Władysław Longin Chotkowski

Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	15 marca 1843 Miel?yn
Data i miejsce ?mierci	13 lipca 1926 Rabka
Miejsce pochowku	Cmentarz Rakowicki w Krakowie
Wyznanie	chrze?cija?skie
Ko?cioł	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1868
Odznaczenia
Teksty w Wiki?rodłach
Cytaty w Wikicytatach

Władysław Longin Chotkowski (ur. 15 marca 1843 w Miel?ynie , zm. 13 lipca 1926 w Rabce ) ? polski duchowny katolicki , historyk Ko?cioła, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiello?skiego .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Ostoja , był synem Jozefa i Franciszki z Zientkiewiczow. Ucz?szczał do gimnazjum w Trzemesznie i gimnazjum ?w. Marii Magdaleny w Poznaniu . Brał udział w powstaniu styczniowym w oddziale Kazimierza Mil?ckiego . W latach 1864?1868 studiował w Seminariach Duchownych w Poznaniu i Gnie?nie , w 1868 przyj?ł ?wi?cenia kapła?skie z r?k arcybiskupa Mieczysława Ledochowskiego . Kontynuował studia na uniwersytecie w Munster , gdzie w 1869 uzyskał licencjat naukowy z teologii na podstawie pracy Rerum gestarum ecclesiae Ruthenae pars prima . Powrocił do Poznania, gdzie został wikariuszem przy ko?ciele ?w. Marcina ; od 1872 był tak?e dyrektorem konwiktu fundacji Szołdrskiego w Poznaniu. Za prowadzon? działalno?? patriotyczn? został wydalony z Poznania w okresie kulturkampfu (1873).

Od 1881 pozostawał zwi?zany z Uniwersytetem Jagiello?skim. Przedstawił prac? Rozszerzanie protestantyzmu w ziemiach polskich pod rz?dem pruskim w XVII i XVIII wieku , na podstawie ktorej został mianowany docentem w Seminarium Historii Ko?cioła. Od 1882 był profesorem zwyczajnym i kierownikiem Katedry Historii Ko?cioła (do 1910 ); pełnił funkcj? dziekana Wydziału Teologicznego UJ w roku akademickim 1883/1884 oraz rektora w latach 1891?1892. Zasiadał w Radzie Miejskiej Krakowa oraz sprawował mandat deputowanego do Rady Pa?stwa w Wiedniu .

W grudniu 1883 wraz Janem Matejk? i z polsk? delegacj? brał udział w Rzymie w uroczysto?ci przekazania w darze obrazu Jan Sobieski pod Wiedniem papie?owi Leonowi XIII ^[1] . W 1900 został członkiem krakowskiej kapituły katedralnej. Słyn?ł jako kaznodzieja, poruszaj?cy w kazaniach nie tylko tematy religijne, ale i kwestie polityczne i społeczne; wygłaszał mowy na pogrzebach znakomito?ci krakowskich. Papie? Leon XIII nadał mu tytuł prałata domowego (1890).

W kr?gu jego zainteresowa? naukowych znajdowały si? nowo?ytna historia Ko?cioła, historia reformacji oraz edytorstwo. Badał dzieje pozna?skiego szkolnictwa jezuickiego w XVI i XVII wieku . Zajmował si? dziejami burs studenckich oraz rzemiosła krakowskiego w XV wieku . Przygotowywał kronik? Soboru Watyka?skiego I . Przyczynił si? po podniesienia znaczenia Seminarium Historii Ko?cioła UJ, wspołpracował z czasopismami ? Przyjaciel Ludu ” (1875?1882) i ? Tydzie? Katolicki ”. Był autorem wielu prac naukowych, opublikował ponadto zbiory mow duszpasterskich ( Kazania w kwestyi socyalnej ^[2] , 1879; Kazania o wychowaniu dzieci , 1880) oraz kilka opowiada? i utworow scenicznych.

Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera PAS LD-zach-grobowiec Kapituły Metropolitarnej) ^{[3] [4]} .

Ordery i odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

• Krzy? Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925) ^[5]
• Krzy? Walecznych ^[6]
• Krzy? Komandorski Orderu Franciszka Jozefa (Austro-W?gry, 1910) ^[7]
• Order Korony ?elaznej III klasy (Austro-W?gry)
• Krzy? Pro Ecclesia et Pontifice (Stolica Apostolska, 1903) ^[8]

Wyro?nienia [ edytuj | edytuj kod ]

Od 1908 był członkiem korespondentem AU . Nale?ał ponadto do Pozna?skiego Towarzystwa Przyjacioł Nauk (1874 członek zwyczajny, 1918 członek honorowy) oraz Towarzystwa Naukowego w Toruniu (1902 członek honorowy). Jego uczniem był historyk Ko?cioła ks. Jan Nepomucen Fijałek . Za prac? Historya polityczna Ko?cioła w Galicyi za rz?dow Maryi Teresy otrzymał w 1909 nagrod? AU im. Barczewskiego .

W 1923 otrzymał tytuł honorowego doktora teologii Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie (wyro?niony wowczas w gronie siedmiu weteranow powstania styczniowego) ^[9] .

Wybrane publikacje [ edytuj | edytuj kod ]

• O "Myszeidzie" Ignacego Krasickiego ^[10] (1874)
• O Wacławie Potockim (1876)
• O ideale politycznym Zygmunta Krasi?skiego ^[11] (1881)
• Marcin Luter w 400 rocznic? urodzin ^[12] (1883)
• Przyczyny i pocz?tki reformacji w Polsce ^[13] (1883)
• Nowo znaleziona "Nauka dwunastu apostołow" (1885)
• Z m?cze?skich dziejow unii (1890)
• Dzieje zniweczenia ?w. Unii na Białorusi i Litwie (1898)
• Ostatnie lata benedyktynow w Ty?cu ^[14] (1900)
• Historya polityczna Ko?cioła w Galicyi za rz?dow Maryi Teresy (1909, 2 tomy)
• Ksi?cia prymasa Poniatowskiego spustoszenia ko?cielne ^[15] (1918)
• Redukcje monasterow bazylja?skich w Galicji (1922) ^[16]
• Historja Ko?cioła katolickiego. Podr?cznik dla szkoł ?rednich (uzupełnił ks. dr Jozef Jałowy ), Miejsce Piastowe (1931)

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Biogramy uczonych polskich , Cz??? I: Nauki społeczne, zeszyt 1: A-J, Wrocław 1983

Literatura dodatkowa [ edytuj | edytuj kod ]

• Ks. Tadeusz Glemma: Chotkowski Władysław. W: Polski Słownik Biograficzny . T. 3: Bro?ek Jan ? Chwalczewski Franciszek. Krakow : Polska Akademia Umiej?tno?ci ? Skład Głowny w Ksi?garniach Gebethnera i Wolffa , 1937, s. 430?432. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossoli?skich , Krakow 1989, ISBN  83-04-03291-0 .

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

• Ostoja (herb szlachecki)
• Rod Ostojow (Mo?cicow)

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

• Utwory Władysława Chotkowskiego w serwisie Polona.pl