Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cornelis van Bijnkershoek
(ur. 29 maja 1673 w
Middelburgu
, zm. 16 kwietnia 1743 w
Hadze
) ? holenderski prawnik, ktory przyczynił si? do rozwoju prawa mi?dzynarodowego w uj?ciu pozytywistycznym.
Bijnkershoek studiował prawo na uniwersytecie we Franeker i został przyj?ty w poczet haskiej palestry. W 1703 roku został członkiem holenderskiego S?du Najwy?szego, staj?c si? jego prezesem w 1724 roku. Pomimo intensywnej kariery prawniczej stworzył wiele prac z zakresu nauk prawnych.
Głowne dzieła Bijnkershoeka dotyczyły
prawa mi?dzynarodowego
:
De Dominio Maris
(1703),
De Foro Legatorum
(1721) i
Quaestiones Juris Publici
(1737). Komplet jego dzieł opublikowano po ?mierci.
Opinie Cornelisa van Bijnkershoeka były wysoko cenione i niezwykle wpływowe. Przy badaniu prawa narodow poło?ył wi?kszy nacisk ni? jego poprzednicy, ktorych zajmowały głownie konstrukcje teoretyczne, na analiz? rzeczywistych, aktualnych i praktycznych zagadnie?. Van Bynkershoek w sposob szczegolny przyczynił si? do rozwoju
prawa morza
, zwłaszcza przez rozwini?cie pomysłow
Grocjusza
, ktore przeniosł na grunt praktyczny.