한국   대만   중국   일본 
Demokratyczny Front Wyzwolenia Palestyny ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Demokratyczny Front Wyzwolenia Palestyny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Demokratyczny Front Wyzwolenia Palestyny
Ilustracja
Pa?stwo

  Palestyna
/    Izrael

Lider

Najif Hawatima

Data zało?enia

1969

Ideologia polityczna

maoizm , trockizm , antysyjonizm

Strona internetowa

Demokratyczny Front Wyzwolenia Palestyny ( arab.   ‏?????? ???????????? ?????? ??????‎ ) ? polityczno-militarna organizacja palesty?skich maoistow .

Zbrojnym skrzydłem grupy s? Brygady Oporu Narodowego [1] .

Historia [ edytuj | edytuj kod ]

Sformowany w lutym 1969 roku jako Ludowo-Demokratyczny Front Wyzwolenia Palestyny [2] [3] [4] . Powstał w nast?pstwie rozłamu w marksistowskim Ludowym Froncie Wyzwolenia Palestyny Georgesa Habasza . Tworc? i liderem L-DFWP jest Najif Hawatima , ktory wyprowadził z LFWP grup? działaczy o pogl?dach maoistowskich i trockistowskich [4] [2] . Rozłamowcy zarzucali kierownictwu Ludowego Frontu Habasza nie do?? lewicowe podej?cie i zbytni? uległo?? wobec rz?dow pa?stw arabskich [4] . Pomimo odwoła? do trockizmu i maoizmu, organizacja w czasach zimnej wojny utrzymywała bliskie kontakty ze Zwi?zkiem Radzieckim [4] .

Był popierany głownie przez ?rodowiska inteligenckie, dysponował rownie? zwolennikami w obozach dla uchod?cow [5] . Posiadał skrzydło partyzanckie , jednak jego działalno?? była do?? ograniczona [5] [6] . Cho? oficjalnie pot?piał terroryzm mi?dzynarodowy i zamachy samobojcze, sam miał na koncie zamachy na terenie Izraela [4] [7] .

Jego pierwotn? siedzib? była Jordania [6] . W sierpniu 1970 roku w Ammanie odbył si? oficjalny kongres ugrupowania [6] . L-DFWP przyj?ł na nim hasła likwidacji w Jordanii monarchii Haszymitow i utworzenia rz?du demokratycznego [6] . We wrze?niu 1970 roku fedaini L-DFWP wł?czyli si? do walk z jorda?skim rz?dem ( Czarny Wrzesie? ). Batalia zako?czyła si? kl?sk? Palesty?czykow i ewakuacj? struktur L-DFWP do Libanu [6] .

Bojowniczki DFWP w Bejrucie w 1979 roku

W 1974 roku przyj?ł obecnie u?ywan? nazw? Demokratyczny Front Wyzwolenia Palestyny [2] . Pod t? nazw? do dzi? przynale?y do Organizacji Wyzwolenia Palestyny [7] .

W połowie lat 70. zaanga?ował si? w wojn? domow? w Libanie . W konflikcie popierał liba?sk? lewic? zrzeszon? w Liba?skim Ruchu Narodowym [6] [8] . W tym czasie, członkowie formacji zainicjowali kontakty z izraelsk? skrajn? lewic? [6] .

Po 1979 roku zdystansował si? od OWP, ktor? uznał za zbyt umiarkowan? i ugodow? [9] [7] . Pod szczegolnym ostrzałem znalazł si? Jasir Arafat [6] . Demokratyczny Front zarzucał OWP nieudolno?? wzgl?dem prezydenta Egiptu Anwara as-Sadata i jego porozumienia z Izraelem . Organizacja odrzucała tak?e nawoływanie Jasira Arafata i krola Jordanii Husajna ibn Talala do zaj?cia wspolnej pozycji w negocjacjach z Izraelem [9] .

W 1982 roku po pokonaniu OWP przez Izrael w wyniku operacji Pokoj dla Galilei Demokratyczny Front ewakuował swoje struktury do Syrii [6] . W tym czasie organizacja przyj?ła polityk? oscylowania pomi?dzy OWP a palesty?skimi ekstremistami [9] .

Pod koniec lat 80. jego aktywi?ci uczestniczyli w pierwszej intifadzie [6] .

W 1991 roku oderwała si? umiarkowana frakcja pod wodz? Jasira abd-Rabbu, ktora dwa lata po?niej zmieniła nazw? na Palesty?ska Unia Demokratyczna [10] .

W 1993 roku pot?pił porozumienia z Oslo [6] , a w latach 1993?1998 przynale?ał do Poł?czonych Sił Palesty?skich , b?d?cych koalicj? przeciwnikow porozumienia z Izraelem [11] . W 1994 roku 40 działaczy DFWP zostało aresztowanych przez słu?by Autonomii Palesty?skiej [6] . Konflikt mi?dzy DFWP a liderami OWP i Autonomii Palesty?skiej został załagodzony w 1999 roku [6] .

W 2000 roku przył?czył si? do intifadzy Al-Aksa [6] . W trakcie powstania aktywi?ci DFWP weszli w skład koalicji Palesty?skie Siły Narodowe i Islamskie [12] .

W wyborach prezydenckich w Autonomii Palesty?skiej w 2005 roku wystawił kandydatur? Tajsira Chalida , polityk zdobył 3,35% głosow [4] . W wyborach parlamentarnych w Autonomii Palesty?skiej w 2006 roku wystartował razem z Palesty?sk? Parti? Ludow? i Palesty?sk? Uni? Demokratyczn? jako lista ? Alternatywa ”, koalicja uzyskała 2,72% głosow [13] .

Latem 2014 roku Brygady Oporu Narodowego wzi?ły udział w walkach z izraelskim wojskiem w Strefie Gazy w trakcie operacji Ochronny Brzeg [14] .

W lecie 2015 roku członkowie Demokratycznego Frontu i al-Fatahu uczestniczyli w starciach z salafitami z organizacji Jund al-Sham , walki miały miejsce w liba?skim obozie dla uchod?cow palesty?skich Ain al-Hilweh [15] .

Najwa?niejsze ataki przeprowadzone przez grup? [ edytuj | edytuj kod ]

  • W maju 1974 roku terrory?ci przeprowadzili zamach w Ma’alot . Przebrani w mundury izraelskiej armii bojownicy weszli do ?ydowskiej szkoły, gdzie zabili 25 osob (w tym 21 dzieci) [16] [3] .
  • W listopadzie 1974 roku trojka bojownikow przeprowadziła atak na Bet Sze’an w Izraelu. Uzbrojeni w karabiny maszynowe i granaty fedaini wzi?li zakładnikow i zabarykadowali si? w jednym z budynkow, domagaj?c si? uwolnienia 15 wi?zionych w Izraelu Palesty?czykow [17] . W ataku zgin?ło czterech obywateli Izraela [3] .
  • W listopadzie 1975 roku terrory?ci podło?yli bomb? w Jerozolimie . W eksplozji zgin?ło siedmiu Izraelczykow [3] .
  • W lipcu 1977 roku grupa zamieszana była w kilka zamachow bombowych na terenie Izraela [17] .
  • W styczniu 1979 roku fedaini usiłowali porwa? 230 osob z domu go?cinnego w izraelskim Ma’alot-Tarszicha [17] .
  • W marcu 1979 roku DFWP przyznał si? do podło?enia bomb w izraelskich autobusach. Ataki miały by? protestem przeciwko wizycie Jimmy'ego Cartera w Izraelu [17] .
  • W marcu 1982 roku terrorysta rzucił granat w kierunku izraelskich ?ołnierzy w Strefie Gazy. W wybuchu zgin?ł jeden z ?ołnierzy, a trzech zostało rannych [17] .
  • W lutym 1984 roku bojownicy przeprowadzili atak z wykorzystaniem granatu r?cznego w Jerozolimie. Rannych zostało 21 osob [17] .
  • We wrze?niu 1985 roku fedaini zaatakowali izraelski autobus na Zachodnim Brzegu [17] .
  • W maju 1988 roku aktywista DFWP rzucił koktajl Mołotowa w samochod wioz?cy ministra Ariela Szarona [18] .
  • W sierpniu 2001 roku członkowie DFWP zaatakowali izraelski posterunek wojskowy w Strefie Gazy. W zamachu zgin?ło trzech izraelskich ?ołnierzy [7] .

Kontakty i wsparcie zagraniczne [ edytuj | edytuj kod ]

W przeszło?ci popierany był przez Zwi?zek Radziecki, Kub? i Syri? . Członkowie DFWP otrzymywali w ZSRR szkolenia oraz otrzymywali sowieckie uzbrojenie. Kuba oferowała DFWP wsparcie zaopatrzeniowe. Syria finansowała działalno?? organizacji, szkoliła jej członkow oraz zapewniała im bezpieczne schronienie [7] . Według izraelskiego wywiadu grupa otrzymywała rownie? pomoc od Libii w okresie rz?dow Mu'ammara al-Kaddafiego [19] .

Na pocz?tku lat 80. fedaini DFWP szkolili bojownikow Partii Pracuj?cych Kurdystanu . Szkolenia odbywały si? w obozach partyzanckich w liba?skiej dolinie Bekaa [20] .

Dawniej utrzymywał kontakty z członkami nikaragua?skiego Sandinistowskiego Frontu Wyzwolenia Narodowego [7] .

Liczebno?? [ edytuj | edytuj kod ]

Liczba członkow formacji kształtowała si? w nast?puj?cy sposob:

  • luty 1969 roku: 30 [21]
  • lato 1969 roku: 600 [21]
  • sierpie? 1970 roku: ponad 4000 [21]
  • grudzie? 1984 roku: 1200?1500 [22]
  • grudzie? 1987 roku: 1200?2000 [23]
  • luty 2002 roku: 500 [24]

Ideologia [ edytuj | edytuj kod ]

Demokratyczny Front uznawany jest za najbardziej ?ideologiczn?” grup? palesty?sk?, na jego program składaj? si? w?tki marksistowsko-leninowskie , maoistowskie, trockistowskie, sekularystyczne i antysyjonistyczne [7] [6] [4] [25] [22] .

Pomimo radykalnego rodowodu, z czasem przyj?ł pragmatyczne stanowisko [6] [5] , wspołcze?nie deklaruje ch?? utworzenia w Palestynie wspolnego, demokratycznego pa?stwa Arabow i ?ydow [7] [6] .

Jako organizacja terrorystyczna [ edytuj | edytuj kod ]

Przez Izrael uznawany jest za organizacj? terrorystyczn? [26] . Od 1997 do 1999 roku figurował na li?cie zagranicznych organizacji terrorystycznych Departamentu Stanu USA [27] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. ↑ Palesty?ska walka o upami?tnienie organizatora ?miertelnego zamachu z 1974 r. na izraelskich uczniow . Memri.org. [dost?p 2017-12-07]. ( pol. ) .
  2. ↑ a b c Terroryzm s. 47
  3. ↑ a b c d Democratic Front for the Liberation of Palestine . jewishvirtuallibrary.org. [dost?p 2017-12-27]. ( ang. ) .
  4. ↑ a b c d e f g Izrael i autonomia palesty?ska wybrane aspekty polityczne i prawne s. 23?24
  5. ↑ a b c Palesty?czycy. Ich ?ycie i walka s. 234
  6. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q What Is the Democratic Front for the Liberation of Palestine (DFLP)? . israelipalestinian.procon.org. [dost?p 2017-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)]. ( ang. ) .
  7. ↑ a b c d e f g h Democratic Front for the Liberation of Palestine(DFLP) . globalsecurity.org. [dost?p 2017-09-11]. ( ang. ) .
  8. ↑ Liban s. 130?131
  9. ↑ a b c Terroryzm od Asasynow do Osamy bin Ladena s. 81
  10. ↑ Tomasiewicz 2000 ↓ , s. 313.
  11. ↑ What Is the Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP)? . israelipalestinian.procon.org. [dost?p 2017-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)]. ( ang. ) .
  12. ↑ Statement issued by the National and Islamic Forces . jmcc.org. [dost?p 2017-12-24]. ( ang. ) .
  13. ↑ ELECTION FOR PALESTINIAN LEGISLATIVE COUNCIL . electionguide.org. [dost?p 2017-09-15]. ( ang. ) .
  14. ↑ Qassam brigades claim rocket, mortar fire at southern Israel . maannews.com. [dost?p 2018-04-20]. ( ang. ) .
  15. ↑ Patrick O. Strickland: Double displacement: Palestinians flee violence in Syria, then Lebanon . electronicintifada.net. [dost?p 2018-04-20]. ( ang. ) .
  16. ↑ Terroryzm s. 52
  17. ↑ a b c d e f g Terroryzm od Asasynow do Osamy bin Ladena s. 82
  18. ↑ Terroryzm od Asasynow do Osamy bin Ladena s. 83
  19. ↑ Libya: The Struggle for Survival s. 281
  20. ↑ Terroryzm s. 55
  21. ↑ a b c Intelligence Report . cryptome.org. [dost?p 2018-04-22]. ( ang. ) .
  22. ↑ a b Moscow and the Crisis in the PLO . cia.gov. [dost?p 2018-04-25]. ( ang. ) .
  23. ↑ Lebanon: The Growing Strenght of the Palestinians . cia.gov. [dost?p 2018-04-25]. ( ang. ) .
  24. ↑ Profile: DFLP . news.bbc.co.uk. [dost?p 2018-04-25]. ( ang. ) .
  25. ↑ Terroryzm od Asasynow do Osamy bin Ladena s. 80
  26. ↑ List of Terrorist Organizations and Individuals . justice.gov.il. [dost?p 2018-03-19]. ( ang. ) .
  27. ↑ Foreign Terrorist Organizations . state.gov. [dost?p 2017-09-13]. ( ang. ) .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • pod redakcj? Bernard J. Albin i Grzegorz Tokarz: Izrael i autonomia palesty?ska wybrane aspekty polityczne i prawne . Wrocław: Arboretum, 2007. ISBN  83-60011-41-9 .
  • Geoff Simons: Libya: The Struggle for Survival . Springer, 1996. ISBN  978-0-230-38011-0 .
  • Anna Bukowska: Palesty?czycy. Ich ?ycie i walka . Warszawa: Czytelnik, 1988. ISBN  978-83-07-01403-6 .
  • Wilhelm Dietl, Rolf Tophoven, Kai Hirschmann: Terroryzm . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN  978-83-01-16019-7 .
  • Robert M. Barnas: Terroryzm od Asasynow do Osamy bin Ladena . Wrocław: Kirke, 2001. ISBN  978-83-914970-4-3 .
  • Danuta Madeyska: Liban . TRIO, 2003. ISBN  978-83-88542-62-6 .
  • Jarosław Tomasiewicz: Terroryzm na tle przemocy politycznej (Zarys encyklopedyczny) . Katowice, 2000. ISBN  83-907096-2-7 .
Partie polityczne Autonomii Palesty?skiej

Herb Palestyny

?rodło: ? https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Demokratyczny_Front_Wyzwolenia_Palestyny&oldid=71512746 ”