Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Carl Schlechter
, nado o
2 de marzo
de
1874
en
Viena
,
Imperio Austrohungaro
e finado o
27 de decembro
de
1918
en
Budapest
,
Hungria
, foi un dos principais mestres de
xadrez
de comezos do
seculo XX
.
A partir de
1893
xogou en mais de cincuenta torneos internacionais, nos que chegou a ganar catro veces:
Munic
en
1900
(compartido),
Ostende
en
1906
, Viena en
1908
(compartido) e
Hamburgo
en
1910
.
En 1910 enfrontouse nun match contra o enton campion
Emanuel Lasker
polo Campionato do Mundo (en Viena e
Berlin
). Necesitaba so un empate na decima e ultima partida para ganar o campionato, pero tras estar preto de lograr o triunfo, posteriormente tamen deixou escapar as suas posibilidades de
taboas
, e finalmente tivo que renderse na xogada numero 71 dunha partida que se prolongou durante 3 dias. Con iso o exito escapouselle das mans: o match terminou empatado 5-5 (+1 -1 =8), e Lasker retivo o titulo.
Tamen xogou con
Siegbert Tarrasch
en 1911 (taboas) e
Akiba Rubinstein
en 1918 (derrota).
Morreu en
Budapest
de
pneumonia
e
desnutricion
.
Schlechter foi o tipico exemplo do xogador cabaleiroso, que con cortesia ofrecia taboas a oponentes inseguros. Se o seu rival chegaba tarde a partida, Schlechter distraidamente atrasaba o seu reloxo a fin de non incomodalo. Adestrou a moitos dos seus rivais, incluindo
Oldrich Duras
.
