Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonard Clemence ?Leo” Tindemans
(ur.
16 kwietnia
1922
w
Zwijndrecht
[1]
, zm.
26 grudnia
2014
w
Edegem
[2]
) ?
belgijski
i
flamandzki
polityk, w latach 1974?1978
premier
Belgii, działacz
Chrze?cija?skiej Partii Ludowej
, wieloletni minister i parlamentarzysta krajowy oraz europejski, pierwszy przewodnicz?cy
Europejskiej Partii Ludowej
.
Kształcił si? na uczelniach w Antwerpii i Gandawie w zakresie nauk handlowych. Jako wykładowca akademicki był profesorem na
Katholieke Universiteit Leuven
[3]
.
Działalno?? polityczn? podj?ł w ramach chadecji. Pomi?dzy 1961 i 1989 wybierany do federalnej
Izby Reprezentantow
. Od 1965 do 1973 pełnił funkcj? burmistrza Edegem
[3]
. Od 1968 do 1972 był ministrem do spraw wspolnot, nast?pnie przez rok ministrem rolnictwa i klasy ?redniej w gabinecie
Gastona Eyskensa
[1]
. W latach 1973?1974 zajmował stanowisko wicepremiera oraz ministra ds. bud?etu w rz?dzie
Edmonda Leburtona
[1]
[3]
.
25 kwietnia 1974 obj?ł urz?d premiera w ramach koalicji chadekow z liberałami. 3 czerwca 1977 utworzył swoj drugi gabinet, urz?duj?c do 20 pa?dziernika 1978
[3]
. Zrezygnował w zwi?zku z brakiem mo?liwo?ci realizacji reform zapisanych w porozumieniu
Egmontpact
[2]
. W trakcie pełnienia funkcji premiera anga?ował si? tak?e w sprawy europejskie. W 1976 został przewodnicz?cym nowo powstałej Europejskiej Partii Ludowej, ktor? kierował do 1985
[3]
. Od 1979 do 1982 stał tak?e na czele Chrze?cija?skiej Partii Ludowej
[4]
.
W 1979 z powodzeniem wystartował do
Parlamentu Europejskiego
I kadencji
[5]
, otrzymuj?c rekordowe w historii wyborow w Belgii poparcie wynosz?ce blisko milion preferencyjnych głosow
[2]
. Z PE odszedł w 1981, obejmuj?c stanowisko ministra spraw zagranicznych w rz?dzie
Wilfrieda Martensa
. Funkcj? t? pełnił do 1989 w kolejnych gabinetach tego premiera
[1]
[3]
. Nast?pnie do 1999 przez dwie kadencje ponownie zasiadał w Parlamencie Europejskim, w latach 1992?1994 kieruj?c frakcj?
Europejskiej Partii Ludowej (Chrze?cija?scy Demokraci)
[5]
.
Uhonorowany doktoratami honoris causa przez
City University
w
Londynie
, Heriot-Watt University w
Edynburgu
i
Uniwersytet Georgetown
w
Waszyngtonie
[2]
. W 1976 otrzymał
Nagrod? Karola Wielkiego
[6]
.
Szefowie gabinetu
(1831?1918)
|
|
---|
Premierzy
(od 1918)
|
|
---|
Przewodnicz?cy z urz?du
|
|
---|
Stali przewodnicz?cy
|
|
---|