Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
- Þessi grein fjallar um alþjoðaflugvollinn. Grein um herstoðina er að finna a
Keflavikurstoðin
.
Keflavikurflugvollur
(
IATA
:
KEF
,
ICAO
:
BIKF
) er stærsti
flugvollur
Islands
. Hann stendur a
Miðnesheiði
a
Reykjanesskaga
.
Upphaflega var flugvollurinn lagður af
Bandarikjaher
i
seinni heimsstyrjoldinni
og opnaður
23. mars
1943
. Bandarikjamenn nefndu hann
Meeks Field
i hofuðið a ungum flugmanni, George Meeks að nafni, sem forst a Reykjavikurfugvelli og var fyrsti Bandarikjamaðurinn sem lest a Islandi i styrjoldinni. Að styrjoldinni lokinni var flugvollurinn og bækistoðin sem við hann stoð afhentur Islendingum til eignar og var hann þa nefndur Keflavikurflugvollur eftir stærstu nagrannabyggð hans i
Keflavik
. Flugvellirnir við Keflavik voru reyndar tveir, Meeks og Pattersonflugvollur ofan
Njarðvikurfitja
, sem þjonaði orrustuflugsveit Bandarikjahers til striðsloka. Pattersonflugvollur hefur stundum verið nefndur Njarðvikurflugvollur i daglegu tali en hann var ekki notaður eftir striðslok. Keflavikurflugvollur var rekinn af bandarisku verktakafyrirtæki til arsins 1951 er Bandarikjaher kom aftur til landsins samkvæmt varnarsamningi Islands og Bandarikjanna sem gerður var að tilstuðlan Norður-Atlantshafsbandalagsins
NATO
.
Bandarikjaher (varnarliðið a Islandi) reisti bækistoð sina við Keflavikurflugvoll sem i daglegu tali er nefnd
Keflavikurstoðin
. Þar var afgirtur bær sem hysti allt að 5700
hermenn
, starfsfolk og fjolskyldur þeirra allt til arsins
2006
þegar herstoðin var logð niður. I dag er herstoðin hverfi i Reykjanesbæ og gengur undir nafninu
Asbru
.
Fyrstu aratugina stoð
flugstoðin
fyrir flugvollinn inni a varnarsvæði herstoðvarinnar en arið
1987
opnaði ny flugstoð,
Flugstoð Leifs Eirikssonar
, norðan við flugvollinn og þjonar hun allri farþegaumferð um vollinn.
A flugvellinum hefur verið monnuð
veðurathugunarstoð
Veðurstofunnar
siðan
1952
.