Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Haraldur harðraði
(
1015
?
25. september
1066
) var konungur
Noregs
fra
1046
þar til hann fell i
orrustunni við Stafnfurðubryggju
(Stamford Bridge) a
Englandi
. Fyrsta arið rikti
Magnus goði
broðursonur hans með honum.
Haraldur var halfbroðir
Olafs helga
og var moðir beggja Asta Guðbrandsdottir. Fyrri maður hennar, Haraldur grenski, brann inni þegar Olafur var i moðurkviði og hun giftist aftur Sigurði syr, storbonda i
Hringariki
. Haraldur var yngsti sonur þeirra. Þegar Olafur fluði til
Russlands
1028 undan
Knuti rika
for Haraldur halfbroðir hans með, þa enn a barnsaldri, kom aftur með honum tveimur arum siðar og var einn farra manna Olafs sem komust undan ur
Stiklastaðaorrustu
. Hann fluði til
Sviþjoðar
og siðan um Russland til
Miklagarðs
, þar sem hann gekk i sveit
Væringja
. Þar atti hann glæstan feril og var innan farra ara orðinn foringi Væringja. I sogu Haraldar er greint fra fjolda bardaga sem hann tok þatt i viða við
Miðjarðarhaf
.
Sagt er að Haraldur hafi haldið heim a leið þegar honum barust fregnir af þvi að broðursonur hans,
Magnus goði
Olafsson, væri orðinn konungur i Noregi. Hann taldi sjalfan sig ekki siður rettborinn til konungs. Hann kom til Noregs hlaðinn gulli og gersemum eftir dvolina i Miklagarði og tokst innan tiðar að kaupa ser stuðning hofðingja, svo að 1046 neyddist Magnus til að samþykkja hann sem meðkonung og þegar Magnus do eftir fall af hestbaki arið eftir varð Haraldur einn konungur.
Næstu arin styrkti hann mjog yfirrað sin i Austur-Noregi, þar sem meira og minna sjalfstæðir smakongar og heraðshofðingjar hofðu rikt og verið hallir undir Danakonung. Haraldur hrifsaði voldin til sin og um leið yfirrað yfir versluninni við inn- og austurheroð Noregs og sveifst einskis við það. Kann að mega rekja viðurnefni hans til þeirra ataka. Hann atti einnig i striði við
Svein Astriðarson
Danakonung.
Sumarið 1066 hugði Haraldur a landvinninga i Englandi. Hann gerði bandalag við
Tosta jarl
, utlægan broður
Haraldar Guðinasonar
Englandskonungs, sigldi fra Noregi með 300 skip og tok land a Norður-Englandi. Haraldur Englandskonungur for a moti honum og haðu þeir mikla orrustu við Stafnfurðubryggju, ekki langt fra
Jorvik
, þann 25. september, sem lauk með þvi að Haraldur harðraði fell asamt storum hluta manna sinna.
Haraldur kvæntist fyrst
Ellisif
, dottur
Jarisleifs
fursta i
Kænugarði
(Elisaveta Jaroslavna af Kiev) og atti með henni dæturnar Mariu og Ingigerði, en fyrri maður hennar var
Olafur hungur
Danakonungur og sa seinni
Filippus Sviakonungur
. Eftir að Haraldur kom til Noregs með Ellisif kvæntist hann einnig
Þoru Þorbergsdottur
fra Giska og atti þvi tvær konur samtimis. Með Þoru atti hann synina
Magnus
og
Olaf kyrra
, sem baðir urðu Noregskonungar. Eftir fall Haraldar giftist Þora
Sveini Astriðarsyni
Danakonungi.