion e aptitude para o servizo militar. A carreira e as oportunidades educativas para as mulleres foron reducidas. Nas
Olimpiadas de veran de 1936
presentouse o Terceiro Reich no escenario internacional. O Ministro de Propaganda,
Joseph Goebbels
, fixo uso efectivo das peliculas, mitins e oratoria de Hitler para controlar a opinion publica. O goberno controlaba a expresion artistica, promovendo formas de arte especificas e evitaba ou prohibia outras.
Alemana fixo esixencias territoriais cada vez mais agresivas, baixo ameaza de guerra se non eran atendidas. A anexion de
Austria
en
1938
(o que se denominou
Anschluss
) sumouselle posteriormente a de
Checoslovaquia
en
1939
. Hitler fixo un pacto con
Iosif Stalin
e invadiu
Polonia
en
setembro
de
1939
, o que precipitou o comezo da
segunda guerra mundial
en Europa. En alianza coa
Italia
de
Benito Mussolini
e outras potencias do Eixo, Alemana conquistou a maior parte de Europa en
1940
e ameazou a
Gran Bretana
. Os Reichskommissariats asumiron o control brutal das areas conquistadas, e unha administracion alema foi fundada en Polonia. O pobo xudeu e outros grupos considerados como indesexables foron aprisionados en
campos de concentracion
. A implantacion de politicas raciais do rexime culminou co asasinato en masa de membros do pobo xudeu e doutras minorias no
Holocausto
, conecido polo pobo xudeu como ?????, HaShoa,
a catastrofe
. Trala invasion alema da
URSS
en
1941
, a marea virou contra o Terceiro Reich, e as grandes derrotas militares chegaron en
1943
. O bombardeo a grande escala de cidades alemas, ferrocarris e centrais de petroleo intensificouse en
1944
. Alemana foi invadida en
1945
pola URSS no leste e polas potencias aliadas polo oeste. A negativa de Hitler a admitir a derrota levou a destrucion masiva de infraestrutura alema e a perda innecesaria de vidas nos meses finais da guerra. Os aliados vitoriosos iniciaron unha politica de desnazificacion e xulgaron aos lideres nazis por crimes de guerra nos conecidos como
Xuizos de Nuremberg
.
O nome oficial do estado foi
Deutsches Reich
(Reich Aleman) entre
1933
e 1943, e
Großdeutsches Reich
(Gran Reich Aleman) entre 1943 e
1945
. O nome
Deutsches Reich
e xeralmente traducido como "Imperio Aleman".
Os termos mais comuns en galego para a Alemana da era nazi son ≪a Alemana nazi≫ e ≪o Terceiro Reich≫,
este ultimo sendo unha traducion do aleman
Drittes Reich
, en principio apropiado pola
propaganda nazi
do titulo do libro de
Arthur Moeller van dean Bruck
,
Das Dritte Reich
, publicado en 1923.
Os nacionalsocialistas converterono no termo comun para a entidade territorial alema, que incluia tan O libro contaba ao
Sacro Imperio Romano Xermanico
(
962
-
1806
) como o primeiro Reich e o
Imperio Aleman
(
1871
-
1918
) como o segundo
[
3
]
.to o Estado aleman como os territorios ocupados, ademais dos seus significados historicos, politicos e sociais.
Moeller van dean Bruck tentou tamen conciliar os conceptos de nacionalismo e xustiza social, o cal poderia verse como un exordio do nacionalsocialismo. Os nazis, con todo, foronse afastando das ideas orixinais de Moeller na posta en practica de ambos os termos.
A palabra
Reich
en si significa un dominio ou extension gobernada a nivel supranacional, polo que moitas veces traducese en
Imperio
, ainda que a denominacion ≪Imperio aleman≫ adoita ser reservada aos periodos que contaban coa figura do
Kaiser
, ou emperador (dita distincion faise en aleman por medio do termo
Kaiserreich
).
Orixinalmente, o emprego dos
ordinais
tivo o fin de preparar o terreo para un terceiro e definitivo
Reich
aleman, que contaria coa restauracion da dinastia imperial mais que coa figura do
Fuhrer
(por iso e polo que os nazis tras adoptalo con entusiasmo apresuraronse a afastarse do seu significado orixinal).
[
8
]
En canto ao termo Primeiro Reich, ainda que en principio identificado co
Sacro Imperio Romano
, durante certo tempo deixouse na ambiguidade por motivos politicos relativos a cuestions hereditarias en Austria.
Outro termo usado con frecuencia polos nazis, o Reich dos Mil Anos (
Tausendjahriges Reich
), ten a sua orixe precisamente na identificacion do Sacro Imperio Romano (800-1806) como a primeira parte dun
Reich
que nunca deixou de existir, do que Carlomagno seria o primeiro caudillo,
e obviando o feito de que dita entidade ?por enton un cumulo de territorios unidos por motivos relixiosos mais que etnicos? foi establecida de feito pola autoridade papal (tras defender ao papa
Leon III
fronte a rebelion dos habitantes de
Roma
).
O termo Terceiro Reich quedou por tanto como unha expresion propia, na que a palabra
Reich
non se traduce (a diferenza das primeiras duas "etapas imperiais"), identificandoo coa Alemana nazi.
Os alemans modernos refirense ao periodo como
Zeit des Nationalsozialismus
(periodo nacional-socialista) ou
Nationalsozialistische Gewaltherrschaft
(Tirania nacional socialista).
Alemana foi conecida como a
Republica de Weimar
durante os anos 1919 a 1933. Era unha
republica
cun sistema
semipresidencialista
. A Republica de Weimar enfrontou numerosos problemas, incluida a
hiperinflacion
, o extremismo politico (incluida a violencia dos paramilitares de esquerda e dereita), as relacions contenciosas cos
vencedores aliados
da
primeira guerra mundial
e unha serie de intentos errados de goberno de coalicion por partidos politicos divididos.
Tras o fin da primeira guerra mundial comezaron graves reveses a economia alema, en parte debido aos
pagos de reparacion
esixidos polo
Tratado de Versalles
de 1919. O goberno imprimiu dineiro para facer os pagos e reembolsar a debeda de guerra do pais, pero a hiperinflacion resultante levou a prezos inflados para os bens de consumo, caos economico e disturbios por alimentos.
Cando o goberno non cumpriu cos seus pagos de reparacions de danos en xaneiro de 1923, as
tropas francesas ocuparon
areas industriais alemas ao longo do
Ruhr
e seguiron disturbios civis xeneralizados.
O
Partido Nacionalsocialista Obreiro Aleman
(Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei), comunmente conecido como o Partido Nazi, foi fundado en 1920. Foi o sucesor rebautizado do
Partido dos Traballadores Alemans
(DAP) formado un ano antes, e un dos varios partidos politicos de dereita activos enton en Alemana.
A
plataforma do Partido Nazi
incluiu a destrucion da Republica de Weimar, o rexeitamento dos termos do Tratado de Versalles, o
antisemitismo
radical e o
antibolchevismo
.
Prometeron un goberno central forte, aumento do
Lebensraum
("espazo vital") para os pobos xermanicos, formacion dunha comunidade nacional baseada na raza e limpeza racial mediante a supresion activa dos
xudeus
, que serian desposuidos da sua cidadania e dereitos civis.
Os nazis propuxeron unha renovacion nacional e cultural baseada no
movemento Volkisch
.
O partido, especialmente a sua organizacion paramilitar
Sturmabteilung
(SA; Storm Detachment), ou Brownshirts, utilizou a violencia fisica para promover a sua posicion politica, interrompendo as reunions de organizacions rivais e atacando aos seus membros e ao pobo xudeu nas ruas.
Estes grupos armados de extrema dereita eran comuns en
Baviera
e foron tolerados polo goberno estatal de extrema dereita de
Gustav Ritter von Kahr
.
Cando o mercado de valores dos Estados Unidos
colapsou o 24 de outubro de 1929
, o efecto en Alemana foi terrible.
Millons de traballadores quedaron sen traballo e varios bancos importantes colapsaron. Hitler e os nazis prepararonse para aproveitar a emerxencia para obter apoio para o seu partido. Prometeron fortalecer a economia e xerar emprego.
Moitos votantes decidiron que o Partido Nazi era capaz de restaurar a orde, sufocar os disturbios civis e mellorar a reputacion internacional de Alemana. Despois das
eleccions federais de 1932
, o partido era o mais grande do
Reichstag
, con 230 escanos co 37,4 por cento do voto popular.
Hitler conversando con
Ernst Hanfstaengl
e
Hermann Goring
, 21 de xuno de 1932
O inicio da
gran Depresion
(
1929
), o
desemprego
alto, as humillacions do
Tratado de Versalles
(
1919
) e o descontento social levaron a un grande apoio do pobo aleman aos partidos socialistas. Temendo unha revolucion
socialista
, a alta
burguesia
alema,
empresarios
e o
clero
apoiaron
ditaduras
extremadamente
nacionalistas
para derrubar os socialistas.
Chegada do nacionalsocialismo ao poder
[
editar
|
editar a fonte
]
Ainda que os nacionalsocialistas obtiveron a maior parte do voto popular nas duas eleccions xerais do Reichstag de 1932, non obtiveron maioria. Por tanto, Hitler dirixiu un goberno de coalicion de curta duracion formado co
Partido Nacional do Pobo Aleman
.
Baixo a presion de politicos, industriais e a comunidade empresarial, o presidente
Paul von Hindenburg
nomeou a Hitler
chanceler de Alemana
o 30 de xaneiro de 1933. Este evento conecese como Machtergreifung ("toma do poder").
Na noite do 27 de febreiro de 1933, foi
incendiado o edificio do Reichstag
.
Marinus van der Lubbe
, un comunista neerlandes, foi declarado culpable de iniciar o incendio. Hitler proclamou que o incendio provocado marcou o inicio dun levantamento comunista. O
Decreto do Incendio do Reichstag
, imposto o 28 de febreiro de 1933, anulou a maioria das liberdades civis, incluidos os dereitos de reunion e a liberdade de prensa. O decreto tamen permitiu a policia deter a persoas indefinidamente sen cargos. A lexislacion foi acompanada dunha campana de propaganda que xerou apoio publico a medida. A represion violenta dos comunistas por parte das
SA
levouse a cabo en todo o pais e 4.000 membros do
Partido Comunista de Alemana
foron arrestados.
Hitler e Paul von Hindenburg no Dia de Potsdam,
21 de marzo
de
1933
.
En marzo de 1933, a
lei de habilitacion
, unha emenda a
Constitucion de Weimar
, foi aprobada no Reichstag por 444 votos contra 94.
Esta emenda permitiu a Hitler e o seu gabinete aprobar leis, mesmo leis que violaban a constitucion, sen o consentimento do presidente ou do Reichstag.
Como o proxecto de lei requiria unha maioria de dous terzos para aprobarse, os nazis utilizaron tacticas de intimidacion, asi como as disposicions do Decreto de Incendio do Reichstag para impedir a asistencia de varios
deputados socialdemocratas
, e os comunistas que xa foran prohibidos. O 10 de maio, o goberno apoderouse dos activos dos socialdemocratas e foron prohibidos o 22 de xuno.
O 21 de xuno, as SA achandaron as oficinas do Partido Nacional do Pobo Aleman, os seus antigos socios de coalicion, que logo se disolveron o 29 de xuno. Os partidos politicos principais restantes seguiron o seu exemplo. O 14 de xullo de 1933, Alemana converteuse nun
estado de partido unico
coa aprobacion dunha lei que decretaba que o Partido Nazi era o unico partido legal en Alemana. Tamen se ilegalizou a fundacion de novos partidos e prohibironse todos os partidos politicos restantes que ainda non se disolveron.
Posteriormente, a lei de habilitacion serviria como base legal para a ditadura que estableceron os nazis.
As eleccions posteriores en
novembro de 1933
,
1936
e
1938
foron controladas polos nazis, con so membros do Partido e un pequeno numero de independentes elixidos.
Ainda que os estados alemans tradicionais non foron abolidos formalmente (excluindo Lubeck en 1937), os seus dereitos constitucionais e soberania erosionaronse e finalmente terminaron. Prusia xa estaba baixo administracion federal cando Hitler chegou ao poder, proporcionando un modelo para o proceso.
O
gabinete
de Hitler utilizou os termos do Decreto do Incendio do Reichstag e mais tarde a Lei de Habilitacion para iniciar o proceso de Gleichschaltung ("coordinacion"), que puxo todos os aspectos da vida baixo o control do partido.
Os estados individuais non controlados por gobernos nazis electos ou coalicions dirixidas polos nazis vironse obrigados a aceptar o nomeamento de comisarios do Reich para alinar aos estados coas politicas do goberno central. Estes comisarios tinan o poder de nomear e remover gobernos locais, parlamentos estatais, funcionarios e xuices. Desta maneira, Alemana converteuse nun
estado unitario
de facto, con todos os gobernos estatais controlados polo goberno central baixo os nazis.
Os parlamentos estatais e o
Reichsrat
(camara alta federal) foron abolidos en xaneiro de 1934,
e todos os poderes estatais transferironse ao goberno central.
Todas as organizacions civis, incluidos os grupos agricolas, as organizacions de voluntarios e os clubs deportivos, tiveron o seu liderado substituido por simpatizantes nazis ou membros do partido; estas organizacions civicas fusionaronse co Partido Nacionalsocialista Obreiro Aleman ou se enfrontaron a disolucion.
O goberno nazi declarou un "Dia do Traballo Nacional" para o
Primeiro de Maio
de 1933 e convidou a moitos delegados sindicais a Berlin para as celebracions. Ao dia seguinte, os soldados de asalto de SA demoleron as oficinas sindicais en todo o pais; todos os sindicatos vironse obrigados a disolverse e os seus dirixentes foron detidos.
A
Lei de Restauracion da Funcion Publica
, aprobada en abril, destituiu dos seus postos a todos os mestres, profesores, xuices, maxistrados e funcionarios do goberno que fosen xudeus ou cuxo compromiso co partido estivese baixo sospeita.
Isto significaba que as unicas institucions apoliticas que non estaban baixo o control dos nazis eran as igrexas.
O rexime nazi aboliu os simbolos da Republica de Weimar, incluida a
bandeira tricolor negra, vermella e dourada
, e adoptou un simbolismo reelaborado. O tricolor imperial negro, branco e vermello anterior restaurouse como unha das duas bandeiras oficiais de Alemana; o segundo foi a
bandeira coa esvastica
do Partido Nazi, que se converteu na unica bandeira nacional en 1935. O himno do Partido "
Horst Wessel Lied
" ("Cancion de Horst Wessel") converteuse nun segundo himno nacional.
Alemana ainda se atopaba nunha situacion economica terrible, xa que seis millons de persoas estaban desempregadas e o deficit da
balanza comercial
era abafador.
Utilizando o gasto deficitario, emprenderonse proxectos de obras publicas a partir de 1934, creando 1,7 millons de novos postos de traballo so a finais dese ano.
Os salarios medios empezaron a subir.
A Alemana transformouse nun
estado
nacionalista
: non-arios e oponentes do
nazismo
eran excluidos da administracion, e o sistema xudicial tornouse subserviente ao nazismo, con
xuizos
secretos que tinan unha ampla definicion de
traizon
e determinaban execucions sumarias.
Campos de concentracion
foron creados para recibir prisioneiros politicos, sendo mais tarde (durante a
segunda guerra mundial
) utilizados para reunir as chamadas
razas impuras
como xudeus,
ciganos
,
eslavos
,
musulmans
[
Compre referencia
]
,
homosexuais
e
testemunas de Xehova
. Inicialmente, campos de traballos forzados, tornaronse locais de exterminio e de experiencias bioloxicas crueis, con camaras de gas e fornos crematorios.
Tropas alemas fronte ao Arco do Triunfo de Paris.
O
antisemitismo
foi formalizado polas leis raciais, de
Nuremberg
. As
igrexas protestantes
e
catolica
foron atacadas. O movemento
Xuventude Hitleriana
foi creado para adoutrinar aos mozos. Gran parte dos traballadores industriais foron conquistados coas ofertas de emprego oriundas dos programas de rearmamento, entre outros. Boa parte da
industria
pasou ao control gobernamental, mentres os pequenos agricultores encontraronse mais firmemente ligados as suas terras. Todos os outros partidos politicos da Alemana foron liquidados e o Nacional Socialismo foi declarado ideoloxia oficial da Alemana.
En outubro de
1933
, a Alemana retirouse da
Sociedade de Nacions
, unha organizacion que Hitler desprezaba. Co apoio do exercito Hitler, despois dun periodo de caos politico e economico, tras a morte de
Paul von Hindenburg
, asumiu a presidencia e o
poder executivo
unico en
1934
. Redactouse un plan de catro anos en
1936
para conquistar a autosuficiencia en caso de
guerra
, a forza aerea (
Luftwaffe
), prohibida desde
1919
, foi reconstituida, tivo igualmente inicio a reconstrucion da
Marina
alema. Hitler reintroduciu o
servizo militar
obrigatorio en
1935
, tras a devolucion da
Conca
do
Sarre
(rio en
Francia
e Alemana, baixo administracion da
Liga das Nacions
desde o final da
primeira guerra mundial
).
En xullo de
1936
fornece armas, equipamentos, financiamento e algunhas unidades da Luftwaffe (
Lexion Condor
) ao xeneral
Francisco Franco
, o lider nacionalista na
guerra civil espanola
contra os republicanos, comunistas e anarquistas. Durante a primavera e o veran de 1939, fixo unha alianza politica e militar coa Italia de Mussolini e reavivou a antiga disputa polo
Corredor Polaco
(
Danzig
), asinando un
pacto coa Union Sovietica
.
O
1 de setembro
de 1939, a 04:45 da mana, Alemana invadiu a Polonia sen unha declaracion formal de
guerra
, levando a Gran Bretana e a Francia a guerra, comezando deste xeito a segunda guerra mundial. A ocupacion militar alema de gran parte do
continente europeo
foi rapida. Instalaronse
gobernos fantoches
en Francia (
Francia de Vichy
), Croacia (
Estado Independente de Croacia
), Noruega (con
Vidkun Quisling
) e en moitos outros paises.
Ate
1941
, o territorio controlado polos nazis estendiase desde o
Circulo Polar Artico
e a
Canle da Mancha
ate o norte da Africa e a fronte rusa. A Gran Bretana foi o principal adversario entre xuno de
1940
e xuno de 1941, cando Hitler invadiu a
Union Sovietica
, quebrando o pacto de non-agresion e abrindo outra fronte de batalla. A mobilizacion total ocorreu no inicio de
1942
e a producion de armamentos creceu, a pesar dos grandes ataques aereos a obxectivos civis e industriais. So o liderado de
Heinrich Himmler
(
1900
-
1945
), a policia secreta alema, chamada
SS
, asumiu poderes supremos.
A partir de
1943
, os exercitos alemans pasaron a loitar na retagarda e en maio de 1945 o Terceiro Reich encontrabase en ruinas. Hitler suicidouse o
30 de abril
de 1945 cando o Exercito Vermello, da
URSS
, estaba a poucos metros do ditador e a derrota do nazismo era irreversible.
Expansion territorial de Alemana 1933-1943. Vermello:1933; rosa:1939; laranxa:1943.
Como resultado da sua derrota na
primeira guerra mundial
e a firma do Tratado de Versalles, Alemana perdeu os territorios de
Alsacia
-
Lorena
,
Xutlandia do Norte
e o
Territorio de Memel
. O
Sarre
tornouse temporalmente un protectorado de Francia, a condicion de que mais tarde, os cidadans da rexion, decidiran por referendo que pais a unirse. Polonia converteuse nunha nacion independente e recibiu acceso ao mar coa creacion do Corredor Polaco, que separaba a
Prusia
do resto de Alemana.
Danzig
foi feita unha cidade libre.
[
45
]
.
Alemana recuperou o control do Sarre por medio dun referendo realizado en
1935
e anexou
Austria
no
Anschluss
de
1938
.
[
45
]
. O Acordo de Munic de 1938 deulle a Alemana o control da rexion dos
Sudetes
, e incautaronse o resto de
Checoslovaquia
, seis meses despois
[
46
]
. Baixo ameaza de invasion por mar,
Lituania
rendeu a provincia Memel aos nazis en marzo de
1939
.
[
45
]
.
Entre 1939 e 1941, o Terceiro Reich invadiu Polonia, Francia, Luxemburgo, os Paises Baixos, Belxica e a Union Sovietica
[
46
]
.
Trieste
,
Tirol do Sur
e
Istria
foron cedidos a Alemana por Mussolini en 1943
[
46
]
. Dous distritos monicreques foron creados na zona, a Zona operativa do Litoral Adriatico e a Zona Operativa do pe dos Alpes
[
47
]
.
Alguns dos territorios conquistados foron inmediatamente incorporados a Alemana como parte do obxectivo de Hitler a longo prazo da creacion da
Grande Alemana
. Diversas areas, tales como Alsacia-Lorena, foron convertidas en distrito rexional. Ademais dos territorios incorporados Alemana estaban os
Reichskommissariat
(Comisariados do Reich), reximes semi-coloniais establecidos nunha serie de paises ocupados. Entre as areas colocadas baixo administracion alema incluianse o
Protectorado de Bohemia e Moravia
, o
Reichskommissariat Ostland
(que engloba os Estados do Baltico e de
Belarus
), e o
Reichskommissariat Ukraine
(
Ucraina
). As areas conquistadas de Belxica e Francia foron colocadas baixo o control da administracion militar
[
48
]
, parte de Polonia foi inmediatamente incorporada ao Reich, e o Goberno Xeral estableceuse na rexion central de Polonia ocupada
[
49
]
. Hitler pretendia finalmente incorporar moitas destas areas para o Reich.
[
50
]
Os gobernos de Dinamarca , Noruega (
Reichskommissariat Norwegen
) e Holanda (
Reichskommissariat Niederlande
) estableceronse baixo administracions civis con persoal, en gran parte local
[
48
]
.
Coa emision da
Declaracion de Berlin
o
5 de xuno
de 1945, e mais tarde a creacion do
Consello de Control dos Aliados
, as catro potencias aliadas asumiron interinamente o goberno de Alemana. Na
Conferencia de Potsdam
en agosto de 1945, os aliados despuxeron a
ocupacion aliada
e desnazificacion do pais. Alemana foi dividida en catro zonas, cada unha ocupada por unha das potencias aliadas. Como a maioria das areas industriais estaban nas zonas occidentais, a Union Sovietica recibiu reparacions adicionais.
O Consello de Control dos Aliados desmantelou Prusia o
20 de maio
de
1947
. A axuda para a reconstrucion de Alemana chegou dos
Estados Unidos
co
Plan Marshall
en
1948
. A ocupacion finalizou en
1949
, coa creacion de dous Estados, a
Alemana federal
e a
Alemana oriental
. A division do pais estivo vixente ata
1990
cando se produciu a reunificacion alema, e Alemana renounciou a reclamar os territorios perdidos na segunda guerra mundial.
[
51
]
Heinrich Himmler
, Hitler, e
Viktor Lutze
realizando o saudo nazi en
Nuremberg
, en setembro de
1934
.
O
NSDAP
, era un partido de extrema dereita, que viu a sua oportunidade de facerse co poder durante as revoltas sociais e financeiras que tiveron lugar durante a
Gran Depresion
de
1929
.
[
52
]
Mentres estaba na prision debido ao errado
Pustch de Munic
de
1923
, Adolf Hitler escribiu
Mein Kampf
, no que mostraba os seus plans para transformar a sociedade alema nunha baseada na raza.
[
53
]
A ideoloxia do nazismo trouxo elementos de antisemitismo, hixiene racial e euxenismo, combinado cun plan de expansionismo xermanico co fin de obter un maior
Lebensraum
(espazo vital) para os
pobos xermanicos
.
[
54
]
O rexime tratou de obter o novo territorio atacando Polonia e a Union Sovietica, coa intencion de deportar ou asasinar aos
xudeus
e
eslavos
que vivian naquel territorio, xa que eran vistos como inferiores a
raza Aria
e parte dunha conspiracion xudeu-
bolxevique
.
[
55
]
Outros grupos perseguidos polos nazis eran os
xitanos
,
homosexuais
,
Testemunas de Xeova
e persoas con problemas fisicos ou mentais.
[
56
]
Rexions administrativas da
Grande Alemana
en
1944
.
Unha lei promulgada o
30 de xaneiro
de 1934 aboliu os
Lander
(estados constituintes) de Alemana e substituiunos polos
Gau
(division administrativa), dirixidos polos lideres do NSDAP, que se converteron nos gobernadores da rexion.
[
52
]
. O cambio nunca chegou a ser completamente posto en funcionamento, debido a que os Lander seguian sendo empregados como divisions administrativas para alguns departamentos do goberno, como a educacion. Isto provocou un solapamento de xurisdicions e responsabilidades.
[
57
]
Os funcionarios xudeus perderon os seus empregos en 1933, exceptuando aqueles que serviran militarmente na primeira guerra mundial. Membros do partido Nazi ou simpatizantes ocuparon os seus postos.
[
52
]
En 1935 suprimironse as eleccions locais como consecuencia da publicacion da Lei de Goberno Local do Reich. Desde enton, os alcaldes foron nomeados directamente desde o Ministerio do Interior.
[
52
]
Hitler dirixiu Alemana de xeito autocratico baseandose nos principios de liderado (
Fuhrerprinzip
), que chamaba aos seus subordinados a unha obediencia absoluta. Hitler via a estrutura do goberno de xeito piramidal, consigo -como lider infalible- no vertice. O partido Nazi utilizou a propaganda para crear un culto a personalidade arredor de Hitler.
Planta de construcion en
Buna Werke
(1941). Parte do campo de concentracion de Auschwitz.
A economia da Alemana nazi estivo dominada nos seus comezos por unha grave crise economica. A destrucion da primeira guerra mundial e o Tratado de Versalles coa sua imposicion de reparacions de guerra levaron a Alemana a unha decada de problemas economicos, coma a
hiperinflacion
na
Republica de Weimar
de inicios dos anos
20
. Tras o Crac de 1929, a economia alema, tal como a do resto dos paises occidentais, sufriu os efectos da Gran Depresion, con alarmantes taxas de desemprego.
Ao momento da toma do poder de Hitler en 1933, a economia converteuse nun elemento crucial para a consolidacion do poder do rexime nazi. En 1934, o ministro de Economia
Hjalmar Schacht
desenvolveu unha politica de gasto, especialmente destinada cara as obras publicas, cos que o Estado pagaba as empresas. Este sistema serviu para financiar o rearmamento con so un millon de
Reichsmarks
de capital. Marcada por un forte
intervencionismo
, unha politica de obras publicas e de desenvolvemento do sector industrial militar, a economia comezou a recuperarse. Para 1938, o desemprego desaparecera e incluso faltaban traballadores para cubrir os postos de traballo disponibles. A pesar do aparente exito, o gasto publico acometido por Hitler foi maior que o crecemento economico, polo que a debeda publica aumentou. Ainda que se promoveu a
autarquia
, Alemana non posuia todas as materias primas que necesitaba, polo que as importacions mantiveronse tan altas coma antes.
A segunda guerra mundial e o inicio dunha economia de guerra levou a Alemana a un periodo de privacions e destrucion, a pesar de ter absorbido as estruturas economicas e industriais dos paises ocupados e a explotacion da forza de traballo dos deportados. O fin do Terceiro Reich deixou a Alemana nunca situacion de colapso economico e hiperinflacion, que pasou a estar baixo a direccion das forzas de ocupacion aliadas.
Estadio Olimpico de Berlin, 1936.
Na sua xuventude, Hitler tivo a aspiracion de ser pintor, mais foi rexeitado en duas ocasions pola Escola de Viena. Cando se alzou co poder en Alemana, apoiou o desenvolvemento da arte, exceptuando aquela que a ideoloxia nazi consideraba como decadente, e tomou baixo os seus auspicios o arquitecto
Albert Speer
, que transformou as ideas de Hitler en grandes estruturas de formigon.
Boa parte da producion artistica alema neste periodo consagrouse ao enxalzamento dos valores da familia, a nacion e en especial a raza aria, educando as novas xeracions con contidos antisemitas e intolerantes. Neste tema, o ministro de Propaganda Joseph Goebbels xogou un importante papel doutrinario.
A arquitectura tamen recibiu un impulso considerable durante o rexime. Un ambicioso plan, que buscaba converter Berlin na capital mais imponente do mundo, nunca chegou a ser concretado a causa do comezo da guerra. Durante anos Hitler e Speer proxectaron os edificios e propuxeron un radical cambio urbanistico para a sua nova cidade.
O primeiro paso destes plans foi o
Estadio Olimpico de Berlin
, desenado por
Werner March
, a unica grande obra arquitectonica deste periodo que ainda sobrevive. Speer proxectou asi mesmo a nova Chanceleria do Reich, que incluia un enorme salon, duas veces maior que o Salon dos Espellos do
Palacio de Versalles
. Hitler queria construir unha terceira Chanceleria, ainda maior, malia que nunca chegou a comezarse. A segunda das Chancelerias foi danada seriamente polo exercito sovietico durante a
batalla de Berlin
en 1945. Nese mesmo ano foi demolida en presenza do
Primeiro Ministro do Reino Unido
,
Winston Churchill
.
Outras obras destacadas que sobreviviron son o
Aeroporto de Berlin-Tempelhof
e
Prora
, unha estacion de vacacions construida na
illa de Rugen
. Entre os proxectos de Speer e Hitler esta a
Volkshalle
, ou Salon do Pobo, unha cupula de 200 m de altura e 250 m de diametro, 16 veces maior que a
Basilica de San Pedro
. Hitler tamen planeaba construir un arco, similar ao
Arco do Triunfo de Paris
, mais de 100 m de altura, en cuxo interior estarian gravados os nomes de todos os mortos alemans da primeira guerra mundial.
Riefenstahl e Himmler en Nuremberg
O cine tivo en
Leni Riefenstahl
a sua representante mais destacada, grazas a duas obras:
O triunfo da vontade
e
Olympia
. Esta ultima pelicula e admirada polo uso de tecnicas innovadoras para a epoca, ainda que tamen e criticada por facer apoloxia do rexime nazi.
A formacion das novas xeracions estaba desde cedo enmarcada dentro de proxectos nacionalistas, coma as
Xuventudes Hitlerianas
. En centros construidos especialmente, como o castelo Vogelsang na actual
Renania do Norte-Westfalia
(RNW), formabase a elite nacionalsocialista. Tras a caida do rexime, o castelo coas suas 330
ha
circundantes foron ocupados, primeiro polo exercito britanico e a partir de
1950
polo belga.
- ↑
van Wie, Paul D. (1999). Image, History and Politics: The Coinage of Modern Europe. Lanham, Md: University Press of America.
ISBN 978-0-7618-1221-0
.
- ↑
Toland 1976
, p. 6.
- ↑
45,0
45,1
45,2
Historia Universal Contemporanea. Ano 2009. Javier Paredes
- ↑
46,0
46,1
46,2
Shirer, William L. (1960). The Rise and Fall of the Third Reich. New York: Simon & Schuster.
ISBN 978-0-671-62420-0
.
- ↑
Wedekind, Michael (2005). "The Sword of Science: German Scholars and National Socialist Annexation Policies in Slovenia and Northern Italy". In Haar, Ingo; Fahlbusch, Michael. German Scholars and Ethnic Cleansing (1920?1945). New York: Berghahn.
ISBN 978-1-57181-435-7
.
- ↑
48,0
48,1
Evans. Ano 2008. p = 373
- ↑
Longerich. Ano 2010. p = 147
- ↑
Umbreit. Ano 2003. p = 26
- ↑
Boczek. Ano 2005. p. 134
- ↑
52,0
52,1
52,2
52,3
Evans, Richard J. (2005). The Third Reich in Power. New York: Penguin.
ISBN 978-0-14-303790-3
.
- ↑
Kershaw, Ian (2008). Hitler: A Biography. New York: W. W. Norton & Company.
ISBN 978-0-393-06757-6
.
- ↑
Evans, Richard J. (2008). The Third Reich at War. New York: Penguin.
ISBN 978-0-14-311671-4
.
- ↑
Bendersky, Joseph W. (2007). A Concise History of Nazi Germany: 1919?1945. Lanham, MD: Rowman & Littlefield.
ISBN 978-0-7425-5363-7
.
- ↑
Longerich, Peter (2010). Holocaust: The Nazi Persecution and Murder of the Jews. Oxford; New York: Oxford University Press.
ISBN 978-0-19-280436-5
.
- ↑
Freeman, Michael J. (1995). Atlas of Nazi Germany: A Political, Economic, and Social Anatomy of the Third Reich. Londres; New York: Longman.
ISBN 978-0-582-23924-1
.
- Childers, Thomas
(2001).
"Racial Policy and the Totalitarian State"
.
A History of Hitler's Empire, 2nd Edition
. Episodio 7
(en
ingles
)
.
The Great Courses
. Escena en 12:20?12:41
. Consultado o 6 de decembro do 2023
.
- Childers, Thomas (2017).
The Third Reich: A History of Nazi Germany
. New York: Simon & Schuster.
ISBN
978-1-45165-113-3
.
- Evans, Richard J.
(2003).
The Coming of the Third Reich
. New York: Penguin.
ISBN
978-0-14-303469-8
.
- Evans, Richard J. (2005).
The Third Reich in Power
. New York: Penguin.
ISBN
978-0-14-303790-3
.
- Evans, Richard J. (2008).
The Third Reich at War
. New York: Penguin.
ISBN
978-0-14-311671-4
.
- Evans, Richard J. (2009).
Cosmopolitan Islanders: British Historians and the European Continent
. Cambridge; New York: Cambridge University Press.
ISBN
978-0-521-19998-8
.
- Goldhagen, Daniel
(1996).
Hitler's Willing Executioners: Ordinary Germans and the Holocaust
. New York: Knopf.
ISBN
978-0-679-44695-8
.
- Kershaw, Ian
(2000b).
Hitler, 1936?1945: Nemesis
. Nova York; Londres: W. W. Norton & Company.
ISBN
978-0-393-32252-1
.
- Kershaw, Ian (2000a).
The Nazi Dictatorship: Problems and Perspectives of Interpretation
(4th ed.). Londres: Arnold.
ISBN
978-0-340-76028-4
.
- Kershaw, Ian (2001) [1987].
The "Hitler Myth": Image and Reality in the Third Reich
. Oxford; Nova York: Oxford University Press.
ISBN
978-0-19-280206-4
.
- Kershaw, Ian (2008).
Hitler: A Biography
. New York: W. W. Norton & Company.
ISBN
978-0-393-06757-6
.
- Kershaw, Ian (2011).
The End: Hitler's Germany, 1944?45
. London; New York: Penguin.
ISBN
978-1-59420-314-5
.
- Lauryssens, Stan
(1999).
The Man Who Invented the Third Reich: The Life and Times of Arthur Moeller van den Bruck
. Stroud: Sutton.
ISBN
978-0-7509-1866-4
.
- Shirer, William L.
(1960).
The Rise and Fall of the Third Reich
. Nova York: Simon & Schuster.
ISBN
978-0-671-62420-0
.
|
|---|
|
| Participantes
| |
|---|
| Cronoloxia
| |
|---|
| Aspectos
| | Xerais
| |
|---|
| Consecuencias
| |
|---|
| Crimes de guerra
| |
|---|
|
|---|