?овани Бокачо ( 16 ?уни 1313 - 21 декември 1375 ), итали?ански писател и хуманист , третиот претставник на итали?анската предренесанса , со своето на?важно дело за светската литература , со Декамерон , во целост се одделува од метафизичноста на средновековниот начин на мисле?е. Во биографи?ата на Бокачо важно место зазема неговиот престо? во Неапол , кога то? се формирал интелектуално и естетски. Неапол, во времето кога то? се образувал (во трговската професи?а и канонското право), бил раскошен, сосема ренесансен град со весела атмосфера и со дух ко? ги славел ужива?ата. Животот и творештвото на Бокачо го одбележала незаконската ?ерка на кралот Роберт , Мари?а , ко?а во творештвото на писателот се трансформирала во дона Ф?амета . Таа е опеана во стихови и во проза како жена ко?а со сво?от темперамент била извор и на сре?ата и на несре?ата на подоцна напуштениот Бокачо.

Важен податок за животната и творечката биографи?а на Бокачо е другарува?ето со Франческо Петрарка во Фиренца , Падова , Милано и во Венеци?а . Тие тогаш ги делеле своите интелектуални искуства и интересите кон класичните автори и кон творештвото, воопшто. Од тие нивни контакти останала и мошне важна преписка.

Творештвото на Бокачо [ уреди | уреди извор ]

Творештвото на Бокачо ?а покажува предноста на неговиот раскажувачки талент, иако и то? го почнал творештвото со поези?а . Песните во "Рими" кои ги пишувал во различни периоди од животот покажуваат дека то? ?а нема дарбата на Данте и на Петрарка за префинета поетска медитаци?а за ?убовта. ^[1] Романот во проза Филокло има ?убовно-авантуристичка содржина. И покра? сво?ата почетничка несигурност, то? сведочи за талентот на идниот голем раскажувач.

Античкиот мотив за ?убовта на Троило и Кризеида (преземен од средновековниот Роман за Тро?а ), Бокачо го обработил во спевот Филострато .

Во ово? првичен период на своето творештво Бокачо ги напишал:

• Тезеида (еп), со ко? според Енеида на Вергили? се обидел да создаде ?уначки еп на народен ?азик
• Ловот на Ди?ана , покус еп.

Во позрелите дела на Бокачо треба да се спомене итн. прв итали?ански психолошки роман Елеги?а на госпо?а Ф?амета според неа на жените в?убени раскажана , ко? е интересен по раскажува?ето во прво лице. Раскажувачот е жена, па то? факт го прави ова дело уште поинтересно.

Ме?у помалите дела на итали?ански ?азик се Буколички песни , како и биографиите на познатите жени (од Ева до Ивана Неаполска ), потоа важното учено дело на Бокачо За родословите на паганските богови , а треба да се истакне и активноста на Бокачо во врска со проучува?ето на делото на Данте. Расправите во слава на Данте го содржат култот на Бокачо кон големиот поет на Комеди?ата , па со право се смета дека токму Бокачо ?а нарекол божествена .

Наводи [ уреди | уреди извор ]