Joao Fernandes Campos Cafe Filho (
3-a de februaro
1899
-
20-a de februaro
1970
) estis brazila
?urnalisto
,
advokato
kaj
politikisto
, kiu fari?is la
18-a prezidanto de Brazilo
, post memmortigo de eksprezidento
Getulio Vargas.
Frua vivo kaj kariero
Cafe Filho naski?is en
Natalo
,
Rio Grande do Norte
, la 3an de februaro 1899. Dum sia juna?o, li estis ?urnalisto, verkante artikolojn kontra? milita enmiksi?o en la movado "
Coluna Prestes
". Pro mobilizado kontra? enmiksi?o de armeo en "Coluna Prestes", li estis kondamnita al tri monatoj en malliberejo. Li fu?is al la ?tato
Bahio
en 1927, sed finis kapitulaci.
En 1933, li helpis fondi la Socialan Naciisman Partion, per kio li estis elektita federacia deputito inter 1935-1937. Li estis ekzilita du jarojn en Argentino, post kritikado de la pu?o de "
Estado Novo
". Reen en Brazilo, li fondis la Progresan Respublikanan Partion kun sia amiko
Ademar de Barros
, estante elektita deputito denove inter 1946-1950. La PRP kunfandi?is kun alia partio kaj formis la Socialan Progreseman Partion.
[1]
| Kandidato
|
Vo?donoj
|
%
|
| Cafe Filho (PSP)
|
2.520.790
|
35.76%
|
| Odilon Braga (UDN)
|
2.344.841
|
33.26%
|
| Altino Arantes (PSD)
|
1.649.309
|
23.40%
|
| Entute
|
6.514.940
|
100
|
Dum la elektoj de 1950, la guberniestro de
San-Paulo
, Ademar de Barros, petis, ke Cafe Filho estu vicprezidanto kiel kondi?o por subteni la elekton de Getulio Vargas. Vargas rezistis, ?ar Cafe ?agrenis kaj la militistaron kaj la katolikan eklezion, kaj estis akuzita kiel komunisto.
[2]
Post kiam Ademar premis Vargas, la
Brazila Laborista Partio
(PTB) formaligis sian kandidatecon kiel malvirto, e? kun la Vicprezidanto de Vargas.
Vargas estis elektita per 3 849 040 vo?oj kaj Cafe ricevis 2 520 790.
[3]
Kun
Brazilo
en krizo, Cafe Filho sugestis al Getulio Vargas, ke ili amba? rezignu samtempe. Vargas devis konsulti amikojn kaj sian oficejon, kiuj konsilis lin ne akcepti ?i tiun proponon. Rakontinta Vargas al Cafe sian decidon ne rezigni, Cafe Filho rompis kun Getulio.
Post kiam Getulio Vargas faris memmortigon, Cafe Filho transprenis la postenon kiel prezidanto.
Dum la registaro de Cafe Filho, la ununura imposto sur elektro estis kreita, generante la Federacian Elektrifu?an Fonduson, kaj la retenan imposton sur la enspezoj el laboristaj salajroj. La kreado de la Federacia Komitato pri Nova Capital, la ina?guro, en januaro 1955, de la hidroelektra centralo Paulo Afonso kaj la instigo por eksterlanda kapitalo eniri la landon, kio influus la industrian procezon sekvis.
Li demisiis la 3an de novembro 1955 pro kardiovaskula malsano, la 8an de novembro li estis anstata?ita de
Carlos Luz
, prezidanto de la
?ambro de Deputitoj
. Kiam li forlasis la hospitalon, Cafe Filho provis rekomenci la prezidantecon, sed lia restado estis aprobita de la
Kongreso
la 22an de novembro 1955 kaj konfirmita de la
Federacia Supera Kortumo
en decembro.
Post la prezidanteco, Cafe Filho estis nomumita konsilisto de la ?tato de la Kortumo pri Kontoj de
Guanabara
(1961-1970).
Li mortis en
Rio-de-?anejro
la
20-a de februaro
1970
.
Fremdaj Honoroj
Grandkruco de la Ordeno de la Turo kaj Glavo, Portugalujo (20 septembro 1951)
[5]