Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy
De
tillefoon
(op are plekken op de
Veluwe
oek wel
luldraod
of
luliezer
eneumd) is een toestel waordeur je praoten kunnen mit iemands anders die oek een tillefoontoestel het. Een veurwaorde is wel da-j alletwee an-esleuten moen wezen op een tillefoonnetwaark. 't Tillefoonsysteem maakt 't meugelijk dat twee minsen een gesprek voeren, terwiel ze buten geheurbereik van mekaar bin. De tillefoon is uut-evunnen deur
Alexander Graham Bell
hier komt dus oek 't woord
bellen
vandaon.
In striktere zin wort mit
tillefoon
't oenderdeel van een tillefoontoestel bedoeld dat 't ontvangen tillefoonsignaal umzet in geluud.
Tegesworig kunnen de meeste minsen niet meer zoender tillefoon, 't wort namelijk dikkels gebruukt deur zakeluui en is maotschappelijk iezig belangriek eworren, zelfs zo belangriek dat der laoter
mobiele tillefoons
uut-evunnen bin. In 't begin waren disse tillefoons iezig groot, 't had daorum oek wel de bienaam
baksteen
, mar ze bin staorigan kleiner eworren.
Op straot staon vaak oek nog tillefooncellen (of in sommige gevallen tillefoonpaolen). Hier ku-j haost altied betalen mit de chipknip (een soort pasjen um kleine bedragen mee te betalen) mar oek muntstukken of bankpasjes worren meestentieds wel eaccepteerd.
't Woord
tillefoon
is of-eleid van 't
Grieks
: τηλε (
tele
, veer) en φωνη (
phone
, geluud). In 't
Putters
betekent 't dus oengeveer zoks as: "veer praoten".
|
Dit artikel is eschreven in 't
Putters
|