Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Saturnin Stupnicki
, rus.
?оаннь Сатурнусь Ступницький
(ur.
16 pa?dziernika
1816
w
Zuchorzycach
, zm.
22 grudnia
1890
w
Przemy?lu
) ? przemyski biskup greckokatolicki (1872-1890).
Z pochodzenia Rusinem. Był synem Andrzeja (wzgl. Stanisława; s?dziego dominikalnego pa?stwa zuchorzyckiego) i Anastazji z Bielawskich. Szkoł? elementarn? i gimnazjum uko?czył we
Lwowie
, gdzie odbył te? studia na
Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego
. W 1836 rozpocz?ł studia w
Greckokatolickim Seminarium Generalnym
we Lwowie. ?wi?cenia kapła?skie otrzymał w 1842 z r?k biskupa
Grzegorza Jachimowicza
. Do 1843 był administratorem w Tro?cia?cu, nast?pnie powołany na registranta konsystorza metropolitarnego. W 1858 został kanclerzem, a w 1867 kanonikiem kapituły lwowskiej.
W lipcu 1872 został mianowany, a 20 pa?dziernika 1872 został konsekrowany biskupem przemyskim. W 1877 otrzymał tytuł
Asystenta Tronu Papieskiego
.
W latach 1862?1872 pełnił funkcj? dyrektora
Galicyjskiej Kasy Oszcz?dno?ci
. Od 1863 wchodził w skład Ministerialnej Komisji Archeologicznej oraz Centralnej Komisji Konserwatorskiej w
Wiedniu
, bior?c udział w licznych wykopaliskach archeologicznych w całej
Galicji
. Był kolekcjonerem monet z całego ?wiata, publikuj?c kilka ksi??ek z dziedziny numizmatyki (m.in.
Katalog monet i medali
, 1855). W lipcu 1872 mianowany, a w pa?dzierniku konsekrowany greckokatolickim biskupem przemyskim.
W latach 1873?1883 był wicemarszałkiem galicyjskiego
Sejmu Krajowego
. Był członkiem korespondentem
Akademii Umiej?tno?ci
w Krakowie oraz C. K. Centralnej Komisji Archeologicznej w Wiedniu.
Nagrobek J.S. Stupnickiego
Był zwolennikiem zgody z narodem polskim. W 1881 otrzymał
Order Korony ?elaznej
II klasy.
Został pochowany na cmentarzu Głownym w Przemy?lu.
