| Internacia Kosmostacio
|
Internacia Kosmostacio fotita en novembro 2009
|
emblemoj de la Internacia Kosmostacio
|
|
Priskribo
(kiam ?i estos tute konstruata)
|
| ?ipanaro:
|
6
|
| Lan?o:
|
20-a de novembro
de
1998
|
| Lan?ejo
|
Kosmodromo de Bajkonur
Kennedy Space Center
|
| Maso:
|
419 600
|
| Longo:
|
110
m
|
| Lar?o:
|
74
m
|
| Lo?ebla volumeno:
|
935
m
³
|
| Elektra povumo:
|
110 kW
|
| Orbita alto:
|
370-460
km
|
| Orbita inklinacio:
|
51,6º
|
| Orbita periodo:
|
91,20
min
|
| Orbitoj en tago:
|
15,72
|
| Avera?a rapido:
|
7,69 m/s a? 27 685 km/h
|
Epizodo de
podkasto
Kern.punkto
pri kosmostacioj
La
Internacia Kosmostacio (IKS)
(angle:
International Space Station (ISS)
, ruse:
Международная Космическая Станция (МКС)
)
estas projekto de kvin kosmaj agentejoj:
NASA
(Usono),
RKA
(Rusio),
JAXA
(Japanio),
Kanada Kosma Agentejo
(Kanado) kaj
ESA
(E?ropo).
[1]
Krom tiuj landoj, anka? partoprenas
Brazilo
sed kun apartigitaj kontraktoj kun
NASA
. Tiajn kontraktojn anka? havas
Italio
sendepende de sia partopreno ene de la
ESA
.
La
kosmostacio
situas en orbito ?irka? la Tero je proksimuma alto de 360 km, tipo de
malalta tera orbito
(angle:
Low Earth Orbit
,
LEO
), sed pro la froti?o kun la malaltaj tavoloj de la atmosfero, tiu alto malalti?as avera?e 100 m tage, kaj oni bezonas plialtigi ?in denove. Por fari tion oni uzas la
kosmo?ipon
Progress
, kaj ekde 2008 anka? la kosmo?ipo
ATV
.
En kelkaj kampoj oni povas diri ke la Internacia Kosmostacio estas kunfandi?o de anta?e planitaj kosmostacioj, speciale
Mir-2
de Rusio,
Space Station Freedom
de Usono kaj la planita kosmostacio
Columbus
de E?ropo.
Danke al la IKS estas da?ra homa restado en la kosmo, ?ar ekde la 2-an de novembro 2000 estas almena? du homoj lo?antaj en la stacio. Kvankam la kosmostacion konstruis la supre menciitaj landoj, kosmona?toj el aliaj landoj, kaj e? turistoj, vizitis ?in
[2]
.
[3]
Dum pli ol jardeko la IKS estis pli surpapera projekto ol reala programo. La
NASA
jam planis ?in komence de la oka jardeko. La 20-an de majo 1982 estis kreita la
Space Station Task Force
, kies celo estis difini ?iajn karakteriza?ojn, kaj diversaj studoj faritaj de ok entreprenoj sufi?is por doni al la prezidanto
Reagan
provizoran planon.
Li aprobis la planon kaj ?i estis anonciita al la nacio en januaro 1984. Teorie, la stacio estus da?re okupita kaj devus esti preta en la jaro 1992. Ne devus kosti pli ol 8 000 milionoj da dolaroj. La difina fazo da?ris 22 monatojn kaj la desegno estis akceptita de Reagan en aprilo 1987.
?is tiam,
NASA
adoptis unue la eblon nomitan
Power Tower
kaj poste alian nomitan
Dual Keel
. Fine, tiu dua eblo estis elektita kaj renomita
Freedom
. ?i konsistis el serio de premitaj cilindraj moduloj aran?itaj la? granda centra strukturo kun sunpaneloj ?e la ekstremoj.
La projekto
Freedom
estis malfermita al la internacia kunlaboro. Dum
Usono
konstruus laboratorion kaj lo?modulon, krom aliaj strukturojn,
E?ropo
konstruus sciencan modulon nomita Columbus kaj
Japanio
okupi?us pri alia laboratorio.
Kanado
okupi?us pri robota sistemo.
Samtempe la kostoj plialti?is ?is 21.500 milionoj da dolaroj en 1998. Manko de klara sinteno rilate al projekto de la
Kongreso
ka?zis malpliigon de la jaraj fondoj, kiu prokrastis sian konstruadon kaj aldonis e? pliajn kostojn.
Post la alveno de
Bill Clinton
al la prezidanteco de Usono oni ordonis restrukturadon de la projekto. Por malpliigi la kostojn oni difinis la grandojn de la moduloj kaj eliminis aliajn. Post tuta revizio, oni elektis mezan desegnon nomita
Alfa
, kiu tuj estis afektita de grava okaza?o.
La 2-an de septembro 1993
Usono
kaj
Rusio
decidis kunfandi siajn projektojn pri kosmostacio (
Alfa/Mir 2
). La rezulto estis komplekso multe pli kvalita.
NASA
tiel malpliigus multe siajn kostojn danke al la rusaj kontribuoj. Kaj Rusio povus da?rigi sian homan esploradon de la kosmo, ?ar post la falo de
Sovetunio
la rusa kosma programo ne havis multajn rimedojn.
Dum la
NASA
uzis la rusan stacion
Mir
por akumuli sperton, la fina desegno, nun nomita 'International Space Station', estis aprobita.
La historio de la IKS komencis la 20-an de novembro 1998, kiam la rusa raketo
Proton
enorbitigis la rusan modulon
Zarja
, desegnita por provizi la energio kaj propulsado dum la komenco de la konstruado de la stacio. Monatoj poste la
NASA
enorbitigis la nodon
Unity
per sia
kosmopramo Endeavour
.
La 12-an de julio 2000 aldoni?is la rusa modulo
Zvezda
, kiu portis la
vivtenajn sistemojn
kaj ebligis al stacio ricevi la unuajn
kosmona?tojn
. La 11-an de oktobro 2000 aldoni?is sur la nodo
Unity
la una peco de la
Integrita Trusa Strukturo
, nomata Z1, kiu ebligis la komunikadojn kun la tero. Tagoj poste, la 21-an de oktobro, alvenis la unuaj kosmona?toj per kosmo?ipo
Progress
. Monato poste aldoni?is la unua
fotovoltaika
modulo, nomata P6, kiu produktas la energion kiun bezonas la kosmostacio.
La sekva jaro alvenis en la stacion la plej grava laboratorio, nomata
Destiny
, fabrikita far Usono. ?i estis kupligita kun la stacio la 7-an de februaro 2001 per
kosmopramo Atlantis
. La 19-an de aprilo 2001 estis instalita la unua
robota brako
de la stacio, farita en Kanado. Dum ?i tiu misio anka? alvenis unu el la
Plurcela Lo?istika Modulo
kaj UHF-anteno. La 12-an de julio de tiu jaro aldoni?is la
aerkluzo Quest
, kiu ebligas al la kosmona?toj eniri kaj eliri de la stacio. La 16-an de septembro 2001 aldoni?is la rusa
dokokupeo Pirs
.
La 8-an de aprilo 2002 alvenis la centra elemento S0 de la
ekstera strukturo
kuj tenas la grandajn sunpanelojn ?e sia randoj. La
kanada robota brako
, kiu anta?e estis instalita ?e la modulo
Destiny
, estis translokita en la centran elementon de la ekstera strukturo. La 7-an de oktobro aldoni?is la dua elemento S1 de la
Integrita Trusa Strukturo
.
La 1-an de februaro 2003 la
kosmopramo Columbia
diseri?is dum la
reeniro
en la atmosferon post misio al la Internacia Kosmostacio. ?i tiu akcidento ka?zis la ?esadon de la flugoj de la kosmopramoj dum du jaroj kaj duono, kaj pro tio, anka? ?esis la konstruadon de la stacio dum tiu tempo.
La 27-an de februaro 2004 la kosmona?toj Michael Foale kaj Alexandr Kaleri faris la unuan kosman promenadon kiu implikis la tutan ?ipanaron. La plejmulto de la taskoj planitaj por la promenado estis faritaj, sed la mision oni devis aborti pro problemoj en la
kosma vesto
de Kaleri.
La 28-an de julio 2005 alvenis unu el la
Plurcela Lo?istika Modulo
, nomata
Raffaello
, per la
kosmopramo Discovery
de la NASA.
La 27-an de junio 2006 peco de
kosmorubo
pasis je distanco de 2 km de la stacio ka?zante alarmsituacion, kaj oni pretigis kosmo?ipon por ebla evakuo de la stacio. Fine la situacio finis sen incidentoj.
La 7-an de julio 2006 la
kosmopramo Discovery
endoki?is en la stacio. Inter la ?ipanaro de la kosmopramo trovi?is la e?ropa kosmona?to Thomas Reiter kiu, kune kun la usonano Jeff Williams kaj la ruso Pavel Vinogradov, estigis
longda?ra ekspedicio
. Ekde tiam la longda?raj ekspedicioj estas el tri kosmona?toj. Anta?e ?iu longda?ra ekspedicio konsistis nur en du kosmona?toj.
La 8-an de junio 2007 la
kosmopramo Atlantis
foriris direkte al la stacio por instali novajn sunpanelojn, tasko plenumita sen problemoj. Sed la 10-an de junio oni malkovris fendon en la
kontra?varma ?ildo
de la kosmopramo, devigante la kosmona?tojn fari EVA-on por ripari ?in. La 14-an okazas komputila misfunkcio de du komputiloj de la rusa parto de la stacio, kiu lasas la stacion sen akvo, lumo kaj regado de la orienti?o. Fine la 16-an la problemo solvi?is sen gravaj konsekvencoj.
La 17-an de julio 2007 la kosmona?to
Sunita Williams
fari?as la virino kiu plej da sekva tempo pasis en la kosmon, entute 188 tagoj kaj 4 horoj.
?efaj partoprenantaj landoj.
Partoprenantaj landoj kun kontrakto kun
NASA
.
Memorplako honoranta Interregistaran Interkonsenton de Kosmostacio subskribita la 28an de januaro 1998
Usono, per sia
kosma agentejo
estas la iniciatinto de la projekto
La
rusa kosma agentejo
kunlaboras per preska? triono de la maso de la IKS, kun la kunlaboro de siaj plej gravaj firmaoj:
RKK Energiya
kaj
Khrunichev State Research and Production Space Center
. Rusio kunlaboras per
lo?ebla modulo
, la unua modulo esti lan?ita; dokejo kiu ebligos al usonaj kaj rusaj kosmo?ipoj endoki?i; kaj diversaj poresploradaj moduloj.
Sendepende de sia kontribuo ene de la
ESA
, Italio, per la
Itala Kosma Agentejo
(ASI), kontribuas kun tri
Plurcelaj Lo?istikaj Moduloj
. Oni desegnis ?in tiel ke la
kosmopramo
portos ?in al la stacio. La ASI anka? alportas la nodojn 2 kaj 3 de la stacio.
Nuna stato de la Internacia Kosmostacio
?enerale, oni povas diri ke la Internacia Kosmostacio estas giganta konstruo kiu situas en orbito ?irka? la Tero je alto de 386 km, kun longo de 110 metroj kaj lar?o de 74 metroj. ?ia proksimuma maso estos 420 tunoj kiam ?i estos tute finita en 2010. Kun lo?ebla volumeno de 935 m³, ?i estos la plej granda kaj supera objekto orbitante la Teron. ?i povos vivteni ?is sep
kosmona?tojn
. La energion bezonatan produktas la plej grandaj sunpaneloj ?is nun konstruataj, kun povumo de 110 kW.
Resumo de la karakteriza?oj:
- Longo:
110 m
- Lar?o:
74 m
- Maso:
420 t
- ?ipanaro:
6 a? pli
- Laboratorioj:
6
- Lo?ebla volumeno:
935 m
3
- Rapido:
26.000 km/h
La modulo Zarja estas la unua komponanto de la IKS
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
Zarja
.
La modulo
Zarja
, anka? konata kiel
Functional Cargo Block
a? la? la rusa mallongigo
FGB
, estis la unua lan?ita komponanto de la Internacia Kosmostacio. ?i modulo estis desegnita por provizi la orbitan komplekson je la dekomencaj propulsado kaj energio. La presurizita modulo de 19 323 kg estis lan?ita per raketo
Proton
en novembro 1998.
La modulon financis kaj lan?is
Usono
sed konstruis
Rusio
, pro tio oni konsideras ?in usona komponanto de la stacio. La nomo signifas "sunlevi?o". ?i longas 12,6 m kaj havas maksimuman diametron de 4,1 m. Oni kalkulas vivoda?ron de almena? 15 jarojn. Siaj sunpaneloj kaj siaj ses baterioj de nikelo-kadmio kapablas produkti 3 kW de elektropovumon.
Zarja havas tri dokejojn, unu en ?iu rando kaj alia aksa. En la randoj estas kuplitaj la modulon
Zvezda
kaj la adaptilon PMA-1, kiu konekti?as kun la modulo
Unity
. En la alia aksa dokejo nuntempe endoki?as kaj
Sojuz
kaj
Progress
kosmo?ipoj ?is la
?ar?odokejo
estos instalita en 2010.
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
Nodo 1
.
La
Nodo 1
, anka? nomata Unity, estas la unua usona modulo lan?ita de la Internacia Kosmostacio. Kun longo de 6,5 m kaj diametro de 5,5 m, ?ia ?efa tasko estas ligi la lo?eblajn kaj esploradajn partojn de la stacio.
?i havas ses ku?ejojn kiuj ebligas konekti aliajn modulojn kaj komponantojn, kiel ekzemple la modulo
Zarja
kaj la
aerkluzo Quest
. ?ar ?i ligas la lo?eblajn kaj esploradajn partojn de la stacio, ?in trapasas 216 kondukiloj por fluida?oj kaj 121 elektraj konduktiloj. Entute instali?is pli ol 50 000 mekanikaj elementoj kaj pli ol 10 km da kablo dum tri
eksterveturilaj agadoj
(EVA-oj).
?i estis farita en Hunstville,
Alabamo
kaj lan?ita en la kosmon per
kosmopramo Endeavour
la 4-an de decembro 1998.
Modulo Zvezda kun endoki?ita kosmo?ipo
Sojuz
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
Zvezda
.
La serva modulo
Zvezda
estis la unua tute rusa kontribuo de la stacio. ?i estis la unua lo?ebla modulo de la stacio ?ar ?i portis la unuaj lo?ejojn,
vivtenajn sistemojn
, sistemojn por la distribuo de la elektra kurento, komputilojn, stirajn sistemojn kaj propulsian sistemon. Anka? ?i ebligis la komunikadojn kun la Tero. Kvankam multaj el tiuj sistemoj estas substituitaj per usonaj sistemoj, la modulo ?iam estos la ?efa komponanto de la rusaj instala?oj de la stacio.
?in konstruis la rusa kompanio
RKK Energiya
kaj estis lan?ita la 12-an de julio 2000 per raketo
Proton
. ?i tiu flugo estis unu el la unuaj flugoj en kiu la raketo portis reklamadon, ?ikaze de la kompanio Pizza Hut.
La
Integrita Trusa Strukturo
estas ekstera aluminia strukturo kiu tenas la radiatorojn, la gigantajn
sunpanelojn
?e sia randoj kaj la moveblan platformon de la
kanada robota brako
[4]
.
Dekomence la
NASA
desegnis ?i tiun strukturon por la kosmostacio
Freedom
. Tiu stacio estis nuligita pro manko de mono kaj, kiam oni decidis konstrui internacian kosmostacion, la NASA uzis tiun desegnon kun malmultaj ?an?oj por la Internacia Kosmostacio.
En 1991 finis la fazo de desegnado kaj la strukturo estis dividita por povi transporti ?in ene de la kargujo de la usona
kosmopramo
.
Modulo Destiny dum sia instalado
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
Destiny
.
La laboratoria modulo
Destiny
estas la plej grava laboratorio de la IKS kaj ebligas esploradojn en pluraj kampoj, kiuj kontribuos al pluraj fakoj kiel medicino, sekureco, fiziko, kemio, ktp. La celo de la laboratorio estas ebligi al la sciencistoj kompreni pli bone la Teron kaj prepari estontajn misiojn al la
Luno
kaj
Marso
.
La
kosmopramo Endeavour
kupligis ?i tiun usonan laboratorion al la stacio per sia robota brako la 8-an de februaro 2001. Oni bezonis tri
EVA-ojn
por plene instali ?in.
La laboratorio estas desegnita por enteni ?is 23 modulajn rakojn internacie normigitaj (angle
International Standard Payload Racks
). Ili estas ekipitaj je elektro, kondukiloj de fluida?oj, mezuriloj, videoekipa?oj, ktp.
Kiam la modulo alvenis en la stacion ?i entenis kvin vivtenajn rakojn kiuj provizis la IKS-on je elektro, aerrefre?igaj sistemoj kaj kontrolado de temperaturo kaj humido. Sep pliajn rakojn portis al la Internacia Kosmostacio la
MPLM
Leonardo
dum misio
STS-102
de la
kosmopramo
. Aliaj aldoni?is en postaj misioj.
La
aerkluzo Quest
estas la ?efa aerkluzo de la orbita komplekso. La aerkluzo estis desegnita por ebligi la uzadon de la
kosmaj vestoj
de usono (EMU) kaj rusio (Orlan kosmovesto). Anta? la aldono de ?i tiu modulo la rusaj kosmona?toj nur povis uzi la Orlan-kosmovestojn de la modulo
Zvezda
, kaj la usona kosmona?toj nur povis uzi siajn EMU-ojn kiam la
kosmopramo
estis endoki?ita. La alveno de la
dokokupeo Pirs
la 16-an de septembro 2001 provizis la stacion je alia aerkluzo por uzi la rusajn kosmovestojn.
Dokokupeo Pirs
La
dokokupeo Pirs
havas du aerkluzojn por EVA-oj kaj du kuplosistemojn. En unu el ili estas kuplita la modulo
Zvezda
, dum la alia estas uzata por la endoki?o de la kosmo?ipoj
Progress
kaj
Sojuz
[5]
.
Farita por la rusa kompanio S.P. Korolev RSC Energia, tiu ?i modulo estas uzata kiel dokejo por la kosmo?ipoj Progress kaj Sojuz, kune kun la modulo
Zvezda
. Anka? utilas kiel aerkluzo por ebligi la eliradon kaj eniradon de kosmona?toj.
Modifita kargo?ipo Progress portis ?in en la stacion la 17-an de septembro 2001. Krom la modulon, ?i portis anka? brula?on, eksperimenta?ojn kaj aliajn ?ar?ojn.
La
Eksteraj Stapladaj Platformoj
(ESP) estas tri komponantoj de la stacio. ?iu ESP estas ekstera
paledo
kie oni tenas ?parajn partojn. ?i tiuj platformoj ne estas presurizitaj sed bezonas energion por la hejtiloj kiujn bezonas iuj el la ?paraj ekipa?oj.
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
Canadarm2
.
Canadarm2 estas la nomo de la plej grava robota brako de la stacio. ?in construis Kanado, kaj estas multe pli supera ol sia ‘’frato’’, la robota brako de la kosmopramo. ?i longas 17,6 metrojn (2,6 metroj pli ol tiu de la kosmopramo) kaj estas kvar kaj duono pli peza (1.800 kg kontra? 410). Vere ne temas pri unu brako, sed du ligitaj. ?iu el tiuj du brakoj havas manon en la rando, kiu ebligas al la tuta brako movi?i tra la stacio.
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
Nodo 2
.
La Nodo 2, anka? nomata Harmony, estis lan?ita en la kosmon la 14-an de Novembro 2007 per kosmopramo dum la misio
STS-120
. ?i estis farita en Turino, Italio por la estrepreno
Thales Alenia Space
, sed spite ?i estis farita en E?ropo temas pri usona komponanto de la stacio.
?i enhavas vivtenajn sistemojn por la bona funkciado de la komplekso kaj anka? estas la konektilo por la
Orbita Laboratorio Columbus
kaj la
Japana Poreksperimenta Modulo
.
Laboratorio Columbus jam instalita en la IKS
Columbus estas scienca laboratorio kaj la plej grava kontribuo de
ESA
al la stacio.
Temas pri cilindro de 6,8 m longa kaj 4,5 m diametra. Pezas 10.300 kg sen utilaj ?argoj, kaj povas atingi pezon de 19.300 kg. ?i entenas dek sciencajn rakojn kaj povas enteni aliajn kvar eksterajn rakojn. Ekstere estas tre simila al
Plurcela Lo?istika Modulo
, ?ar amba? estis desegnitaj por esti lan?ita per kosmopramo.
Havas planitan vivoda?ron de almena? dek jarojn kaj estas kontrolita de
Columbus Control Centre
, kiu trovi?as en
German Space Operation Centre
, parto de la
Germana Kosma Agentejo
(DLR) en
Oberpfaffenhofen
, proksime de
Munkeno
.
Same kiel la modulo
Harmony
, estis farita en Turino, Italio, far
Thales Alenia Space
, sed estis desegnita far
EADS
en Germanio. ?in lan?is en la kosmon la
kosmopramo Atlantis
la 7-an de februaro 2008 dum flugo
STS-122
kaj estis plene instalita la 13-an de februaro.
La prezurizita modulo kun la aliaj partoj de la japana kontribuo al la IKS.
Japana Poreksperimenta Modulo (JEM)
[
redakti
|
redakti fonton
]
La Japana Poreksperimenta Modulo a? JEM, anka? nomata en la japana Kib? kaj kies signifo estas
espero
, estas la unua lo?ebla kosma konstruo de Japanio. Temas pri laboratorio kaj ?i estas la plej granda modulo de la kosmostacio.
La komplekso konsistas el diversaj komponantoj. La presurizita modulo (PM) estis farita en
Nagojo
kaj estas 11,2 m longa. ?i anka? havas du poreksperimentajn lo?istikajn modulojn (ELM), unu el ili presurizita (ELM-PS) kaj alia ekstera (ELM-ES), manipulilon (JEMRMS), kaj eksteran instala?on (EF).
?i estis instalita en la stacio per tri kosmopramaj flugoj,
STS-123
,
STS-124
kaj
STS-127
. En la unua flugo estis instalita la poreksperimenta lo?istika modulo (ELM), en la dua flugo oni instalis la prezurizitan modulon (PM) kaj en la tria flugo oni instalis la eksteran instala?on (EF). La instalado de ?i tiu modulo finis junie 2008 per la flugo
STS-127
.
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
Nauka
.
Nauka
ata?ita al IKS
Nauka
estis ata?ita al IKS en 2021. Problemo dum ata?ado ka?zis, ke la tuta IKS rotaciis.
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
?ar?odokejo
.
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
Nodo 3
.
- Progress
: uzata por provizi la Internacian Kosmostacion je brula?oj, man?a?oj kaj aliaj ?ar?oj. Anka? estas uzata por plialtigi la orbiton de la stacio kaj por forporti la ruba?ojn de la stacio.
- ATV
: krom plenumi la samajn taskojn ol kosmo?ipo Progress, anka? estas uzata por provizi la Internacian Kosmostacion je akvo, gasoj kaj eksperimenta?oj.
- HTV
: uzata por provizi la japanan modulon
Kib?
.
Detala tabelo pri la karakteriza?oj de la kosmo?ipoj uzataj por provizi la Internacian Kosmostacion je ?ar?oj trovi?as
?i tie
.
- Vidu anka?:
Listo de ekspedicioj al la Internacia Kosmostacio
?iu longda?ra ekspedicio nomi?as "Ekspedicio N", kie N estas la nombro de la ekspedicio. ?iu ekspedicio havas avera?an da?ron de ses monatoj.
La Internacia Kosmostacio estas la plej vizitita kosmoveturilo en la historio de kosmoflugado.
La amplekso de la stacio sufi?as por observado per nuda okulo de la tera surfaco. La IKS videblas kiel sufi?e hela stelo, kiu sufi?e rapide movi?as sur la ?ielo proksime en direkto de okcidento al oriento (angula rapideco proksime 4 gradoj en minuto). Dependante de la punkto de observado ?ia
?ajna magnitudo
varias de -4m ?is 0m. La
E?ropa Kosma Agentejo
kune kun la
retpa?aro
≪
www.heavens-above.com
≫ disponigas eblecon al ?iuj dezirantoj ekscii la horaron de traflugo de la IKS super determinita punkto sur nia planedo. Enirante la pa?on dedi?itan al IKS kaj entajpante la urbon eblas ekscii la ekzaktan tempon de superflugo por proksimaj tagoj prezentitaj en la tabelo. Post klako sur la linio de la tabelo malfermi?as stela mapo kun trajektorio de traflugo. La horaron de traflugoj eblas rigardi anka? sur la pa?aro www.amsat.org. La trajektorion de flugo en reala tempo eblas rigardi sur la pa?aroj de la partoprenantoj de la projekto, ekzemple sur la pa?aro de la Rusia Federacia Kosmoagentejo. Sur la pa?aro www.iss.stormway.ru oni montras videoregistra?ojn de la kameroj de IKS kaj la trajektorion de la IKS en reala tempo.
Sur la pa?aro www.heavens-above.com eblas elekti lingvon de la pa?aro. Anka? Esperanto estas elektebla. Des pli, se Vi malfermas la pa?aron el esperanta
Fajrovulpo
, la pa?aro aperas tuj en Esperanto.
Oficialaj retpa?aroj pri la IKS de la partoprenataj
kosmaj agentejoj
:
Usono
Rusio
Kanado
E?ropo
Japanio
Brazilo
Italio