Iuri Vladimirovich Andropov
(en
ruso
:
Ю?рий Влади?мирович Андро?пов
), nado o
15 de xuno
de
1914
e finado en
Moscova
o
9 de febreiro
de
1984
, foi un politico
sovietico
,
Secretario Xeral do Partido Comunista da Union Sovietica
dende o 12 de novembro de 1982 ata a sua morte, alen de ser xefe do
KGB
durante quince anos.
[
1
]
Existen moitas dubidas sobre a orixe familiar de Andropov.
[
2
]
Segundo a biografia oficial, naceu en
Stanitsa
Nagutskaya (na actualidade no
krai de Stavropol
) o 15 de xuno de 1914.
[
3
]
[
4
]
O seu pai, Vladimir Konstantinovich Andropov, era un traballador ferroviario descendente de
cosacos do Don
que faleceu por tifo en 1919. A sua nai, Yevgenia Karlovna Fleckenstein (ningunha fonte oficial menciona o seu nome), foi unha mestra de escola que morreu en 1931.
[
5
]
[
6
]
Ela nacera na
gobernacion de Ryazan
e fora abandonada na porta dun cidadan
fines
, un reloxeiro
xudeu
, Karl Franzevich Fleckenstein, que vivia en Moscova; el e a sua dona, Eudokia Mikhailovna Fleckenstein, adoptarona e criarona.
[
7
]
[
8
]
Investigacions posteriores descubriron que moitos detalles da biografia de Andropov foron moi falsificadas durante a sua vida, contribuindo a confusion coa sua familia.
O seu primeiro nome documentado foi Grigory Vladimirovich Andropov-Fyodorov; cambiouno por Yuri Andropov varios anos despois.
[
9
]
Ainda que o seu certificado de nacemento orixinal desapareceu, estableceuse que Andropov nacera en Moscova, onde a sua nai traballou nun colexio feminino entre 1913 e 1917.
[
7
]
[
9
]
Andropov estudou durante un curto periodo no Instituto Tecnico para o Transporte Acuatico de Rybinsk, antes de se xuntar ao
Komsomol
en 1930. Concluiu a graduacion en 1939 e foi o primeiro secretario do Komsomol na
republica de Carelia
, entre 1940 e 1944.
[
8
]
[
10
]
Trala guerra, mudouse a Moscova en 1951 e entrou na secretaria do partido.
[
8
]
Trala morte de
Iosif Stalin
en marzo de 1953, Andropov foi rebaixado de posto e enviado a un "exilio" na embaixada sovietica en
Budapest
por
Georgi Malenkov
. Tivo un papel importante na
invasion sovietica de Hungria
en 1956.
Andropov volveu a
Moscova
para dirixir o Departamento para Relacions con Paises socialistas (1957-1967) e foi promovido para a secretaria do Comite Central do
Partido Comunista Sovietico
en 1962, sucedendo a
Mikhail Suslov
. En 1967 foi nomeado xefe do
KGB
. En 1973 converteuse en membro pleno do
Politburo
, a pesar de non renunciar a direccion da KGB ata 1982.
Envolveuse en rumores e acusacions coa morte sospeitosa do enton lider
Leonid Brezhnev
o 10 de novembro de 1982. Brezhnev faleceu dunha sobredosa, motivada pola sua enfermeira, que era unha asociada do KGB, dirixido por Andropov. Cando a enfermeira foi declarado inocente e o caso abafado, pasouse a cuestionar a culpa de Andropov na morte de seu antecesor.
[
11
]
Dias despois, foi nomeado, como era previsto, para o liderado do
Partido Comunista
, vencendo a
Konstantin Chernenko
, lider parlamentario dende habia tempo. Foi o primeiro xefe do KGB que obtivo ese posto. Herdou tamen de Brezhnev, a presidencia do Consello de Defensa do pais.
Durante o seu mandato fixo tentativas de mellorar a
economia
e de reducir a corrupcion. Tamen e lembrado pola sua campana contra o
alcoholismo
e polos esforzos para mellorar a disciplina no traballo. As duas campanas foron conducidas cunha vision administrativa tipicamente sovietica, e lembraban vagamente algunhas reminiscencias do
stalinismo
.
Fixo pouca cousa en termos de politica externa, continuando a guerra iniciada trala invasion de
Afganistan
. O seu goberno tamen estivo marcado pola deterioracion das relacions cos
Estados Unidos
a causa das actitudes fortemente antisovieticas de
Ronald Reagan
, exacerbadas polo
derrubamento por parte duns cazas sovieticos dun avion civil surcoreano
que invadiu o espazo aereo da URSS o 1 de setembro de 1983 e pola ampliacion dos misiles
Pershing
en
Europa
.
En febreiro de 1983, Andropov sufriu un fallo renal total. En agosto foi ingresado no Hospital Clinico Central de Moscova, onde pasou o resto da sua vida. A finais de febreiro de 1984 a sua saude deteriorouse enormemente e tivo periodos en que perdeu a consciencia. Faleceu o 9 de febreiro de 1984 as 16:50 no seu cuarto do hospital con 69 anos.
[
12
]
Foi sucedido por
Konstantin Chernenko
, que xa estaba enfermo cando chegou ao poder e pasou tamen tempo no hospital antes de falecer en 1985.
O legado de Andropov ainda e tema de debate, tanto en Rusia como noutros lugares, e tanto entre academicos como nos medios de comunicacion. Permanece no foco de varios documentais televisivos e en libros de non ficcion, particularmente en datas conmemorativas.
A pesar da sua lina dura en Hungria e de numerosas desterros e intrigas das cales foi responsabel durante a sua longa permanencia na direccion do KGB, foi moi lembrado por varios comentaristas como un reformador. Aapuntan como evidencias o feito de promover a
Mikhail Gorbachev
no Partido Comunista sovietico, e ser considerado un xefe da KGB particularmente tolerante. Tamen e lembrado como menos inclinado as reformas rapidas do que foi Gorbachev; o punto central das especulacions e se Andropov conseguiria ou non reformar a URSS de xeito tal que evitase o seu
colapso
.
- ↑
"Yury Vladimirovich Andropov | president of Union of Soviet Socialist Republics"
.
Encyclopædia Britannica
(en
ingles
)
. Arquivado dende
o orixinal
o 03 de febreiro de 2017
. Consultado o 14 de novembro de 2020
.
- ↑
Akturk, ?ener (2012).
Regimes of Ethnicity and Nationhood in Germany, Russia, and Turkey
. Cambridge University Press.
ISBN
978-1-139-85169-5
.
- ↑
Jessup, John E. (1998).
An Encyclopedic Dictionary of Conflict and Conflict Resolution, 1945?1996
. Westport, CT: Greenwood Press. p. 25. Arquivado dende
o orixinal
o 10 de outubro de 2017
. Consultado o 14 de novembro de 2020
.
- ↑
Kavanagh, Dennis (1998).
"Andropov, Yuri"
.
A Dictionary of Political Biography
. Oxford University Press. p. 15. Arquivado dende
o orixinal
o 21 de setembro de 2013
. Consultado o 31 de agosto de 2013
.
- ↑
A Dictionary of 20th Century Communism
. Editado por Silvio Pons e Robert Service. Princeton University Press. 2010.
- ↑
Leonid Mlechin
.
Yuri's childhood and other mysteries from the life of the Chairman
article from the Sovershenno Sekretno newspaper № 5, 2008
(en
ruso
)
- ↑
7,0
7,1
Babichenko, Denis (3 de outubro de 2005).
Легендарная личность
[Legendary Personality]
.
Itogi
(en ruso)
(40): 30?34. Arquivado dende
o orixinal
o 22 de outubro de 2007
. Consultado o 14 de novembro de 2020
.
- ↑
8,0
8,1
8,2
"Biography of Yuri Andropov"
(PDF)
.
Soviet Life
(323): 1B. 1983
. Consultado o 19 de agosto de 2013
.
- ↑
9,0
9,1
Alexander Ostrovsky (2010)
. Who Appointed Gorbachev? ? Moscova: Algorithm, pax. 187
ISBN
978-5-699-40627-2
- ↑
БИОГРАФИЧЕСКИЙ УКАЗАТЕЛЬ
- ↑
The Sword and the Shield: The Mitrokhin Archive and the Secret History of the KGB
, Christopher Andrew (2000), pag. 204
Google E-Books
- ↑
Burns, John F. (11 de febreiro de 1984).
"Andropov is Dead in Moscow at 69; Reagan Asks 'Productive Contacts' and Names Bush to Attend Funeral"
.
The New York Times
(en
ingles
)
.
ISSN
0362-4331
. Consultado o 11 de xullo de 2017
.
- Beichman, Arnold; Bernstam, Mikhail (1983).
Andropov, New Challenge to the West
. Stein and Day.
ISBN
978-0812829211
.
OCLC
9464732
.
- Bialer, Seweryn (3 de febreiro de 1983).
"The Andropov succession"
.
The New York Review of Books
.
- Ebon, Martin (1983).
The Andropov file: the life and ideas of Yuri V. Andropov, general secretary of the Communist Party of the Soviet Union
. McGraw-Hill.
ISBN
978-0070188617
.
- Epstein, Edward (7 de febreiro de 1983).
"The Andropov hoax"
.
The New Republic
. Arquivado dende
o orixinal
o 25 de febreiro de 2002.
- Glazov, Yuri (1985). "Yuri Andropov: a recent leader of Russia".
The Russian mind since Stalin's death
. D. Reidel Publishing Company. pp. 180?221.
ISBN
978-9027718280
.
doi
:
10.1007/978-94-009-5341-3_10
.
- Goodman, Elliot (Summer 1984).
"The Brezhnev-Andropov legacy: implications for the future"
.
Survey
28
(2): 34?69.
- Granville, Johanna (2004).
The first domino: international decision making during the Hungarian crisis of 1956
. Texas A & M University Press.
ISBN
978-1585442980
.
- Gribanov, Alexander; Kowell, Masha (2009). "Samizdat according to Andropov".
Poetics Today
30
(1): 89?106.
doi
:
10.1215/03335372-2008-004
.
- Herman, Victor (setembro de 1983).
"In Stalin's footsteps: Yuri Andropov: rise of a dictator"
.
Imprimis
.
- Medvedev, Roy (1 de xaneiro de 1984).
"Andropov and the dissidents: the internal atmosphere under the new Soviet leadership"
.
Dissent
31
(1): 97?102.
- Ostrovsky Alexander.
Кто поставил Горбачёва?
Arquivado
13 de febreiro de 2020 en
Wayback Machine
. (2010). (≪Who brought Gorbachev to power?≫) ? М.: ?Алгоритм-Эксмо“.
ISBN
978-5-699-40627-2
(≪Проект ≪Распад СССР: Тайные пружины власти≫ ? М. ≪Алгоритм≫, 2016. Переиздание книги ≪Кто поставил Горбачёва?≫) ("Project" Collapse of the USSR: Secret Springs of Power ". Reedicion do libro ≪Who brought Gorbachev to power?≫ ? М.: ≪Алгоритм≫, 2016.)
- "П.Л. Капица и Ю.В. Андропов об инакомыслии" [P.L. Kapitsa and Yu.V. Andropov about dissent].
Kommunist
(en ruso)
(7). 1991.
- Sayle, Timothy (agosto de 2009). "Andropov's Hungarian complex: Andropov and the lessons of history".
Cold War History
9
(3): 427?439.
doi
:
10.1080/14682740902764528
.
- Solovyov, Vladimir; Klepikova, Elena (1983).
Yuri Andropov: a secret passage into the Kremlin
. Macmillan.
ISBN
978-0026122900
.
- Steele, Jonathan; Abraham, Eric.
Andropov in Power: From Komsomol to Kremlin
(HIA Book Collection, 1984),
online review
- Ticktin, Hillel. "Andropov: Disintegration and discipline: The disintegration of the USSR under the banner of discipline. Andropov and his inheritance."
Critique: Journal of Socialist Theory
16.1 (1988): 111?122.
- Whelan, Joseph (1983).
Andropov and Reagan as negotiators: contexts and styles in contrast
. Congressional Research Service The Library of Congress.
ASIN
B00DDVND9I
.
|
---|
Acontecementos principais (1945–1978)
| Acontecementos principais (1979–1991)
| Participantes directos
| Outras figuras importantes
|
Cronoloxia:
s
Anos 40:
Anos 50:
Anos 60:
1970s:
|
Anos 70 (segue):
Anos 80:
Anos 90:
Outros artigos:
Conflitos contemporaneos:
| | |
|
Persoa do ano segundo a revista
Time
|
---|
| |
|
|
|
|