Honorabel
Robert Boyle

Biografia
Nacemento	25 de xaneiro de 1627 Castelo de Lismore (pt)
Morte	31 de decembro de 1691 (64 anos) Londres
Lugar de sepultura	St Martin-in-the-Fields
Datos persoais
Residencia	Condado de Waterford Inglaterra
Relixion	Igrexa Anglicana
Educacion	Eton College (1635?)
Actividade
Campo de traballo	Fisico , quimico e filosofia
Ocupacion	fisico , quimico , filosofo
Periodo de tempo	17th century generation (en)
Empregador	Londres Compania Britanica das Indias Orientais Universidade de Oxford
Membro de	Royal Society ( membro fundador (pt) ) (1660?) Colegio invisivel (pt)
Alumnos	Robert Hooke
Influencias	Galileo Galilei , Rene Descartes , Francis Bacon , Cornelius Drebbel (pt) , Otto von Guericke e Ibn Tufail (pt)
Lingua	Lingua inglesa , lingua francesa , lingua latina e lingua irlandesa
Obra
Obras destacables Lei de Boyle
Familia
Conxuxe	sen valor
Pais	Cork (Earl of) (pt)   e  Catherine Fenton (en)
Irmans	Francis Boyle, 1st Viscount Shannon (en) , Roger Boyle, 1st Earl of Orrery (en) , Katherine Jones, Viscountess Ranelagh (en) , Richard Boyle -2nd Earl of Corck-1st Lord Burlington (pt) e Mary Rich, Countess of Warwick (en)
Premios (28 de novembro de 1660)   membro da Royal Society

Robert Boyle , nado en Lismore o 25 de xaneiro de 1627 e finado en Londres o 30 de decembro de 1691 , foi un fisico e quimico ingles , fillo de Richard Boyle , Conde de Cork .

Traxectoria [ editar | editar a fonte ]

Robert Boyle naceu no castelo Lismore , na provincia de Munster , Irlanda . Ainda picaro, aprendeu a falar latin e frances , sendo enviado con tan so oito anos ao colexio Eton , do cal era director o amigo do seu pai Sir Henry Wotton . Tras cursar estudos durante tres anos no colexio, partiu de viaxe cun titor frances. Pasou preto de dous anos en Xenova e visitando Italia en 1641 , pasou o inverno en Florencia estudando os paradoxos de Galileo Galilei quen faleceria ao ano seguinte.

De retorno a Inglaterra en 1644 atopouse con que o seu pai falecera deixandolle o senorio de Stalbridge en Dorset , e facendas en Irlanda . Dende enton, dedicaria a sua vida ao estudo e investigacion cientificas, tomando axina un lugar prominente entre os inquisidores conecidos como o Colexio Invisible (Invisible College) , cuxos membros se consagraban ao cultivo da "nova filosofia" (a ciencia). Os seus membros reunianse con frecuencia en Londres , a miudo no colexio Gresham ; alguns mantinan ademais reunions en Oxford , cidade a que Boyle trasladou a sua residencia en 1654 .

En 1657, lendo sobre da bomba de aire de Otto von Guericke , propuxose coa axuda de Robert Hooke desenvolver melloras na sua construcion, que deron por resultado a maquina Boyleana ou maquina pneumatica finalizada en 1659 e coa que comezou unha serie de experimentos sobre as propiedades do aire . En 1660 , publicou unha relacion dos traballos realizados con ese instrumento co titulo New Experiments PhysicoMechanical touching the spring of air and its effects (Novos experimentos fisico-mecanicos sobre a elasticidade do aire e os seus efectos).

Boyle foi o primeiro quimico que illou un gas .

No campo da quimica , Boyle observou que o aire se consome no proceso de combustion e que os metais ganan peso cando se oxidan. Reconeceu a diferenza entre un composto e unha mestura, e formulou a sua teoria atomica da materia baseandose nos seus experimentos de laboratorio .

Entre os criticos das teorias expostas nesta obra atopabase o xesuita Franciscus Linus (1595-1675), sendo mentres respondia a suas obxeccions cando Boyle enunciou que o volume dun gas varia de forma inversamente proporcional a presion , conecida no ambito anglosaxon como Lei de Boyle, e en Europa como lei de Boyle-Mariotte , ainda que este ultimo non a publicase ata 1676 .

En 1663 o Colexio Invisible converteuse na Royal Society de Londres "para o perfeccionamento do conecemento da natureza", atopandose Boyle entre os membros do consello nomeados mediante a cedula real de asociacion concedida por Carlos II . En 1680 foi elixido presidente da sociedade, ainda que declinou o honor do nomeamento por escrupulos ante os xuramentos.

En 1668 abandonou Oxford para trasladarse a Londres a casa da sua irma, Lady Ranelagh, en Pall Mall. En torno a 1689 , a sua saude, nunca demasiado robusta, comezou a fallar o que lle obrigou a apartarse dos seus compromisos publicos, cesando as suas comunicacions coa Royal Society e facendo publico o seu desexo de ser escusado de recibir visitas, salvo en ocasions moi extraordinarias, os martes e venres pola mana e mercores e sabados pola tarde. A sua saude empeorou en 1691 , falecendo o 30 de decembro dese mesmo ano, xusto unha semana despois de que falecese a sua irma, coa que convivira mais de 20 anos. O seu corpo foi enterrado na capela de St Martin's in the Fields , tras un funeral oficiado polo seu amigo o bispo Burnet.

Obra [ editar | editar a fonte ]

O maior merito de Boyle como investigador cientifico e que materializou os principios que Bacon predixo na sua obra Novum Organum , ainda que non se considerase a si mesmo como seguidor de Bacon ou calquera outro profesor: en numerosas ocasions manifestou que co proposito de manter o seu xuizo tan libre de prexuizos como lle fose posible, dado que el se abastecia de experimentos, eludia o estudo das teorias do atomo , do sistema cartesiano , asi como do mesmo Novum Organum , ainda que admitia consultar ocasionalmente devanditas teorias sobre algun particular que fose obxecto do seu interese. Nada era mais alleo ao seu temperamento ca hipotese ; el apreciaba a adquisicion de conecemento como un fin en si mesmo, e en consecuencia beneficiabase dunha mais ampla perspectiva da que tiveron os seus predecesores sobre os fins da investigacion cientifica. Isto, doutra banda, non significa que non prestase atencion as aplicacions practicas da ciencia nin que desprezase o conecemento que servia ao uso.

Boyle publicou en 1661 O quimico esceptico e puxo fin aos misteriosos manexos da alquimia e retornou a teoria atomica de Democrito .

Realizou importantes contribucions no campo da fisica : a lei de Boyle , o descubrimento do papel do aire na propagacion do son , as investigacions sobre a forza expansiva na conxelacion da auga , sobre a gravidade especifica, a refraccion en cristais , electricidade , cor , hidrostatica etc. Malia iso, a quimica foi sempre a sua predilecta.

Para Boyle, a quimica era a ciencia da composicion da substancias e non unha arte auxiliar para o alquimista ou o fisico. Avanzou cara a moderna vision dos elementos como os constituintes dos corpos materiais, e comprendeu a distincion entre as mesturas e os compostos realizando progresos considerables nas tecnicas para a determinacion dos seus componentes, un proceso que bautizou como "analise". Mais ainda, chegou a suponer que os elementos estaban compostos en ultima instancia de particulas de varios tipos e tamanos. Ademais, realizou estudos sobre a combustion e a respiracion descubrindo a intervencion do osixeno , asi como experimentos en fisioloxia nos que se via estorbado pola delicadeza da sua natureza, que lle impedia realizar diseccions anatomicas , especialmente de animais vivos, malia saber que eran mais instrutivas.

Ademais de ser un atarefado filosofo natural, Boyle dedicou moito tempo a teoloxia , mostrando unha acusada inclinacion aos aspectos practicos e indiferenza polas polemicas. En 1665 puido recibir o prebostado de Eton de ordenarse, algo ao que se negou na crenza de que os seus escritos sobre temas relixiosos terian un maior valor na medida en que fosen obra dun laico e non dun ministro a soldo da igrexa . Gastou grandes sumas na promocion da propagacion do cristianismo contribuindo en sociedades misioneiras e nos gastos da traducion da Biblia ou fragmentos da mesma a diferentes idiomas . Pola sua vontade fundaronse as conferencias para demostrar a relixion cristia a "infieis notorios, ateos, teistas, pagans, xudeus e mahometanos", a condicion de que non se mencionasen as controversias entre cristians.

Notas [ editar | editar a fonte ]