Saladino
 |
| Nome orixinal
| (ar)
???? ????? ???????
|
|---|
| Biografia
|
|---|
| Nacemento
| (ar)
?????? ?? ??? ????? ??????
1138
Tikrit
|
|---|
| Morte
| 4 de marzo de 1193
(54/55 anos)
Damasco
|
|---|
| Causa da morte
| doenza infecciosa
|
|---|
| Lugar de sepultura
| Mesquita dos Omiadas
(pt)
 |
|---|
|
|
| Emir of Kerak
(en)
|
|---|
|
|
|
|
| 1188 ? 1188 ?
Al-Adil I
(pt)
→
|
| Emir
Diar Baquir
(pt)
|
|---|
| 1185 ? 1193
|
| Emir of Aleppo
(en)
|
|---|
|
|
| 1183 ? 1193 ?
Az-Zahir Ghazi
(en)
→
|
| Sultan of Damascus
(en)
|
|---|
| 1174 ? 1193 ?
Alfadal ibne Saladino
(pt)
→
|
| Sultao do Egito
(pt)
|
|---|
|
|
|
|
| 1169 ? 1193 ?
Al-Aziz Uthman
(pt)
→
|
| Vizier of the Fatimid Caliphate
(en)
|
|---|
1169 ? 1174
←
Shirkuh
(en)
|
|
|
|
|
| Datos persoais
|
|---|
| Grupo etnico
| Kurdos
|
|---|
| Relixion
| Islam
|
|---|
| Actividade
|
|---|
| Ocupacion
| militar
,
comandante
|
|---|
| Lingua
| Arabe
e
lingua kurda
|
|---|
| Carreira militar
|
|---|
| Conflito
| Invasoes cruzadas do Egito
(pt)
,
Batalla de Montgisard
,
Siege of Kerak
(en)
,
Battle of Marj Ayyun
(en)
,
Batalha de Vadum Iacob
(pt)
,
Battle of Belvoir Castle
(en)
,
Battle of Al-Fule
(en)
,
Battle of Cresson
(en)
,
Batalha de Hattin
(pt)
,
Cerco de Jerusalem (1187)
(pt)
,
Cerco de Tiro (1187)
(pt)
,
Cerco de Acre
(pt)
,
Batalha de Arsuf
(pt)
,
Battle of Jaffa
(en)
e
Battle of the Horns of Hama
(en)
|
|---|
Outro
 |
|---|
| Titulo
| Emir of Aleppo
(en)
(1183?1193)
Emir of Damascus
(en)
(1174
(Gregoriano)
?1186
(Gregoriano)
)
Sultao do Egito
(pt)
(1174
(Gregoriano)
?1193
(Gregoriano)
)
|
|---|
| Familia
| Dinastia aiubida
|
|---|
| Conxuxe
| Ismat ad-Din Khatun
|
|---|
| Fillos
| Alfadal ibne Saladino
(pt)
,
Al-Aziz Uthman
(pt)
,
Az-Zahir Ghazi
(en)
|
|---|
| Pais
| Najm ad-Din Ayyub
(en)
e
Sitt al-Mulk Khatun
(en)
|
|---|
| Irmans
| Turam Xa
(pt)
,
Al-Adil I
(pt)
,
Rabia Khatoon
(en)
,
Tuguetaquim ibne Aiube
(pt)
,
Sitt al-Sham
(en)
e
Nur Ad-Din Shahanshah
(en)
|
|---|
| Parentes
| Shirkuh
(en)
(
tio paterno
)
|
|---|
|
   |
?al?? ad-D?n Y?suf ibn Ayy?b
(
arabe
:
???? ????? ???? ?? ????
;
kurdo
:
??????????? ???????
, Selahedine Eyubi
), mais conecido en occidente como
Saladino
,
[
1
]
nado en
Tikrit
en
1138
e finado en
1193
en
Damasco
, foi un dos grandes gobernantes do mundo
islamico
, sendo
sultan
de
Exipto
,
Siria
,
Palestina
, asi como de zonas de
Arabia
,
Iemen
,
Libia
e
Mesopotamia
.
Defensor do
islam
e particularmente da ortodoxia relixiosa representada polo
sunnismo
, unificou politica e relixiosamente o
Oriente Proximo
, combatendo os cristians e rematando con doutrinas afastadas do culto oficial representado polo
Califato Abbasi
. E particularmente conecido por arrebatar a
Terra Santa
os
cruzados
, devolvendo
Xerusalen
os musulmans e rematando co
Reino de Xerusalen
. O impacto deste acontecemento en
Occidente
provocou unha nova cruzada (a terceira) liderada polo famoso
Ricardo I de Inglaterra
, que se converteu en mitica.
Naceu en 1138 en Tikrit, (na provincia actualmente chamada Salah ad Din no seu honor, en
Iraq
) onde o seu pai Ayub, era gobernador. A sua familia era kurda e como moitos kurdos naquela epoca, eran soldados o servizo dos gobernantes sirios e mesopotamicos. Tras caer en desgraza e ser expulsados, puxeronse o servizo de
Zengi
, senor de
Mosul
, que unira so o seu mando a zona norte de Siria e Iraq. Foi o primeiro dos grandes lideres musulmans que tratou de expulsar os cruzados de Oriente Proximo, logrando arrebatarlles o Condado de
Edesa
. A familia de Saladino uniuse pois o seu exercito, sendo o seu pai recompensado co goberno de
Baalbek
. Naquela epoca os cristians lanzarian a Segunda Cruzada, que fracasaria.
A morte en
1146
deste caudillo, asasinado, abriu un periodo de guerra civil en Siria pola sucesion. A familia de Saladino poriase de parte do herdeiro designado, o fillo mais novo de Zengi,
Nur al-Din
. Cando tras diversas loitas este se impuxo en Siria, os parentes de Saladino foron recompensados: o seu pai recibiu o goberno de
Damasco
, e o seu tio
Shirkuh
o mando do exercito.
Namentres, Exipto estaba nun periodo de inestabilidade. Nos momentos finais do
Califato fatimi
o pais estaba en crise, ameazado polos cruzados, que ocuparan
Ascalon
e ameazaban a fronteira aliados cos
bizantinos
, asi como en guerra civil polos diversos aspirantes o cargo de
visir
.
Un deles acudiu a corte de Damasco a pedir axuda a Nur al-Din. Este enviou un exercito o mando de Shirkuh, que se levou o seu sobrino Saladino con el. Cara a
1169
Shirkuh controlaba o pais, actuando en parte como primeiro ministro do califa fatimita de Exipto en parte como gobernador e representante do sultan sirio. Nese mesmo ano morria o xeneral, sendo substituido no posto polo seu sobrino, Saladino.
A tentativa do rei de Xerusalen
Amalrico II
de invadir Exipto co apoio da frota bizantina foi contida no peirao de
Damieta
, afastando o perigo inmediato dunha conquista cristia.
Saladino reformou a administracion do pais, abolindo impostos e reducindo o desmesurado funcionariado, reorganizou o exercito, composto ata enton por mercenarios do
Magreb
que foron substituidos por tropas
kurdas
e
turcomas
, e impuxo a sua autoridade sobre o pais. A doenza de
Al-Adid
, o derradeiro califa fatimi, impediu a este continuar controlando as
mesquitas
exipcias, nas que se comezou a orar polo califa abbasi. A sua morte en 1171 supuxo a reintegracion definitiva do culto en Exipto a corrente sunni, maioritaria no islam, durante a ocupacion e mando de Saladino. Isto serviu para realzar o seu prestixio dentro da comunidade islamica, que estaba ainda moi afectada pola caida da cidade santa de Xerusalen no poder dos cruzados en 1099.
Saladino ampliou tamen as suas fronteiras, conquistando a costa
libia
, o norte do Sudan e o Iemen coa escusa de restaurar a ortodoxia relixiosa (estes territorios estaban fora do liderado espiritual do Califato Abbasi, sendo para a sua doutrina herexes). Saladino tamen tomou os portos e posicions cruzadas no
Mar Vermello
, asegurando a sua posicion contra os estados cristians.
Trala morte de Al-Adid era en teoria un vasalo de Nur al-Din mais na practica era o gobernador de facto de Exipto: reconecia a autoridade do sultan de Siria, mais gozaba de total independencia no seu goberno de Exipto, debido a distancia entre Damasco e
O Cairo
, separadas por estados gobernados polos cruzados europeos.
A morte de Nur al-Din en
1174
os seus dominios deberian pasar o seu fillo
As-Salih Ismail al-Malik
. Poren o herdeiro era un neno, que tardaria anos en controlar e imporse en Siria, o que fixo que numerosas potencias tratasen de aproveitar a situacion, entre elas, Saladino.
Este ocupou Damasco e con iso Siria do Sur, so a escusa de asegurar estas terras o seu lexitimo dono, pois estaban ameazadas polo
Reino de Xerusalen
. Poren, practicou unha politica hostil a as-Salih Ismail al-Malik, arrebatandolle unha a unha as prazas do norte, ata que so lle quedou
Alepo
. Chegou incluso a asediar esta cidade infrutuosamente. No transcurso do sitio, sufriu un intento de asasinato por parte da
seita dos asasinos
, librandose por levar unha
cota de malla
baixo as suas roupas.
Entrementres, mantivo unha actitude agresiva contra os estados cruzados, realizandose como era habitual dende a primeira cruzada, incursions e asaltos. En
1177
, unha invasion de Saladino, que atacaba dende o sur, foi desarticulada na
batalla de Montgisart
.
Dous anos despois, un ataque a unha fortaleza que os cristians estaban construindo na ribeira do
rio Xordan
deulle a primeira gran vitoria (
batalla do vado de Xacob
) na sua campana por expulsar os
francos
de ultramar.
Tras morrer o herdeiro de Nur al-Din sen descendencia en
1181
, Saladino foi nomeado nominalmente (xa o era de facto) sultan de Siria e Exipto.
Tras afianzarse como senor de Siria, Saladino manobrou contra os principes da dinastia
Zengida
que gobernaban en Mesopotamia (o norte do actual Iraq). Estes eran descendentes de Zengi, e sobrinos de Nur al-Din cuxo imperio abarcara algunhas provincias fronteirizas na rexion.
Saladino recuperou as terras fronteirizas, e expandiu o seu dominio mais ala ainda. E de destacar a anexion de Edesa. Tras varias campanas en Mesopotamia conseguiu a submision do principe de Mosul en
1186
, cuxa cidade chegou a sitiar sen exito en
1182
, que se converteu no seu vasalo, comprometendose a colaborar na sua "
xihad
".
- Bah?' al-D?n Ibn Shadd?d
(2002).
The Rare and Excellent History of Saladin
. Ashgate.
ISBN
978-0-7546-3381-5
.
- Imad ad-Din al-Isfahani
(1888). C. Landberg, ed.
Conquete de la Syrie et de la Palestine par Salah ed-din
(en French)
. Brill.
- Bosworth, Clifford
(1989). "Mahk-Mid". En Van Donzel, E.;
Heinrichs, W. P.
;
Pellat, Ch.
The Encyclopaedia of Islam
VI
. E. J. Brill.
ISBN
90-04-08112-7
. Consultado o
May 18,
2008
.
- Gabrieli, Francesco; Costello, E. J. (1984).
Arab historians of the crusades
. London: Routledge & Kegan. p. 362.
ISBN
978-0-7102-0235-2
.
- Gillingham, John (1999).
Richard I
. Yale English Monarchs. New Haven: Yale University Press. p. 378.
ISBN
978-0-300-07912-8
.
- Grousset, Rene (1970).
The epic of the Crusades
. tr. Lindsay, Noel. New York: Orion Press.
- Lane-Poole, Stanley
(1906).
Saladin and the Fall of the Kingdom of Jerusalem
. Heroes of the Nations. London:
G. P. Putnam's Sons
.
- Lyons, M. C.; Jackson, D.E.P. (1982).
Saladin: the Politics of the Holy War
.
Cambridge University Press
.
ISBN
978-0-521-31739-9
.
- Minorsky, Vladimir
(1953).
Studies in Caucasian history
. London: Cambridge University Press.
- Nicolle, David (2011).
Saladin: The Background, Strategies, Tactics and Battlefield Experiences of the Greatest Commanders of History
. Osprey Publishing.
ISBN
1849083177
. Arquivado dende
o orixinal
o 23 de xuno de 2013
. Consultado o 10 de maio de 2013
.