Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Republika Kuwejtu
(??????? ??????) ? krotkotrwałe
pa?stwo marionetkowe
, powstałe w nast?pstwie
agresji Iraku na Kuwejt
we wczesnym etapie
I wojny w Zatoce Perskiej
. W trakcie inwazji rz?d Iraku o?wiadczył, ?e wysłał wojska do Kuwejtu w celu wsparcia wewn?trznego
zamachu stanu
(na ?yczenie puczystow) zainicjowanego przez tamtejszych rewolucjonistow
[1]
.
Tymczasowy Rz?d Wolnego Kuwejtu został powołany 4 sierpnia przez irackie władze. Na czele rz?du stan?ło dziewi?ciu kuwejckich oficerow (czterech pułkownikow i pi?ciu majorow), a premierem został
Ala Husajn Ali
, ktory jednocze?nie był głow? pa?stwa (
Ra’is al-Wuzara
), dowodc? naczelnym armii, ministrem obrony i ministrem spraw wewn?trznych
[2]
. Obalony
emir
D?abir as-Sabah
uciekł z Kuwejtu i zało?ył rz?d na uchod?stwie z siedzib? w
Arabii Saudyjskiej
[3]
. Emir i rodzina krolewska przez wojskowych puczystow oskar?eni zostali o działania
antyludowe
,
antydemokratyczne
,
pro
imperialistyczne
i
syjonistyczne
. Dotychczasowy rz?d oskar?ony został rownie? o defraudacje ?rodkow pa?stwowych w celu osobistego wzbogacenia si? rodziny
[4]
. W wyniku inwazji irackiej dotychczasowe formacje wojskowe zast?piła kuwejcka Armia Ludowa licz?ca według niej samej 100 tysi?cy ochotnikow
[5]
, a prawa obywatelskie nadano arabskim emigrantom przebywaj?cym w kraju
[6]
. Republika?ski rz?d wydawał własne pismo
An-Nida
[7]
[8]
.
7 sierpnia Tymczasowy Rz?d Wolnego Kuwejtu ogłosił Kuwejt republik? z premierem Husajnem Alim na czele
[9]
. Dzie? po?niej rz?d ogłosił
zjednoczenie
Iraku i Kuwejtu, co usprawiedliwiano historycznymi roszczeniami
[10]
. Na mocy
zjednoczenia
Husajn Ali został wicepremierem Iraku, a gubernatorem Kuwejtu mianowany został
Ali Hasan al-Mad?id
. Rz?d twierdził, ?e iracka obecno?? w Kuwejcie ograniczy si? do wspierania rz?du na czas zagro?e? dla jego bezpiecze?stwa oraz pozwoli doprowadzi? Kuwejt do ?nowej ery wolno?ci, demokracji, sprawiedliwo?ci i prawdziwego dobrobytu w społecze?stwie”
[11]
. Rz?d realizował proirack? polityk?, minister spraw zagranicznych republiki Walid Sa’ud Abd Allah zdołał osi?gn?? rozgłos po tym, gdy zagroził u?yciem siły wobec pa?stw nalegaj?cych na agresje wobec Iraku i republika?ski Kuwejt
[12]
. Irak w celu wzmocnienia rz?du tymczasowego ju? 4 sierpnia wysłał do kraju
Sabawiego Ibrahima al-Tikritiego
(przyrodniego brata
Saddama Husajna
) ze słu?b
Głownej Dyrekcji Wywiadu
w celu budowy kuwejckich słu?b bezpiecze?stwa
[13]
. Rz?d nieudolnie probował nakłoni? kuwejckie grupy opozycyjne wzgl?dem monarchy do udziału w pracach rz?du ? grupy te odmowiły jednak wspołpracy i udzieliły poparcia monarchii
[14]
[15]
.
28 sierpnia terytorium Republiki Kuwejtu zostało przekształcone w Gubernatorstwo Kuwejtu ? 19. prowincj? Iraku
[16]
. Utworzenie republiki, a nast?pnie jej wł?czenie do Iraku spotkało si? ze sprzeciwem ze strony Zachodu. W zwi?zku z odmow? wycofania si? Irakijczykow z Kuwejtu
Stany Zjednoczone
doprowadziły do zbrojnej interwencji przeciwko rz?dowi irackiemu, a 26 lutego 1991 roku rz?dy irackie w Kuwejcie zostały zako?czone
[17]
.
- Premier, minister obrony i spraw wewn?trznych: pułkownik Ala Husajn Ali
- Minister spraw zagranicznych: pułkownik Walid Muhammad Abd Allah Sa’ud
- Minister ropy i finansow: pułkownik Fu’ad Husajn Ahmad
- Minister informacji i transportu: major Fadil Hajdar al-Wafiki
- Minister zdrowia publicznego i mieszkalnictwa: major Miszal Sad al-Hadab
- Minister spraw społecznych, zatrudnienia i pracy: pułkownik Husajn Ali asz-Szammari Duhajman
- Minister edukacji i szkolnictwa Wy?szego: major Nasir al-Mandil Mansur
- Minister sprawiedliwo?ci i spraw prawnych oraz minister spraw
islamskich
i
Wakf
: major Isam Abd al-Mad?id Husajn
- Minister handlu, elektryczno?ci i planowania: major Jakub Muhammad Szallal
[18]
- ↑
Clive H. Schofield & Richard N. Schofield (Ed.).
The Middle East and North Africa
. New York: Routledge. 1994. s. 147.
- ↑
Newsweek wol. 116. 1990. s. 20.
- ↑
Michael S. Casey.
The History of Kuwait
. Westport, CT: Greenwood Press. 2007. s. 93.
- ↑
Daily Report:
Soviet Union
. Issues 147-153. 1990. s. 124.
- ↑
Jerry Mark Long.
Saddam’s War of Words: Politics, Religion, and the Iraqi Invasion of Kuwait
. Austin, TX: University of Texas Press. 2004. s. 27.
- ↑
Dilip Hiro.
Desert Shield to Desert Storm: The Second Gulf War
. Lincoln, NE: iUniverse, Inc. 2003. s. 105.
- ↑
Human Rights Watch World Report 1992: Events of 1991. New York: Human Rights Watch. 1991. s. 652.
- ↑
Itamar Rabinovich i Haim Shaked (red.).
Middle East Contemporary Survey Vol. 14
. Oxford: Westview Press. 1990. s. 403.
- ↑
Richard Alan Schwartz.
The 1990s. New York: Facts on File
, Inc. 2006. s. 74.
- ↑
A Choice of Enemies: America Confronts the Middle East
. New York: PublicAffairs. 2008. s. 217?218. s. 403?404.
- ↑
Rabinovich i Shaked, s. 403.
- ↑
Quoted in Yossi Shain, Juan Jose Linz i Lynn Berat.
Between States: Interim Governments and Democratic Transitions
. New York: Cambridge University Press. 1995. s. 113.
- ↑
Ibrahim Al-Marashi i Sammy Salama.
Iraq’s Armed Forces: An Analytical History
. New York: Routledge. 2008. s. 177.
- ↑
Malcolm B. Russell.
The Middle East and South Asia: 2008
. West Virginia: Stryker-Post Publications. 2008. s. 112.
- ↑
Christian Koch & David E. Long (red.).
Gulf Security in the Twenty-First Century
. Abu Dhabi: Emirates Center for Strategic Studies and Research. 1997. s. 217?218.
- ↑
The Europa World Year Book: 1994
, tom 2 s. 1746.
- ↑
John Clements
Clements’ International Report
(1993) s. 90.
- ↑
Richard N. Schofield (Ed.).
The Iraq-Kuwait Dispute Vol. 6. Farnham Common: Archive Editions
. 1994. s. 821.