Oddur Einarsson
(
31. agust
1559
?
28. desember
1630
) var biskup i Skalholti fra
1589
. Hann var elsti sonur sera
Einars Sigurðssonar
, prests og salmaskalds i Nesi i
Aðaldal
, og fyrri konu hans, Margretar Helgadottur.
Uraniuborg. Þangað kom Oddur a namsarum sinum i Danmorku.
Þegar Oddur fæddist var faðir hans aðstoðarprestur a
Moðruvollum
i Horgardal og fæddist Oddur i Moðruvallaseli. Siðar varð Einar prestur i Myvatnsþingum og svo i Nesi
1565
. Skommu siðar do Margret en Einar giftist aftur Olofu Þorarinsdottur. Þau voru fatæk og attu fjolda barna en þo komust bæði Oddur og Sigurður albroðir hans i
Holaskola
. Oddur for siðan til nams við
Kaupmannahafnarhaskola
arið
1583
og var þar til
1585
. Hann hafði ahuga a
stærðfræði
og
stjornufræði
og
2. mars
1585
er meðal annars getið um komu hans til eyjunnar
Hveðnar
og i
Uraniuborg
, hus stjornufræðingsins fræga,
Tycho Brahe
, en ekki er vitað hve lengi hann dvaldist þar.
Eftir heimkomuna varð Oddur
skolameistari
við
Holaskola
i tvo ar. Vorið
1588
sendi
Guðbrandur
Holabiskup hann til
Alþingis
með tillogur sinar varðandi biskupskjor i
Skalholtsbiskupsdæmi
þar sem hann mælti með Oddi an þess að nefna hann a nafn. Þar notaði hann meðal annars þau rok að Oddur væri mikill lærdomsmaður. Oddur var kosinn a þinginu, for til
Danmerkur
um haustið, dvaldi þar um veturinn og var vigður vorið eftir, þritugur að aldri. Fjolskylda Odds var fatæk og strax a fyrsta ari tok hann foður sinn, stjupmoður og systkini sin morg til sin i Skalholt. Siðan fekk hann foður sinum
Eydali
i
Breiðdal
, eitt besta prestakall landsins, og gerði hann að profasti þar.
Oddur þotti mjog ættrækinn, bæði hvað varðaði skipanir i embætti og toku nemenda i
Skalholtsskola
, en svo virðist að a hans tima hafi fair nemendur ur skolanum farið utan til frekara nams. I ævisoguflokki sinum yrkir Einar:
- Herra Oddur
- kom heim að bragði
- urðu að nyju
- fagnaðarfundir,
- setti hjonin
- i sin herbergi,
- en alla bræður strax
- inn i skola.
Sem biskup þotti Oddur siðavandur og amaðist meðal annars við
smalabusreiðum
,
vikivokum
og
hestaati
a helgidogum og hefur i þessu verið sammala samtiðarmonnum sinum
Guðbrandi Þorlakssyni
og
Arngrimi lærða
sem allir voru undir ahrifum fra
humanisma
og toldu siðmenningu skorta a Islandi. A prestastefnu Odds biskups a Kyraugastoðum i
Rangarþingi
arið
1592
var gerð svonefnd
Kyraugastaðasamþykkt
þar sem ?heiðinglegar“ skemmtanir eru fordæmdar, og hotað er að svipta
altarissakramenti
þa sem leggja stund a hvers kyns
galdur
, lika hvitagaldur i lækningaskyni.
Sonarsonur Odds lysir honum þannig i Fitjaannal: ?Hann var halærður maður, vitur, hogvær, guðhræddur og goðlyndur, litillatur og gustukagjarn, kom morgum til goðrar menningar.“ A siðasta ari Odds brann Skalholtsstaður til kaldra kola, og þar með fjoldi merkra handrita og allt annað innbu. Ari eftir lat hans var Gisli sonur hans og aðstoðarmaður fra
1629
kjorinn biskup i Skalholti.
Oddur var vel menntaður, fræðimaður og er meðal annars talinn hafa verið fyrstur til að safna islenskum handritum, en það safn brann að hluta i eldsvoða i Skalholti arið 1630. Arni Magnusson eignaðist seinna leifarnar af handritasafni Odds. Oddur skrifaði ymis rit, meðal annars um Skalholtsbiskupa, um Jon Arason biskup og fleira, og hann let eftir sig ymsar þyðingar þott fatt eitt af ritum hans væri prentað. Hann hvatti lika aðra til skrifta og það var fyrir tilstilli hans að Jon Egilsson skrifaði Biskupaannal.
Oddi er eignuð Islandslysing (
Qualiscunque descriptio Islandiae
) sem fannst i byrjun
20. aldar
i rikisbokasafni
Hamborgar
. Vitað var að hann skrifaði slika lysingu og að hun var til i handriti i safni
Arna Magnussonar
, en hun var talin glotuð þar til Jakob Benediktsson færði rok fyrir þvi að þessi tiltekni texti væri eftir Odd. Sveinn Palsson þyddi textann a
islensku
og fyrir utgafu
1971
. Astæða þess að ritið kom aldrei ut a prenti a sinum tima hefur liklega verið su að
Brevis Commentarius
Arngrims lærða
kom ut arið
1597
, en tilgangur Islandslysingar Odds var hliðstæður tilgangi Arngrims.
Kona Odds, sem hann giftit
1591
, var Helga Jonsdottir (
1567
?
23. oktober
1662
), dottir Jons Bjornssonar syslumanns a Holtastoðum i Langadal og Grund i Eyjafirði, sonar
Bjorns Jonssonar
prests a Melstað. Hun þotti nokkuð aðsjal og var sagt að hun hefði latið brytann i Skalholti hoggva af natturulegan steinboga sem var a
Bruara
til að losna við agang forufolks. A meðal barna þeirra voru
Arni
logmaður,
Gisli
biskup og Eirikur bondi a
Fitjum
i
Skorradal
, sem kallaður var Eirikur heimski af þvi að hann vildi ekki læra til prests, faðir
Eiriks Oddssonar
, hofundar
Fitjaannals
. Aður en Oddur kvæntist atti hann tvær dætur i lausaleik.
- Oddur Einarsson,
Islandslysing - Qualiscunque descriptio Islandiae
, (isl. þyð. Sveinn Palsson) (Reykjavik: Bokautgafa menningarsjoðs, 1971).
- Pall Eggert Olason,
Islenzkar æviskrar
, IV. bindi, (Reykjavik: Hið islenzka bokmenntafelag, 1951).
- Sigurður Lindal (ritstj.),
Saga Islands IV
(Reykjavik: Hið islenzka bokmenntafelag/Sogufelagið, 2003).