La Comunautat Europea de Defensa (CED) era un projecte de creacion d'una armada europea, amb d'institucions supranacionalas, placadas jos la supervision del comandant en cap de l' OTAN , quel meteis era nomenat pel president dels Estats Units d'America . Dins lo contexte de la Guerra Freja , lo projecte, qu'era un esboc en setembre e octobre de 1950, venguet un tractat, signat per 6 Estats lo 27 de mai de 1952. Ratificat per la Republica Federala d' Alemanha , Belgica , Luxemborg e los Paises Basses , lo tractat instituent la CED foguet negat per l'Assemblada Nacionala Francesa lo 30 d'agost de 1954 per 319 votes contre 264.

Consequencias [ modificar | Modificar lo codi ]

Lo fracas de la CED, e mai la solucion de l' UEO revelan l'incapacitat dels Estats d'Europa Occidentala de concebre un sistema de defensa independament dels Estats Units d'America. R. Marjolin, que foguet un dels principals collaborators de Jean Monnet lo contet dins sas memorias: ≪l'incapacitat de l'Europa a s'unir resulta d'una decision presa implicitament pels Europeus apres la fin de la Segonda Guerra Mondiala, aquela de se fisar als Americans per lor defensa≫ ^[1] .

L'idea d'una defensa europea tornet en 1992 , per la signatura del tractat de Maastricht ( PESC  : politica estrangiera e de securitat comuna), confirmada en 2007 per la signatura del tractat de Lisbona , mas totjorn dins l'encastre de l' OTAN , es a dire jos l'estrecha dependencia dels Estats Units d'America.

Referencias [ modificar | Modificar lo codi ]

1. ↑ ( fr ) R.marjolin : le travail d'une vie. Laffont.1986