Seobe
Zapadni Goti
ili
Vizigoti
su bili nomadska plemena koja su se s istoka doselili na podru?je
Zapadnog Rimskog Carstva
u
velikoj seobi naroda
koncem
4. stolje?a
, a djelomi?no su naseljavali i
podru?je Isto?nog Rimskog Carstva (Bizanta)
.
Goti se prvi put pojavljuju kao narod
268.
godine kad su napali
Rimsko Carstvo
i po?eli harati
Balkanom
. Invazija Gota je pomela rimsku provinciju
Panoniju
i druge provincije
Ilirika
, a ?ak su zaprijetili i Italiji. Ali oni su u ljeto te godine pora?eni kod dana?nje talijansko-slovenske granice, a onda su potu?eni u
bitci kod Ni?a
u rujnu
268.
U sljede?e tri godine vra?eni su preko
Dunava
u seriji pohoda cara
Klaudija II.
i cara
Aurelijana
. Ipak zadr?ali su posjede u
Daciji
, koju je Aurelijan evakuirao 271. Kad su se naselili u Daciji Goti prihva?aju
arijanstvo
, u kojem se vjeruje da
Isus
nije jedan od oblika Boga u Trojstvu, nego da je posebno stvoren i nema bo?anski epitet. To vjerovanje je bilo u direktnoj suprotnosti s
katoli?anstvom
, koje je postala glavna religija u 4. i 5. stolje?u. Iberijski Vizigoti su pripadali arijanizmu do
589.
, kada ih kralj Rekared preobra?a na katoli?anstvo.
Gotski rat (377. ? 382.)
[
uredi
|
uredi kod
]
Goti su ostali u Daciji do
376.
, kada
Fritigern
, vođa Gota Trevinga moli rimskog cara
Valensa
dozvolu za naseljenje na ju?noj obali
Dunava
. Znaju?i da tamo trenuta?no nema ozbiljne rimske vojne grupacije oni su se nadali da ?e na?i uto?i?te od Huna, koji nisu raspolagali dobrim mogu?nostima prelaska vojske preko tako ?iroke rijeke. Valens je to bio prisiljen dozvoliti, a navodno je ?ak pomogao Vizigotima u prelasku rijeke. Pored toga im je obe?ao hranu i zemlju. Međutim, kad su pre?li, zavladala je glad, a Rim nije bio u stanju dopremiti hranu. Zbog toga izbija pobuna, koja se pretvorila u ?estogodi?nje naseljavanje, plja?kanje i uni?tavanje po cijelom Balkanu.
Bitka kod Hadrijanopola
378.
godine bila je najzna?ajnija u tom ratu. Car Valens je bio lo?e obavje?ten o veli?ini gotske vojske i upustio se u bitku, u kojoj je poginuo, a Rimljani potu?eni do nogu. Cijela jedna rimska vojska je nestala, a ta vijest je ?okirala rimski svijet, prisiljavaju?i prvi put Rimljane na pregovore s
barbarima
. Tijekom tog rata dolazi do ujedinjenja Gota Trevinga i Gota Greutinga ?to ?e kasnije predstavljati osnovni kostur Vizigotskog naroda. Mirovnim sporazumom njima je bilo dopu?teno ?ivjeti na podru?ju Rimskog Carstva. Time je zapo?eo novi trend, ?ije su krajnje posljedice dovele do pada Zapadnog Rimskog Carstva oko 100 godina kasnije.
Najve?i opseg Vizigotskog kraljevstva oko 500. godine
Novi car
Teodozije I. Veliki
je sklopio mir 382., koji je trajao do njegove smrti 395. Te godine dolazi na vlast ?uveni vizigotski kralj
Alarik
. Teodozija su naslijedili nesposobni sinovi,
Arkadije
na istoku i
Honorije
na zapadu. Tokom sljede?ih 15 godina izbijali su povremeni sukobi prekidani godinama nestabilnog mira između Alarika i mo?nih germanskih generala, koji su predvodili rimske vojske. Sve to je crpilo snagu Rimskog Carstva. Unutar samog carstva je izbio sukob i Honorije ubija generala
Stilihona
408.
godine, a rimske legije ubijaju obitelji 30.000 barbarskih vojnika, koji su slu?ili u carstvu. Alarik poja?an prebjeglim Stilihonovim lojalistima i
Radagaisusovim
Gotima progla?ava rat, lako prolazi kroz oslabljeno carstvo, dolazi do vrata Rima. Honorije odbija nagodbu, kao i ?to odbija poslati 50 000 rimskih vojnika u Italiji da napadnu 40 000 Vizigota, nakon ?ega Alarik osvaja i plja?ka grad
24. kolovoza
410.
godine. Rim prestaje biti prijestolnica Rimskog Carstva (to postaje
Ravenna
). Pad Rima je sna?no potresao same temelje Rimskog Carstva. Tek tijekom ovog rata ili to?nije 408 godine spajanjem Alarikovih Gota, Stilihonovih prebjega i Radagaisusovih Gota dolazi do nastanka naroda Vizigota.
Vizigotsko kraljevstvo u Akvitaniji
[
uredi
|
uredi kod
]
Pirenejski poluotok nakon podjele Hispanije i naseljavanja Vizigota u Akvitaniji.
Od
407.
do
409.
Vandali
,
Alani
i
Svevi
prodiru na Iberijski poluotok. Kao odgovor na tu invaziju zapadno rimski car Honorije poziva Vizigote da preuzmu kontrolu rimske Hispanije. Honorije nagrađuje vizigotske borce
zemljom
u
Akvitaniji
(Foedus visigothorum), na koju se ovi naseljavaju. Ta naselja su postala jezgra odakle su se ra?irili du?
Pireneja
i na
Pirenejski poluotok
(tada zvan Iberijski poluotok). Drugi vizigotski veliki kralj
Eurik
ujedinjava razli?ite zavađene frakcije Vizigota i
475.
godine prisiljava Rimsko Carstvo da mu prizna
punu nezavisnost
. Na kraju njegovog ?ivota
Vizigotsko Kraljevstvo
postaje najja?a dr?ava nasljednica Zapadnog Rimskog Carstva. Vizigotska dr?ava dosti?e vrhunac prije poraza
507.
godine u
bitci kod Vouillea
. Vizigotsko kraljevstvo uklju?uje cijelu Iberiju, osim malih dijelova na sjeveru (
baskijska
podru?ja) i sjeverozapadu (
kraljevstvo Sveva
). Osim toga posjeduju Akvitaniju i
Narbonsku Galiju
, ?to je bilo pola dana?nje
Francuske
.
Vizigotsko kraljevstvo na Pirenejskom poluotoku
[
uredi
|
uredi kod
]
Vizigoti su brzo postali dominantna sila Pirenejskog poluotoka. Brzo su slomili Alane, a do
429.
protjerali su Vandale s poluotoka u Sjevernu Afriku. Do 500. Vizigoti su kontrolirali ve?inu Pirenejskog poluotoka i uspostavili
svoje kraljevstvo
. U po?etku su tim podru?jima vladali iz
Toulousea
. U bitci kod Vouillea 507. godine
Franci
pod vodstvom kralja
Klovisa
osvajaju Akvitaniju od Vizigota. Kralj
Alarik II.
je ubijen u bitci, a vizigotsko plemstvo se povuklo preko Pirineja s maloljetnim kraljem
Amalarikom
, koji je bio jo? dijete.
Od 511. do 526. Vizigoti i
Ostrogoti
su ponovo ujedinjeni pod vodstvom
Teodorika Velikog
, koji je vladao iz Ravene. Sredi?te
Vizigotskog Kraljevstva
se preselilo prvo u
Barcelonu
, pa onda u unutra?njost, pa ju?no do
Toleda
. Godine
554.
Bizantsko Carstvo
je pozvano u pomo? rje?avanju dinastijskih trzavica, a usput preuzima
Granadu
i najju?niji dio
?panjolske Betike
, nadaju?i se daljnjim zapadnim ponovnim osvajanjima.
Postojala su neslaganja Vizigota arijanaca i kr??anskog stanovni?tva Pirinejskog poluotoka. Među katolicima je također do?lo do podjela. Jedna asketska struja je prozvana hereti?kom. Vizigoti se nisu mje?ali u unutarcrkvene trzavice. Bili su tolerantni i prema
?idovima
. Tek kad je vizigotski kralj Rekared postao katolik, tada je vije?e katoli?kih biskupa uzdrmalo prava vizigotskog plemstva i 633. su potvrdili kralja i postavili zahtjev da svi ?idovi moraju biti kr?teni. Vizigotski Zakonik je bio dio usmene tradicije, a u 7. stolje?u ga zapisuju, te je pre?ivio stolje?a i ?uva se u
Escorialu
.
Zadnji arijanski vizigotski kralj,
Liuvigild
osvaja kraljevstvo Sveva
585.
godine i ve?inu sjevernih regija 574., te ponovo vra?a ju?na podru?ja, izgubljene od
Bizanta
, a njegov nasljednik
624.
zauzima sve. S prelaskom vizigotskih kraljeva na katoli?anstvo, katoli?ki biskupi postaju mo?niji, tako da na vije?u u Toledu 633. godine preuzimaju plemi?ko pravo za biranje kralja.
Kraljevstvo
je pre?ivjelo do 711. godine, kad je kralj
Roderik
ubijen u invaziji
Maura
. Ta
bitka kod Guadalete
19. lipnja
711.
ozna?ila je po?etak
maurskog osvajanja ?panjolske
. Ve?ina ?panjolske je do?la pod islamsku vlast do
718.
godine. Vizigotski plemi?
Pelajo
je pobijedio Muslimane i osnovao kraljevstvo
Asturiju
u sjevernom djelu ?panjolske. Pelajo je pobjedom nad Maurima 722. zapo?eo
rekonkvistu
. Drugi Vizigoti, koji su odbili ?ivjeti pod islamskom vla??u pre?li su kod Franaka, gdje su kasnije igrali zapa?enu ulogu u kraljevstvu
Karla Velikog
.