Bjork
 |
| Biografia
|
|---|
| Nacemento
| (is)
Bjork Guðmundsdottir
21 de novembro de 1965
(58 anos)
Reiquiavik, Islandia
|
|---|
|
|
|
|
|
|
|
| Datos persoais
|
|---|
| Pais de nacionalidade
| Islandia
|
|---|
| Altura
| 1,63 m
|
|---|
| Actividade
|
|---|
| Campo de traballo
| Poesia
|
|---|
| Ocupacion
| compositora
,
poetisa
,
escritora
,
cantautora
,
compositora de bandas sonoras
,
arranxadora
,
cantante
,
produtora musical
,
actriz
,
musica
|
|---|
| Periodo de actividade
| 1977
-
|
|---|
| Membro de
| |
|---|
| Xenero artistico
| Musica rock
,
Rock alternativo
,
Musica experimental
,
musica electronica
,
Art pop
(pt)
 e
musica de vanguarda
(pt)
|
|---|
| Influencias
| |
|---|
| Lingua
| Lingua islandesa
e
lingua inglesa
|
|---|
| Tesitura
| Soprano
|
|---|
| Instrumento
| Teclado
,
Frauta
,
piano
,
organo
,
arpa
,
Saxofon
,
clavicordio
,
Clarinete
,
sets of free reeds
(en)
,
celesta
(pt)
e
voz
|
|---|
| Selo discografico
| One Little Indian
Elektra Records
|
|---|
Familia
 |
|---|
| Conxuxe
| Eldon Jonsson
(1986?1987)
|
|---|
| Parella
| Matthew Barney
(2000?2013)
|
|---|
| Fillos
| Isadora Bjarkardottir Barney
(en)
(
 )
Matthew Barney
|
|---|
| Pai
| Guðmundur Gunnarsson
(pt)
|
|---|
Premios
|
|
|
| Paxina web
| bjork.com
|
|---|
    
                   |
Bjork.
Bjork Guðmundsdottir
, nada en
Reiquiavik
o
21 de novembro
de
1965
, e unha
cantante
,
compositora
e
actriz
islandesa mais conecida como
Bjork
. Foi a antiga lider da banda islandesa de
rock alternativo
The Sugarcubes
. O seu gusto musical abrangue moitos tipos de musica, entre eles;
pop
,
rock alternativo
,
jazz
,
ambient
,
electronica
,
folk
,
trip hop
e
clasica
.
E conecida polos seus innovadores e orixinais videos musicais, asi como pola sua musica persoal e intimista.
En
2003
o seu selo discografico,
One Little Indian
, deu a conecer que a cantante levaba vendidos mais de 15 millons de discos en todo o mundo.
A sua carreira musical comezou aos once anos, cando estudaba piano na escola primaria. Un dos seus profesores enviou unha gravacion de Bjork cantando
I love to love
de
Tina Charles
, a unica emisora de
Islandia
, a
RUV
. A gravacion emitiuse na radio en toda Islandia e, despois de oila, un representante do selo discografico Falkinn contactou con Bjork cunha oferta dun contrato.
Gravou o seu album de debut en
1977
, o cal levaba o nome de
Bjork
, daquela tina once anos e contou coa axuda do seu padrasto, quen a acompanaba a guitarra. Este album conten versions de cancions islandesas para nenos e outras cancions populares, coma unha version en islandes de
The Fool on the Hill
dos
The Beatles
. O album foi disco de platino en Islandia e hoxe en dia e moi buscado polos coleccionistas.
O
punk
comezou a influila na sua adolescencia; aos catorce anos formou a banda de punk feminina chamada
Spit and Snot
(Cuspe e mocos), seguida en
1979
polo grupo
Exodus
, que fusionaba jazz.
En
1980
graduouse na escola de musica e, con quince anos, fundou xunto con Jakob Magnusson a banda
Jam-80
, que logo se converteu en
Tappi Tikarrass
(Tapon Cu de cadela), e no mesmo ano publicaron o single
"Bitið Fast i Vitið"
. Mais tarde, en
1985
saiu o seu album
Miranda
.
Despois Bjork colaborou con
Einar Orn Benediktsson
e
Einar Melax
de
Purrkur Pillnikk
, ademais de con
Guðlaugur Ottarsson
,
Sigtryggur Baldursson
e
Birgir Mogensen
de
Þeyr
.
Despois de escribir cancions e de ensaiar durante duas semanas, deronse de conta de que traballaban ben en conxunto, e decidiron continuar, co nome de
KUKL
(Bruxeria), cun tipo de son que alguns deron en cualificar proximo ao
rock gotico
(
Gothic rock
en ingles). Bjork comezou a amosar sinais do que logo seria o seu estilo, caracterizado por ouveos e berridos.
KUKL fixo tours por Islandia coa banda britanica anarquista
Crass
e logo visitaron o
Reino Unido
facendo unha serie de actuacions con
Flux of Pink Indians
. A banda gravou dous albums como resultado destas colaboracions:
The Eyes
en
1984
e
Holidays in Europe
en
1986
, ambos os dous co selo
Crass Records
.
Finalmente, a banda disolveuse, en parte por mor do peche de Gramm, o seu selo discografico. No veran de 1986 alguns membros de KUKL reunironse co grupo surrealista
Medusa
para crear o colectivo das artes
Smekkleysa
(Mal gusto). Crearon unha banda, co nome de
Pukl
, pero pronto mudaron o seu nome polo de
The Sugarcubes
. Smekkleysa e The Sugarcubes comezaron oficialmente o dia do nacemento de Sindri, o fillo de Bjork.
O primeiro single de The Sugarcubes, "Ammæli" ("Aniversario"), foi un exito por sorpresa no Reino Unido, despois de ter sido declarado coma o single da semana por
Melody Maker
. Os Sugarcubes foron fichados inmediatamente pola discografica One Little Indian, o novo selo de Derek Birkett, o antigo baixo de Flux of Pink Indians. Obtiveron un gran seguimento nos Estados Unidos e no Reino Unido, e comezaron a recibir chamadas de companias discograficas mais importantes. Rexeitaron todas esas ofertas, no canto diso preferiron ficar no selo dun amigo tendo poder completo na creacion e tamen sobre a sua fortuna economica. Ainda hoxe en dia, Bjork segue a gravar con este selo discografico. Os Sugarcubes tamen asinaron un acordo de distribucion dos seus discos nos EE.UU con Elektra Records, e gravaron o seu primeiro album en 1988,
Life's Too Good
. A sua estrea catapultounos coma estrelas internacionais; foi un exito sen precedentes para unha banda de rock islandesa. Mentres traballaba cos Sugarcubes, Bjork participou noutros proxectos por separado. Gravou
Gling-Glo
, unha recompilacion de cancions de jazz populares e outras ineditas co grupo de jazz oitoxenario Trio Guðmundar Ingolfssonar, que saiu a venda en Islandia. A parte, tamen contribuiu coa sua voz no album
Ex:el
de
808 State
, xunto con quen cultivou o seu interese pola musica house. A cancion
Ooops
saiu no Reino Unido e foi logo incluida no disco coas mellores cancions de 808 State;
808:88:98
.
En 1992 a banda The Sugarcubes separouse por mor dos conflitos de ambicions dentro da banda, de xeito que decidiron parar por tempo indefinido para non por en risco a sua amizade. Seguen a ser amigos e todos estan involucrados na direccion de
Smekkleysa
(
Mal gusto
). Bjork mudouse a Londres para comezar a sua carreira en solitario; comezou traballando con
Nellee Hooper
, quen foi produtor de
Massive Attack
, entroutros. A sua union produciu o primeiro exito en solitario de Bjork, "Human Behaviour". O seu album de debut en solitario,
Debut
, obtivo criticas positivas cando saiu en 1993; foi nomeado como album do ano por
NME
, e foi album de platino nos Estados Unidos Nos
BRIT Awards
de 1994 Bjork ganou os premios a mellor cantante muller e a mellor nova artista internacional. O album
Debut
contina cancions que Bjork levaba escribindo dende nena, ademais doutras mais recentes colaboracions liricas con Hooper.
O exito de
Debut
permitiulle gravar colaboracions extraordinarias con outros artistas. Traballou xunto con David Arnold en "Play Dead", unha cancion para o filme
The Young Americans
, en 1993. Esta cancion apareceu en reedicions posteriores de
Debut
. Tamen colaborou en duas cancions no proxecto de
Tricky
Nearly God
. A parte, en 1994 escribiu a cancion "Bedtime Story" para o traballo de
Madonna
Bedtime Stories
. En 1998 apareceu nunha cancion do album
Not For Threes
de
Plaid
, que foi editado polo selo de culto
Warp Records
.
En 1994 Bjork volveu ao estudio para traballar no seu segundo album en solitario con
Nellee Hooper
,
Tricky
,
Graham Massey
de 808 State, e o produtor de musica electronica
Howie B
. O album
Post
contina cancions sobre as relacions persoais e amorosas de Bjork (unha das suas tematicas preferidas), ademais doutras que continan materiais que reflectian enfados e confrontacions. Como
Debut
, este era un album que, en parte, contina cancions que Bjork escribira en anos anteriores.
Durante esta etapa actuou en
MTV Unplagged
. Alo polo 1995, o seu novo album
Post
xa estaba listo. Saiu a venda en xuno,conseguindo o segundo posto nas listas do Reino Unido e o disco de platino nos Estados Unidos. O exito do album viuse potenciado grazas ao single "It's Oh So Quiet", un exito por sorpresa durante o Nadal que chegou a vender 400.000 no Reino Unido e botou 15 semanas nas listas de exitos. Despois de conecer ao director de musica clasica Kent Nagano a comezos de 1996, interpretaron
Pierrot Lunaire
de
Schonberg
no Verber Classical Festival. En xaneiro de 1997 saiu o seu album
Telegram
, un album con remixes de cancions xa editadas e a cancion "My Spine".
Un pouco mais tarde nese mesmo ano, sae a venda o album
Homogenic
. Supuxo un cambio drastico coa imaxe de
trasno
que tina Bjork nos albums anteriores. Durante a creacion do album
Homogenic
, Bjork traballou cos produtores
Mark Bell
de LFO e
Howie B.
, ademais de con
Eumir Deodato
.
Homogenic
foi o seu primeiro album conceptual e ainda hoxe e considerado coma o traballo mais experimental e extravertido de Bjork, con potentes ritmos que reflicten a natureza de Islandia, especialmente no caso da cancion "Joga", que fusiona exuberantes sons de corda con sons electronicos de renxidos que soan coma rochas crepitantes.
O album cargado de emotividade conten unha serie de videos musicais memorables. "Bachelorette" foi dirixido por
Michel Gondry
e "All is Full of Love" por
Chris Cunningham
. O primeiro video dun single en DVD que saiu a venda nos EE.UU foi o video de Bjork "All is Full of Love", que serviu como precedente para que outros artistas incluisen videos en DVD e os seus materiais multimedia nos seus singles. En 2001 o album conseguiu o disco de ouro nos EE.UU e o de platino en 2006.
No ano 2000 actuou co papel de Selma na pelicula do director de cine
Lars von Trier
Dancer in the Dark
; consecuentemente, Bjork tamen se encargou da gravacion de
Selmasongs
, a banda sonora orixinal para dito filme.
En 2001 saiu a venda o album
Vespertine
. Este album e unha creacion dun mundo persoal, introvertido e interior a traves de sutis ritmos. No album tiveron un papel especial as orquestras de camara, coros, as voces con tons moi baixos (case murmurantes), ademais de temas persoais e vulnerables. Para a gravacion de
Vespertine
colaborou cos manipuladores de sons experimentais
Matmos
, con
DJ Thomas Knak
, residente en Dinamarca; e coa harpista experimental
Zeena Parkins
. Como fontes para as letras das suas cancions empregou ao poeta americano
E.E. Cummings
, a directora de cinema independente
Harmony Korine
, e mais a obra teatral
Crave
da dramaturga inglesa Sarah Kane. Coincidindo coa saida do album, publicou
Bjork
, un
coffee table book
(un libro de cobertas duras para ser posto nunha mesina de cafe co fin de que sexa ollado polos convidados en reunions de caracter informal) cunha prosa habil acompanada de fotografias. Bjork embarcouse nun tour por teatros e operas de Europa e dos EE.UU para promocionar o seu album, acompanada polos musicos Matmos, Zeena Parkins, e un coro inuit co cal fixera algunhas audicions nunha viaxe a
Groenlandia
con anterioridade ao tour. Naquel enton,
Vespertine
era o album de Bjork que conseguira venderse mais rapido, chegando a ter vendido dous millons de copias a finais do ano
2001
.
Vespertine
enxendrou tres singles; "Hidden Place", "Pagan Poetry" e "Cocoon". O video de "Pagan Poetry" foi moi controvertido xa que amosaba perforacions graficas e as mamilas de Bjork, ademais de imaxes deformadas de relacions sexuais que incluian penetracions vaxinais e felacions. O video apenas foi emitido pola cadea norteamericana
MTV
, que censurou algunhas partes do mesmo. En 2002 foi emitido sen censuras pola MTV2 americana nun programa nocturno especial co titulo de
Os videos musicais mais controvertidos
. No video de "Cocoon" (
abrocho
en ingles) mostrabase unha Bjork que aparentemente estaba espida, mais que na realidade levaba un vestido moi cinguido; nestoutro video viase como saian uns fios vermellos das mamilas de Bjork que acababan rodeandoa formando un
abrocho
ao seu redor. Foi dirixido pola artista xaponesa
Eiko Ishioka
e nunca foi emitido na MTV.
Family Tree
,
Greatest Hits
e
Live Box
[
editar
|
editar a fonte
]
En 2002 sacouse a venda a caixa con CDs
Family Tree
, cunha retrospectiva da carreira de Bjork, entre as cancions que formaban parte deste traballo atopabanse cancions compostas por Bjork que nunca foran editadas, incluido o seu traballo co
Brodsky Quartet
. A vez, tamen se publicou o album
Greatest Hits
, unha seleccion feita polo publico das cancions que formaban parte dos, ata enton, dez anos de carreira en solitario de Bjork; a eleccion das cancions foi feita por votacion dos fans na sua paxina web. Ambos albums tiveron pouco exito de vendas. Tamen se editou unha edicion en DVD do CD con todos os videos musicais da carreira en solitario de Bjork ata ese momento. O novo single da caixa de CDs, "It's in Our Hands" chegou ao posto 37 das listas do Reino Unido. O video deste single foi feito por
Spike Jonze
, e nel aparece unha Bjork nun estado avanzado do seu embarazo.
En 2003 sacou a venda
Live Box
, unha caixa de catro CDs con gravacions en directo dos seus albums anteriores e un DVD que contina un video cunha cancion de cada CD. Mais tarde cada un dos catro CDs foi publicado por separado e a un prezo reducido.
A finais de agosto de 2004 publicouse
Medulla
.
Medulla
, en comparacion cos dous albums anteriores, foi un traballo mais improvisado, pero durante a producion del, Bjork decidiu que o album habia funcionar mellor coma album vocal. A maioria dos sons do album foron creados por vocalistas (malia que a miudo, estes sons son distorsionados electronicamente). Bjork empregou as habilidades da cantante difonica
Tagaq
, o
hip hop
beatboxer
Rahzel
, o beatboxer xapones
Dokaka
, o roqueiro experimental
Mike Patton
,
Robert Wyatt
bateria e cantante de
Soft Machine
, ademais de varios coros. Denovo empregou textos de
E.E. Cummings
para a cancion
Sonnets/Unrealities XI
. Por aquel enton,
Medulla
era o album de Bjork que obtivera mais exitos nas listas de musica dos Estados Unidos, debutando no numero 14 das listas. Despois foi superado por
Volta
, que debutou no numero 9.
En agosto de 2004 Bjork interpretou a cancion "Oceania", contida no album
Medulla
, na cerimonia de apertura dos
Xogos Olimpicos
de 2004, en
Atenas
,
Grecia
. Seguindo o estilo que caracteriza a Bjork, a sua actuacion foi unha das entroutras infrecuentes da gala. Mentres cantaba, o seu vestido foi desenmaranandose ata deixar ver un mapa do mundo de 900 m², que deixou fluir por riba de todos os atletas olimpicos. A cancion foi composta especialmente para a ocasion, e contou ademais cos talentos de
Shlomo
, un beatboxer asentado en
Leeds
, e un coro de
Londres
. Unha version alternativa coa voz adicional de
Kelis
comezou a circular por Internet. Orixinalmente, aparecia no single promocional de "Oceania" editado para as emisoras de radio e logo estivo disponible para o publico como
cara B
do single "Who is it?", que estivo no numero vinte e seis das listas de exitos do Reino Unido. Seguiulle "The Triumph of a Heart" a comezos de 2005, no numero trinta e dous. A finais de 2004 gravouse o video para o proximo single
Where is the Line?
, coa colaboracion da artista islandesa
Gabriela Friðiksdottir
. O video foi editado exclusivamente para o DVD
Medulla Videos
coma video promocional da cancion. A parte dunhas poucas actuacions, non se deron concertos nin houbo ningunha xira para promocionar o disco. En numerosas entrevistas, Bjork declarou que isto se debera a que queria seguir escribindo e gravando de inmediato outro album.
Tras o desastre do
tsunami
que varreu o sueste de
Asia
a finais de 2004, Bjork comezou a traballar nun novo proxecto,
Army of Mixes
. O proxecto xuntou a fans e musicos de todo o mundo para facer unha portada do disco
Army of me
, ou remesturar a cancion de 1995. De entre 600 respostas, Bjork e o seu co-escritor Graham Massey elixiron as vinte mellores para o album. O album publicouse en abril de 2005 no Reino Unido e a finais de maio nos Estados Unidos. En xaneiro de 2006 o album levaba recadado 250.000 libras esterlinas (aproximadamente 370.000€) para axudar nas tarefas de
UNICEF
no sueste asiatico. En febreiro de 2006 Bjork visitou
Banda Aceh
para ver alguns dos traballos que UNICEF levaba a cabo con nenos que se viran afectados polo tsunami.
O 25 de xullo de 2005 saiu a venda no Reino Unido o album
The Music from Drawing Restraint 9
. Constitue a banda sonora orixinal para o filme do seu noivo,
Matthew Barney
,
Drawing Restraint
. Nestoutro album Bjork explora a musica tradicional xaponesa, que complementa o filme experimental, no cal se atopan dous amantes nun barco baleeiro e participan nunha estrana cerimonia de te.
O 2 de xullo de 2005 Bjork actuou nos concertos
Live 8
, encabezando o concerto xapones con
Do as Infinity
,
Good Charlotte
e
McFly
. Interpretou oito cancions con
Matmos
, un oiteto de corda, ademais de con
Zeena Parkins
.