Winifred Wagner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Winifred Wagner
Grob Winifred Wagner w Bayreuth

Winifred Wagner (ur. 23 czerwca 1897 w Hastings jako Winifred Marjorie Williams , zm. 5 marca 1980 w Uberlingen ) ? niemiecka re?yser teatralna angielskiego pochodzenia, ?ona kompozytora Siegfrieda Wagnera (syna Richarda ). Zwolenniczka i bliska przyjaciołka Adolfa Hitlera .

Historia [ edytuj | edytuj kod ]

Jej rodzice, angielski pisarz John Williams i aktorka Emily Florence Karop, osierocili j? w wieku dwoch lat, przez co przewijała si? przez ro?ne instytucje dla dziewcz?t, gdzie jej stan zdrowia znacznie si? pogorszył. Za rad? jednego z lekarzy, zalecaj?cego klimat w Niemczech , wyjechała do swoich dalekich krewnych w Berlinie . Głowa rodziny, pianista Karl Klindworth , przygarn?ł j? i zaadoptował. Jako jeden z przyjacioł Richarda Wagnera pozostawał w bliskich kontaktach z jego rodzin? w Bayreuth . Wagner ucz?szczała do szkoły w Berlinie, a dzi?ki swoim talentom zwrociła na siebie uwag? ?rodowiska muzycznego, w tym rodziny producentow fortepianow ? Bechsteinow. Po?niej została przedstawiona Cosimie , wdowie po Wagnerze, a latem 1914 poznała w operze ich syna Siegfrieda . 22 wrze?nia nast?pnego roku wzi?li ze sob? ?lub. Mał?e?stwo okazało si? niezbyt udane, zawarte było głownie w celu zapewnienia ci?gło?ci rodziny Wagnerow. Winifred urodziła mu czworo dzieci: Wielanda (1917?1966), Friedelind (1918?1991), Wolfganga (1919?2010) i Veren? (1920?2019), czym wyrobiła sobie wysok? pozycj? w owej rodzinie. Pomagała tak?e w organizowaniu Festiwali Wagnerowskich w Bayreuth. Podczas krotkiej wizyty w Monachium zetkn?ła si? z nazizmem , staj?c si? jego ?arliw? zwolenniczk?.

Charakter jej znajomo?ci z Adolfem Hitlerem nie jest jasny. Po raz pierwszy spotkała go w Bayreuth 1922 w czasie przyj?cia w hotelu Anker [1] . Przyjmowała go w pa?dzierniku 1923 w Wahnfried . W trakcie puczu monachijskiego publicznie opowiedziała si? za Hitlerem i jego parti? NSDAP , za? po jego kl?sce i aresztowaniu przysyłała mu do wi?zienia paczki z jedzeniem, wymieniała korespondencj? i dostarczała mu materiały pisemne i kartki papieru, ktore ten wykorzystał do spisania Mein Kampf . Zredagowała tak?e petycj? o jego uwolnienie. W 1926 została członkini? NSDAP, uzyskuj?c legitymacj? 29349. Bliska przyja?? Winifred i tworcy nazizmu stała si? wkrotce tematem plotek kosztem stosunkow z m??em. Po ?mierci te?ciowej w 1930, a w kilka miesi?cy po?niej jej syna, obj?ła funkcj? dyrektorki Festiwali Wagnerowskich w Bayreuth . Przez jego dwana?cie edycji do 1944 organizowała Festiwal w ramach propagandy hitlerowskiej, wykorzystuj?c fundusze rz?dowe (55 tysi?cy marek co roku) do zwi?kszenia liczby premier i wyst?pow. W 1933 otrzymał on z pieni?dzy Adolfa Hitlera 100 tysi?cy marek. W tym samym roku otrzymała honorowe obywatelstwo tego miasta. W 1939 domagała si? zawieszenia Festiwalu na czas wojny, jednak z inicjatywy fuhrera przemianowano go jedynie na Festiwal Wojenny. 23 lipca 1940 po raz ostatni pojawił si? on na Festiwalu i po raz ostatni spotkał si? z ni? ? od tej pory utrzymywali stosunki tylko listownie.

Po II wojnie ?wiatowej , przesłuchiwana przez CIC zaprotestowała, jakoby ł?czył j? z dyktatorem narodowosocjalistycznym płomienny romans. Os?dzona przez s?d aliantow pod zarzutem wspierania propagandy re?imu otrzymała nakaz rezygnacji z funkcji dyrektora na rzecz synow Wolfganga i Wielanda, jednak według jej wnuka Gottfrieda, syna Wolfganga, wywierała nadal wpływy zakulisowe na kształt Festiwali. Nigdy nie wyrzekła si? znajomo?ci z Hitlerem, wydaj?c w dniu jego urodzin ? 20 kwietnia ? specjalne przyj?cia w swoim domu.

Kontakty Adolfa Hitlera z Winifred Wagner były przedstawiane m.in. we wspomnieniach jej potomkow. Ksi??ka jej corki Friedelind, Noc nad Bayreuth , stała si? w 1946 jednym z fundamentalnych faktow do oczerniania działalno?ci Winifred Wagner w trakcie wojny. Z kolei Gottfried opublikował w 1995 autobiografi?, ktora ponownie zainteresowała opini? publiczn? t? spraw?. Ju? w 1975 przekazał on re?yserowi Hansowi-Jurgenowi Syberbergowi filmy z nagraniami intymnych relacji jego babki z dyktatorem, lecz Wolfgang uzyskał dzi?ki prawnikom ograniczenie ich rozpowszechniania. W 2007 Andrew Norman Wilson wydał powie?? Winnie i Wolf .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Rozmowy przy stole , Wyd. Charyzma 1996, ISBN  83-85820-02-07 .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]