Johannes Brahms
, nado en
Hamburgo
o
7 de maio
de
1833
e finado en
Viena
o
3 de abril
de
1897
, foi un
pianista
e
compositor
aleman
do
romanticismo
. Brahms e unha figura prominente da musica do
seculo XIX
, quizais o ultimo gran compositor clasico, e considerado a antitese de
Wagner
e
Liszt
. Tratase dun dos mais importantes musicos do romanticismo e e considerado por moitos como o "sucesor" de
Beethoven
, ata o punto de que a sua
Primeira Sinfonia
foi descrita por
Hans von Bulow
como
a decima sinfonia de Beethoven
.
[
1
]
Home as veces dificil e intransixente, compuxo obras mestras en todolos xeneros agas a
opera
.
As expresions
Os tres bes
ou
A santa trindade
(frase acunada por
Hans von Bulow
) refirense a Bach, Beethoven e Brahms como tres dos maiores compositores da historia da musica.
[
2
]
Alguns opinan, non obstante, que von Bulow incluiu a Brahms en dita "trindade" por despeito e para prexudicar a Wagner, con quen estaba enemistado dende que a sua dona o abandonou para casar co outro compositor.
[
3
]
Brahms e frecuentemente considerado a vez tradicional e innovador. A sua musica esta firmemente enraizada nas estruturas e tecnicas de composicion dos mestres do
barroco
e do
clasicismo
. Era un mestre do
contrapunto
, a complexa e altamente disciplinada arte que fixo famoso a
Johann Sebastian Bach
, e do
desenvolvemento
, un ethos compositivo creado por
Joseph Haydn
,
Wolfgang Amadeus Mozart
,
Ludwig van Beethoven
, entre outros compositores. Brahms tivo como obxectivo honrar a "pureza" destas venerables estruturas "alemas" e avanzar nelas cara a un idioma romantico, no proceso de creacion de novos enfoques para a harmonia e a melodia. Mentres que moitos contemporaneos atoparon a sua musica demasiado academica, a sua contribucion e artesania tenen sido admiradas por figuras posteriores tan diversas como
Arnold Schoenberg
[
4
]
ou
Edward Elgar
.
[
5
]
Johannes Brahms naceu o
7 de maio
de
1833
en
Hamburgo
, daquela pertencente a
Confederacion Xermanica
, fillo do
contrabaixista
Johann Jakob Brahms (quen lle deu as suas primeiras leccions de musica) e de Hersika Cristina Nissen. A unha idade tempera Brahms revelouse como
pianista
avantaxado, polo que, sendo ainda adolescente, contribuiu aos ingresos familiares cos cartos que ganaba impartindo clases, tocando o piano en
restaurantes
,
bares
e ata
bordeis
.
Brahms deu recitais de
piano
en publico pero non tivo o exito desexado, ainda que mais tarde tocaria el mesmo nas estreas dos seus dous
Concertos para piano
. Comezou a compor e durante un tempo tampouco conseguiu que o publico mostrase interese polas suas obras. En
1853
realizou unha xira de concertos como acompanante do
violinista
hungaro
Eduard Remenyi
. Durante a viaxe tivo ocasion de conecer a
Josehp Joachim
, quen lle presentou a
Robert Schumann
. Este ultimo, ademais de compositor era editor dunha revista prestixiosa de musica, e atraeu a atencion dos criticos e empresarios de musica sobre o mozo Brahms, o que contribuiu notablemente a que este se convertese nun compositor conecido e apreciado.
Ainda que a relacion entre Robert Schumann e Brahms durou ata o fin dos dias de Schumann, o vencello mais destacable foi o que tivo coa dona deste,
Clara Schumann
, unha pianista reconecida naqueles momentos, compositora tamen e coa que estableceu unha longa e profunda amizade que tivo trazos de
amor platonico
. Brahms adoitaba presentarlle a Clara as suas obras antes de estrealas; moitas veces Clara Schumann foi a encargada de estrear algunhas das obras pianisticas de Johannes. Nunca se chegou a aclarar a relacion entre ambos malia producirse un distanciamento do que non se conecen os motivos.
En
1862
Brahms instalouse con caracter definitivo en
Viena
, onde se adicou por completo a composicion. Durante case 30 anos compuxo obras musicais que chegaron a formar parte do repertorio esencial da musica clasica romantica, e que xa durante a vida de Brahms foron acollidas moi favorablemente, de xeito que se lle considerou como un dos grandes compositores da sua epoca. O seu primeiro exito importante tivoo con
Ein deutsches Requiem
, unha grande obra coral. A acollida dispensada polo publico animouno a comezar a composicion da sua
Sinfonia nº 1
, que tardou dez anos en escribir. Rematada en
1876
, compuxo as suas outras tres sinfonias no transcurso dos oito anos seguintes.
A idade de 57 anos Brahms decidiu abandonar a composicion. Con todo, non foi consecuente coa sua decision, xa que uns anos antes da sua morte compuxo ainda algunhas das suas mellores obras, como as duas
Sonatas para clarinete
e as catro
Cancions serias
.
Moitos consideraron a Brahms como sucesor de
Beethoven
, e a sua primeira sinfonia foi alcumada
decima sinfonia de Beethoven
. Ademais das xa citadas obras, compuxo outras tamen moi apreciadas, como o
Concerto para violin
e diferentes
Variacions
, xenero que cultivou con especial mestria. Foi prolifico na composicion de
musica de camara
e de
pezas para piano so
, asi como de
cancions
.
Como a maioria dos compositores
romanticos
, Brahms louvaba a Beethoven, quen exerceu unha marcada influencia nel. Pero tamen sentiu unha grande admiracion polos grandes compositores da epoca
clasica
,
Mozart
e
Haydn
. Coleccionaba primeiras edicions das suas partituras e sinaturas, e ata editaba partituras das obras que se adoitaban representar. A sua identificacion coa musica do periodo clasico foi tanta que incorporou a moitos movementos das suas obras as formas daquela musica. Por iso a Brahms consideraselle o mais clasico dos compositores romanticos.
No seu traballo, Brahms foi un perfeccionista. Unha mostra diso e o feito de que tardase tantos anos en rematar a sua primeira sinfonia. Alguns expertos opinan que esa
sinfonia
en realidade non foi a primeira, xa que a primeira non chegou a sair a luz por non sentirse Brahms satisfeito con ela. O que e certo e que Brahms rachaba con certa frecuencia novas composicions que non estaban a altura das suas esixencias.
Brahms foi amante da
natureza
. Nos seus paseos polos
bosques
que rodean Viena levaba sempre lambetadas que repartia entre os nenos. Cara aos maiores era mais ben frio, ainda que os seus amigos o apreciaban sinceramente. Brahms nunca chegou a casar. Morreu aos 64 anos de idade en Viena, como consecuencia dun
cancro
de
figado
. Foi considerado un compositor moi importante nesta epoca, un caso atipico nos musicos do seu tempo.
Brahms combina o mellor dos estilos clasico e romantico. Rexeitou o uso superfluo de novos efectos harmonicos e cromatismos, a diferenza dos seus contemporaneos, e so os empregaba para resaltar os matices estruturais internos da obra. Ata
1873
Brahms escribira sobre todo musica para
piano
, o instrumento que mellor conecia, e para
coro
e
orquestra
. Entre as suas obras orquestrais atopase a Sinfonia nº 1 en do menor, opus 68 (1876); a Sinfonia nº 2 en re maior, opus 73 (1877); a Abertura do festival academico, opus 80 (
1880
), que conten cancions de estudantes
alemans
; a Abertura traxica, opus 81 (1881); a Sinfonia nº 3 en fa maior, opus 90 (1883), e a Sinfonia nº 4 en mi menor, opus 98 (1885). Todas estas obras mostran unha estrutura moi complexa, herdada da tradicion vienesa clasica.
Esforzouse mais ben por compor musica de gran coherencia interna. Asi pois, as suas mellores obras non contenen engadidos innecesarios: cada tema, figura e modulacion estan anunciadas nas pasaxes precedentes.
- ↑
Sigmund Gottfried Spaeth,
At home with music
(1971), p. 245
- ↑
David Mason Greene (2007). "Brahms, Johannes".
Greene's biographical encyclopedia of composers
. p. 695.
ISBN
9780385142786
.
Foi Bulow quen elevou a Brahms a santa trindade da musica alema, con J. S. Bach e Beethoven, "os tres B"
- ↑
M. Owen Lee (2007). University of Toronto Press, ed.
Wagner and the wonder of art: an introduction to Die Meistersinger.
G - Reference, Information and Interdisciplinary Subjects Series. p. 11.
ISBN
9780802095732
.
Hans von Bulow escribiu a un amigo “Non podes nin comezar a imaxinar a riqueza da sua musica; un traballo artesanal como o de Cellini en cada detalle. Wagner e o mais grande compositor, facilmente a par de Beethoven e Bach, e ainda mais.” ... Mais tarde, logo de ter concedido o divorcio a sua dona Cosima para que puidera casar con Wagner, armou unha nova trindade. Acunou a frase, ainda en uso, 'Bach, Beethoven, e
Brahms'
.
- ↑
Schoenberg eloxiou a Brahms nunha emision de radio en 1933, posteriormente publicou un artigo titulado "Brahms o progresista"
arquivado do [http://www.hr-online.de/website/rubriken/kultur/index.jsp?rubrik=50660&key=standard_document_38091598 orixinal
o 4 de xuno de 2012
- ↑
(en
ingles
)
MacDonald,
Brahms
(1990), p. 406