Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fernandel
?
pseudoniem
van
Fernand Joseph Desire Contandin
? (
Marseille
,
8 mei
1903
?
Parijs
,
26 februari
1971
) was een
Frans
acteur, komiek en zanger. Hij is het meest bekend door zijn rol van pastoor in de reeks van "
Don Camillo
"-films en als de soldaat-koeienhoeder in
La Vache et le Prisonnier
.
Fernandel begon als zanger en komiek in cafes en het
vaudeville
-theater. In 1925 trouwde hij met Henriette Manse. Zijn acteursnaam ontleende hij aan zijn schoonmoeder, die vaak naar hem verwees als "Le Fernand d'elle".
In 1930 maakte hij zijn filmdebuut in
Le blanc et le noir
van
Robert Florey
. Hij ontpopte zich snel tot de belangrijkste Franse filmkomiek, met als handelsmerk zijn Provencaalse accent en zijn grote tanden die hij met een brede glimlach ontblootte. Hij zou de volgende veertig jaar in tientallen, vooral Franse komedies, de hoofdrol spelen. Daarnaast bleef hij ook optreden als zanger in muzikale komedies, die meestal ook verfilmd werden. Fernandel regisseerde zelf ook enkele van zijn films.
Vermeldenswaardig zijn:
- zes films van de Provencaalse schrijver-filmregisseur
Marcel Pagnol
:
Angele
(1934),
Regain
(1937),
Le Schpountz
(1938),
La Fille du puisatier
(1940),
Nais
(1945) en
Topaze
(1950).
- heel wat zich in de Provence afspelende films als
Sous le ciel de Provence
,
Honore de Marseille
,
Hercule
,
Cocagne
en
Cresus
, de enige film geregisseerd door schrijver en streekgenoot
Jean Giono
.
- talrijke militaire kluchtfilms met dikwijls voor zich sprekende titels zoals
Les Gaites de l'escadron
,
Le Coq du regiment
,
L'Ordonnance
,
La Garnison amoureuse
,
Le Cavalier Lafleur
,
Un de la legion
,
Les Degourdis de la 11e
en
Ignace
, allemaal films uit de jaren dertig.
- heel wat films van
Christian-Jaque
, vooral uit de jaren dertig, zoals
Francois 1er
en
Raphael le tatoue
.
- Un carnet de bal
van
Julien Duvivier
(1937).
- L'Auberge rouge
van
Claude Autant-Lara
(1951), heel losjes gebaseerd op het gelijknamig kortverhaal van
Honore de Balzac
- Ali Baba et les quarante voleurs
van
Jacques Becker
(1954).
- heel wat films van
Henri Verneuil
uit de jaren vijftig, waarvan de succesrijkste
Le Mouton a cinq pattes
(1954) en vooral
La Vache et le Prisonnier
(1959) waren.
- heel wat films van
Jean Boyer
waarvan
Coiffeur pour dames
,
Le Couturier de ces dames
en het kassucces
Le Chomeur de Clochemerle
(1957) de bekendste zijn.
- meerdere films van
Gilles Grangier
, voornamelijk uit de jaren vijftig, waarvan
La Cuisine au beurre
(1963) de bekendste is
- Le Voyage du pere
van
Denys de La Patelliere
(1966).
- de reeks
Don Camillo
-films, Italiaans-Franse coproducties gebaseerd op de boeken van
Giovannino Guareschi
. Fernandel speelde hierin de rol van Don Camillo, pastoor in het klein Italiaans stadje
Brescello
die voortdurend overhoop ligt met
Peppone
, de communistische burgemeester van het stadje, gespeeld door
Gino Cervi
:
- Heureux qui comme Ulysse
(1970) van
Henri Colpi
, de laatste langspeelfilm waarin Fernandel optrad, een tragikomedie die de Provence als kader had.
Hij kreeg ook enkele rollen in
Hollywood
-films, waaronder
Around the World in Eighty Days
(1956) van
Michael Anderson
met
David Niven
en
Shirley MacLaine
en
Paris Holiday
(1958) van
Gerd Oswald
met
Bob Hope
en
Anita Ekberg
.
- In 1970 maakte
Jan Van Rompaey
voor het
BRT
-televisieprogramma
Echo
een legendarisch geworden interview met Fernandel, toen die een bezoek bracht aan Belgie. Toen Van Rompaey hem vroeg of hij zich "
thuis voelde bij ons
" ("
Est-ce que vous vous sentez chez vous, chez nous?
"), pikte Fernandel hier onmiddellijk op in en bouwde ter plaatse, samen met Van Rompaey, een geimproviseerde sketch rond de verwarring tussen "chez nous", "chez vous", "chez moi" en "chez toi".
[1]
[2]
- In de stripreeks
Nero
door
Marc Sleen
wordt Nero in het album
Het Ei van Oktober
(1956) in strook 92 geconfronteerd met een breed glimlachend paard. Terwijl hij verwonderd naar diens gebit staart stamelt hij: "
Och god, Fernandel
".
- Fernandel had een cameo in het
De Kiekeboes
-stripalbum
Met de Franse slag
.
- Er is ook een
planetoide
naar Fernandel genoemd (nummer 9346).
Bronnen, noten en/of referenties
|