Winston Churchill, Franklin D. Roosevelt e Iosif Stalin en Ialta no 45.
A
Conferencia de Ialta
, as veces chamada
Conferencia de Crimea
ou co nome en clave de
Conferencia dos Argonautas
, foi o encontro en tempo de guerra entre o
4
e o
11 de febreiro
de
1945
mantido polos xefes de goberno dos
Estados Unidos de America
, o
Reino Unido
, e a
Union Sovietica
:
Franklin D. Roosevelt
,
Winston Churchill
, e
Iosif Stalin
, respectivamente.
O 4 de febreiro de
1945
Roosevelt, Churchill e Stalin reunironse en
Ialta
, na
Peninsula de Crimea
. Foi a segunda das longas conferencias en tempo de guerra, precedida pola
Conferencia de Teheran
en
1943
, e sucedida pola
Conferencia de Postman
(trala morte de Roosevelt) en 1945.
O lider sovietico refusou viaxar mais lonxe do encrave no
Mar Negro
de Ialta, na costa de Crimea para a seguinte reunion e, unha vez mais, Churchill e Roosevelt fixeron grandes viaxes para atender a reunion. Cada un dos tres lideres levou a sua propia axenda a conferencia de Ialta. Roosevelt tentaba acadar o apoio sovietico na
guerra do Pacifico
arredor da invasion do
Imperio do Xapon
; Churchill presionaba por unhas eleccions libres e institucions democraticas en
Europa do Leste
(e mais concretamente en
Polonia
), mentres que Stalin tentaba establecer unha esfera de influencia sovietica en Europa Oriental a traves dos Soviets, o que era esencial para a seguridade da URSS.
[
Compre referencia
]
Ademais, os tres tentaban establecer unha axenda sobre como seria gobernada Alemana trala guerra. En 1943 unha tese de
William Bullitt
profetizou o “fluxo da
ameba
vermella cara a dentro de Europa”, e bastante ironicamente, Stalin tina a vantaxe militar.
[
Compre referencia
]
A Union Sovietica tina fisicamente baixo o seu control a maior parte de Europa do Leste. Mentres que os
aliados
tinan as mans totalmente ocupadas coa invasion de
Francia
, o
Exercito Vermello
traspasara as fronteiras orientais do
Terceiro Reich
pagando un alto custo. No momento da Conferencia de Ialta, o xeneral ruso
Gueorgui Zhukov
estaba tan so a corenta millas de
Berlin
. Ademais, Roosevelt agardaba contar co compromiso de Stalin de que a URSS participaria nas
Nacions Unidas
. Con respecto o primeiro tema na axenda sovietica ?Europa do Leste? o asunto concernente a Polonia xurdiu inmediatamente. Stalin foi rapido en expor a sua idea coas seguintes palabras:
Para o pobo ruso, a cuestion de Polonia non e tan so unha cuestion de honor senon tamen unha cuestion de seguridade. A traves da historia, Polonia ten sido o corredor a traves do cal o inimigo ten entrado en Rusia. Polonia e asunto de vida ou morte para Rusia.
[
Compre referencia
]
Consecuentemente, Stalin deixou claro que algunhas das suas demandas acerca de Polonia non eran negociabeis: os rusos tomarian parte do territorio oriental de Polonia e esta seria compensada coa extension das suas fronteiras polo oeste, forzando o exilio a millons de alemans. Stalin prometeu eleccions libres en Polonia, a pesar do goberno comunista satelite instalado recentemente. No entanto, axina se fixo patente que Stalin non tina intencions de manter a sua promesa de eleccions libres. As eleccions, celebradas en xaneiro de 1947 e que tiveron como resultado a transformacion oficial de Polonia nun
estado socialista
en
1949
, foron amplamente consideradas
Modelo:Quem
como manipuladas a favor dos
partidos comunistas
.
[
Compre referencia
]
Roosevelt estaba decidido a acadar o apoio da URSS na
guerra do Pacifico
. Unha condicion previa para que a URSS lle declarase a guerra o
Xapon
foi o acordo entre a URSS e os EEUU que reconecia a independencia de
Mongolia
respecto da
China
. Este acordo levouse a cabo sen negociacions diplomaticas coa China. Pouco despois da fin da Conferencia de Ialta, a URSS
declarou formalmente a guerra
contra o Xapon e tropas sovieticas ocuparon partes do norte do arquipelago nipon. Mais adiante, isto causou unha disputa territorial entre o Xapon e Rusia, dende que Rusia non asinou o Tratado de Paz de San Francisco co Xapon e non se asinou ningun tratado de paz entre eles dende enton.
Unha habitacion do palacio onde se reuniron os tres lideres.
Roosevelt aceptou o prezo de Stalin, coa esperanza de que a URSS seria tratada con mais facilidade a traves das
Nacions Unidas
cando participase nelas. Alguns estadounidenses
[
quen?
]
consideraron mais tarde que o de Ialta foi unha "vendida", porque lles deu coraxe os sovieticos para expandiren a sua influencia no Xapon e
Asia
e tamen porque Stalin violou finalmente os termos o formar o
bloque sovietico
. Ademais, os sovieticos acordaron unirse as NNUU cunha formula que lles daba dereito a veto os membros permanentes do
Consello de Seguridade
, asegurandose que asi cada pais poderia bloquear as iniciativas que non lle interesaban. Alguns criticos suxeriron que a falta de saude de Roosevelt (Ialta foi a sua derradeira gran conferencia denantes de morrer por unha
hemorraxia cerebral
) foi a culpa da sua aparente falta de xuizo. Naquel intre, a URSS tina tropas en gran parte de Europa do Leste cunha dotacion militar tres veces maior que as forzas de
Eisenhower
.
Os tres lideres ratificaron os acordos previos para a division de Alemana: haberia tres zonas de ocupacion, cada unha das cales para cada un dos estados dominantes (Francia teria mais adiante unha porcion cando os Estados Unidos e o Reino Unido dividiron as suas respectivas zonas e lle deron parte a Francia). O mesmo Berlin, malia estar en zona sovietica, tamen seria dividido en tres sectores, e converteriase no maior simbolo da
guerra fria
pola division da cidade co
Muro de Berlin
, construido polo goberno comunista aleman.
Os lideres decidiran ademais que todolos gobernos orixinais serian restaurados os paises invadidos e que todolos civis serian repatriados. Establecerianse
democracias
e todolos territorios celebrarian eleccions libres, e a orde seria restaurada en Europa, tal e como di a seguinte declaracion.
O establecemento da orde en Europa e a reconstrucion da vida nacional economica compre que sexan acadados por procesos que permitiran os pobos liberados destruiren os derradeiros vestixios de
nazismo
e
fascismo
e crearen institucions democraticas de acordo coa sua eleccion.
O encontro dos tres lideres tivo lugar no Gran Palacio Livadia.
A Conferencia tivo lugar en
Ialta
, unha vila de descanso na peninsula de
Crimea
, na
RSS de Ucraina
. A delegacion americana foi hospedada no antigo palacio dos
tsares
, mentres que Roosevelt estivo no
Palacio Livadia
onde tiveron lugar os encontros. A delegacion britanica foi instalada no castelo do
Principe Vorontsov
de
Alupka
. Os membros importantes das delegacions foron
Edward Stettinius
,
Averell Harriman
,
Anthony Eden
,
Alexander Cadogan
e
Vyacheslav Molotov
. Segundo
Anthony Beevor
, todalas habitacions foron telefonicamente intervidas polo
NKVD
.
[
Compre referencia
]
Stalin chegou por tren o
4 de febreiro
. A reunion comezou cunha cea oficial aquela tarde.
Os puntos claves da reunion foron os seguintes:
- Houbo un acordo de que a prioridade deberia ser a rendicion incondicional da
Alemana nazi
. Trala guerra, Alemana deberia ser dividida en catro zonas de ocupacion, asi como unha ocupacion cuadripartita de Berlin.
- Stalin mostrouse de acordo en deixar a Francia a cuarta zona de ocupacion en Alemana e
Austria
, establecida a parte das zonas britanica e americana. Francia tamen teria un posto garantido no
Consello de Control Aliado
.
- Alemana deberia ser
demilitarizada
e desnazificada.
- As reparacions de Alemana deberian ter lugar parcialmente en forma de traballos forzados.
- Creacion dun consello de reparacion aliado con sede en
Moscova
.
- O status de
Polonia
foi discutido, pero foi complicado polo feito de que Polonia estaba naquel momento baixo o control do
Exercito Vermello
. Foi acordado reorganizar o
Goberno Provisional Polaco
que fora establecido polo Exercito Vermello a traves da inclusion doutros grupos como o
Goberno Provisional Polaco de Unidade Nacional
e de ter eleccions democraticas. Isto efectivamente excluiu o lexitimo goberno polaco no exilio que fora evacuado en 1939.
- A fronteira do leste de Polonia seguiria a
Lina Curzon
, e Polonia recibiria compensacions substanciais territoriais o oeste por parte de Alemana.
- Os cidadans da Union Sovietica e de
Iugoslavia
deberian ser devoltos os seus respectivos paises, sen importar o seu consentimento.
- Roosevelt obtivo o compromiso de Stalin de participar nas Nacions Unidas unha vez foi acordado que cada un dos cinco membros permanentes do
Consello de Seguridade
teria poder de veto.
- Stalin acordou entrar na loita contra o
Imperio do Xapon
despois de 90 dias trala derrota de Alemana. A Union Sovietica recibiria a parte sur de
Sakhalin
e as
Illas Kuriles
trala derrota do Xapon.
- Millons de sovieticos ciscados por Europa foron forzados a volver a URSS.
- Un
Comite de Desmembramento de Alemana
foi creado. O seu proposito foi decidir se Alemana teria que ser dividida en varias nacions, e se asi fose, que fronteiras e relacions terian que ter os novos estados alemans.
Ialta foi a derradeira gran conferencia anterior a fin da guerra e a ultima viaxe que fixo Roosevelt o estranxeiro. Para os observadores apareceu deseguida enfermo e canso.
[
Compre referencia
]
Razoadamente, o seu tanto mais importante foi asegurarse a participacion da Union Sovietica nas Nacions Unidas, que conseguiu co prezo de garantir o poder de veto a cada membro permanente do seu Consello de Seguridade. Outro dos seus obxectivos era levar a Union Sovietica a loita contra o Xapon, xa que a efectividade da
bomba atomica
estaba ainda sen probar. Como recompensa, permitiuselle a Union Sovietica ocupar
Sakhalin
e as
Illas Kuriles
, que estiveran sempre baixo soberania xaponesa, e outros privilexios na China colonial permaneceron intactos.
O Exercito Vermello expulsara a maioria das forzas nazis do leste de Europa, polo que Stalin acadou os seus obxectivos: unha significativa esfera de influencia como zona intermediaria. Neste proceso, a liberdade de pequenos estados foi sacrificada por motivos de estabilidade, o que significou que os
paises balticos
de
Letonia
,
Lituania
e
Estonia
continuarian sendo membros da URSS.
As alegacions verbo de Ialta xogarian un papel moi importante na politica dos Estados Unidos na Guerra Fria. Os conservadores americanos mantinan que as decisions tomadas en Ialta foron unha
traizon
as nacions do leste europeo xa que propiciaron a sua dominacion polo comunismo. Durante a epoca do
mccartismo
, Ialta foi a peza central de acusacions contra os
democratas
de que eran "brandos co comunismo".
A opinion alternativa manten que pouco podian facer Roosevelt e Chuchill para evitaren o dominio de Stalin sobre as nacions do leste sen chegaren a guerra coa Union Sovietica, xa que o
Exercito Vermello
controlaba completamente eses territorios do leste. Coa guerra no Pacifico continuando, e a bomba atomica sen rematar (restaban dous meses), Roosevelt probablemente quixo mellorar a sua posicion negociadora unha vez que a bomba fose introducida. Stalin amosouse de acordo en Ialta co principio dunha Europa liberada, que establecia que os pobos liberados terian dereito o autogoberno democratico. Stalin tamen estivo de acordo en que Polonia fose democratica, cunhas eleccions libres tan pronto coma fose posible. A opinion alternativa
[
quen?
]
manten que o problema non foron os acordos de Ialta, senon a violacion de Stalin dos mesmos.
Os historiadores din que Stalin xa amosara a sua inmoralidade,
[
Compre referencia
]
como demostrara na purga do exercito ruso nos anos trinta e, mais recentemente, a sua falta de vontade a axudar a insurreccion en Varsovia no 1944, e que polo tanto non se poderia ter confiado nel. Poren, en outubro de 1944, Stalin e Churchill acordaran no Acordo das Porcentaxes como dividir as suas respectivas esferas de influencia. Stalin manteria a maioria deste acordo, incluindo a denegacion de apoio as guerrillas comunistas na Grecia, que Stalin acordara como parte da esfera de influencia britanica. Tamen influiu o feito de que, o remate do dia, Stalin poderia ter optado por non permitir a entrada dos aliados en Berlin. Era parte do territorio sovietico, e poderia ter dito que non de querelo. Polo tanto, naquel intre, non habia nada que permitise imaxinar que a situacion acabaria como acabou.
- Best, Geoffrey.
Churchill: A Study in Greatness
. Londres: Hambledon and Londres, 2001.
- Clemens, Diane S. "Yalta Conference." World Book. 2006 ed. vol. 21. 2006, 549.
- Meacham, John.
Franklin and Winston: An Intimate Portrait of an Epic Friendship
. Nova York: Random House Inc., 2003.
- O’Neil, William L.
World War II: a Student Companion
. Nova York: Oxford UP, 1999.
- Perisco, Joseph E.
Roosevelt’s Secret War
. Nova York: Random House, 2001.
- “Portraits of Presidents: Franklin D. Roosevelt.” School Arts Magazine febreiro 1999: 37. Student Research Center. EBSCO Host. Philadelphia. 2 Apr. 2006. Keyword: FDR.
- Snyder, Louis L.
World War II
. Nova York: Grolier Company, 1981.
- Sulzberger, C L.
American Heritage New History of World War II
. Ed. Stephen E. Ambrose. Nova York: Viking Penguin, 1998.
- Waring, J. G.
A student's experience of Yalta
- “Yalta Conference.” Funk and Wagnalls New Encyclopedia. World Almanac Education Group, 2003. SIRS DISCOVER. Philadelphia. 2 de abril de 2006. Keyword: Yalta Conference.
|
|---|
| Acontecementos principais (1945–1978)
| Acontecementos principais (1979–1991)
| Participantes directos
| Outras figuras importantes
|
Cronoloxia:
s
Anos 40:
Anos 50:
Anos 60:
1970s:
|
Anos 70 (segue):
Anos 80:
Anos 90:
Outros artigos:
Conflitos contemporaneos:
| | |
|