| Вада
|
|
|
|
| Агульныя
|
| С?стэматычнае найменне
|
Акс?д вадароду
Вода
[1]
|
| Традыцыйныя назвы
|
вада
|
| Х?м. формула
|
Н
2
O
|
| Ф?з?чныя ?ласц?васц?
|
| Стан
(
ст. ум.
)
|
вадкасць
|
| Малярная маса
|
18,01528 г/
моль
|
| Шчыльнасць
|
0,9982 г/см³
|
| Дынам?чная вязкасць
(
ст. ум.
)
|
0,00101 Па·с
(пры 20
°C
)
|
| К?нематычная вязкасць
(
ст. ум.
)
|
0,01012 см²/с
(при 20
°C
)
|
| Тэрм?чныя ?ласц?васц?
|
| Тэмпература пла?лення
|
0 °C
|
| Тэмпература к?пення
|
99,974 °C
|
| Патройны пункт
|
0,01 °C, 611,73 Па
|
| Крытычны пункт
|
374 °C, 22,064 МПа
|
| Малярная цеплаём?стасць
(
ст. ум.
)
|
75,37 Дж/(моль·К)
|
| Цеплаправоднасць
(
ст. ум.
)
|
0,56 Вт/(м·K)
|
| Клас?ф?кацыя
|
| Рэг. нумар CAS
|
7732-18-5
|
| PubChem
|
962
;
22247451
|
| Рэг. нумар EINECS
|
231-791-2
|
| SMILES
|
|
| RTECS
|
ZC0110000
|
| ChemSpider
|
937
|
71 % паверхн? Земл? ? вада
Вада?
, або
дыякс?д вадароду
(H
2
O) ? найпрасцейшае ?стойл?вае
злучэнне
вадароду
з
к?слародам
.
Старажытныя ф?лосафы л?чыл? ваду адным з
чатырох першасных элемента?
. Так?я ?я?ленн? ?снавал? ? ? Сярэднявеччы. Утварэнне вады пры згаранн? вадароду было даведзена
Г. Кавендышам
(1781). Х?м?чная формула была канчаткова ?стано?леная
С. Кан?цара
(1860).
Ф?з?чна пры нармальных умовах: празрыстая бясколерная (у то?стым сло? блак?тная)
вадкасць
, без паху ? смаку.
Тэмпература замярзання
0 °C,
к?пення
100 °C. Найбольшая
шчыльнасць
1000 кг/м³ (пры 4 °C). Распад малекул адбываецца пры 1000 °C.
Пры павял?чэнн? або памяншэнн? тэмпературы ? вадк?м стане шчыльнасць памяншаецца. Пры ная?насц? ? вадзе раствораных нелятучых злучэння? (як
соль
ц?
цукар
) ц?ск пары ? тэмпература замярзання пан?жаюцца, а тэмпература к?пення павышаецца.
Чыстая вада слаба праводз?ць электрычны ток, але роб?цца добрым правадн?ком пры растварэнн? ? ёй нават невял?к?х колькасцей ?онных рэчыва?.
Вада мае
амфатэрныя якасц?
(можа выступаць ? як к?слата, ? як аснова).
Вада з’я?ляецца добрым растваральн?кам, асабл?ва для ?онных сувязя?, ? для мног?х кавалентных злучэння?, неметала?, соля?, вок?са?).
Акты?на рэагуе з металам?. Ак?сляе металы, вышэйшыя за
волава
?
электрах?м?чным радзе напружання?
, удзельн?чае так?м чынам у працэсах
кароз??
.
Дзейн?чае як адна?ляльн?к у шэрагу б?ях?м?чных працэса?, у т.л. пры
фотас?нтэзе
.
Удзельн?чае таксама ? рэакцыях к?слотна-асно?ных,
г?дратацы?
,
г?дрол?зу
.
Найбольш распа?сюджанае х?м?чнае злучэнне на
Зямл?
. Агульная маса вады на планеце дасягае 10
18
т, ? ёю пакрытыя каля 4/5 зямной паверхн?. Неабходнае рэчыва для ?снавання
жыцця
.
Чалавечае цела
на 2/3 складаецца з вады, пераважна з вады складаюцца шмат як?я
харчовыя прадукты
.
Прэсная вада
складае каля 3 % зямных запаса?, з гэтага каля 80 % недаступныя для выкарыстання, бо знаходзяцца ?
палярных шапках
.
Адз?нае х?м?чнае злучэнне, якое ? прыродных умовах ?снуе ? трох агрэгатных станах: вадкасц?, цвёрдага рэчыва (лёд) ? газу (вадзянай пары).
Вада мае шэраг досыць незвычайных для х?м?чных рэчыва? асабл?васцей, напрыклад, досыць высок?я тэмпературы замярзання ? к?пення, высок? каэф?цыент паверхневага нацягнення, найбольшую шчыльнасць у вадк?м агрэгатным стане, большую за шчыльнасць у цвёрдым. Гэта тлумачыцца ?снаваннем у вадзе вадародных сувязя?, як?я звязваюць малекулы м?ж сабой як у вадк?м так ? ? цвёрдым станах. Вада з’я?ляецца
кавалентным малекулярным злучэннем
.
Зноск?
- ↑
англ.
:
International Union of Pure and Applied Chemistry. Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC RECOMMENDATIONS 2005. RSC Publishing, 2005. ? p. 306.
- Michael Freemantle. Chemistry in Action. London, Macmillan Education, 1987. У выданн?: Фримантл М. Химия в действии. В 2-х ч. : Пер. с англ. ? М.: Мир, 1991.
ISBN 5-03-000935-3
. Т.2 С.51?54.
 |
|---|
|
| ?ншыя
| |
|---|