Ekzistadismo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
De la supra maldekstra angulo kaj dekstrume: Soren Kierkegaard , Fjodor Dostojevskij , Jean-Paul Sartre , Friedrich Nietzsche

Ekzistadismo a? ekzistismo a? ekzistencialismo [1] estas filozofia tendenco, kiu demandas: "Kio karakterizas la estadon? Kion signifas ekzisti?" kaj insistas, ke la estado de ?iu homa individuo havas specifan valoron, kaj ke tiun estadon karakterizas necerteco . ?i do oponas kontra? asertoj de klerismo kaj ideismo . La? la ekzistismo ?iu homo devas fronti al bazaj problemoj kaj temoj. Al ili apartenas anksio , teruro, libero , soleco (kaj ekzistada soleco), konscio pri ekzisto, vivo kaj morto . Ilin oni ne povas forigi, redukti a? klarigi la? la maniero de la natursciencoj . Neniel eblas liberi?i de tiuj problemoj de la ekzisto. ?losilajn ideojn de la ekzistismo esprimas la frazoj " La homo estas ties ekzisto " kaj " La estado anta?iras la esencon " ( Jean-Paul Sartre ), kaj tio signifas, ke la homo anta? ?io ekzistas, kaj nur tiam sia ekzisto estas signifoplena. Martin Heidegger diris, ke la homo estas " ?etita en ekziston ", per aliaj vortoj: elmetita al la ekzisto. La ekzistismo estas ne nur apera?o filozofia, sed ekokupis spacon lar?an kaj signifoplenan anka? en la literaturo kaj en aliaj artoj. Krome ?i influis la kutimojn de la homoj.

La? la ekzistismo homoj povas esti komprenataj nur el la interno, pere de la reala?oj kaj dilemoj , kiujn ili spertas, ne deekstere, pere de sciencaj teorioj pri la homo kaj ties vivo , korpo kaj psiko . ?i emfazas agadon, liberecon, kaj decidon kiel fundamentojn de la homa ekzisto kaj estas ?isradike kontra? raciismaj kaj pozitivismaj tradicioj. La? la ekzistismo ne ta?gas difini la homon kiel estulon, kiun baze direktas racio kaj scio . Por la homo la realo ne estas unuavice objekto de scio . La homajn agojn ne eblas kaj ne indas reguligi per raciaj principoj . Ne eblas priskribi a? difini alian homan individuon sur la bazo de esploro de ties konduto . Ekzististoj emas konsideri la homon kiel subjekton en indiferenta, ofte ambigua kaj absurda universo . Tiu universo ne per ia natura ordo provizas celojn kaj signifojn . Tamen tiujn la homoj povas krei, portempe kaj malfirme, per siaj agoj kaj interpretoj.

Historio [ redakti | redakti fonton ]

Alia signifa lim?tono en la historio de ekzistadismo estas la penso de la germana filozofo Friedrich Nietzsche , kiu asertis, ke la homa raso kulpas pri la morto de Dio . ?i tiu voko akre esprimas la sencon de sensignifeco kaj perdo al la esenco de la homo ?enerala en tiu tempo. ?i ne estas ateismo en la simpla senco, sed prefere kompleta rezigno al ?iu celo kaj fino diktita de ekstere a? de iu eksterulo.

Pro la granda diverseco, kiu karakterizas ekzistadismon, multaj kritikoj estis skribitaj pri ?i kaj ?ajnas, ke ?i sukcesis altiri fajron de ?iuj direktoj: la eklezio , la konservativuloj , la marksistoj , la komunistoj , la fa?istoj kaj multaj aliaj.

Ekzistadisma penso atingis sian pinton anta? la dua mondmilito , sed post la milito aperis la problemo de a?tenteco . Unu el la plej elstaraj reprezentantoj de la ekzistadisma fluo, la franca filozofo kaj verkisto Jean-Paul Sartre , argumentis en siaj fruaj verkoj por kompleta libereco kaj strebo por a?tenteco, inspirita de Nietzsche, sed post la dua mondmilito aperis la problemo, kaj kio se la a?tentikeco de persono signifas esti murdema kiel la naziistoj ? Do en 1946 Sartre publikigis influan artikolon titolitan Resumo de du Prelegoj titolitan "Ekzistadismo estas Humanismo", en kiu li malka?is siajn pensojn pri la rilato inter la individuo kaj socio kaj la koncepto de postmilita libereco. La eseo de Sartre kreas kontra?diron en lia pensado kaj en la tuta skolo, ?ar tie li revenis al la dua kategoria imperativo de Kant , kiu kontra?diras la koncepton de absoluta elekto kaj libereco.

Ekzistadismo kiel literatura ?enro finis sian rolon per la morto de ?iaj eminentaj kreintoj kaj pensuloj en la 1960-aj kaj 1970-aj jaroj, sed kiel filozofia fluo ?i havas multajn aliajn sekvantojn. Ekzistadismo influis anka? la kampon de psikologio. Multaj psikologoj adoptis liajn filozofiajn principojn kaj kreis kampon nomatan "ekzistadisma psikologio" kies ?efa celo estas helpi homon trovi sencon en sia vivo.

Listo de ekzistismaj verkistoj [ redakti | redakti fonton ]

Listo de ekzistadismaj filozofoj [ redakti | redakti fonton ]

Listo de ekzistadismaj psi?ologoj [ redakti | redakti fonton ]

Listo de ekzistadismaj teologoj [ redakti | redakti fonton ]

Vidu anka? [ redakti | redakti fonton ]

Referencoj [ redakti | redakti fonton ]

  1. Plena Ilustrita Vortaro 2002 p. 278

Vidu anka? [ redakti | redakti fonton ]