한국   대만   중국   일본 
Johano Kalvino - Vikipedio Saltu al enhavo

Johano Kalvino

El Vikipedio, la libera enciklopedio
(Alidirektita el John Calvin )
Johano Kalvino
Persona informo
Jean Calvin
Naskonomo Jehan Cauvin
Naski?o 10-an de julio 1509 ( 1509-07-10 )
en Noyon , Picardy,   Re?lando Francio
Morto 27-an de majo 1564 ( 1564-05-27 ) (54-jara?a)
en ?enevo , Respubliko de ?enevo
Mortis per Sepso Redakti la valoron en Wikidata vd
Tombo Cemetery of Kings (en) Traduki, G-707 Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio protestantismo ? Kalvinismo vd
Lingvoj latina ? franca ? meza franca ? germana vd
?tataneco Respubliko de ?enevo (1559–)
Re?lando Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater College de la Marche (en) Traduki
Malnova Universitato de Orleans
Universitato de Bourges
College de Montaigu (en) Traduki
Universitato de Orleano Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Johano Kalvino
Familio
Patro Gerard Cauvin Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Idelette Calvin Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo teologo
pastoro
advokato
Protestanta reformisto
pastro
verkisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Teologio Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en ?enevo ? Strasburgo vd
Doktoreca konsilisto Melchior Volmar vd
Verkado
Verkoj Institucio de la Kristana Religio vd
vd Fonto: Vikidatumoj
v ? d ? r

Johano KALVINO (latine Joannes Calv?nus , de kie devenas la formo esperanta kaj la refrancigo Jean Calvin ; naskita kiel Jehan Cauvin la 10-an de julio 1509 ? m. la 27-an de majo 1564 ) estis influa franca teologo kaj pastoro dum la Protestantisma Reformacio . Li multe kontribuis al la disvolvi?o de nova kristana teologia sistemo poste nomita kalvinismo . Kalvino unue laboris kiel humanista juristo , anta? ol rompi kun la Romkatolika Eklezio ?irka? la jaro 1530 . Kiam komenci?is la persekutado de protestantoj en Francio , Kalvino fu?is al Bazelo ( Svislando ), kie li en 1536 publikigis la unuan eldonon de sia fundamenta verko Institucio de la Kristana Religio .

En la sama jaro, Kalvinon invitis Guillaume Farel por helpi al la eklezia reformado en ?enevo . La urba konsilantaro kontra?is la akcepton de la ideoj de Kalvino kaj Farel, tiel ke la du homoj estis forpelitaj. Pro invito de Martin Bucer , Kalvino sekve iris al Strasburgo , kie li fari?is pastoro de eklezio de francaj rifu?intoj. Li da?re subtenis la reformacian movadon de ?enevo, kien li estis denove invitita por gvidi ?in. Post sia reveno al ?enevo, li enkondukis novajn formojn de ekleziaj direktado kaj liturgio , malgra? la kontra?staro de pluraj potencaj familioj de ?enevo, kiuj provis malgravigi lian a?toritaton. Dum tiu periodo anka? alvenis al ?enevo Miguel Servet , hispano fami?inta pro sia hereza doktrino . Li estis denuncita de Kalvino kaj mortpunita de la urba konsilantaro. Pro la sen?esa alveno de novaj rifu?intoj favoraj al Kalvino, kaj pro la baloto de nova konsilantaro, la kontra?uloj de Kalvino devis forlasi ?enevon. Johano Kalvino dedi?is la finon de sia vivo al la disvolvi?o de la Reformacio, en ?enevo sed anka? tra la tuta E?ropo .

Kalvino estis senlaca polemika kaj apologeta verkisto , kiu ka?zis multajn teoriajn debatojn. Li anka? inter?an?is amikajn kaj subtenajn leterojn kun multaj reformistoj, inkluzive de Philipp Melanchthon kaj Heinrich Bullinger . Krom la Institutoj n, li verkis komentariojn pri plejmultaj libroj de la Biblio , sed anka? teologiajn eseojn kaj konfesajn dokumentojn . Li cetere proponis predikojn en ?enevo tutsemajne. Kalvinon forte influis la verkoj de A?gusteno de Hipono , kiuj interalie inspiris al li la doktrinon de anta?destinismo kaj la plenan suverenecon de Dio rilate al savo .

La verkoj kaj predikoj de Kalvino rekte naskis la bran?on de teologio, kiu nun havas lian nomon. Presbiterianoj kaj aliaj Reformitaj Eklezioj , kiuj ?is hodia? rigardas Kalvinon kiel ?efan influon de siaj kredoj, disvolvi?is tra la tuta mondo. La ideoj de Kalvino konsiderinde influis gravajn religiulojn kaj tutajn religiajn movadojn, inkluzive de puritanismo . Pluraj historiistoj e? sugestis, ke kalvinismo kontribuis al la naski?o de kapitalismo , individuismo kaj moderna demokratio en Okcidento .

Kalvinisma teologio [ redakti | redakti fonton ]

Institutio christianae religionis , 1597

Same kiel Lutero, Kalvino kredis je:

Kalvino interpretis la Biblion por si mem, kvankam li kredis je la Kredo Nicea kaj estis influita de A?gusteno kaj aliaj fruaj patroj de la Eklezio;

Malsame ol Lutero , Kalvino kredas je severa formo de anta?destinismo : kie Lutero kredis en unuobla anta?destinismo , Kalvino kredis en duobla anta?destinismo. La unuobla diras, ke Dio, anta? la fondo de la mondo, elektis la savotojn kaj poste savas ilin sole per sia senmerita graco ; nenia homa ago povas ?an?i la anta?decidon de Dio. La graco de Dio instigas fidon en la elektito. Sed duobla anta?destinismo , en kiu kredis Kalvino , plue diras ke Dio, per elektado de la savotoj, implice kaj konscie elektis la damnotajn, kaj ke anka? la falo de Adamo estis anta?volita de Dio.

Kie katolika penso diras, ke Dio estas ?ioscia, sed homo posedas libervolon , Kalvino diras, ke Dio estas ?ioscia, ?ar lia volo sole estas libera kaj ?iopova. La? Kalvino, la libervolo de homo kontra?dirus la ?iopovecon de Dio .

Tia duobla anta?destinismo ?ajnas maljusta al la homa okulo, sed efektive estas justa (kvankam super nia malforta homa scio kaj kompreno), ?ar Dio ne povas esti maljusta. Kiel en la libro de Ijob .

    Notu: Lia penso pri anta?destinismo estas tre subtila, tial nur simpla klarigo povas aperi ?i tie.

Merito: Ni ?iuj meritas punon, la koleron de Dio, inferon , ?ar ni ?iuj pekas. Ni, kiel idoj de Adamo, estas tiel pekemaj, ke ni ne povas meriti la favoron de Dio. Sed Dio, per sia kompato, donacas al iuj -- la elektitoj -- la gracon de savanta fido en Kristo, kies mortpuno repagas kaj kovras niajn pekojn. Sed tia graco ne estas rajto, ?uldo, premio, rekompenco a? salajro, sed la libera, senmeritebla donaco de Dio.

Unu grava, praktika konkludo de la anta?destinismo de Kalvino: se Dio donas al vi la gracon por fidi en Kristo, vi estas unu el la elektitoj, tial via savo estas certa kaj neperdebla -- "unufoje savita, ?iam savita" estas la devizo. Pro tio, mona?ismo kaj pentofarado mankas al kalvinismo, kaj e? virto al malri?eco.

La elektitoj estas rekoneblaj per tri signoj:

  1. konfeso de fido
  2. kristana vivo
  3. amo de la sakramentoj

Sakramento: la? Kalvino, Kristo klare fondis nur du sakramentojn: bapto kaj komunio :

  • bapto: la rito de kristani?o, ?i forlavas viajn pekojn, ne nur pekojn pasintajn sed, la? Kalvino, e? pekojn estontajn, fari?ante pentofaradon superflua. Pro la ?ablono de cirkumcido, Kalvino instruis ke e? beboj povas esti baptitaj.
  • komunio: la rita man?o de vino kaj pano, per kiu oni partoprenas en Kristo. La? Kalvino, la korpo kaj sango de Kristo nek estas en la pano kaj vino de komunio fizike , kiel katolikismo kaj Lutero instruas, nek nure simbole , kiel Zvinglo kaj multe de moderna protestantismo instruas, sed spirite , kion Kalvino komprenis kiel la antikva doktrino, la doktrino ja de A?gusteno. La pano kaj la vino nur estas pano kaj vino, sed kiam ni prenas la panon kaj vinon kun fido, ni partoprenas en la graco de Kristo, kiun li tiam sendas al ni per la Spirito Sankta (kaj ne per la pano kaj vino mem).

Pri Diservo , Kalvino permesis kantadon de psalmoj kiel la solan formon de muziko a? e? belarto en pre?ejo. Li malpermesis bildojn de sanktuloj a? e? de Kristo sur la Kruco; sed li permesis simplan krucon sen bildo de Kristo.

Kvankam Kalvino estis severa kaj purisma rilate al Lutero, li estis modera rilate al la Svislando de sia tago. Ekzemple, Kalvino kredis je la Triunuo , beba bapto kaj profesia pastraro.

Kalvinon grave influis A?gusteno , precipe ties penso pri anta?destinismo, sed la kalvinisma doktrino estas multe pli severa ol la a?gustena (kiu diras ke homo posedas libervolon).

Unu el la studentoj de Kalvino estis Johano Knokso , kiu poste fondis presbiterianismon en Skotlando.

Vidu anka? [ redakti | redakti fonton ]