Isadora Duncan
(
San Fransisko
,
26 maaie
1878
-
Nice
,
14 septimber
1927
) wie in
Amerikaanske
dunseresse. Se besocht om yn stee fan it
klassyk ballet
in oare foarm fan ballet te finen, dy't mear as de dunsen ut de klassike aldheid wie.
Fan har 22
e
of wenne se yn West-Jeropa en de
Sovjet-Uny
. As bern woe se al neat witte fan it klassike
ballet
. Se untwikkele in eigen styl en wie de earste dy't klassike muzyk omsette yn duns. Dit hat in grutte rol spile by it untstean fan de
moderne duns
.
Se trede foar it earst op yn
Chicago
en
New York
, mar har grutte trochbraak kaam yn
Jeropa
. Nei optredens yn
Boedapest
en
Londen
, reizge se naar
Parys
,
Berlyn
, en
Moskou
, om dernei werom te gean nei Parys. Se gie op toernee troch heal Jeropa en trede op yn de grutte steden fan
Noard-
en
Sud-Amearika
. Sunt 1909 hie hja in eigen dunsskoalle yn Parys. Se ynspirearre oare keunstners. Doe't yn
1913
it
Theatre des Champs-Elysees
boud waard, waard se ofbyld yn in relief troch
byldhouwer
Emile-Antoine Bourdelle
en
skilder
Maurice Denis
naam har byldnis op yn in muorreskildering.
Duncan ferlear it libben by in autoungemak doe't hja 49 of 50 jier wie; har sjaal tekke bewuolle yn de as en tsjellen fan har auto.
[1]
- Fotografyske studzjes fan Isadora Duncan makke yn New York troch
Arnold Genthe
by har besites oan Amearika yn 1915-18
-
-
-
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
|
- ↑
Craine, Debra and Mackrell, Judith.
The Oxford dictionary of dance
. Oxford: Oxford University Press, Oxford, 2000. s. 152
ISBN 0-19-860106-9
|