?i tiu artikolo temas pri sociologia koncepto. Por informoj pri biologia koncepto, vidu
la artikolon
bonsociemo
.
Socio
la?
NPIV
estas "reto de dependecoj kaj reciprokaj kondi?oj inter homoj lo?antaj sur iu teritorio kaj iliaj interrilatoj…". ?i tiu difino estas simila al tiu de
Karl Marx
. En malpli strikta senco la vorto estas uzata por tuto da homoj tiel kunlo?antaj. Grava karaktero de la homa socio estas ?ia organizi?o la? teritoria (
landoj
,
urboj
), etno-kultura (
etno
,
religio
,
lingvo
,
raso
) a? socio-ekonomika (
socia grupo
,
ekonomiko
) vidpunktoj. El tiuj faktoroj tamen nur la loka (teritoria) kunvivado kreas sociojn, ?ar nur ?i devigas homojn interrilati transe de komunaj interesoj. Do ekzemple la
Interreto
ja eble havas sian kulturon, sed ne difinas socion.
Homa socio estas grupo de homoj implikitaj en persista interpersona rilatado, a? granda socia grupi?o dividanta la saman geografian a? socian teritorion, tipe kondi?igitan de la sama politika a?toritato kaj dominaj kulturaj atendoj. Homaj socioj estas karakterizitaj per padronoj de rilatoj (
sociaj rilatoj
) inter individuoj kiuj dividas karakterizan
kulturon
kaj
instituciojn
; anta?fiksita socio povas esti priskribita kiel la finsumo de tiaj rilatoj inter ties konsistigaj membroj. En la
soci-sciencoj
, pli granda socio ofte elmontras
tavoli?on
a?
dominecajn padronojn
en subgrupoj.
Tiom kiom ?i estas
kunlabora
, socio povas rajtigi siajn membrojn utili en maniero kiel ne alimaniere estus ebla sur individua bazo; kaj individuaj kaj sociaj (komunaj) avanta?oj povas tiel esti distingitaj, a? en multaj kazoj trovitaj koincidaj.
Socio anka? povas konsisti el similmensaj homoj regitaj memstare per propraj normoj kaj valoroj ene de domina, pli granda socio. Tio foje estas prisignita kiel
subkulturo
, esprimo uzita grandskale ene de
kriminologio
.
Pli lar?e, kaj precipe ene de
strukturisma pensaro
, socio povas esti ilustrita kiel
ekonomia
, socia,
industria
a?
kultura
infrastrukturo
, formita de, kvankam aparta de, multfaceta kolekto de individuoj. En tiu konsidero socio povas signifi la objektivajn rilatojn kiuj homoj havas kun la materia mondo kaj kun aliaj homoj, prefere ol "aliaj homoj" preter la individuo kaj sia konata socia medio.
Membroj de socio povas esti de malsamaj
etnoj
. Socio povas esti partikulara etno, kiel ekzemple la
saksoj
;
nacio-?tato
, kiel ekzemple
Butano
; a? pli lar?a kultura grupo, kiel ekzemple
okcidenta socio
. La vorto
socio
anka? povas rilati al fakorganizita asocio de homoj por religiaj, bonintencaj, kulturaj, sciencaj, politikaj, patriotaj, a? aliaj celoj. "Socio" e? povas, kvankam pli per
metaforo
, rilati al
socia organizi?o
kiel ekzemple
formiko-kolonio
a? ?iu kooperativo, ekzemple, en kelkaj formuli?oj de
artefarita intelekto
.
Socio en vasta senco estas iu ajn el la historie fari?intaj formoj de la moderna agado de
homoj
, kunvivantaj pro komunaj interesoj kaj havantaj komunajn kutimojn kaj komunajn le?ojn. En alia, pli malvasta senco ?i estas historia konkreta tipo de socia sistemo, difinita formo de sociaj rilatoj (ekz.
fe?da
socio,
kapitalisma
socio, ktp.).
La termino devenas de la
latinaj
esprimoj
socius
(= kunulo) kaj el tio tra
societas
(= bona rilato inter pluraj membroj de amikaro a? kunularo). En diversaj latinidaj lingvoj ekzistas el sama radikdeveno du vortoj a? unu vorto kun du signifoj pli malpli korespondaj al esperantaj socio kaj societo. La eta sufikso klare montras en Esperanto la diferenco inter
socio
(homaro) kaj
societo
kiel
eta socio
a?
organiza?o
.
Adam Smith
skribis ke socio "povas ekzisti inter malsamaj homoj, same kiel inter malsamaj komercistoj, ?ar ili povas senti utilecon sen iu reciproka amo a? afekcio, se nur ili sindetenas de farado de vundo unu al la alian."
[1]
Uzite en la signifo de unui?o, socio estas korpo de individuoj skizitaj per la saltegoj de funkcia interligiteco, eventuale konsistante el karakteriza?oj kiel ekzemple nacia a? kultura identeco, solidaro, lingvo, a? hierarkia strukturo.
Gravajn kontribuojn pri la temo faris ekzemple
Emile Durkheim
,
Ferdinand Tonnies
,
Max Weber
,
Pierre Bourdieu
kaj Karl Marx. Tonnies en sia verko
Gemeinschaft und Gesellschaft
(
germane
, = kunularo kaj socio) diras, ke kunularo estas ligita per reciproka fido, emocia ligilo kaj simileco. Kontra?e la anoj de socio havas individuajn celojn kaj do estas malpli forte ligitaj al la socio.
Socio, ?enerale, traktas la fakton ke individuo havas limigitajn rimedojn kiel
sendependa unuo
. La
homedoj
?iam estis pli (
Eta ?impanzo
,
Homo
,
?impanzo
) a? malpli (
Gorilo
,
Orangutano
)
sociaj bestoj
, tiel ke
Robinsono Kruso
-similaj situacioj estas a? fikcioj a? nekutimaj kazoj al la ?ie-eco de socia kunteksto por homoj, kio falas inter anta?sociaj kaj
e?sociaj
en la spektro de besta
etologio
.
Homaj socioj plejofte estas fakorganizitaj la? siaj primaraj vivrimedoj. Sociaj sciencistoj identigis sociojn de
?asistoj-kolektistoj
,
nomadajn
pa?tistecajn
sociojn,
hortikulturistajn
a? simple
agrikulturajn sociojn
, kaj
intensajn agrikulturajn
sociojn, anka? nomitajn
civilizoj
. Kelkaj pripensas pri
industriaj
kaj
postindustriaj socioj
kiel kvalite diferencaj de tradiciaj
agrikulturaj socioj
kaj
anta?industria civilizo
.
Hodia?,
antropologoj
kaj multaj sociaj sciencistoj forte kontra?batalas la nocion de
kultura evoluo
kaj rigidajn "stadiojn" kiel ekzemple tiuj. Fakte, multe antropologiaj datenoj indikis ke komplekseco (civilizo,
lo?antarkresko
kaj
denseco
,
speciali?o
, ktp.) ne ?iam prenas la formon de hierarkia
socia organizi?o
a? tavoli?o.
Kulturrelativismo
kiel ?eneraligita aliro a?
etiko
havas plejparte anstata?igitajn nociojn de "primitivulo", pli bone /pli malbone, a? "progreso" rilate al kulturoj (inkluzive de ilia
materiala kulturo
/teknologio kaj socia organizo).
La? antropologo
Maurice Godelier
, unu kritika nova?o en homa socio, kontraste al la plej proksimaj biologiaj parencoj de la
homaro
(?impanzoj kaj etaj ?impanzoj), estas la
gepatra rolo
supozita fare de la
maskloj
, kiuj supozeble estus forestantaj en niaj plej proksimaj parencoj por kiu patreco ne estas ?enerale determinebla.
[2]
[3]
Socioj anka? povas esti strukturitaj
politike
. En ordo de kreskanta grandeco kaj komplekseco, ekzistas grupoj,
triboj
,
triblandoj
, kaj
?tataj
socioj. Tiuj strukturoj povas havi ?an?i?antajn gradojn da
politikaj rajtigoj
, depende de la kulturaj, geografiaj, kaj historiaj medioj kiuj pri tiuj socioj devas kontenti?i. Tiel, pli izolita socio kun la sama nivelo de teknologio kaj kulturo kiel aliaj socioj pli pluvivas supozeble ol unu en pli proksima proksimeco al aliaj kiuj povas trudi?i al siaj resursoj. Supozeble ke socio kiu estas nekapabla produkti efikan respondon al aliaj socioj kun kiuj ?i konkuras kutime estos inkludita en la kulturon de la konkuranta socio.
Sociologo
Gerhard Lenski
diferencigas sociojn bazitajn sur ilia nivelo de
teknologio
, komunikado, kaj
ekonomio
: (1)
?asistoj kaj kolektantoj
, (2) simple
agrikulturaj
, (3) avancite agrikulturaj, (4) industriaj, kaj (5) specialaj (ekz.fi?kaptadaj socioj a? maraj socioj).
[4]
Tio estas simila al la sistemo pli frue evoluigita fare de antropologoj
Morton H. Fried
,
konfliktoteoriulo
, kaj
Elman Service
, integri?o-teoriulo, kiuj produktis sistemon de klasifiko por socioj en ?iuj homaj kulturoj bazitaj sur la evoluo de socia malegaleco kaj la rolo de la
?tato
. Tiu sistemo de klasifiko enhavas kvar jenajn kategoriojn:
- Grupo de ?asistoj-kolektistoj (kategoriado de devoj kaj respondecaj kampoj).
- Tribaj socioj en kiuj ekzistas kelkaj limigitaj kazoj de
socia rango
kaj presti?o.
- Plurtavolaj strukturoj gviditaj fare de ?efoj.
- Civilizoj
, kun kompleksaj sociaj hierarkioj kaj fakorganizitaj, instituciaj
registaroj
.
Aldone al tio ekzistas:
- La homaro, sur kiu ripozi?as ?iuj elementoj de socio, inkluzive de la kredoj de socio.
- Virtuala socio, socio bazita sur reta identeco, kiu evoluas en la informad-teknologia epoko.
Dum tempo, kelkaj kulturoj progresis direkte al pli kompleksaj formoj de organizado kaj kontrolado. Tiu kultura evoluo havas profundan efikon al padronoj de komunumo. ?asist-kolektistaj triboj eklo?is ?irka? la?sezonaj man?a?ejoj por i?i
agraraj vila?oj
.
Vila?oj
kreskis por i?i
urboj
kaj grandurboj.
Grandurboj
turnis sin en
urbo?tatoj
kaj en
nacio-?tatoj
.
[5]
Multaj socioj distribuas varojn la? peto de iu individuo a? iu pli granda grupo de homoj. Tiu speco de malavareco povas esti vidita en ?iuj konataj kulturoj; tipe, presti?o atribui?as al la malavara individuo a? grupo. Inverse, membroj de socio anka? povas eviti a?
vickulpigi
membrojn de la socio kiuj malobservas ?iajn normojn. Mekanismoj kiel ekzemple donaco kaj donado, ?ercaj rilatoj kaj
vickulpigado
, kiuj povas esti viditaj en diversaj specoj de homaj grupi?oj, tendencas esti instituciigitaj ene de socio.
Socia evoluo
kiel fenomeno portas kun ?i iajn elementojn kiuj povis esti dama?aj al la lo?antaro al kiu ?i servas.
Kelkaj socioj havigas
statuson
al individuo a? grupo de homoj kiam tiu individuo a? grupo prezentas admiritan a? deziratan agon. Tiu speco de rekono estas donita en la formo de
nomo
,
titolo
, maniero de robo, a? mona
kompenso
. En multaj socioj, plenkreska maskla a? ina statuso estas kondi?igita de
rito
a? procezo de tiu tipo.
Altruisma
ago je la avanta?oj de la pli granda grupo vidi?as en praktike ?iuj socioj. La fenomenoj de komunuma agado, evitado, vickulpigado, malavareco, kundividita risko, kaj kompenso estas kutimaj por multaj formoj de socio.
Jean-Jacques Rousseau
cerbumas en sia
Diskurso pri deveno kaj fundamentoj de malegaleco inter la homoj
pri la deveno de la socio kaj tiukadre li rilatigas ?in al la uzado de la
lingvo
, finfine kies diverseco estus unu el la tialoj de malegaleco inter homoj. Li cerbumis jene:
|
| ?
Unua malfacila?o estas imagi kiel la lingvoj sukcesis fari?i necesaj: ?ar la homoj ?e la komenco havis neniun inter?an?on inter si, nek bezonon krei iun ajn, kaj oni ne vidas la neceson de tiu inventado, nek ties eblecon (...) En tiu ?i primitiva stato, neniu havis domon, tegmenton, propra?on, kaj ?iuj lo?is hazarde en iu ajn loko, ofte nur dum unu nokto (...) Dua malfacila?o eble estas pli forta ol la unua; ?ar se la homoj bezonis parolon por lerni kiel pensi, ili des pli bezonis scii kiel pensi por trovi la arton de la parolado (...) Timigita de la malfacila?oj kiuj multobli?as, mi prefere lasas al kiu bonvolas la taskon diskuti pri tiu malfacila problemo, t.e. scii kio estis pli necesa: ?u la socio jam funkcianta estis necesa por la fondo de la lingvoj, ?u la lingvoj jam inventitaj estis necesaj por fondi la socion.
[6]
”
|
|
La socioj estas
sociaj grupoj
kiuj diferenci?as la? strategioj de
viveltenado
, nome la formoj en kiuj la homoj uzas la teknikon por kontentigi siajn necesojn. Kvankam la homoj establis multajn tipojn de socioj la?longe de la historio, la
antropologoj
kutimas klasigi la diferencajn sociojn la? la grado en kiu la diversaj grupoj de socio havas neegalan aliron al avanta?oj kiel rimedoj, presti?o a? povo. Praktike ?iuj socioj estis disvolvigantaj iun gradon de malegaleco inter siaj lo?antoj tra la proceso de socia tavoligo, kaj per la divido de la membroj de socio en diferencaj niveloj kun malegalaj ri?eco, presti?o a? povo. La
sociologoj
klasigas la sociojn en tri grandajn kategoriojn: nome
anta?industria
,
industria
, kaj
postindustria
.
[7]
En anta?industria socio, la produktado de
man?a?oj
, kiuj estis farita pere de la uzado de homa kaj animala laborfortoj, estas la ?efa ekonomia aktiveco. Tiuj socioj povas subdividi?i la? siaj teknikaj nivelo kaj siaj manieroj produktadi man?ajoj. Tiuj subdividoj estas
?asado
kaj kolektado, pa?tado, hortikulturo, agrikulturo kaj
fe?dismo
.
[8]
La ?efa formo de produktado de man?a?oj en tiuj socioj estas la ?iutaga kolektado de naturaj plantoj kaj la ?asado de naturaj animaloj. La ?asistoj-kolektistoj movi?as konstante ser?e de man?a?oj.
Pro tio, ili nek konstruas permanentajn
domarojn
nek kreas grandan variojn de artefaktoj, kaj normale ili formas nur malgrandajn grupojn kiel
bandoj
kaj
triboj
. Tamen, kelkaj socioj de ?asistoj kaj kolektistoj de zonoj kun abundaj rimedoj (kiel ?e
Tlingitoj
) vivis en pli grandaj grupoj kaj formis kompleksajn sociajn
strukturojn
hierarkiajn, kiel povas esti la ?efeco. Anka? la neceso transloki?i limigas la grandon de tiuj socioj.
Ili kutime estas formataj de malpli ol 60 personoj kaj rare ili superas la centon da anoj.
[11]
La statusoj ene de la tribo estas relative egalaj kaj la decidoj estas farataj per ?enerala interkonsento. La ligiloj kiuj kunigas la tribanojn estas pli kompleksaj ol tiuj kiuj kunigas la bandanojn. La estreco estas persona -karisma- kaj estas uzata nur por specialaj celoj en la triba socio. Ne estas politikaj postenoj kiuj povus plenumi realan povon, kaj
tribestro
estas simple persono kiu povas projekcii influon,
ia speco de konsilisto kiu estas atentata kaj e? obeata de la anaro; tial, la tribaj plifirmigoj por la kolektiva agado ne devenas de veraj registoj a? registaroj. La familio estas la ?efa socia unuo, kaj la plej granda parto de iliaj membroj estas parencaj ?u pro nasko ?u pro geedzeco.
Tiu tipo de organizado postulas, ke la familio plenumu la plej grandan parton de la sociaj funkcioj, kiel
produktado
kaj
edukado
.
La antropologo
Marshall Sahlins
priskribis la ?asistoj-kolektistoj kiel la "origina ri?a socio" pro sia granda distrotempo:
[14]
plenkreskuloj en rikoltaj kaj hortikulturaj societoj laboras avera?e ?irka? 6.5 horojn tage, dum homoj en agrikulturaj kaj industriaj socioj eties laboras avera?e 8.8 horojn tage.
[15]
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
Pa?tado
.
La
pa?tado
estas maniero de viveltenado iom pli efika. Anstata? ser?i man?a?ojn ?iutage, la membroj de pa?tista socio dependas de la animaloj de grego
aldomigita
por kontentigi siajn man?onecesojn. La pa?tistoj faras nomadan vivmanieron, translokigante siajn gregojn el pa?tejo al
pa?tejo
.
?ar ilia man?odisponeblo estas multe pli fidinda, la pa?tistaj socioj povas vivteni pli grandajn lo?antarojn. ?ar estas plusoj de man?a?oj, necesas malpli granda nombro de personoj por produkti ilin. Kiel rezulto, la
labordivido
(nome la specialigo de la individuoj a? grupoj en la realigo de specifaj ekonomiaj aktivecoj) i?as pli kompleksa.
Por ekzemplo, kelkaj personoj i?as metiistoj, kaj produktas
ilojn
,
armilojn
kaj
juvelojn
, inter aliaj valoraj varoj. La produktado de hava?oj favoras la starigon de komerco. Tiu komerco helpas la kreadon de malegaleco, ?ar kelkaj familioj povas akiri pli da hava?oj ol aliaj. Tiuj familioj a? individuoj povas akiri pli da povo kutime pere de sia pli granda ri?eco. La transigo de la propra?oj de unu generacio al alia helpas la centrigon de ri?eco kaj povo. La? la tempopaso aperas la heredaj
kacikecoj
, nome la tipa formo de
registaro
en la pa?tistaj socioj.
La fruktoj kaj legomoj kultivitaj en
frukto?ardenoj
kiuj estis maldensigitaj disde
?angalo
a?
arbaro
havigas la ?efan man?ofonton en hortikultura socio. Tiuj socioj havas nivelon de
teknikoj
kaj kompleksecon similan al tiu de la pa?tistaj socioj. Kelkaj hortikulturaj grupoj uzas la metodon de
forhakado kaj bruligado
por ebligi la kultivadon.
La natura vegeta?aro estas forigita kaj bruligita, kaj la rezultinta
cindro
estas uzita kiel
sterko
.
La hortikultoristoj uzas facilajn laborforton kaj laborilojn por kultivi la teron dum unu a? kelkaj sezonoj. Kiam la tero i?as malfekunda, la hortikulturistoj maldensigas novan terpecon kaj permesas, ke la jam kultivita tero ripozu kaj revenu al sia natura stato. Eble oni revenu al la origina tereno post kelkaj jaroj kaj oni startigas la saman procezon denove. Per tiu sistemo de rotacio de terpecoj, la hortikulturistoj povas resti en sama zono dum periodo de tempo relative longa, kaj e? por?iame. Tio ebligas, ke ili povas konstrui domarojn ?u duonpermanentaj ?u permanentaj.
La grando de la de domaro dependas de la kvanto de tero disponebla por la kultivado; tiukadre, la domaroj de hortikulturistoj povas havi el ?irka? 30 personoj ?is 2000.
Simile kiel ?e la pa?tistaj socioj, la pluso de man?a?oj akiritaj rezultis en labordivido pli kompleksa. La specializitaj taskoj en la hortikulturaj socioj inkludas tiujn de artmetiistoj,
?amanoj
(religiaj estroj) kaj komercistoj.
Tiu specialigo de roloj ebligis la kreadon de granda vario de artefaktoj. Anka? simile kiel ?e la pa?tistaj socioj, la pluso de akiritaj man?a?oj povis rezulti en malegalecoj pri ri?o kaj povo ene de la hortikulturaj politikaj sistemoj, disvolvigitaj pro la naturo setli?inta de la hortikultura vivmaniero kiu ebligis pli facilan stokadon kaj konservadon de man?ajoj, kaj sekve anka? de aliaj varoj (grenstokejoj, bestokortoj ktp.).
La agrikulturaj socioj uzas la
teknikajn
agrikulturajn anta?enirojn por kultivi en grandaj areoj (jam ne plu nur ?e malgrandaj frukto?ardenoj). La sociologoj kaj historiistoj uzas la esprimon
agrikultura revolucio
por referenci al teknikaj ?an?oj kiuj okazis anta? 8 500 jaroj kaj kiuj kondukis al kultivado kaj
brutobredado
. La pliigo de la man?odispooneblo kondukis tiam al pli grandaj lo?antaroj ol ?e la anta?aj komunumoj kaj socioj. Tio rezultis en e? pli grandaj plusoj, kio siavice rezultis en la formado de
urboj
kiuj i?is centroj de komerco kaj povis elteni diversajn regantojn, edukistojn, metiistojn, komercistoj kaj religiaj estroj kiuj ne bezonis priokupigi por la havigo de man?a?oj. Tiuj elitoj profitis la ekzistadon de tiuj pli grandaj komunumoj kaj pli grandaj ekonomiaj rimedoj; alivorte estis la naski?o de la
impostado
.
En la agrikulturaj socioj aperis pli grandaj gradoj de socia tavoligo. Por ekzemplo, anta?e la
virinoj
havis socian statuson pli altan ?ar ili kunfaris la laboro pli egalece ol nun kun la viroj. En la socioj de
?asistoj kaj kolektistoj
, la virinoj e? rikoltis man?a?ojn pli ol viroj. Tamen, dum la stokado de man?a?oj estis plibonigita kaj la virinoj ricevis rolon pli duarangan en la havigo de man?a?oj por la familio, ili estis pli kaj pli subigitaj al viroj. Alia nova rezulto estis la fakto, ke dum la domaroj kaj vila?oj pligrandi?is kaj la popoloj kaj sociaj grupoj etendi?is al najbaraj zonoj, estis neevitebla la apero de konfliktoj kun aliaj komunumoj, tre ofte okazigitaj pro la uzado de la tero kaj sekve pro la aliro al man?a?oj. La agrikulturistoj havigis al la militistoj man?ajojn
inter?an?e
kontra? protektado de invadoj, atakoj a? rabado fare de la malamikoj. Aperis anka? sistemo de regantoj kun alta socia
statuso
. Tiu nobelaro organizis la militistojn por pli efike protekti la socion el invadoj. Tiusisteme, la nobelaro sukcesis elhavi man?a?ojn kaj aliajn varojn el la "duarangaj" membroj de la socio.
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo
Fe?dismo
.
La
fe?dismo
estis formo de socio bazita sur la terposedo. Diference de la nuntempaj agrikulturistoj, la vasaloj de la fe?dalisma epoko estis devigitaj kultivi la terojn de sia
senjoro
. Kontra? milita protektado, la senjoroj ekspluatadis la kamparanojn por ke ili havigu man?a?ojn, kamparproduktojn, metiarta?ojn, oma?on kaj aliaj servojn al la terposedanto, por ne kalkuli pri troajn fitraktadojn. La sistemo de
sociaj tavoloj
de la fe?dismo estis ofte plurgeneracia; la familioj de la kamparanoj eble kultivis la terojn de la senjoro dum generacioj. Temas pri tre hierarkia socio, kiu bazi?is sur dependo de la kamparanoj al senjoro, kaj de pli malaltaj senjoroj (grafoj) al pli altaj senjoroj (dukoj), kun
re?o
en la pinto de la piramido. ?iuj ?tupoj estis intermezan inter aliaj (pli altaj kaj pli malaltaj), sed ?io sur bazo en la terposedo kaj oftaj konfliktoj pro malkonsentoj inter la diversaj agantoj, kun foja rezulto en
internaj militoj
.
Inter la 15-a kaj
16-a jarcentoj
aperis nova ekonomia sistemo kiu ekanstata?is la fe?dismo, kaj ?ian bazon sur la terposedo per nova bazo sur la posedo de
kapitalo
. La
kapitalismo
karakterizi?as pro la malferma konkurenco en
libera merkato
, en kiu la
produktadrimedoj
estas de
privata posedo
. La ekspluatado de
Ameriko
fare de e?ropanoj utilis kiel sprono por la disvolvigo de la kapitalismo. La enkonduko de valoraj metaloj, luksaj teksa?oj (
silko
) kaj eksterlandaj
spicoj
stimulis grandan komercan aktivecon en la e?ropaj socioj.
La movo de kapitaloj, investado en diversaj projektoj kaj kongruo kun plibonigo en diversaj sektoroj, ?efe agrikulturo kaj industrio, rezultis en tute nova epoko ekde fino de la
18-a jarcento
.
La industriaj socioj dependas grandskale de la
ma?inoj
funkciigitaj per
brula?oj
por la produktado de
varoj
.
Tio okazigis novajn spektaklajn plibonigojn de la efikeco. La pli granda efikeco de la produktiveco ene de la
industria revolucio
rezultis en pluso e? pli granda ol anta?e. Nun la pluso ne estis nur de agrikulturaj produktoj, sed anka? de fabrikitaj produktoj. Tiu pli granda pluso okazigis la fakton ke ?iuj ?an?oj jam okazintaj iam pro la revolucio de la
aldomigo
estis pli ampleksaj.
Denove la lo?antato multobli?is.
La pliigo de la produktiveco havigis pli da hava?oj je ?enerala dispono. Tamen, la malesgaleco i?is e? pli granda ol anta?e. La rompo de la fe?dismaj socioj bazitaj sur la agrikulturo (tre ofte pro la privatigo de iamaj senjoraj a? mona?ejaj teroj kaj de komunumaj posedoj, kiuj estis ekspluatitaj de la kamparanoj) kondukis multajn homojn al abandono de la kamparo por ser?adi laborpostenojn en urboj.
Tio kreis grandan pluson de laborforto kaj havigis al kapitalistoj abundon de
laboristoj
kiuj povis estis dungitaj kontra?
salajroj
tre malaltaj, kompare kun la grandaj profitoj de la posedantoj kaj ceteraj bur?uloj. Tiuj laboristoj devis elteni nehumanajn viv- kaj labor-kondi?ojn, speciale en
minado
kaj tekstila kaj metalurgia
industrioj
.
La postindustriaj socioj estas socioj ej kiuj hegemonias la
informado
, la
servoj
kaj la alta teknologio anstata? la produktado de varoj.
En la progesintaj industriaj socioj okazas procezo de ?an?o al plii?o de la sektoroj de servoj super la fabrikado kaj la produktado.
Usono
estis la unua lando kiu havis pli ol duono de la laboristaro dungita a? laboranta en la ekonomiaj sektoroj de servoj. Tiu inkludas la diversajn fakojn de la administracio, la esplorado (kiu ne produktas, sed kies rezultoj helpas la produktadon), la
edukado
(same), la sansistemo (necesa por la bonfarto de la laboristoj kaj de la totala populacio ?enerale), la komerco, la juro kaj la bankoj kaj aliaj financaj instancoj.
Pri la studo de la fenomenoj kaj le?oj de
socia vivo
okupi?as sociaj kaj kulturaj sciencoj ?
sociologio
,
psikologio
,
soci-ekonomia geografio
,
antropologio
,
etnografio
kaj multaj aliaj.
En la
biologiaj
sciencoj kiaj
ekologio
a?
biogeografio
, oni distingas la
fitosociologion
, a? sciencon pri la vegeta?aj kuna?oj, pli speciale asocioj (
PIV2
).
Pluraj sciencistoj evidente konsideras, ke
Esperantujo
formas socion. En 1987
Humphrey Tonkin
prelegis okaze de la
centjari?o de Esperanto
pri "La esti?o de la Esperanto-socio"
[25]
.
Nikola Ra?i?
skribas en "
La Rondo Familia
" (1994) pri "procezo de
socia transformi?o
el
reformisma
movado en
alternativan kulturon
, mikrosocion paralelan al la makrosocio, a? e? komplementan rilate ?in, kaj esence memsufi?an" (p. 176). Anka?
Sabine Fiedler
uzas la nocion de mikrosocio de la Esperanto-
lingvokomunumo
("Mikrogesellschaft der Esperanto-Sprachgemeinschaft")
[26]
.
- ↑
Briggs, Asa. (2000)
The Age of Improvement
,
2?a eldono
, Longman,
p. 9
.
ISBN 0-582-36959-2
.
- ↑
Maurice Godelier
, Metamorphoses de la parente, 2004
- ↑
Jack Goody.
The Labyrinth of Kinship
.
New Left Review
. Alirita 24a de Julio 2007.
- ↑
Lenski, G. 1974.
Human Societies: An Introduction to Macrosociology.
- ↑
Effland, R. 1998.
The Cultural Evolution of Civilizations
.
- ↑
Rousseau,
Diskurso pri deveno de malegaleco inter la homoj
.
- ↑
OpenStax 2021, p. 99.
- ↑
Lenski 1974, p. 96.
- ↑
Lee, Richard B.. (1999) “Introduction: Foragers & Others”,
The Cambridge Encyclopedia of Hunters & Gatherers
. Cambridge University Press.
ISBN 052157109X
.
- ↑
Lee, R.B.. (1968)
Man the Hunter
. New York: Aldine Publishing Company,
p. 85?89
.
ISBN 020233032X
.
Vidu anka?:
(2008) “
Managing abundance, not chasing scarcity
”,
Radical Anthropology
.
Arkivigite je
2013-05-13 per la retarkivo
Wayback Machine
Arkivita kopio
. Arkivita el
la originalo
je 2013-05-13. Alirita 2023-04-14. kaj
Lee, Richard B. (2005)
Cambridge Encyclopedia of Hunters and Gatherers
.
- ↑
Sackett, Ross (1996).
Time, energy, and the indolent savage. A quantitative cross-cultural test of the primitive affluence hypothesis (PhD).
University of California, Los Angeles. S2CID 146347757. Arkivita el la originalo la 10an de Aprilo 2022 ? pere de Semantic Scholar Corpus ID: 146347757.
- ↑
Publikigo en "La esti?o de la Esperanto-socio". En: Hans Michael Maitzen, Herbert Mayer, Zlatko Ti?ljar (ed.) Aktoj: Internacia Scienca Simpozio Esperanto 100-Jara. Vienna: Pro Esperanto, Maribor: Inter-kulturo. 1994. pp. 95-104
- ↑
Ines-Andrea Busch-Lauer (Hg.).
Kaleidoskop der Kulturen
. Berlin. 2010
- Effland, R. 1998.
The Cultural Evolution of Civilizations
Mesa Community College.
- Jenkins, R. 2002.
Foundations of Sociology.
London: Palgrave MacMillan.
ISBN 0-333-96050-5
.
- Lenski, G. 1974.
Human Societies: An Introduction to Macrosociology.
New York: McGraw- Hill, Inc.
- Raymond Williams, "www.flpmihai.blogspot.com", in: Williams, Key Words: A Vocabulary of Culture and Society. Fontana, 1976.
- Norbert Elias:
Was ist Soziologie?
Juventa, Munchen 1970.
- Johannes Heinrichs:
Logik des Sozialen. Woraus Gesellschaft entsteht
. Steno, Munchen 2005.
- Karl-Heinz Hillmann:
Gesellschaft
. En:
Worterbuch der Soziologie
. 4. Auflage. Kroner, Stuttgart 1994,
ISBN 3-520-41004-4
.
- Peter Koslowski:
Evolution und Gesellschaft. Eine Auseinandersetzung mit der Soziobiologie
. 2. Auflage. Mohr Siebeck, Tubingen 1984.
- Jorn Lamla, Henning Laux, Hartmut Rosa, David Strecker (eld.):
Handbuch der Soziologie
, UVK, Konstanz 2014.
ISBN 978-3-8252-8601-9
.
- Niklas Luhmann:
Die Gesellschaft der Gesellschaft
. 1997,
ISBN 3-518-28960-8
.
- OpenStax (2021).
Introduction to Sociology
, 3a eldono (PDF).
Rice University. p. 99. Arkivita (PDF) el la originalo la 9an de Oktobro 2022.
- Peter Ruben:
Gemeinschaft und Gesellschaft ? erneut betrachtet
. En Dittmar Schorkovitz (eld.):
Ethnohistorische Wege und Lehrjahre eines Philosophen
. Frankfurt 1995.
- Gunter Runkel:
Allgemeine Soziologie. Gesellschaftstheorie, Sozialstruktur und Semantik
. Oldenbourg, Munchen/Wien 2005,
ISBN 3-486-57708-5
(v.a. Kap. 2:
Soziologische Klassiker und ihre Theorien
).
- Elman Service:
Origins of the state and civilization
. 1975,
ISBN 0-393-09224-0
.
- Ferdinand Tonnies:
Gemeinschaft und Gesellschaft
. 1887; Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2005.
- Bernard Willms:
System und Subjekt oder die politische Antinomie der Gesellschaftstheorie
. En: Franz Maciejewski (eld.):
Theorie der Gesellschaft oder Sozialtechnologie
. Suhrkamp, Frankfurt 1973,
ISBN 3-518-06101-1
, S. 43?77.
- En tiu ?i artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo
Society
en la angla Vikipedio.
- En tiu ?i artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo
Sociedad
en la hispana Vikipedio.