Kraljevina Sicilija Regno delle Due Sicilie monarhija ←      ←    1130 . ? 1816 .    → Zastava Grb Kraljevina Sicilija oko 1154 . nakon smrti, njenog osniva?a Roberta Guiscarda Glavni grad Palermo Jezik/ci latinski , gr?ki , arapski , sicilijanski Religija rimokatoli?ka , pravoslavna , islam Vlada apsolutna monarhija Historija  -  Normanska u rekonkvista Sicilije 1091 .  - Ujedinjenje sa Napuljskim kraljevstvom u Kraljevinu dviju Sicilija 12. decembar 1816 . Valuta Sicilijanski pijaster

Kraljevina Sicilija ( latinski : Regnum Siciliae , talijanski : Regno di Sicilia ) bila je historijska kraljevina koja je egizistirala od po?etka 12. vijeka do po?etka 19. vijeka na Siciliji i na samom po?etku na teritoriju Ju?ne Italije .

Od Normana do An?uvinaca [ uredi | uredi kod ]

Normansko kraljevstvo [ uredi | uredi kod ]

Normani su se iskrcali u Ju?noj Italiji u 11. vijeku , na podru?je kojim je uglavnom vladao Bizant , uz ne?to esklava autonomnih lombardskih gradova-dr?ava u Kampaniji . Normani su pod vodstvom Roberta Guiscarda i njegova brata Rogera I uspjeli do 1059 . ovladati ve?im dijelom Apulije i Kalabrije . Kraljevina Sicilija po?ela se formirati za vrijeme normanske invazije na Siciliju pod vodstvom Rogera I , koji je do 1091 . uspio zauzeti posljednje muslimansko upori?te i time ostvario kr??ansku rekonkvistu, a nakon tog je vladao Sicilijom kao grof . ^[1]

Njegov nasljednik Roger II. uspio je ujediniti Siciliju s teritorijma na Apeninskom poluotoku , pa ga je 1130 . antipapa Anaklet II okrunio za kralja Sicilije, a nakon njega i papa Inocent II 1139 . godine. ^[1] Stabilizacija Kraljevine Sicilije uslijedila je za vladavine Wilhelma II ( 1166 ? 1189 ) koji je ujedinio bogatstvo svoje dinastije sa carevima Svetog Rimskog Carstva , ali kako nije imao potomaka, njegova nasljednica Konstanca udala se je za Henrika VI . ^[2]

Vladavina dinstije Hohenstaufen [ uredi | uredi kod ]

Udajom Konstance za Henrika VI , sicilijanska kruna pripala je ?vapskoj dinastiji Hohenstaufen , dosegnuv?i svoj vrhunac za vladavine Fridrika II . ^[1] Zbog sukoba sa papama koje su Hoen?taufovci stalno imali, papa Inocent IV za kralja Sicilije i Napulja okrunio je 1266 . Karla I iz francuske an?uvinske dinastije. ^[2]

Vladavina An?uvinaca [ uredi | uredi kod ]

Nakon 1266 . Kraljevinom Sicilijom vlada francuska dinastija An?uvinaca . ^[1] Njihova vladavina je izazvala brojne otpore, zbog pove?anih poreza i podređenosti otoka Napulju . Vrhunac tog nezadovoljstva kulminirao je ustankom nazvanim Sicilijanska ve?ernja , koji je zapo?eo 31. marta 1282 . i nakon kojeg je uslijedila uspje?na intervencija Pedra III Aragonskog ( 1239 ? 1285 ) koji se 1282 . u Cataniji ustoli?io za kralja Sicilije. ^[1] Nakon tog je uslijedio građanski rat u Siciliji zvan Rat Sicilijanske ve?ernje , između prista?a francuske an?uvinske i ?panjolske aragonske dinastije. ^[1]

Vladavina ?panjolskih Habsburgovaca [ uredi | uredi kod ]

Nakon potpisivanja mira u Caltabellotti 1302 . vlast je privremeno prigrabio Frederik III s titulom kralja Trinacre i tako prekinuo dugogodi?nju sukob između An?uvinaca i Aragonaca . Nakon njega vlada Frederik IV ( 1342 ? 1377 ) koji je 1372 . sklopio ugovor po kome je Aragoncima dano nasljedno pravo na Siciliju , ali kao vazalne dr?ave Napuljskog Kraljevstva i Papinske Dr?ave . Nakon tog se sicilijansko plemstvo podjelilo na prista?e Aragonaca i autonoma?e, pa se nakon tog rasplamsao dugogodi?nji građanski rat. ^[1]

Po?etkom 16. vijeka Kraljevina Sicilija u?vrstila je svoje odnose sa ?panjolskom . Nakon ?to je Ferdinand II zauzeo Napuljsko Kraljevstvo ( 1501 ? 1503 ), nakratko su ponovno ujedinjene historijske Dvije Sicilije pod ?panjolskom krunom. Međutim, one su se ipak razlikovale po titulama kao Napuljsko Kraljevstvo i Kraljevina Sicilija. Tokom 17. vijeka ?panjolsku vladavinu nad otokom je obilje?ilo nekoliko pobuna i zavjera, koje su ponekad vodili plemi?i , a u nekim slu?ajevima ?iroki narodni slojevi. Vrhunac tih nezadovoljstava kulminirao je u mesinskoj buni 1674 . uz podr?ku francuskog kralja Luja XIV , koja je bila toliko jaka da su ?panjolci tek idu?e godine uspjeli u?i u grad. ^[1]

Vladavina Burbonaca [ uredi | uredi kod ]

Nakon potpisivanja Utrechtskog mira 1713 . godine, prestala je ?panjolska dominacija u Evropi , pa je Kraljevina Sicilija dodijeljena savojskoj dinastiji odnosno Vittoriju Amedeu II koji se uspio odr?ati na vlasti samo pet godina. Njegov najve?i problem bio je sukob sa crkvom koja je polagala puno prava na posjede po Siciliji . ^[1] Njegov poku?aj da se odr?i na vlasti pomo?u ?panjolaca , u ?emu mu je pomagao kardinal Giulio Alberoni, nije uspio, pa je vlast nad Kraljevinom Sicilijom 1718 . pripala austrijskim Habsburgzima koji su je ponovno ujedinili s Napuljskim Kraljevstvom . ^[1]

Za vrijeme Rata za poljsko naslijeđe , Habsburgzi su vlast nad Kraljevinom Sicilijom i Napuljskim Kraljevstvom morali prepustiti Burboncima , odnosno ?panjolskom kralju Karlu III koji je zauzeo jug Italije i od 1734 . vladao Kraljevinom Sicilijom kao Karlo V, a Napuljskim Kraljevstvom kao Karlo VII. ^[1] Od 1799 . i između 1806 . i 1815 . Kraljevina Sicilija pru?ila je azil odbjeglim burbonskim vladarima koji su pobjegli iz Napuljskog Kraljevstva nakon francuske okupacije. ^[1] Kraljevina Sicilija prestala je postojati 1816 . kada je nakon sloma Napoleona i protjerivanja francuske vojske iz Napuljskog Kraljevstva osnovana nova Kraljevina dviju Sicilija . ^[1]

Izvori [ uredi | uredi kod ]

Vanjske veze [ uredi | uredi kod ]

Kraljevina Sicilija na Wikimedijinoj ostavi

• Sicilia, Regno di na portalu Encyclopedia Italiana Treccani ( it )