한국   대만   중국   일본 
Braziljo - Vikipedio Saltu al enhavo

Braziljo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Braziljo
portugale   Brasilia
Federacia ?efurbo
Fotomonta?o
De maldekstre: Nacia kongreso, Ponto Juscelino Kubitschek , Eixo Monumental, Palacio da Alvorada , Brazilja katedralo
Flago
Blazono
Oficiala nomo: Brasilia
Moto: Venturis ventis ( latine )
Al la venontaj ventoj
Lando Brazilo  Brazilo
Regiono Centra-Okcidenta regiono
Federacia distrikto Braziljo
Konata loko Katedralo de Braziljo
Situo Braziljo
 - alteco 1 172  m s. m.
 - koordinatoj 15° 48′ 00″ S 47° 54′ 00″ U  /  15.80000 °S, 47.90000 °U  / -15.80000; -47.90000 (mapo)
Areo 5 802  km²  (580 200  ha )
Lo?antaro 2 606 885  ( 2009 )
Denseco 449,31 lo?./ km²
Fondo 21-a de aprilo 1960
Urbestro neniu
Guberniestro de la Federacia Distrikto
Horzono BT (UTC-3)
 - somera tempo BST (UTC-2)
Po?tkodo 70000-000
Telefona anta?kodo +55 61
IHD 0,936 - Tre alta
Loko de Monda hereda?o de UNESKO
Nomo Brasilia
Tipo de hereda?o kulturna
Jaro 1987 (#11)
Numero 445
Regiono Latina Ameriko
Kriterioj i, iv
Situo enkadre de Brazilo
Situo enkadre de Brazilo
Situo enkadre de Brazilo
Situo enkadre de Sud-Ameriko
Situo enkadre de Sud-Ameriko
Situo enkadre de Sud-Ameriko
Vikimedia Komunejo: [[:commons:Category:Brasilia

Portalo pri Brazilo |Brasilia Portalo pri Brazilo ]]

Retpa?o: www.brasilia.df.gov.br
Map

Braziljo estas la ?efurbo de Brazilo kaj de la samnoma Federacia Distrikto . La urbo situas en la altebena?o de Gojaso 950 kilometrojn nordokcidente de Rio de Janeiro ?irka? 1060 metrojn super marnivelo. Post kiam jam 1823 levi?is ideoj konstrui novan ?efurbon, okazis urboplanada konkurso en la jaro 1956 . Baza skemo de la realigita projekto estas 13 kilometrojn longa paraboloida akso de ?efa trafiko, kiun flankumas lo?kvartaloj, kaj dua rekta Monumenta akso 6 kilometrojn longa, kiu kruci?as kun la alia rektangule. ?irka? la Monumenta akso ari?as parlamentaj, registaraj, kulturaj kaj komercaj konstrua?oj. ?e ?ia sudorienta fino trovi?as la Placo de la tri potencoj kun la konstrua?oj de la parlamento, de la supera ju?o kaj de la registaro (Verkoj de Oscar Niemeyer ).

La urbo nomi?as Brazilio en PIV1970 kaj la kongresa libro de la UK en 1981, sed Braziljo en PIV2002 kaj Aktoj de la Akademio , III, 1975-1991 .

La longa historio de la fondo de Braziljo [ redakti | redakti fonton ]

Jam en 1761 la ?efministro de Portugalio, Markizo de Pombal, sugestis transloki la administran centron de la kolonio Brazilo al la landinterno (tamen du jarojn poste ?i estis translokita al la marborda Rio de ?anejro). En 1813 la fondinto de la unua brazila ?urnalo skribis plurajn artikolojn pri la avanta?oj de tiu transloko. Li e? iomete precizigis la lokon: proksime al la fontoj de la riveroj kiuj fluas “al nordo, sudo kaj nordokcidento” (kaj fakte tio estas nun la situo de Braziljo). Unu jaron post la deklaracio de sendependeco en 1822 brazila ministro konata kiel “Patriarko de la Sendependeco” menciis “Brasilia” (Braziljo) kiel nomon de la posta (kaj nuna) ?efurbo.

En 1889 Brazilo i?is respubliko (anta?e ?i estis imperio). En la konstitucio de 1891 estis projektita la transloko de la ?efurbo el Rio de ?anejro al landinterno, pli ekzakte al la Centra Altebena?o, kaj jam estis decidite, ke la nova ?efurbo okupos areon de 14.400 km².

La sekvan jaron estis nomumita Esplora Komisiono ? al kiu apartenis, krom unu astronomo, kiu ?in estris, i.a. geografiistoj, geologoj, botanikistoj kaj kuracistoj ? por malkovri la plej bonan situon por la nova ?efurbo. Post longa esplorado de la Centra Altebena?o la komisiono elektis areon ampleksantan la 14.400 km² menciitajn en la konstitucio, kaj tie trovi?as nun Braziljo, a? pli ekzakte la tiel nomata Federacia Distrikto (al kiu apartenas Braziljo kaj kelkaj satelitaj urboj).

Sed la transloko estintus komplika afero, kaj oni kvaza? forgesis ?in. Preska? 30 jarojn poste, en 1922, la tiama prezidento sendis al la posta Federacia Distrikto karavanon de 40 homoj por starigi “fundamentan ?tonon” en loko, kie hodia? trovi?as la satelita urbo Planaltina.

En 1946 nova komisiono konfirmis la bonan kvaliton de la areo elektita por la ?efurbo, kaj en 1954 alia komisiono limigis definitive la spacon de la Federacia Distrikto, inter la paraleloj de latitudo 15 kaj 16.

Du jarojn poste la ?us elektita prezidento Juscelino Kubitschek sugestis al la Nacia Kongreso la kreadon de publika entrepreno kies celo estis plani kaj konstrui Braziljon. Post akcepto de la Kongreso ?i estis fakte kreita. Estis farita adjudiko de publikaj labora?oj, kaj komisiono elektis la urban projekton de Lucio Costa kaj la arkitekturan projekton de Oscar Niemeyer .

La konstrulaboroj komencis en novembro de 1956 kaj da?ris ?is 1960, kiam la ?efurbo estis ina?gurita la 21-an de aprilo. 

(La teksto pri la historio bazi?as sur la artikolo pri Braziljo en la portugallingva Vikipedio: [1] .)

La urbo estas sidejo de la grava Universitato de Braziljo (UnB).

Katedralo de Braziljo

Vidinda?oj [ redakti | redakti fonton ]

Servoj [ redakti | redakti fonton ]

Correio Braziliense (portugale por Brazilja Kuriero) estas ?iutaga ?urnalo , unuafoje publikigita la 21an de aprilo 1960. ?in lan?is Assis Chateuabriand en la ina?guro de Braziljo.

La Centra Banko de Brazilo (portugale Banco Central do Brasil , mallongigo BCB), kreita la 31-an de decembro 1964 per la le?o n-ro 4.595, estas federacia banko ligita al la ministerio pri ekonomio, kun sidejo en Braziljo, kaj funkcianta en la tuta lando.

La Universitato de Braziljo (portugale Universidade de Brasilia , akronime UnB), estas federacia publika universitato kaj la plej granda institucio de supera edukado en la Centra-Okcidenta regiono de Brazilo kaj unu el la plej gravaj en la lando.

La Instituto Guimaraes Rosa (portugale Instituto Guimaraes Rosa , akronime IGR) estas kultura organiza?o kiu estas subtenata de la Brazila Ministerio pri Eksteraj Aferoj kaj estas sub la jurisdikcio de la brazilaj diplomatiaj misioj en la gastiganta lando por la plenumo de la brazila kultura diplomatio eksterlande.

Braziljo en Esperanto [ redakti | redakti fonton ]

En la kvina kanto de la verko de Abel Montagut nome Poemo de Utnoa okazas asembleo de la Gobanoj (eksterteranoj). Tie oni akceptas, ke oni plikura?igu la malfortigitan Utnoan (nome la ?efrolulo Noa ) pere de la drogo ano?do . Inna malsupreniras kaj liveras ?in al Noa. Je ties efiko aperas anta? li la poeto Valmikio kaj poste la japana pentristo Hokusajo kiuj montras al li la?vice la enormajn atingojn de la estonta homaro, se li sukcesas savi ?in, nome, unue en Azio , kaj poste venas la vico de Fidiaso , kaj poste Maria Sklodovska , kiuj montras al Utnoa la mirinda?ojn de E?ropo . La venontaj ?i?eronoj estas anka? la?vice unue Akenatono kaj poste Sun?ata Kejta kiuj oma?as la historian gravon de Afriko. En Ameriko estas unue Neza?htezoma kaj poste Neil Armstrong la ?i?erono kiu vidigas la kulturajn atingojn de Brazilio :

Citaĵo
?  
Al Brazilio venas la astrona?to kaj Uttu
preter arbaroj mu?aj de l'Amazona rivero.
-Jen Itimaratio kaj Alvorada Palaco,
la sobra Kongresejo kun skulptoj rare diversaj,
plej futurismaj domoj de urbo sor?e kreita,
kie nur estis silvoj kaj la ?angalo milarba.
La homo scios ?an?i ?i tiun ejon efike,
en harmonio plena kun la ?irka?a naturo,
kaj levi metropolon super vasta?o regontan.
Tie skulptistoj, ar?itektoj, pentristaj ensembloj
plurlandaj kunlaboros en longa tasko revula. [1]  

Esperanto en Braziljo [ redakti | redakti fonton ]

Dum multaj jaroj ne ekzistis Esperanto-movado en Braziljo, ?ar oni timis kverelon kun Brazila Esperanto-Ligo , kies sidejo estis en Rio-de-?anejro . Nur en 1974 fondi?is Brazila Konsilantaro de Esperanto . ?ia ?efa celo estis ebligi la interkomuniki?on inter la esperantaj organizoj en la tuta lando kaj kunlabori por la transloki?o de Brazila Esperanto-Ligo de Rio-de-?aneiro al Brasilia, en la Federacia Distrikto , kie ?i trovi?us pli proksime de la povoj de la respubliko , kio povus helpi la disvastigadon de la lingvo kaj de la Esperanto-movado ?enerale.

La 66-a Universala Kongreso de Esperanto ? de la 25-a de julio ?is la 1-a de a?gusto 1981 , okazis en Braziljo.

Nur en 1986 Brazila Esperanto-Ligo transloki?is al Braziljo, post da?ra debatado.

Bildaro [ redakti | redakti fonton ]

Panorama vido de la Akso Monumenta je 2013

Referencoj [ redakti | redakti fonton ]

  1. Abel Montagut , Poemo de Utnoa . Pro Esperanto. Vieno, 1993. ISBN 3-85182-007-X . 225 p., p. 129.

Vidu anka? [ redakti | redakti fonton ]