Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Benvenuto Cellini
(
Florence
,
3 november
1500
? Florence,
13 februari
1571
) was een
16e-eeuws
Italiaans
kunstenaar die als belangrijke vertegenwoordiger van het
manierisme
wordt gezien. Hij was
beeldhouwer
,
edelsmid
, schrijver en musicus, en daarmee een duidelijk voorbeeld van de
uomo universale
.
Tot zijn bekendste werken behoren het bronzen beeldhouwwerk
Perseus met het hoofd van Medusa
, dat te bekijken is in de
Loggia dei Lanzi
, een beroemde beeldengalerij op het
Piazza della Signoria
in
Florence
; de levensgrote
Kruisiging
, de witmarmeren
Jezus op een Zwart Kruis
(Escorial), de
Nimf van Fontainebleau
uit 1542-43 (
Louvre
,
Parijs
) en de
Saliera
, een gouden zoutvat (
Kunsthistorisches Museum
,
Wenen
). Grote opschudding ontstond toen het beroemde zoutvat in 2003 gestolen werd uit het Kunsthistorisches Museum. Het werd uiteindelijk in 2006 teruggevonden.
Benvenuto Cellini is ook van groot belang voor de literatuur. Zijn
autobiografie
, waaraan hij in
1558
in Florence begon, behoort tot de levendigste geschriften uit de
Italiaanse renaissance
. Hij schetst een bijzonder kleurrijk beeld van zichzelf en de maatschappij waarin hij leefde. Hoofdingredienten zijn rivaliteit,
wraak
,
moord
,
homoseksualiteit
en een onvoorwaardelijk geloof in eigen kunnen.
Het schilderachtige levensverhaal leverde de stof voor verschillende andere boeken en opera's. De belangrijkste is wel de opera
Benvenuto Cellini
van
Hector Berlioz
.
Benvenuto Cellini is de
leermeester
geweest van de beeldhouwer
Willem van Tetrode
uit Delft, die op zijn beurt de leermeester is geweest van de beeldhouwer
Adriaen de Vries
.
- Het leven van Benvenuto Cellini door hemzelf verteld
, vert. Corinne van Schendel en Henriette van Dam van Isselt, Querido, 1969 (herzien en uitgebreid 1982)
- Het leven van Benvenuto Cellini, Florentijnschen goudsmid en beeldhouwer, door hemzelven beschreven
, vert. Petrus van Limburg Brouwer, 2 dln., Groningen, W. van Boekeren, 1843