Andre Malraux
(ur.
3 listopada
1901
w
Pary?u
, zm.
23 listopada
1976
w
Creteil
) ?
francuski
pisarz
,
eseista
, polityk, autor wa?nych opracowa? z dziedziny historii sztuki
[1]
. Podawał si? za orientalist? i
archeologa
, lecz nie posiadał wy?szego wykształcenia.
Malraux był zbyt młody, by wzi?? udział w walkach
I wojny ?wiatowej
. Jego rodzice rozwiedli si?, gdy był dzieckiem. Wychowywała go matka, ojciec popełnił samobojstwo w 1930.
W 1923 przybył do
Indochin
wraz z ?on? ? Clar? Goldschmidt, jako członek wyprawy badawczej. Aresztowano go i skazano na kar? wi?zienia za wydarcie ze ?cian jednej ze ?wi?ty? kilku pos?gow
Buddy
. Po apelach niektorych francuskich intelektualistow wyrok zawieszono.
Malraux miał pogl?dy zdecydowanie lewicowe. Od młodo?ci był krytykiem
kolonializmu
. W Indochinach wydawał nielegaln? gazet?. W czasie pobytu w
Chinach
pracował dla
Kuomintangu
.
Po powrocie do Francji opublikował swoje pierwsze powie?ci. Na pocz?tku lat 30. XX w. był ju? znanym i cenionym pisarzem. W 1933 zdobył
nagrod? Goncourtow
za ksi??k?
Dola człowiecza
. Akcja powie?ci rozgrywa si? w 1927, w ogarni?tym wojn? domow?
Szanghaju
.
Działał w mi?dzynarodowym ruchu antyfaszystowskim. Napisał ksi??k? o obozach koncentracyjnych (
Czas pogardy
). Walczył w
wojnie domowej w Hiszpanii
, był wspołorganizatorem republika?skiego lotnictwa. Na podstawie własnych prze?y? w Hiszpanii napisał kolejn? powie?? zatytułowan?
Nadzieja
.
W czasie
kampanii obronnej Francji
w 1940 dostał si? do niewoli
[2]
, kiedy jego
czołg
został rozbity. Został zwolniony i brał udział w ruchu oporu, nie unikaj?c aresztowania. Po wyzwoleniu bronił m.in.
Strasburga
podczas
niemieckiej
kontrofensywy, dowodz?c wowczas brygad?.
Po zako?czeniu wojny został ministrem informacji w
rz?dzie
de Gaulle’a
[3]
. Po ust?pieniu generała z funkcji w styczniu 1946, Malraux pozostał przy jego boku i wrocił wraz z nim do władzy w 1958. Był zaliczany do tzw.
lewicowych
(lub liberalnych) gaullistow.
Od 10 lipca 1958 do 20 czerwca 1969 pełnił urz?d (pierwszego w historii Francji) ministra kultury. Posiadał rang? ministra stanu (wicepremiera), a na posiedzeniach gabinetu zasiadał zawsze po prawej stronie prezydenta. Ust?pił z rz?du po rezygnacji de Gaulle’a.
Zmarł na zapalenie płuc ? podczas szalej?cej epidemii
grypy
przyj?ł zbyt siln? dawk? szczepionki, z czego wywi?zała si? ?miertelna choroba.
Oprocz powie?ci, takich jak
Dola człowiecza
(przekład
Adam Wa?yk
) czy
Czas pogardy
(przekład
Wacław Rogowicz
), opublikował trzytomowe dzieło z zakresu historii sztuki pt.
La Metamorphose des Dieux
(
Przemiana bogow
): I tom ?
Nadprzyrodzone
(przekład
Eligia B?kowska
), II tom ?
Ponadczasowe
(przekład
Jerzy Lisowski
), III tom ?
Nierzyczywiste
(przekład
Joanna Guze
).
- Zdobywcy
(
Les Conquerants
,
1928
)
- Droga krolewska
(
La Voie royale
,
1930
)
- Dola człowiecza
(
La Condition humaine
,
1933
)
- Czas pogardy
(
Le Temps du mepris
,
1935
)
- Nadzieja
(
L'Espoir
,
1937
)
- Orzechy z Altenburga
(
Les Noyers de l'Altenburg
,
1943
)
- Kuszenie Zachodu
- Antypami?tniki
(
Antimemoires
,
1967
)
- Łazarz
(inne j?zyki)
(
fr.
Lazare
) Wydawnictwo: Pa?stwowy Instytut Wydawniczy, Data wydania: 1977-01-01, tłumacz : Julian Rogozi?ski
[4]
: W pierwszej cz??ci obszernie opowiada w wizji b?d?cej form? majaczenia o u?yciu przez Niemcow
truj?cego gazu
w czasie I wojny ?wiatowej podczas fikcyjnej ?bitwy pod Bolgako” w 1916 roku nad Wisł? ? pierwsze u?ycie faktycznie maj?cy miejsce podczas bitwy pod
Bolimowem
w styczniu 1915
| W dniu powstania
|
|
|---|
| Po?niejsi członkowie rz?du
|
|
|---|
| W dniu powstania
|
|
|---|
| Po?niejsi członkowie rz?du
|
|
|---|
| W dniu powstania
|
|
|---|
| Po?niejsi członkowie rz?du
|
|
|---|
| W dniu powstania
|
|
|---|
| Po?niejsi członkowie rz?du
|
|
|---|