It
Biltsk
(Biltsk:
Bildts
) is in
Hollansk-Fryske mingtaal
dy't sprutsen wurdt yn 'e ta de provinsje
Fryslan
hearrende gemeente
It Bilt
. It is untstien doe't
Joaris mei it Burd
, de soan fan
Albrecht fan Saksen
, yn
1505
lju ut sudlik
Hollan
hellen om 'e muning fan 'e eardere
Middelsee
druch te lizzen. De
Hollanners
setten har neitiid op it nije lan nei wenjen en trouden mei
Friezen
ut 'e omlizzende kontreien yninoar om. Mei rekke ek har
Hollanske
spraak fermongen mei it
Frysk
, en sunt hat dy in untjouwing kend dy't fierhinne parallel opgien is mei de taaluntwikkeling fan it Frysk. It doarp
Minnertsgea
, dat op it "alde lan" lei en pas by de gemeentlike weryndieling fan
1984
by
it Bilt
kommen is, heart net ta it Biltske taalgebiet.
Om
1500
hinne bestie
it Bilt
ut in samling
kwelders
en
slinken
dy't earder de muning fan 'e alde
Middelsee
foarme hie. De earste stappen om dy krite
druch te lizzen
, waarden set troch
Albrecht fan Saksen
, dy't yn
1498
de macht yn
Fryslan
yn 'e hannen krige. Syn beweechredens wiene simpel: Fryslan hied er mar yn
lien
krigen fan 'e
Dutske
keizer, mar it Bilt waard him troch de keizer skonken yn erflik eigendom. Dat wie fansels moai, mar salang't it in unbewenne woastenije wie, hied er der neat oan. Hy moast sjen dat der minsken kamen te wenjen, dy't him belesting betelje koene. Troch syn hommels ferstjerren, yn
1500
, waard de yndiking lykwols ferskate jierren opholden. Yn
1505
sleaten Albrecht syn soannen en erfgenamten
Hindrik
en
Joaris mei it Burd
in ferdrach mei de bruorren Jacob, Floris en Dirk Oem van Wijngaarden en Thomas Beukelaar Simonsz. Dy mannen kamen ut 'e omkriten fan
Doardt
en hiene dere in protte underfining mei yndiking en ynpoldering. Se brochten in kloft folk mei ut sudlik
Hollan
, foar in grut part
polderwurkers
, mar ek
boeren
, en doe't dy mei de druchlizzing dien wurk makke hiene, setten se har foar it grutste part op it nije lan nei wenjen.
It Biltsk giet sadwaande fierhinne werom op it
Aldsudhollansk
dat de polderwurkers yn 'e
sechstjinde iuw
meinamen ut 'e omkriten fan Doardt wei, en mear yn it miene sudlik Hollan. Mei't der fierders ek polderwurkers ut
West-Fryslan
oanlutsen waarden, hat ek it
Westfrysk
in beskate ynfloed utoefene op it iere Biltsk, wylst it doe en letter sterk beynfloede waard en him fermong mei it
Frysk
ut 'e oangrinzgjende kriten fan wat op it Bilt noch altyd '
t Ouwe Land
neamd wurdt. Uteinlik untstie der sa in
mingtaal
dy't foar sawol
Frysktaligen
as
Nederlansktaligen
fierhinne nei te kommen is. Oant yn 'e
tweintichste iuw
bleau it Biltsk op it Bilt de dominante taal; lju ut
Fryslan
dy't harren troch de iuwen hinne op it Bilt nei wenjen setten (yn it Biltsk
Oudlanders
neamd) pasten harren oan 'e besteande taalsitewaasje oan en begunen Biltsk te praten.
De aldste oerlevere
tekst
yn in taalfoarm dy't net suver Biltsk is, mar der wol hiel sterk nei oerhinget, is it
Aantekeningenboek van Dirck Jansz.
ut omtrint
1600
. Deryn wurde foarmen brukt dy't no net mear yn it Biltsk foarkomme, lykas
merdt
foar de moanne "maart" (no:
maart
) en it
efterheaksel
-schep
, lykas yn
blitschep
, "blydskip" (no:
-skap
). Fierders is opfallend dat yn it
Aantekeningenboek
de [u:] fan "druf", de [œ] fan "put" en de [ø:] fan "reus" skreaun (en dus blykber utsprutsen) wurde as de [i:] fan "wiid", resp. de [?] fan "pit" en de [e:] fan "leed". Dat ferskynsel wurdt yn 'e
taalkunde
untruning
neamd, mei't
fokalen
dy't mei rune
lippen
utsprutsen wurde, ferfongen binne troch guon dy't sunder rune lippen utsprutsen wurde. Foarbylden ut it
Aantekeningenboek
binne
deer
, "doar" (no:
deur
) en
bijertdt
, "buert" (no:
buurt
). Untruning komt noch altyd foar yn beskate
Westfryske dialekten
; sa sei men yn it no utstoarne
Flylansk
fan
iis hiis
foar "us hus" en yn it
Egmondsk
seit men
derp
foar "doarp".
[1]
De earste literere publikaasjes yn it Biltsk wiene fan 'e han fan 'e grutte Fryske
skriuwer
Waling Dykstra
(
1821
-
1914
), dy't yn
Froubuorren
berne wie. Syn grutte wurken skreau er lykwols yn it Frysk; sunt de tachtiger jierren fan 'e tweintichste iuw binne dy allegearre nei Biltsk ta oerset. Mar nettsjinsteande it wurk fan Dykstra en oare iere Biltske skriuwers, wie it Biltsk oant likernoch
1940
ta dochs fral in sprektaal, der't gjin feste
stavering
foar bestie.
Tusken
1940
en
1950
lei
Hotze Sytses Buwalda
(
1915
-
1994
) ut
Westhoek
de basis foar it Biltsk as skriuwtaal. Sa sette er yn in artikel yn
Us Wurk
, it
tydskrift
fan it
Frysk Ynstitut
oan 'e
Ryksuniversiteit Grins
, sekuer utinoar hoe't it Biltsk stavere wurde moatte soe. Yn syn fisy wiene der derby twa grunregels: yn it foarste plak moast de Biltske stavering sa ticht mooglik by dy fan it
Nederlansk
bliuwe en dernjonken moast men ut it skreaune Biltsk dudlik de utspraak opmeitsje kinne. Om fral dat leste te bewurkmasterjen, stelde Buwalda de ynfiering fan in hiele rige luden mei
diakrityske tekens
foar (a, e, e, i, o, u, en u), om't it Biltsk no ien kear oer folle mear ferskillende
luden
beskikt as it Nederlansk.
Yn
1953
kaam der foar it earst in Biltsk lesboek foar de
legere skoallen
:
Fan de Bildtse Grond
. Yn
1962
waard
Hoe skrive wij in 't Bildts
utjun, dat in popularisearre ferzje fan Buwalda syn artikel oer de Biltske stavering wie. Yn deselde tiid wie men by de
Fryske Akademy
yn
Ljouwert
, dy't harsels beskoget as de hoeder fan alle, dus ek it net-Fryske,
kultuerguod
yn Fryslan, begun mei it tarieden fan in Biltsk
wurdboek
. Oan it haad fan dat projekt stie wer Hotze Sytses Buwalda, dy't sunt
1940
in meiwurker fan 'e Fryske Akademy wie. Doe't dyselde yn
1970
mei pinsjoen gong, bleau al it tariedende wurk foar it Biltske wurdboek foarearst lizzen, sawol om't de Fryske Akademy der gjin spesjalist mear foar hie, as om't der op dat stuit gjin jild foar wie. It duorre oant
1987
foar't de bal wer oan it roljen kaam. Tsjin dy tiid wie it
Amelanske
wurdboek ree en it
Ljouwerter
wurdboek fierhinne klear, dat dernei koe it Biltske oanpakt wurde. Yn gearwurking mei u.o. de
Stichting Ons Bildt
kaam it wurk dan einlings en te'n lesten of en koe yn
1996
it manske, goed achttjintuzen wurden tellende
Woordeboek fan 't Bildts
publisearre wurde.
Neitiid wurke
redakteur
Sytse Hotzes Buwalda
(de soan fan) fyftjin jier oan in nije edysje fan it wurdboek, dat der uteinlik kaam under einredaksje fan
Hindrik Sijens
fan 'e Fryske Akademy. It hie oarspronklik yn
2010
ferskine moatten, mar der untstie opunthald troch unienichheid tusken Buwalda en de Stichting Ons Bildt, dy't uteinlik sels late ta in brek tusken dy beide partijen. De nije edysje kaam der wol, mar waard troch Buwalda yn eigen behear utjun, en wie doe fyftjin euro djoerder as dat hoecht hie. Likegoed fun op
15 novimber
2013
de presintaasje op swide wize plak yn 'e
Groate Kerk
te
Sint Jabik
. De nije edysje telde 22.000 lemma's, mei derunder
neologismen
, lykas
kompjutertermen
, en teffens omfieme it de staveringsgids
Hoe Skrive Wy in 't Bildts?
, dy't u.m. oandacht besteget oan klamtekens op 'e wurden, meartallen en ferlytsingsfoarmen.
Lange tiid hawwe de
Bilkerts
harren ofset tsjin 'e
Friezen
en it Frysk, wylst de Friezen delseagen op 'e Bilkerts en it Biltsk. Yn
1980
kaam dizze lytse taalstriid ta in klimaks, mei't doe it
Frysk
in ferplichte fak waard op 'e
basisskoallen
yn
Fryslan
. Op it Bilt wie der safolle ferset tsjin, dat de
Stichting Ons Bildt
oprjochte waard, om foar de belangen fan 'e Bilkerts en it Biltsk op te kommen as wjergader fan 'e
Ried fan de Fryske Beweging
. Nei in ferheftige kreftmjitting kaam der in kompromis: it Frysk waard in ferplichte fak op 'e skoallen, mar net-Frysktalige gemeenten koene untheffing oanfreegje en dan ynstee fan it Frysk de eigen taal underwize. Derta waard de
Kemissy Bildts
("Kommisje Biltsk") oprjochte, dy't derfoar soarge moast dat der lesmateriaal foar it Biltsk kaam.
It iroanyske is, dat de Bilkerts, nei har jierrenlang tsjin it Frysk ofset te hawwen, ynseagen dat der mear te winnen wie mei gearwurking en dat de Stichting Ons Bildt, dy't oprjochte waard om it wurk fan 'e Ried fan 'e Fryske Beweging te bestriden, underwilens ien fan 'e lidorganisaasjes fan dyselde Ried wurden is. Dertroch hat de Ried him ek ta ynset foar it Biltsk ferplichte. En sa koe it dat de Ried foar de Fryske Beweging der by it
Nederlanske
regear op oanstien hat om it Biltsk as
minderheidstaal
erkend te krijen, mei in gelikense
wetlike
status as it
Frysk
, it
Nedersaksysk
en it
Limburchsk
. Spitigernoch hat dat om 'e nocht west. Sa't
Henk Kas
, lid fan 'e
Kemissy Meertalighyd
, it ferwurde: "
Bildts en Frys naast nander. Metnander werke an 't behouwen fan kultuur en mimmetaal. Neffens mij kin 't niet mooier.
"
Sunt de ein fan 'e 1970-er jierren hat it Biltsk tige oan status wun. Dat komt net yn it leste plak trochdat de gemeente It Bilt sunt de iere jierren tachtich stadichoan uteinset is mei it aktyf befoarderjen fan 'e eigen taal. Sa waard om
1980
hinne yn 'e Biltske gemeenterie noch utslutend Nederlansk sprutsen, wylst in goede tsien jier letter eins alle leden, ynklusyf de
boargemaster
, Biltsk praten, utsein fansels de Frysktalige
Minnertsgeasters
. Fierders binne der twa lokale partijen, de
Werkgroep Het Bildt
en de
Frije Bilkerts
, dy't opkomme foar de Biltske taal en kultuer en oare Biltske belangen.
Buten it bestjoerlike med hat de Stichting Ons Bildt, dy't subsidiearre wurdt troch sawol de gemeente as de provinsje, sunt syn oprjochting in berch wurk ferset. Sa ferskynden der allinnich al tusken
1980
en
1993
tritich Biltsktalige boeken, wat in protte is foar sa'n lyts taalgebiet. Derunder wiene
romans
,
gedichtebondels
,
skiednisboeken
,
berneboeken
,
skoalboeken
,
fotoboeken
en it folsleine oeuvre fan
Waling Dykstra
. Fierders waarden der winskkaarten, kalinders en tegels en boarden mei Biltske spreuken utbrocht. En boppedat jout de stifting healjierlikse kursussen Biltsk, sawol foar Biltsktaligen as net-Biltsktaligen, en teffens kursussen
Biltske skiednis
jun.
De Kemissy Bildts hat yn
1999
syn namme feroare yn Kemissy Meertalighyd ("Kommisje Meartaligens") en giet noch altyd troch mei it untwikkeljen fan lesmateriaal foar de legere skoallen yn 'e gemeente. Sa waard yn
2000
it lesboek
Din Din Doasy
(sis mar "Hop Hop Hynke") oan 'e skoallen oanbean, der't yn it Biltsk oersette ferhalen en rymkes foar bern yn steane, dy't Fryske skriuwers spesjaal derfoar skreaun hiene. De Kemissy Meertalighyd, dy't krekt as de Stichting Ons Bildt finansjeel stipe wurdt troch gemeente en provinsje, wurket trouwens op allerhanne meden hieltyd nauwer gear mei de
Afuk
, dy't foar it
Frysk
itselde wurk ferrjochtet. In nije opdracht foar de Kemissy is, sunt
1999
, it advisearjen fan 'e gemeente oer hoe't der yn 'e praktyk it beste omgien wurde kin mei de trijetaligens (Biltsk-Frysk-Nederlansk) op it Bilt.
Yn
2015
waard op inisjatyf fan 'e gemeente It Bilt de
Stichting Bildts Aigene
oprjochte, in
koepelorganisaasje
der't de
Stichting Ons Bildt
, it
Bildts Dokumintasysintrum
, it kultureel
besikerssintrum
de
Aerden Plaats
en de
Kemissy Meertalighyd
yn feriene binne.
Wat it gebruk fan it Biltsk yn 'e
media
oangiet, moat der feststeld wurde dat der yn 'e skreaune parse hieltyd mear Biltsk brukt wurdt, fral yn 'e pleatslike
krante
De Bildtse Post
, dy't bestie fan
1935
of, mar der lykwols yn
2021
under strupte. Yn it plak derfan kaam neitiid in
hus-oan-husbled
mei deselde namme. Deryn waard ek wol Biltsk skreaun, mar net sa'n protte, noch fan itselde nivo as yn syn foargonger. Underwilens wurde Biltsktalige
famyljeberjochten
yn 'e regionale deibleden (
Ljouwerter Krante
,
Frysk Deibled
) almar gewoaner. Yn
2022
ferskynde fan 'e han fan
Gerard de Jong
de earste
roman
yn it Biltsk, under de
titel
Blau fan Dagen, Griis fan Onrust
.
[2]
Fierders is der in lokaal
radiostasjon
,
Radio Eenhoorn
, dat behalven it Bilt ek de gemeente
Menameradiel
betsjinnet. Op dy stjoerder binne faak Biltsktalige of alteast foar in part Biltsktalige programma's te hearren. Op 'e regionale
radio
en
tillefyzje
, krekt as yn 'e rest fan Fryslan fersoarge troch
Omrop Fryslan
, wurdt lykwols mar komselden Biltsk praat. Wol binne der op it Bilt fiif
amateurtoanielferienings
, werfan't teminsten twa tsjintwurdich alle jierren in stik yn it Biltsk opfiere.
It Biltsk genietet yn 'e provinsje
Fryslan
in beskate erkenning, sij it offisjeel net as
minderheidstaal
, mar as "
streektaal
". Yn dy hoedanichheid wurdt it Biltsk u.m. neamd yn 'e provinsjale
Noata Streektalen 2004
, as in taalfoarm werfan't it gebruk befoardere wurde moat. Yn 'e eardere gemeente
It Bilt
hie it Biltsk in semy-offisjele status, wat him u.m. utere yn it gebruk fan it Biltsk yn 'e
gemeenteriedsgearkomsten
, al kitste de ynfiering fan offisjele, Biltsktalige plaknammen yn
2013
en nochris yn
2017
of. Yn
2018
gie It Bilt by in
gemeentlike weryndieling
op yn 'e nije fuzjegemeente
De Waadhoeke
. Op nasjonaal nivo genietet it Biltsk yn
Nederlan
gjin inkele erkenning; it besykjen om in selde status (fan erkende minderheidstaal) foar it Biltsk te krijen der't it Frysk ek oer beskikt, hat oant no ta om 'e nocht west.
Neffens gegevens ut
2009
waard it Biltsk doe op it Bilt noch sprutsen troch likernoch 3.600 minsken,
[3]
wat delkomt op sa'n 33% fan ynwenners fan 'e gemeente (mei derby it Frysktalige Minnertsgea meirekkene, wat it byld fansels wat fertekenet). Buten it Bilt, yn 'e rest fan Fryslan, libje nochris 3.700
[4]
Biltsksprekkers, benammentlik konsintrearre yn oangrinzgjende
Fryske doarpen
as
Stiens
en
Berltsum
, en teffens yn
Ljouwert
.
De Bosatlas van Fryslan
jout per Fryske gemeente de persintaazjes memmetaalsprekkers fan 'e ferskillende talen, ofrune nei folle prosinten (dus inkeld ynsafier't de persintaazjes memmetaalsprekkers 0,5% of heger binne). Derneffens is 3% fan 'e befolking fan
Menameradiel
Biltsktalich, 2% fan 'e befolking fan
Ferwerderadiel
,
Frjentsjerteradiel
,
Ljouwert
en
Ljouwerteradiel
, en 1% fan 'e befolking fan
Boarnsterhim
,
Littenseradiel
en
Tytsjerksteradiel
. Allinne al foar Ljouwert komt dit omrekkene ut op goed 1.850 Biltsksprekkers en foar Menameradiel bgl. op in 410 Biltsktaligen.
Fierders sille der om utens, ferspraat oer de rest fan
Nederlan
nei in behaldende skatting grif nochris 1.000 Biltsksprekkers libje. It sprekkerstal fan it Biltsk yn Nederlan leit derom op 8.300. Derby moat noch oantekene wurde dat der under de grutte stream emigranten dy't Fryslan tusken de fjirtiger en sechstiger jierren fan 'e foarrige iuw ferliet, ek grif Bilkerts west hawwe moatte, dat de taal sil ek yn lannen as
Kanada
,
Austraalje
en
Nij-Seelan
hjir en der noch troch ienlingen en yn famyljefermiddens sprutsen wurde. Sadwaande kin steld wurde dat it totale sprekkerstal fan it Biltsk wraldwiid om ende by de 8.500 lizze moat. Mei't in grut part fan dy sprekkers ta de aldere generaasjes hearre, sil it mei it Biltsk foarearst sunder mis efterut gean. Ek al om't it ofstjerren fan 'e alderein net it iennichste probleem fan it Biltsk is. Wurdboekgearstaller
Sytse Hotzes Buwalda
sei datoangeande:
"'t Falt my nag met dat 't Bildts al soafeer kommen is."
En:
"De delgang likent him de leste jaren te stabiliseren. Doch sien ik soms nag Bildtstalige ouweloi, die't hur kines in 't Nederlans opfoede. 't Is 'n andere tijd."
De sinsbou fan it Biltsk komt benammentlik oerien mei dy fan it Frysk, dus bygelyks "
sien late
" ("sjen litte") yn tsjinstelling ta it Nederlanske "
laten zien
". Dat nettsjinsteande dat fierwei it grutste part fan 'e wurdskat ofkomstich is ut it Aldsudhollansk. Wol binne der fansels guon lienwurden ut it Frysk, lykas "
hait
" ("heit"), "
faint
" ("feint") en "
stoit
" ("stuit", yn
'e betsjutting fan "momint").
Klanken yn wurden as
blaik
en
steen
tsjutte op it Sudhollansk komof fan alteast in diel fan 'e oarspronklike polderwurkers, mei't dy klanken oerienkomme mei it
Sudhollansk
fan 'e omkriten fan
Doardt
, wylst oare Hollanske en Fryske dialekten
bleek
en
stien
jouwe. Mar by Doardt om seine se ek fan
nieuw
en
boter
, wylst it Biltsk derfoar
nij
en
butter
hat. Derut sprekt nei alle gedachten de ynfloed fan it
Eilanwestfrysk
fan
Wieringen
.
[5]
It Biltsk beskikt oer twa luden dy't net yn it
Frysk
foarkomme:
- de lang oanholden nasalisearre i fan "pit", lykas yn "
mins
" ("minske") en "
previnsy
" ("provinsje")
- de lang oanholden u fan "put", lykas yn "
brug
" ("brege") en "
gunst
" ("geunst"). Dit hat wol wat fan it Fryske twalud "eo" fan "freon"),
Spitigernoch moat feststeld wurde dat in grut part fan it Biltske taaleigen oan it ferdwinen is. Wurden lykas "
bes
" ("pake"), "
klots
" ("mutse") en "
kussy
" ("kokeal") wurde tsjintwurdich hast net mear brukt.
Yn earder tiid skynt de sprektaal yn 'e ferskate Biltdoarpen,
Sint Jabik
,
Sint Anne
,
Froubuorren
en
Aldebiltsyl
, nochal wat ferskild te hawwen. It measte derfan is letter weirekke; dat wol sizze dat de
dialektfarianten
faak noch wol besteane, mar dat net mear te efterheljen is oft se foarhinne utslutend yn ien doarp brukt waarden.
Wol bestiet der hjoed de dei in lyts, mar frij dudlik waarnimber dialektferskil tusken it
Westbiltsk
, dat benammen sprutsen wurdt yn 'e doarpen
Westhoek
en
Sint Jabik
, en it
Eastbiltsk
fan
Froubuorren
en
Aldebiltsyl
.
Sint Anne
en
Nij-Altoena
nimme derby in oergongsposysje yn. Dit ferskil komt lykwols net fuort ut 'e alde doarpsdialekten, mar ut it feit dat de ynfloed fan it Frysk yn it easten fan it Bilt iuwenlang folle sterker west hat as yn it westen. Sadwaande wurde der yn it easten dus mear Fryske foarmen brukt as yn it westen.
- Bildts
(in priuwke fan it Biltsk)
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
|
Noaten
- ↑
Jonkman, Reitze J.
en
Versloot, Arjen P.
,
Fryslan Land van Talen: Een Geschiedenis
, Ljouwert, 2018 (op 'e nij besjoene werutjefte), oarspr. printinge 2013 (Afuk),
ISBN 978-9 06 27 39 264
, s. 72-73.
- ↑
Haagsma, Jacob
,
Rokky en Slippy
, yn: de
Ljouwerter Krante
, 9 desimber 2022, taheakke
Freed
, s. 8-9.
- ↑
De Bosatlas van Fryslan
, side 250.
- ↑
De Bosatlas van Fryslan
, side 228-289.
- ↑
Jonkman, Reitze J.
en
Versloot, Arjen P.
,
Fryslan Land van Talen: Een Geschiedenis
, Ljouwert, 2018 (op 'e nij besjoene werutjefte), oarspr. printinge 2013 (Afuk),
ISBN 978-9 06 27 39 264
, s. 71-72.
Boarnen
- ――,
De Bosatlas van Fryslan
, Grins, 2009 (Noordhoff Atlas Productions),
ISBN 978-9 00 17 79 047
.
- Buwalda, H.S.
; Buwalda, S.H.; en Burg, A.C.B. van der
,
Woordeboek fan 't Bildts
, Ljouwert, 1996 (Fryske Akademy),
ISBN 9 06 17 18 309
.
- Fierant, Tim
,
Het Laatste Bildts Woordenboek?
, yn: de
Ljouwerter Krante
, 14 novimber 2013.
- Jansma, Klaas
,
Friesland en zijn 44 gemeenten
, Ljouwert, 1981 (Friesch Dagblad),
ISBN 9 06 48 00 154
.
- Jonkman, Reitze J.
en
Versloot, Arjen P.
,
Fryslan Land van Talen: Een Geschiedenis
, Ljouwert, 2018 (op 'e nij besjoene werutjefte), oarspr. printinge 2013 (Afuk),
ISBN 978-9 06 27 39 264
, s. 71-74.
- Koldijk, D.J.
,
Het Bildts, zijn wezen, herkomst en problematiek - Een dialectgeografisch en historisch onderzoek
, Ljouwert, 2004 (Fryske Akademy),
ISBN 9 06 17 19 755
.
- Terpstra, Pieter
,
Tweeduizend jaar geschiedenis van Friesland
, Ljouwert (Uitgeverij M.Th. van Seyen), sunder ISBN.
- Vries, Oebele
,
Het Heilige Roomse Rijk en de Friese Vrijheid
, Ljouwert, 1986 (De Tille/Fryske Akademy),
ISBN 9 06 55 30 665
.
|