Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łukasz Ostoja Solecki
herbu
Ostoja
(ur.
6 sierpnia
1827
w
Jawczu
, zm.
2 marca
1900
w
Przemy?lu
) ?
polski
duchowny
rzymskokatolicki
,
biskup diecezjalny przemyski
w latach 1881?1900, profesor i rektor
Uniwersytetu Lwowskiego
[1]
.
Syn ekonoma Jozefa i Katarzyny Tab?ckiej
[2]
. W 1844 uko?czył
gimnazjum w Brze?anach
, w latach 1844?1850 studiował filozofi? i teologi? na
Wydziale Teologicznym
Uniwersytetu Lwowskiego
. W trakcie
Wiosny Ludow
1848 był w składzie deputacji do studentow
Uniwersytetu Wiede?skiego
celem nawi?zania z nimi kontaktow w imi? rowno?ci i wolno?ci (wraz z
Mikołajem Zyblikiewiczem
,
Hilarym Treterem
Franciszkiem Siemianowskim)
[3]
. Na lwowskiej uczelni otrzymał doktorat z
teologii
w 1854. W roku akademickim 1863/1864 był dziekanem wydziału teologicznego, a w latach 1864?1865 rektorem uniwersytetu. W 1881 cesarz
Franciszek Jozef I
mianował go biskupem przemyskim obrz?dku łaci?skiego, co potwierdził papie?
Leon XIII
27 marca 1882, obdarzaj?c go przy tym tytułami prałata rzymskiego i asystenta tronu papieskiego
[4]
.
15 sierpnia 1882 dokonał koronacji obrazu Matki Boskiej Słuchaj?cej w ko?ciele franciszkanow w
Kalwarii Pacławskiej
. Papie? Leon XIII przesłał telegram z błogosławie?stwem, a uroczysto?? zgromadziła prawie 100 tysi?cy wiernych
[5]
.
W 1887 otrzymał
Order Korony ?elaznej
II klasy
[6]
.
Został pochowany na cmentarzu Głownym w Przemy?lu
[7]
.
Biskupi diecezjalni
|
|
---|
Biskupi pomocniczy
|
|
---|