З В?к?педы?, свабоднай энцыклапеды?
Нарвежская мова
(нарв.
norsk
[n??ːk]) ? мова
германскай
групы, аф?цыйная мова
Нарвег??
.
Г?старычная нарвежская мова найбольш бл?зкая да
фарэрскай
?
?сландскай
мо?. Аднак дзякуючы значнаму ?плыву
дацкай мовы
? некатораму ?плыву
шведскай
, нарвежская ? цэлым бл?зкая ? да гэтых мо?. Больш сучасная клас?ф?кацыя аднос?ць нарвежскую разам з дацкай ? шведскай у групу мацерыковых скандына?ск?х мо?, у адрозненне ад астра?ных скандына?ск?х мо?.
Г?сторыю нарвежскай мовы падзяляюць на 2 перыяды: старажытнанарвежск? (з IX ст.) ? нованарвежск? (з 1525). 3 1380 (пасля далучэння Нарвег?? да Дан??) пачала распа?сюджвацца дацкая п?сьмовая мова, якая ? XVI ст. атрымала статус аф?цыйнай мовы. У вын?ку значнага ?плыву нарвежскага субстрату адбылося адасабленне дацка-нарвежскай л?таратурнай мовы, якая ? XIX ст. атрымала назву рыксмал. Друг? варыянт л?таратурнай нарвежскай мовы ? лансмал, створаны ? XIX ст.
?. Осэнам
на аснове с?нтэзу мясцовых дыялекта?. У 1929 годзе рыксмал ? лансмал был? аф?цыйна перайменаваны ?
букмал
?
нюнорск
.
Найбольш пашыраны букмал, бл?зк? па структуры да
дацкай мовы
. Асно?ныя адрозненн? букмала ад сучаснай дацкай мовы: музычны нац?ск, частае выкарыстанне дыфтонга? на месцы дацк?х манафтонга?, глух?я змычныя зычныя пасля галосных, с?стэма трох рода?.
П?сьменства на аснове
лац?нскага алфав?та
. Найбольш старажытныя помн?к? ?
рун?чныя
надп?сы ≪эпох? в?к?нга?≫ ? рукап?сныя помн?к? 2-й пал. XII ст. (законы, легенды ? ?нш.).