Saladin ( 1138. - 4. mart 1193. ) bio je muslimanski vojskovođa , a kasnije egipatski i sirijski sultan , osniva? dinastije Ajubida . Istorija ga pamti kao ?oveka koji je preoteo Jerusalim od krsta?a .

Saladin je bio Kurd , rođen u Tikritu , na tlu dana?njeg Iraka , a njegovo pravo ime bilo je Salah ad-Din Jusuf. Ve? u ?etrnaestoj godini pridru?io se ?lanovima svoje porodice koji su bili u slu?bi sirijskog vladara Nuredina . Između 1164. i 1169. godine istakao se u borbama protiv krsta?a u Egiptu . Shvatio je kakvu ima mo? i odlu?io da sirijskom vladaru uskrati poslu?nost. Postav?i komandant sirijske vojske i egipatski vezir, Saladin je ujedinio Egipat , ve?i deo Sirije i gornju Mesopotamiju. Posle smrti sirijskog vladara 1174. godine, proglasio se sultanom Sirije i Egipta. Uspeo je da pridobije vojske obli?njih zemalja i krenuo u napad na krsta?e. Godine 1187. po?inje kampanju protiv hri??ana, revoltiran zarobljavanjem k?erke. Iste godine se odigrala bitka kod Hitina u kojoj je potpuno porazio i zarobio jerusalimskog kralja Gi Lizinjana , surovo poubijao templare i hospitalce , zauzeo Akru , ?itavu Palestinu . Zauzeo je, sporazumno, Jerusalim, u to vreme prestonicu Jerusalimske kraljevine ( 1099 - 1291 ). Poku?ao je da zauzme Tir , ali je podigao opsadu jer je grad snadbevan sa mora. Ipak, 1192. godine sklopio je svojevrsni mirovni sporazum sa engleskim kraljem Ri?ardom I Lavljim Srcem ; dogovor je omogu?avao krsta?ima da ponovo osnuju svoje kraljevinu Jerusalim na palestinsko-sirijskoj obali, ali je Jerusalim ostao muslimanski. Saladin je umro u Damasku 4. marta 1193. godine posle kratke bolesti. Imao je pedeset pet godina.

Ova bitka se odigrala 3-4. jula 1187. godine, po?ela je u petak, sveti muslimanski dan i dan koji je Salahu bio omiljen za borbu. Izmamio je krsta?e daleko izvan utvrđenja u pustinju, gde su po njih kobni bili ?e? i vru?na. Krsta?ka vojska koja je brojala 25000 ljudi bila je potpuno uni?tena. Istaknuti zarobljenik je bio Luj de Gizinjak, Jerusalimski kralj, koga je Saladin ljubazno do?ekao. Njegovog druga Re?inalda od ?ationa, naru?itelja mira i ?oveka koji je plja?kao karavane koji su imali dozvolu za trgovinu sustigla je grozna sudbina, pogubljen je. Nedugo nakon toga Jerusalim je kapitulirao, 2. oktobra. Saladin je u?ao u grad a hri??ani su bili prestra?eni, međutim, Saladin je zabranio bilo kakvo i?ivljavanje na hri??anima. Zauzimanje Jerusalima podiglo je Saladinov ugled, pa je on ostao zapam?en kao jedan od najve?ih muslimanskih vladara.

Pad Jerusalima Zapadna Evropa nije posmatrala mirno, ona se odmah pripremala za odgovor. Prvi je sa velikom vojskom, negde oko 100 000, krenuo Fridrih kralj Nema?ke, ali se utopio kada je prelazio jednu reku u Kilikiji, pa se njegova velika vojska uglavnom vratila ku?i, neki su ipak ostali i pomogli Ri?ardu Lavljeg Srca, kralju Engleske. Opseli su Akru, i nakon duge opsade skoro 2 godine Akra je pala. Ri?ard je zarobio oko 3000 muslimana, i tra?io je za njih otkup i vra?anje svetog krsta. Međutim Saladin je oklevao da plati i da da sveti krst. Ri?ard je izgubio strpljenje i pogubio je zarobljenike. To je izazvalo bes muslimana, naravno i Saladinov koji je sa zarobljenim hri??anima u Jerusalimu postupio potpuno suprotno. Sklopljen je mir 2.novembra 1192. godine. po kojem obala Svete zemlje pripada krsta?ima, a unutra?njost muslimanima, i hodo?asnici u Jerusalim ne smiju se zlostavljati.

Saladin na Wikimedijinoj ostavi

• Saladin Arhivirano 2005-04-06 na Wayback Machine-u
• Saladin Arhivirano 2005-05-16 na Wayback Machine-u
• Nekoliko poveznica ka Saladinu Arhivirano 2005-05-15 na Wayback Machine-u
• Ri?ard i Saladin: Ratnici tre?eg krsta?kog rata