Julio Romero de Torres
, nado en
Cordoba
o
9 de novembro
de
1874
e finado na mesma cidade o
10 de maio
de
1930
, foi un
pintor
espanol
, membro da
Real Academia de Cordoba
e da
Real Academia de Belas Artes de San Fernando
.
[
1
]
Fillo do tamen pintor Rafael Romero Barros, director do
Museo de Belas Artes de Cordoba
, comezou a sua aprendizaxe as ordes do seu pai na
Escola de Belas Artes de Cordoba
[
2
]
a idade de 10 anos. Grazas ao seu afan por aprender, viviu intensamente a vida cultural cordobesa de finais do
seculo XIX
e coneceu xa desde moi novo todos os movementos artisticos dominantes desa epoca.
A epoca das
Exposicions Nacionais
[
editar
|
editar a fonte
]
Os problemas familiares, a partir da morte do pai en 1895, obrigaronlle a el e aos seus irmans, que acabaron retornando a Cordoba, a apoiarse economicamente de maneira mutua. Na casa anexa ao Museo viviron varios dos seus irmans, ate que morreron tamen moi novos Rafael e Enrique, os fillos destes e algunha das viuvas. Para contribuir a economia familiar e conseguir unha certa relevancia artistica, Julio Romero de Torres, participou intensamente en todos os acontecementos artisticos da sua cidade e mesmo da Espana da sua epoca como eran as Exposicions Nacionais de Belas Artes.
[
3
]
Asi, xa no ano
1895
participou na
Exposicion Nacional de Madrid
, onde recibiu un nomeamento honorifico. Tamen participou nas edicions de
1899
e de
1904
, nas que recibiu o terceiro premio. Nesa epoca iniciou a sua experiencia docente na Escola de Belas Artes de Cordoba e, posteriormente, na de Artes Industriais.
[
2
]
En
1906
, o xurado da
Exposicion Nacional de Belas Artes
rexeitou o seu cadro
Vividoras del Amor
, o cal provocou que a sala onde se expunan as obras rexeitadas fose mais visitada que as salas oficiais da exposicion. Ese mesmo ano realizou
viaxes
por toda
Italia
,
Francia
,
Inglaterra
e os
Paises Baixos
.
En
1907
concorreu en
Madrid
, xunto cos pintores de mais sona da epoca, na exposicion dos independentes no
Circulo de Belas Artes
. Pouco despois obtivo a sua primeira medalla de ouro na Exposicion Nacional do ano
1908
, co seu cadro
Musa gitana
. Tamen recibiu o primeiro premio na Exposicion de
Barcelona
de
1911
, con
El Retablo del Amor
, e dous anos despois na Internacional de
Munic
. Na Exposicion Nacional de
1912
, cando Romero de Torres aspiraba a medalla de honra, a sua obra non foi reconecida, o que motivou que os seus admiradores lle outorgasen unha medalla de ouro cicelada polo escultor Julio Antonio. Cando os seus cadros tampouco foron premiados na Exposicion de
1915
coa medalla de honra, decidiu retirarse definitivamente das Exposicions Nacionais.
[
4
]
En 1916 converteuse en catedratico de Vestidura na
Escola de Belas Artes de Madrid
, e instalouse definitivamente nesa cidade, onde estableceu amizade, entre outros, co
escultor
galego
Francisco Asorey
e co pintor
compostelan
Juan Luis
. A partir de aqui, a sua obra comezou a representar o pavillon espanol de diversos certames internacionais, convocados en cidades como
Paris
ou
Londres
, entre outras. Poren, o momento do grande exito produciriase en
Bos Aires
, no ano
1922
. No mes de
agosto
, Julio Romero de Torres viaxou a
Republica Arxentina
na compana do seu
irman
Enrique, e os derradeiros dias dese mesmo mes inaugurouse a sua exposicion, cun catalogo prologado cun texto de
Ramon Maria del Valle-Inclan
. A mostra constituiu un exito sen precedentes.
[
5
]
Tamen exhibiu a sua obra na
Exposicion Iberoamericana de Sevilla
no ano
1929
e en multiples exposicions individuais en Espana e no estranxeiro. A principios de
1930
, Julio Romero de Torres, esgotado polo exceso de traballo e afectado por unha
doenza
hepatica
, volveu a sua Cordoba natal para tratar de recuperarse. No seu estudio da praza de El Potro realizou entre os meses de
xaneiro
e
febreiro
a que seria a sua derradeira obra e mais popularmente conecida,
La chiquita piconera
.
[
6
]
Billete espanol de 100 pesetas de 1953, en cuxo anverso se amosa o retrato do autor e no reverso unha das suas obras.
El
10 de maio
de
1930
morria Julio Romero de Torres na sua casa de Cordoba, feito que commocionou toda a cidade. As manifestacions de do xeral que produciu a sua morte, nas que participaron masivamente desde as
clases traballadoras
mais humildes ata a
aristocracia
cordobesa, evidenciaron a immensa popularidade do pintor.
Fachada do Museo Julio Romero de Torres, en Cordoba.
En 1890 pintou a que seria a sua primeira obra conecida:
La huerta de los Morales
.
O groso da sua obra atopase en Cordoba no
Museo Julio Romero de Torres
, onde se pode admirar o amplo repertorio de cadros que foron doados pola sua familia e por coleccionistas privados, ou comprados polo Concello. Entre as obras mais salientables deste mestre figuran
Naranjas y limones,
Amor mistico y amor profano
,
Poema de Cordoba
,
Marta y Maria
,
La saeta,
Cante hondo
,
La consagracion de la copla
,
Carmen
e, por suposto,
La chiquita piconera
ou
El retablo del amor
.
Outras obras, como
La buenaventura
,
Feria de Cordoba
ou
La Monja
, poden contemplarse no
Museo Carmen Thyssen
de
Malaga
.
Como escribe no seu ensaio Francisco Zueras Torrens, as caracteristicas principais da sua obra estan repletas de contido e profuso estudo de cada elemento presente no cadro.
[
7
]
Asi, estas podense resumir en:
- Simbolismo.
- Precision de forma e debuxo.
- Luz suave en roupaxes e carnes.
- Estrana luz de escenarios.
- Poetica artificiosidade de escenarios.
- Dominio da morbidez.
- Capacidade enorme para representar a figura humana.
- Paisaxes que reforzan o simbolismo.
- Paisaxes onde a realidade se converte en alegoria.
- Paisaxes listas para seren degustadas pola alma "sen se deter na superficie coriacea das cousas.
- Paisaxes desmaterializadas para a sua derradeira vivencia co espectador.
-
El pecado
, 1913
-
Venus da poesia
, 1913
-
Familia Basabe
, 1919
-
Encendiendo la mecha
, 1924
-
Consultando el sino
, 1926
-
La Fuensanta
, 1929
-
Escopeta de caza
, 1929
-
La chiquita piconera,
1930
- ↑
Biografia de Julio Romero de Torres.
En
www.cordoba24.info
- ↑
2,0
2,1
Baez 2022, p. 24
- ↑
Baez 2022, p. 26
- ↑
Martin Bourgon, Maria Teresa.
Romero de Torres, Julio
.
Museo Nacional del Prado
.
- ↑
Perez de Ayala, Ramon, "Romero de Torres en la Argentina",
En Ramon Perez de Ayala y las artes plasticas
(catalogo de exposicion). Granada, Fundacion Rodriguez-Acosta, 1991. Paxinas 222 a 225.
- ↑
Perez de Ayala, Ramon, "Julio Romero de Torres pintor",
Ramon Perez de Ayala y las artes
plasticas.
Catalogo de exposicion. Granada, Fundacion Rodriguez-Acosta, 1991. Paxinas 140 a 142.
- ↑
Zueras Torrens, Francisco (1987).
Julio Romero de Torres y su mundo
. Cordoba: Monte de Piedad y Caja de Ahorros de Cordoba.
ISBN 84-7580-432-2
- Baez, Jose Maria (febreiro 2022). Art Duomo Global, ed. "La pintura en el jardin con senderos que se bifurcan".
Descubrir el Arte
(Madrid). XXIII (276): 24?32.
ISSN
1578-9047
.
- Garcia de la Torre, Fuensanta.
Julio Romero de Torres
. Arco Libros, 2008.
ISBN 9788476357194
- VV.AA.
Julio Romero de Torres: simbolo, materia y obsesion
. TF Editores, 2015.
ISBN 9788489162037
- Calvo Serraller, Francisco, "La hora de iluminar lo negro: tientos sobre Julio Romero de Torres",
Julio Romero de Torres
(1874-1930)
. Catalogo de exposicion. Madrid, Fundacion Cultural Mapfre vida, 1993.
- Zueras Torrent, Francisco,
Julio Romero de Torres, su vida y su mundo
, Cordoba, Ayuntamiento, Delegacion de Cultura, 1974.