Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Oddgeir Kristjansson
(fæddur i
Vestmannaeyjum
þann
16. november
1911
, latinn
1966
) var islenskur tonlistarmaður og lagahofundur.
A barnsaldri hneigðist hugur Oddgeirs til tonlistar og a þrettanda ari var hann farinn að leika a trompet i luðrasveit i Eyjum. Fyrir hvatningu goðra manna for Oddgeir til
Reykjavikur
i
fiðlunam
til
Þorarins Guðmundssonar
. Það stoð þo aðeins i einn vetur þvi heimskreppan skall a og lokaði leiðum. Veturinn
1944-
45
var hann við tonfræðinam hja
Robert A. Ottossyni
.
Oddgeir samdi þegar a unga aldri log sem hafa verið vinsæl með þjoðinni, en morg laga hans voru fyrst kynnt a
Þjoðhatið Vestmannaeyja
. Oddgeir fekk til liðs við sig snjalla textahofunda, vini sina
Arna ur Eyjum
og
Asa i Bæ
auk
Lofts Guðmundssonar
, en einnig samdi Oddgeir log við ljoð annrarra skalda.
Dæmi um log eftir Oddgeir eru
Vor við sæinn
,
Gamla gatan
,
Eg veit þu kemur
,
Agustnott
,
Ship ohoj
og
Solbrunir vangar
Um aratuga skeið var Oddgeir drifkraftur i tonlistarlifi Vestmannaeyinga. Hann var einn af forgongumonnum um stofnun Luðrasveitar Vestmannaeyinga og stjornandi hennar til dauðadags. Siðustu tiu ar ævinnar var hann tonmenntakennari i
Barnaskola Vestmannaeyja
.
Oddgeir og kona hans Svava Guðjonsdottir eignuðust þrju born: Hrefnu, Kristjan, en hann lest a niunda ari, - og Hildi. Oddgeir var aðeins 54 ara þegar hann lest.