Conspectus in Franciscopolin post terrae motum anni 1906 .

Terrae motus est quassatio superficiei terrae propter subitam energiae liberationem in lithosphaera telluris quae undas seismicas generat.

Hominibus periculosus est propter ea quae saepe motum sequuntur: ruinae aedificiorum et in mari undae insolitae, tsunami appellatae. Secundum hodiernam theoriam tectonicae laminarum , omnes fere terrae motus, vulcanismus , et fossae naturales oriuntur e motu laminarum quae interiorem et liquidam partem telluris tegunt.

Terrae motuum studiosi magnitudinem eorum per scalam Richterianam aestimare solent. His in gradibus logarithmica , magnitudo 3 et infra motum innotabilem indicat, magnitudo 7 magnas calamitates super extensas regiones. Terrae motus Peruvianus recens fuit magnitudine 7.9. ^[1] Maximus eorum, qui "Magnus terrae motus Sumatra-Andaman" appellantur, ^[2] fuit magnitudine 9.3 anno 2004 in Oceano Indico . Ille terrae motus undas anomalas tam calamitosas, i.e. megacymata , ^[3] produxit, ut paene omnia litora Oceani Indici affligerentur. Terrae motus Pichilemanus recens magnitudine 6.9 fuit.

Scala Richterana [ recensere | fontem recensere ]

Fundamentum scalae logarithmicae Richter est lex sismologica exponentialis quae dixit energiam terrae motus E dare suam frequentiam f per formulam

${\displaystyle f=f_{o}\left(E/E_{o}\right)^{x}}$

ubi f _o , E _o et x sunt constantes quaedam. Equivalenter, logarithmos in duabus aequationis latis capientes, possumus scribere

${\displaystyle \log(f)=\log(f_{o})+x\log(E/E_{o})}$.

Carolus Richter anno 1935 suam scalam logarithmicam comperit ut motus magnitudo aequaverit ${\displaystyle \log(E/E_{o})}$ et ut magnitudo 1 corresponderit motu inbecillissimo quem apparatus suus potuisset detectare. Richter igitur sequentes habemus f _o = 2.9 × 10 ⁶ per annum , E _o = 13.4 MJ et exponens x = -0.60 . Secundum hanc legem exponentialem, terrae motus magnitudine 9 calamitosi fiunt semel in temporis saeculo, et alii variis magnitudinibus fiunt cum frequentia quam tabula infra indicat.

Quae opiniones in variis aetatibus a variis scriptoribus prolatae sint [ recensere | fontem recensere ]

Si quis vult cognoscere, quae philosophi antiqui sectam Stoicorum sequentes de causis motus terrae affirmaverint, operae pretium est legere, quae Seneca in libro sexto Naturalium quaestionum scripsit.

Notae [ recensere | fontem recensere ]

Bibliographia [ recensere | fontem recensere ]

• Gascon, M., et al. 2005 . Vientos, Terremotos, Tsunamis y otras catastrofes naturales: Historia y casos Latinoamericanos. Buenos Aires: Editorial Biblos. ISBN 9507864989 .
• Davidovici, Victor. 1999 . La construction en zone sismique. Lutetiae.
• Hyndman, Donald, et David Hyndman. 2009 . Earthquakes and their causes. Capitulum 3 in Natural Hazards and Disasters. Ed. secundd. Brooks/Cole: Cengage Learning. ISBN 0-495-31667-9 .
• Quenet, Gregory. 2005 . Les tremblements de terre en France aux XVIIe et XVIIIe siecles: La naissance d'un risque. Seyssel: Champ Vallon.
• Svensen, Henrik. 2010 . Storia dei disastri naturali. Bononiae: Odoya. ISBN 978-88-6288-064-0 .

Nexus interni

• Calamitas naturalis
• Disiectura
• Epicentrum
• Hypocentrum
• Ingeniaria terrae motuum
• Terrae moti mundi (categoria)

Nexus externi [ recensere | fontem recensere ]

Vicimedia Communia plura habent quae ad terrae motus spectant.

• Terrae Motus in Peruvia: Imagines.
• Respicitur notitia de calamitatibus naturalibus