Josep Llimona i Bruguera,
nado en
Barcelona
8 de abril
de
1864
e finado na mesma cidade o
27 de febreiro
de
1934
, foi un
escultor
, considerado dos mellores representantes da escultura
modernista catala
.
[
1
]
[
2
]
Irman do pintor
Joan Llimona
e tio da ilustradora
Merce Llimona
e da pintora
Nuria Llimona
, estudou na
escola da Llotja
e no taller dos irmans
Agapit
e
Venaci Vallmitjana
. Tamen foi alumno de
Rossend Nobas
, co cal traballou dous anos, e do pintor
Marti i Alsina
, na
Escola de Belas Artes de Barcelona
.
Con 16 anos (
1880
) consegue co
El fill prodig
(O fillo prodigo)
[
1
]
a pension Fortuny, que outorgaba o
concello de Barcelona
,trasladandose a
Roma
durante 4 anos co seu irma Joan. Ala vai traballar no taller de
Enric Serra
e vai estudar na Academia Giggi. Durante o primeiro ano realizou as duas obras que por contrato lle esixia a pension,
Patrici roma
(Patricio romano) e o borrador da estatua ecuestre do conde
Ramon Berenguer o Grande
, obra que lle permite a Josep Llimona a renovacion da pension por un ano mais e asi puido, durante un novo periodo, modelar o monumento na medida definitiva.
Presentada a obra na
Exposicion Universal de Barcelona de 1888
, obten a medalla de Ouro, que foi a recompensa de maior valor concedida polo xurado internacional de escultura.A obra orixinal queda baixo propiedade do concello a cambio dunha pension de e hoxe en dia podese ver na praza de Ramon Berenguer da cidade. Para esta exposicion tamen presentou unha estatua de
Ramon Berenguer O Vello
, que, feita en bronze, figura entre os monumentos expostos no Salon de Sant Joan, e no
friso
do
Arco de Triunfo de Barcelona
de Barcelona.
O seu irman comezou unha vida relixiosa moi activa, que influiu fortemente a Josep Llimona, e vainos levar a fundar xunto con outros artistas, o
Cercle Artistic de Sant Lluc
o ano
1893
, para preservar a arte dos excesos dos artistas da epoca. Tamen comezou a realizar obras de tematica relixiosa coma a
Mare de Deu del Roser
,
Consumatum est
ou
Primera Comunio
.
O ano
1900
presentou en
Olot
unha exposicion de espidos femininos. Pouco despois, o
1901
, morria a sua muller, feito que marcaria o seu caracter introvertido.
Os anos seguintes realizou diversos encargos, tanto de tematica funeraria coma o
L'Angel exterminador
no cemiterio de Comillas coma monumentos civis, coma o
Monument al Dr. Robert
. No
1907
presenta
Desconsol
na Exposicion Internacional de Belas Artes de Barcelona, que lle achega o Premio de Honor. A obra foi adquirida polo museo municipal da cidade. No
1909
foi nomeado rexedor do concello e vocal da Xunta de Museos. Posteriormente acadaria a presidencia da xunta entre o
1918
e o
1924
.
No
1920
realizouse unha Exposicion de Belas Artes en Barcelona, onde van adicar unha sala enteira en homenaxe. Catro anos mais tarde realiza unha estatua de
Sant Jordi
que e considerada unha das suas mellores obras.
Foi elixido de novo presidente da Xunta de Museos no 1931, cargo que manteria ata a sua norte. Foi un periodo moi produtivo, xa que no 1934 inaugurase o
Museu d'Art de Catalunya
, actual
MNAC
.
Foi mestre da escultora
Margarida Sans i Jordi
, que foi a sua alumna preferida e a sua sucesora, de acordo o propio artista
[
3
]
. Contou coa presenza de
Enric Monjo
no seu taller, o cal introduciu no novecentismo.
As suas primeiras obras foron academicas, poren a partir dunha estadia en
Paris
, influenciado por
Auguste Rodin
, o seu estilo derivou cara o
modernismo
, e a comezos do seculo XX incorporouse o
simbolismo
. Fixo un traballo extensisimo, realizando exposicions en
Cataluna
,
Madrid
, Paris,
Bruxelas
e
Buenos Aires
.
Outra obra representativa e
Idil?li
(Idilio), obra que posue unha coleccion particular arxentina; o monumento funebre da senora de Chopitea (
Buenos Aires
); o grupo
Amor a la infancia
, situado nas Escolas do Bosco de
Montjuic
, e o gran monumento erixido na praza da Universidade de Barcelona o
Monument al Doctor Robert
, obra complexa, na que sobresaen o grupo de do pobo e que esculpe en pedra branca representando as ensinanzas do excelente mestre.
Merecen especial mencion as obras de arte aplicadas realizadas por Llimona, sendo as de maior importancia un baculo pastoral ofrecido o bispo de
Vic
, un artistico xogo de cafe que debia ofrecerse coma agasallo de vodas a un rei, e diversas xoias nas que o valor artistico supera o intrinseco, ainda sendo este elevado.
Como debuxante produciu un numero considerable de estudos excelentes sobre a natureza.