Katharine Houghton Hepburn
, nada en
Hartford
,
Connecticut
o
12 de maio
de
1907
e finada en
Fenwick
,
Connecticut
o
29 de xuno
de
2003
, foi unha
actriz
estadounidense
. E a unica actriz que ganou catro
Oscars
e unha das mais nomeadas, con doce candidaturas, tan so superada por
Meryl Streep
con vinte e unha candidaturas.
Nada en
Hartford, Connecticut
en
1907
, pertencia a unha familia descendente de colonos de Mayflower e ata tina sangue real nas suas veas. O seu pai era xinecologo e foi quen a educou. A sua nai, Katharine Houghton, era unha decidida
sufraxista
moi activa na sua comunidade e que loitou polo reconecemento das prostitutas
[
1
]
e a planificacion familiar.
[
2
]
Hepburn criouse nun ambiente libre e tolerante, algo que marcaria o seu caracter. Practicou desde moi pequena moitos deportes e segundo conta na sua autobiografia, un veran cortou o pelo, fixose chamar "Jimmy" e, segundo ela mesma, foi un marimacho. Sendo moi nova, Hepburn recibiu un duro golpe: o seu irman Tom de 14 anos, a quen ela estaba moi unida, suicidouse aforcandose en
Nova York
durante unha visita a un familiar: isto converteuna nunha moza retraida e pouco comunicativa.
[
3
]
Deixou os estudos na escola e deu clases coa sua nai na sua casa.
Iniciou os seus estudos de
fisica
no Bryn Mawr College, lugar onde comezou as suas actuacions teatrais. Cando os terminou en
1928
decidiu dedicarse totalmente a interpretacion. Tivo pequenos papeis en obras como
The Czarina
onde fixo unha substitucion e viaxou a
Nova York
, onde tomou clases de diccion coa antiga cantante Frances Robinson Duff.
[
4
]
En
1932
tivo un enorme exito coa obra teatral
The Warrior's Husband
, unha fabula grega. Ese mesmo ano foi requirida polo cine e protagonizou para a
RKO
A Bill of Divorcement
, xunto a
John Barrymore
e dirixida por quen seria un dos seus mais intimos amigos,
George Cukor
. O ano seguinte protagonizou
Christopher Strong
na que interpretaba unha piloto, moi inspirada na figura de
Amelia Earhart
.
En
1933
ganou o seu primeiro
Oscar
por interpretar unha actriz provinciana que vai buscar gloria na gran cidade en
Morning Glory
e o ano seguinte, en
1934
, fixose co premio a mellor actriz no
Festival de Venecia
pola sua interpretacion en
Little Women
, onde interpretou a Jo March, na version de George Cukor do clasico "
Little Women
".
Veleno para o negocio
e recuperacion
[
editar
|
editar a fonte
]
As suas seguintes peliculas,
The Little Minister
, na que interpretou unha xitana irlandesa, e o gran clasico da screwball comedy
Domando a fera
, foron un rotundo fracaso e as produtoras bautizarona como "veleno para o negocio" xunto a
Fred Astaire
,
Joan Crawford
e
Marlene Dietrich
.
[
5
]
Protagonizou xunto as "Mozas da RKO",
Damas do teatro
(
1937
), que foi candidata a varios Oscar, pero non asentou totalmente a Hepburn. En
1933
e tralo exito de
Morning Glory
, interveu na obra teatral
The Lake
, pola que recibiu malas criticas.
[
6
]
Volveu a Connecticut coa sua familia e regresou triunfante a Broadway coa comedia
The Philadelphia Story
, que en
1940
foi adaptada para o
cine
e protagonizada por ela,
James Stewart
e
Cary Grant
, e que a devolveu a gloria cinematografica. O guion desa cinta foi un agasallo do magnate
Howard Hughes
, a sua parella.
[
7
]
En
1942
, protagonizou xunto a quen seria o amor da sua vida,
Spencer Tracy
, con quen mantivo unha relacion sentimental ata a morte do actor, a comedia
Woman of the Year
na que amosou o seu plurilinguismo falando frances, ruso e espanol. Hepburn e Tracy fixeron nove peliculas xuntos. Xa nos anos corenta protagonizou xunto a el,
Without Love
dirixida por
George Stevens
ou
The Sea of Grass
de
Frank Capra
e con
Angela Lansbury
. En
1949
, compartiron pantalla en
Adam's Rib
que narra as situacions nas que un matrimonio de avogados se atopa cando se enfrontan nun tribunal.
En
1951
rodou con
Humphrey Bogart
dirixida por
John Huston
The African Queen
. O ano seguinte realizou en
Venecia
, dirixida por
David Lean
,
Summertime
, na que interpreta unha solteirona secretaria de vacacions que descobre o amor. Durante todos os anos cincuenta, Hepburn realizou numerosas obras de teatro, entre elas
Como goste
e
O mercador de Venecia
de
William Shakespeare
e
The Millionairess
de
George Bernard Shaw
.
En
1959
, Hepburn realizou o papel mais iconoclasta da sua carreira, o de Violet Venable en
Suddenly, Last Summer
de
Tennessee Williams
, xunto a
Elizabeth Taylor
e
Montgomery Clift
, e polo cal foi aclamada pola critica. Logo fixo algunhas adaptacions cinematograficas de obras teatrais, como
Long Day's Journey Into Night
de
Eugene Ou'Neill
, na que interpreta unha morfinomana metida nunha familia rota e pola que ganou o premio a mellor actriz no
Festival de Cannes
.
Logo de cinco anos de paron, nos que coidou un cada vez mais enfermo Tracy, reapareceu xunto a el no seu ultimo filme xuntos
A que non sabes quen ven cear esta noite?
, trala que Tracy morreu. Hepburn ganou, por este filme, o seu segundo Oscar; moitos din que non llelo concederon a Hepburn pola sua interpretacion -considerada magnifica, por outra banda- senon como agradecemento por coidar tantos anos de Tracy. Hepburn nunca viu a montaxe final do filme polos recordos dolorosos que lle traia.
[
8
]
Nese filme a sua sobrina
Katharine Houghton
, fixo o papel da sua filla.
En
1968
interpretou a
Leonor de Aquitania
en
The Lion in Winter
e ganou o seu terceiro Oscar, compartido con
Barbra Streisand
por
Funny Girl
.
No ano
1969
Hepburn realizou un dos seus papeis mais recordados no teatro, o da protagonista de
Coco
,
[
6
]
musical de grande exito inspirado na vida da desenadora de moda
Coco Chanel
.
Xa nos anos 70, Hepburn realizou papeis importantes en mais adaptacions a pantalla de clasicos teatrais, como o da Condesa Aurelia en
The Madwoman of Chaillot
de
Jean Giradoux
e o de Hecuba en
The Trojan Women
de
Euripides
xunto a
Irene Papas
e
Vannesa Redgrave
. Interveu en
A Delicate Balance
con
Paul Scofield
e dirixida por
Anthony Harvey
e na obra de teatro filmada
The Glass Menagerie
.
En 1975 encarnou a Eula Goodnitgh en
Rooster Cogburn
, un filme do Oeste xunto a
John Wayne
e cun argumento que lembra o de
The African Queen
.
[
9
]
Realizou ademais alguns traballos para
television
, como
Love among the Ruins
, dirixida por George Cukor e con
Laurence Olivier
, pola que ganou un premio
Emmy
, ou
The Corn Is Green
. En
1981
, Hepburn interveu na romantica
On Golden Pond
xunto a
Henry Fonda
e polo cal ganou o seu cuarto Oscar.
Os seus ultimos papeis no cinema foron o de
Grace Quigley
, no que interpretou unha ancia que contrata un sicario,
Nick Nolte
, para matar os seus amigos que xa sofren alifates, e o da ancia tia Ginny na pelicula de
Warren Beatty
,
Love Affair
. A partir de ai Hepburn realizou pequenas peliculas para television que a mantiveron en activo pero unha vez o seu estado de saude se agravou retirouse a Connecticut.
[
10
]
Casada con Ludlow Ogden Smith, divorciouse del na decada dos 30 e mantivo relacions con
John Ford
, que a dirixiu en
Maria Estuardo
, co seu axente Leland Hayward e co magnate
Howard Hughes
.
[
11
]
En
1942
coneceu a
Spencer Tracy
, do que non se separou ata morte del en
1967
. Hepburn e Tracy mantiveron esta duradeira relacion sen casar, pois Tracy, que era catolico, non quixo separarse nunca da sua esposa. Cando chamou a viuva Louise para dicirlle que poderian ser amigas, esta contestou “pensei que so era un rumor”. Hepburn non puido asistir ao enterro de Tracy.
[
11
]
Ainda que moitos dixeron que Hepburn padecia a
enfermidade de Parkinson
, ela sempre o negou dicindo que os tremores eran herdanza do seu avo, ao que tamen lle tremian as articulacions e a cabeza.
[
12
]
Hepburn padeceu tamen un tumor no pescozo.
[
13
]
Finou na sua casa de Old Saybrook, no estado de
Connecticut
o
29 de xuno
de
2003
.
Katharine Hepburn publicou a sua autobiografia no ano
1991
co titulo de
Me: Stories of My Life
. Hepburn xa publicara un libro coas suas experiencias na rodaxe de
The African Queen
.
- 1928
- The Czarina
: Lady-In-Waiting
- The Cradle Snatchers
: Flapper
- The Big Pond
: Barbara
- These Days
: Veronica Sims
- Holiday Understudy
- 1929
- Death Takes A Holiday
: Grazia
- 1930
- A Month In The Country
: Katia
- The Admirable Crichton
: Lady Agatha Lasenby
- The Romantic Young
: Lady Amalia
- Romeo & Juliet
: Kinswoman to the Capulets
- Art & Mrs Bottle
: Judy Bottle
- 1931
- The Animal Kingdom
: Daisy Sage
- 1932
- The Warrior's Husband
: Antiope
- The Bride The Sun Shines On
: Psyche Marbury
- 1933
- The Lake
: Stella Surrege
- 1936
- 1939
- The Philadelphia Story
: Tracy Samantha Lord
- 1942
- Without Love
: Jamie Coe Rowan
- 1950
- As You Like It
: Rosalind
- 1952
- The Millionairess
: Epifania
- 1957
- The Merchant Of Venice
: Portia
- Much Ado About Nothing
: Beatrice
- 1960
- Twelfth Night
: Viola
- Antony & Cleopatra
: Cleopatra
- 1969
- 1976
- A Matter Of Gravity
: Mrs Basil
- 1981
- West Side Waltz Margaret
: Mary Elderdice
Hepburn so acudiu a gala dos oscar en 1974 para entregar o Premio Irving Thalberg ao seu amigo
Lawrence Weingarten
.
[
14
]
Ano
|
Categoria
|
Pelicula
|
Resultado
|
1934
|
Premio a mellor actriz
|
Little Women
|
Ganadora
|
Ano
|
Categoria
|
Resultado
|
1984
|
Premio de Honra a toda unha vida dedicada o cine
|
Ganadora
|
Ano
|
Categoria
|
Pelicula
|
Resultado
|
1969
|
Premio a mellor actriz en musical
|
Coco
|
Candidata
|
1981
|
Premio a mellor actriz dramatica
|
The West Wide Waltz
|
Candidata
|
Premio dos Circulos de criticos de New York City e Kansas City
[
editar
|
editar a fonte
]
Ano
|
Categoria
|
Pelicula
|
Resultado
|
1994
|
Premio a mellor actriz
|
One Christmas
|
Candidata
|
- ↑
Rude, Lisa. khronikos: the blog, ed.
"Katharine Hepburn’s Mother: Who Knew?"
. Arquivado dende
o orixinal
o 20 de outubro de 2013
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
Planned Parenthood(R) of Souther New England, Inc. (ed.).
"Our History"
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
Perry, Margaret.
"Brother Tom's Suicide"
.
The Great Katharine Hepburn. Feminism in classic Hollywood
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
Taylor, Trey. The Atlantic, ed.
"The Rise and Fall of Katharine Hepburn's Fake Accent"
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
"Dead cats"
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
6,0
6,1
Cohen, Patricia. The New York Times, ed.
"The Theatrical Katharine Hepburn, in Journals and Letters"
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
Perry, Margaret.
"The Philadelphia Story (1940)"
.
The Great Katharine Hepburn
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
"The Stanley Kramer Film Festival"
.
Camelot Theatres
. Arquivado dende
o orixinal
o 20 de outubro de 2013
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
Galbraith IV, Stuart. DVD Talk, ed.
"Rooster Cogburn"
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
Connecticut Women's Hall of Fame (ed.).
"Katharine Hepburn"
. Arquivado dende
o orixinal
o 20 de outubro de 2013
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
11,0
11,1
Shilling, Jane. Mail Online, ed.
"The only man who made Kate quiver"
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
Ray, C. Claiborne. The New York Times, ed.
"Q & A; Head and Hand Tremors"
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.
- ↑
Berg, Scott A. (2004).
Kate Remembered: Katharine Hepburn, a Personal Biography
. London. pp.
323
.
ISBN
0-7434-1563-9
.
- ↑
Once Upon a Screen... (ed.).
"The Great Kate"
. Consultado o 19 de outubro de 2013
.